Αφορμή παίρνοντας από την παραπάνω αποστροφή του λόγου του προέδρου του κόμματος της Ελληνικής Λύσης (για να δείτε πατήστε εδώ https://www.alfavita.gr/politiki/310031_kata-ton-ekpaideytikon-o-k-belopoylos-oi-daskaloi-itan-kaloi-den-tha-eihame-ayti ), στη συζήτηση του νόμου για τα Α.Ε.Ι. στην ολομέλεια της Βουλής, αυτού του υπερπατριώτη, του θαυμαστή της ολιγαρχίας των αρίστων και του αρχαιοελληνικού κλέους, αξίζει νομίζω να υπάρξουν ορισμένες απαντήσεις. Έστω και από μία εκπαιδευτικό, μία «δασκάλα» της τάξης, του δικού μου μικρού αναστήματος και βεληνεκούς. Ασφαλώς θα υπάρξουν και άλλες απαντήσεις από καταξιωμένους δασκάλους μας και φωτισμένους εκπαιδευτικούς μας. Ελπίζω.
Γιατί τέτοιες δηλώσεις που τσουβαλιάζουν συλλήβδην και προσβάλλουν όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό της χώρας, όλων των βαθμίδων, ακόμα κι αν δεχθούμε ότι γίνονται προς άγραν ψήφων, για να γινόμαστε αρεστοί στο κομματικό μας και όχι μόνο (βλέπε δηλώσεις Θάνου Τζήμερου) ακροατήριο, είναι επικίνδυνες και δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες.
Αρχικά σκόπιμο είναι να θυμίσουμε στον κύριο Βελόπουλο τη θέση των παιδαγωγών στην αρχαία Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα του χρυσού αιώνος του Περικλέους, μιας πολιτείας που κατά γενική ομολογία αποτελεί τον φάρο της Δημοκρατίας και την πηγή έμπνευσης του δυτικού πολιτισμού. Να του θυμίσουμε την εκτίμηση και τον σεβασμό που έτρεφαν όλοι για αυτούς, ανεξαρτήτως ποιότητας και απόδοσης, διότι οι παιδαγωγοί ήταν ο κυριότερος θεσμός της πολιτείας, αυτοί που δίναν τα φώτα της μάθησης, της αγωγής και της καλλιέργειας στους αυριανούς πολίτες. Είναι σκόπιμο, διότι είμαι σίγουρη ότι ο κύριος Βελόπουλος τα γνωρίζει αυτά, ως ερευνητής και λάτρης αυτής της εποχής, πολύ καλύτερα από εμένα, σε σημείο τέτοιο που με ξένισε η ατυχής διαπίστωσή του περί της μειωμένης ποιότητας των εκπαιδευτικών μας.
Οι αρχαίοι λοιπόν αυτοί πρόγονοί μας, επειδή ακριβώς συνειδητοποιούσαν τον παιδαγωγικό ρόλο του δασκάλου, γοητεύονταν από την μαγεία της εκπαίδευσης που δέχονταν. Αναγνώριζαν ότι η σωματική και η ηθικοπνευματική τους αγωγή, τους οδηγούσε στην ευδαιμονία, όπως άλλωστε συμφωνούσε και ο Πλάτωνας.
Στην αρχαία Ελλάδα δινόταν τεραστία σημασία στην αγωγή, την εκπαίδευση και την Παιδεία των νέων. Η αρχαιοελληνική Παιδεία προβάλλεται ως ανεπανάληπτο επίτευγμα και σκοπός της ήταν η απόκτηση του αγαθού και του κάλλους, δηλαδή η ανάπτυξη του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Έτσι, η πολιτεία αποσκοπούσε στην συγκρότησή της από ώριμους πολίτες με ηθικοπνευματική καλλιέργεια και σωματική ευεξία.
Σε αυτό λοιπόν το περιβάλλον, δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση κάποιος πολιτικός ή πολιτειακός παράγοντας της εποχής να τολμήσει να εκστομίσει τέτοια κουβέντα γενικά για τους παιδαγωγούς, τους δασκάλους της εποχής, όπως αυτή του κυρίου Βελόπουλου, διότι θα ήταν σαν να έβαζε βόμβα στα θεμέλια της τότε κοινωνίας, αμαυρώνοντας στα μάτια της, τους διαμορφωτές των αυριανών πολιτών που θα την απαρτίζουν. Αντίθετα οι πολιτικοί της εποχής εκείνης είχαν το σθένος να αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούσαν για την κατάσταση του κράτους και την κατάντια της κοινωνίας τους, όπως ακριβώς δεν γίνεται σήμερα από τους αντίστοιχους πολιτικούς μας.
Να ερχόμαστε όμως σιγά σιγά και στις πρέπουσες απαντήσεις που ενδείκνυται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να δοθούν στον κύριο πρόεδρο του κόμματος της Ελληνικής Λύσης, υπό την μορφή παρατηρήσεων και τον πρέποντα σεβασμό που προσήκει στο βουλευτικό του αξίωμα αλλά και την πολυσχιδή και πολυμαθή προσωπικότητά του.
Ας ξεκινήσουμε με μία παραδοχή, κοινή ως επί το πλείστον, ότι δηλαδή οι πιο σημαντικοί πολιτικοί μας είναι κατά κύριο λόγο απόφοιτοι πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του εξωτερικού και επομένως γλίτωσαν από τους, κατά κύριο Βελόπουλο, «μη καλούς» Έλληνες δασκάλους και πήραν τα φώτα της γνώσης και της Παιδείας από αλλοδαπούς καθηγητές, που διόρθωσαν την τυχόν ανεπάρκεια των ελλήνων συναδέλφων τους. Αφού λοιπόν είναι έτσι και δεδομένου ότι ο κύριος Βελόπουλος αποδίδει την κατάντια μας στους «μη καλούς» δασκάλους μας, τότε που αποδίδεται, για να το πω ευγενικά, η «μη καλοσύνη» των Ελλήνων πολιτικών;
Που αποδίδεται η κατά γενική ομολογία κατάντια του κράτους, κυρίως τα τελευταία δέκα χρόνια των μνημονίων, αλλά και πολύ νωρίτερα, όταν μας κυβερνούν πολιτικοί πολυσπουδαγμένοι στα ξένα και καλλιεργημένοι εκπαιδευτικά από «καλούς» αλλοδαπούς δασκάλους;
Επί του προκειμένου τώρα: Γνωρίζει ο κύριος Βελόπουλος την κατάσταση της εκπαίδευσης, για να δικαιούται να εκφέρει αντικειμενική άποψη και γνώμη για τους δασκάλους; Αν δεν την γνωρίζει ας ρωτήσει τον αρμόδιο τομεάρχη του κόμματός του, ίσως αυτός και να γνωρίζει για να του πει. Η κατάσταση της εκπαίδευσης που θα του μεταφέρει ο τομεάρχης του οφείλεται, αυτό οφείλει να το γνωρίζει, στους πολιτικούς που μας κυβερνούν τόσα χρόνια και στις ολοένα και μειούμενες δαπάνες για την δημόσια εκπαίδευση.
Επιγραμματικά και μόνο, λίγα από τα ισχύοντα:
1)Το πλήρες πάγωμα των μόνιμων προσλήψεων είναι καταστροφικό για την εκπαίδευση. Αυτό διαπιστώνεται και με την έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α. του 2018, την οποία ο κύριος Βελόπουλος, ως θιασώτης της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και του ελέγχου της χρηματοδότησης των δημόσιων εκπαιδευτηρίων ανάλογα με τα επιτεύγματά τους στην αγορά, πρέπει σίγουρα να γνωρίζει.
2)Στην Ελλάδα η Δημόσια δαπάνη για την Παιδεία είναι η μικρότερη πανευρωπαϊκά. Φτάνει το 3,8% του Α.Ε.Π., ενώ ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη ανέρχεται στο 4,9% και στην Δανία φτάνει ακόμα και το 8,5%. (Πηγή εφημερίδα Ελευθεροτυπία φύλλο της 3/2/2008). Χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό;
3)Με βάση την αξιολόγηση των γονέων για την Ελληνική εκπαίδευση, όπως προκύπτει από άρθρο-έρευνα του κυρίου Αποστόλου Λακασά, δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Καθημερινή» (φύλλο της 16/12/2007), το οποίο φαντάζομαι ότι ασπάζεται ο κύριος Βελόπουλος, αν αξιολογήσουμε τις πολιτικές του καταβολές, οι γονείς αποδίδουν την ανεπάρκεια της Ελληνικής εκπαίδευσης, στην ελλιπή υποδομή των σχολείων* (ποσοστό 54,3%), στην επιμόρφωση των καθηγητών (ποσοστό 52,7%), στις κτιριακές ελλείψεις (47,4%), την φιλοσοφία και τους σκοπούς του σχολείου (ποσοστό 47,8%), την διπλοβάρδια (ποσοστό 45%), τα μαθησιακά προβλήματα (ποσοστό 43,9%) και την έλλειψη κινήτρων στους εκπαιδευτικούς (ποσοστό 42%).
*Το σύστημα θέρμανσης του μεγαλύτερου σχολικού συγκροτήματος της χώρας με χιλιάδες μαθητές, της «Γκράβας» στην Αθήνα, φτιάχτηκε το 1967 και έχει προβληματική λειτουργία, τα ‘φαγε τα ψωμιά του με λίγα λόγια.
Διορθώστε με αλλά νομίζω ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στα παραπάνω η ποιότητα και η «καλοσύνη» ή μη των Ελλήνων εκπαιδευτικών, των δασκάλων. Δηλαδή τζίφος κύριε Βελόπουλε, ακόμα και οι αποδέκτες-υποψήφιοι ψηφοφόροι του σχολίου σας δεν συμφωνούν μαζί σας, μάπα το καρπούζι δηλαδή.
Σημείωση: Επίτηδες παραθέτω στοιχεία προ κρίσης (2007 -2008) διότι τότε στην εποχή της επίπλαστης ευμάρειας και της ψευδαίσθησης αφθονίας μέσω των δανείων, η έρευνα διακρίνεται από μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και τα πορίσματα αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα για του λόγου το αληθές.
4)Το υπουργείο Παιδείας λέει να υπάρχουν 25 παιδιά πρόσφυγες σε μία τάξη υποδοχής. Πώς να τους μάθεις τη γλώσσα, όταν υπάρχουν 10 – 12 διαφορετικές εθνικότητες μέσα στην ίδια τάξη; Κλαίνε τα παιδιά και δεν ξέρουμε γιατί κλαίνε. Δεν μπορούν να μας εξηγήσουν το γιατί, γιατί δεν ξέρουν την γλώσσα.
5)Αυτοί που κόπτονται δήθεν για τα δημόσια σχολεία δεν έχουν περάσει ποτέ από εδώ, να δουν την κατάσταση του κτιρίου. Τι θα γίνει σε περίπτωση σεισμού; Θα αντέξει αυτό το κτίριο; Με τον καυστήρα; Σε θέματα πυρασφάλειας τι πρέπει να υπάρχει; (Για ποιους χτυπάει η καμπάνα μήπως για τους Έλληνες πολιτικούς και δημοτικούς αιρετούς άρχοντες ή κάνω λάθος. Είναι τελικά αυτοί «μη καλοί», όπως η δάσκαλοι, ή είναι «καλοί»;)
Τα παραπάνω αποτελούν αγωνιώδη ερωτήματα «μη καλών» δασκάλων, οι οποίοι, κατά τα λεγόμενα του κυρίου Βελόπουλου, ευθύνονται ως «μη καλοί», για την κατάντια μας.
Περιττεύει νομίζω η παράθεση και άλλων παρατηρήσεων-απαντήσεων στο σχόλιο του σεβαστού προέδρου κόμματος και βουλευτή της πατρίδας μας, αν και πρόχειρα θα μπορούσαμε όλοι μας να αναφέρουμε τουλάχιστον καμιά δεκαριά ακόμα. Πιστεύω ότι τα παραπάνω αρκούν για να ανασκευαστεί ο ισχυρισμός του, περί «μη καλοσύνης» των δασκάλων μας.
Έλα εντάξει, το γνωρίζουμε, σε αυτήν την χώρα ποτέ δεν αποδόθηκαν, τουλάχιστον από αυτούς που έχουν την αρμοδιότητα (μήπως τους Έλληνες εισαγγελείς;) οι ευθύνες σε αυτούς πους τους ανήκουν, ποτέ δεν υπήρξε μία αναγνώριση αποτυχίας από αυτούς που θα έπρεπε, κανείς δεν πήγε σπίτι του ή στο σπίτι που ανέκαθεν του άρμοζε, την φυλακή, επειδή εκμεταλλεύτηκε την θέση που του εμπιστεύτηκε ο λαός για ίδιον όφελος, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, που δεν θα υπήρχαν, ως άρτος και θεάματα στον λαό, εάν δεν αναγκάζονταν η πολύπαθη πατρίδα μας να περάσει από την μέγγενη των μνημονίων.
Αλλά τελικά τώρα μέσα στην «μέθη» του «μεταμνημόνιου», για να θυμηθούμε μία ξεχασμένη φράση, μήπως το ξεχάσαμε; Τα μνημόνια τα ψήφισαν πολιτικοί που ούτε καν τα είχαν διαβάσει, λόγω των πολλών σελίδων τους. Έχω μία απορία, κατά το έχω ένα όνειρο, Αγγλιστί I have a dream: Αφού οι πολιτικοί μας, κατά γενική παραδοχή, εκπαιδεύτηκαν από αλλοδαπούς δασκάλους και γλίτωσαν από την κατάντια των υπολοίπων, όπως λέει ο κύριος Βελόπουλος, γιατί δεν απέκτησαν την ικανότητα κατανόησης κειμένου, μέσω της καλλιέργειας και της μόρφωσης από κορυφαία ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα, για να καταλάβουν ότι η πατρίδα πωλείται «όπως είναι επιπλωμένη»;
Ε καλά και για αυτό ίσως μόνο φταίνε τελικά οι δάσκαλοι, οι πρώην και οι επόμενοι, αφού τελικά δεν κατόρθωσαν να εκπαιδεύσουν, καλλιεργήσουν, γαλουχήσουν πολίτες με το σθένος να κλωτσήσουν όλους αυτούς που μας έφεραν σε αυτήν την κατάντια.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
