Ο Ευτύχης Μπιτσάκης είχε γράψει σε κείμενο του ότι προκειμένου να αλλάξουμε τον κόσμο ,χρειάζεται να τον γνωρίσουμε πολύ καλά. Η γνώση του κόσμου είναι απόρροια διττής προσέγγισης. Αφενός θεωρητικών γνώσεων και αφετέρου εμπειριών , πρακτικών εφαρμογών και γνωριμία με τον πραγματικό κόσμο .
Το θεωρητικό μας υπόβαθρο ορίζει τα θεμέλια με τα οποία ερμηνεύουμε την κοινωνία , τις εμπειρίες μας και τους ανθρώπους γύρω μας. Το σχολείο ως βασικός αρωγός σε αυτή τη διαδικασία θέτει τα θεμέλια για αυτό το γνωστικό υπόβαθρο που αποτελείται από ένα πλήθος μαθημάτων .
Η γλώσσα , η ιστορία, τα αρχαία έχουν την δυνατότητα να οξύνουν την κριτική σκέψη, τις γλωσσικές δεξιότητες και να δημιουργήσουν την ιστορική και εθνική μας συνείδηση.
Αυτό πλέον είναι ουτοπικό. Η ευχή και επιθυμία μιας μερίδας εκπαιδευτικών και πολιτών που εύχονται για το καλύτερο δυνατό ή -τουλάχιστον - για το ήσσονος κακό. Η μείωση ωρών στην Α’ Λυκείου αποτελεί μία ακόμη κίνηση υπονόμευσης των ανθρωπιστικών σπουδών ,η οποία όμως μηχανορραφείται εδώ και καιρό.
Από τα βιβλία που δίνονται στους μαθητές , τις προτεραιότητες που τίθενται γνωστικά ,όπως γραμματική και συντακτικό, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί σε πολλές τάξεις. Μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, χαμηλά αμειβόμενοι εκπαιδευτικοί ,ο δούρειος ίππος έχει περάσει τα τείχη της εκπαίδευσης και οδεύει προς την άλωση της.
Η εκπαίδευση διαμορφώνει τις νέες γενιές και η ισχύς της είναι αρκετή για να δημιουργήσει μια δυστοπική κοινωνία πολιτών χωρίς ιστορική συνείδηση, χωρίς αντίληψη του χρόνου με υπερκαταναλωτικές τάσεις και χωρίς επαφή με τα κοινά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δύναμης του εκπαιδευτικού συστήματος αποτελούν τα σχολεία του Ισραήλ. Έχουν θέσει ως βάση της εκπαίδευσης την πρόκριση εθνικιστικών αντιλήψεων και τη δημιουργία του παλαιστινιακού ‘εχθρού’.
Το ίδιο είχε συμβεί και στην Γερμανία στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Κανείς δεν γεννιέται και μισεί τον γείτονα. Το μαθαίνει , όπως μαθαίνει ότι η βία είναι λύση και ότι η ζωή του διπλανού δεν αξίζει όσο η δική του ή ότι δεν αξίζει και καθόλου.
Οι αλλαγές που απαιτούνται από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι ριζικές. Το να αλλάζουμε κάθε χρόνο κάτι από το υφιστάμενο πρόγραμμα δεν αποτελεί εξυγίανση ούτε και την προσδοκά.
Αλλαγή του παραδοσιακού αναλυτικού προγράμματος ,αλλαγή των βιβλίων , εκ νέου εκπαιδεύσεις δασκάλων και γονέων για τη διαχείριση των παιδιών. Ένταξη μαθημάτων διαχείρισης της τεχνολογίας και των γρήγορων ρυθμών ζωής, περισσότεροι ψυχολόγοι στα σχολεία. Πρόκριση ουσιαστικής γνώσης και απόκτησης της , όχι στείρα εκμάθηση. Αλλαγή στα συστήματα αξιολόγησης των μαθητών και καθηγητών. Και πολλά άλλα.
Αν δεν είμαστε έτοιμοι για ριζικές αλλαγές και πολλώ δε μάλλον αν δεν τις απαιτούμε ,τότε θα συνεχίσουμε να παράγουμε πολίτες με μειωμένη κριτική σκέψη , εύκολοι στη διαχείριση και βολικά απόμακροι από τα κοινά.
Λαγού Αντιγόνη
Εκπαιδευτικός / Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
