Alfavita Newsroom Κατά της αξιολόγησης τάσσονται και οι εκπαιδευτικοί της ΕΛΜΕ Λευκάδας, οι οποίοι υπογραμμίζουν ότι «ο πιο σημαντικός λόγος που αντιστέκονται οι εκπαιδευτικοί στην αξιολόγηση είναι ότι αλλάζει η σχέση του σχολείου με τον γονέα και τον μαθητή».
«Αντί να είναι ένας φορέας προσφοράς και μάθησης, το σχολείο θα γίνει μια οντότητα που λειτουργεί με όρους επιχείρησης και οι γονείς και οι μαθητές θα γίνουν επίδοξοι πελάτες που θα προσπαθούμε να κερδίσουμε με φτηνά επικοινωνιακά κόλπα, αντί να τους γοητεύσουμε με τη μαγεία της παιδαγωγικής διαδικασία» προσθέτουν.
Στη συνέχεια, υποστηρίζουν ότι «αν το Υπουργείο νοιάζεται πραγματικά για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης οφείλει να το αποδεικνύει με έργα. Είναι απαράδεκτο ενώ πλησιάζουν Χριστούγεννα να λείπουν ακόμα καθηγητές από τα σχολεία».
Τέλος, ζητούν μόνιμους διορισμούς, μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, ουσιαστική, περιοδική επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών, επαρκή χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία μαθητών κι εκπαιδευτικών από την πανδημία.
Η ανακοίνωση
Αναλυτικά, η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Λευκάδας:
Περί παιδαγωγικής και αξιολόγησης
Το θέμα της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, που εφαρμόζει παρά τις ποικίλες αντιδράσεις και την πρωτόγνωρη συγκυρία του covid-19 το Υπουργείο Παιδείας, είναι το πιο διχαστικό ζήτημα των τελευταίων ετών για την εκπαιδευτική κοινότητα. Η κοινή αντίληψη του μέσου πολίτη είναι ότι οι εκπαιδευτικοί αρνούμαστε να αξιολογηθούμε επειδή έχουμε καλομάθει και “βολευτεί” στις θέσεις του δημοσίου τομέα, και ότι με αυτή μας τη στάση γινόμαστε εμπόδιο στο νέο, βελτιωμένο και αποδοτικότερο σχολείο που θα καταστεί δυνατό μέσα από την εν λόγω διαδικασία. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, εν συντομία κατά πόσο είναι έτσι τα πράγματα.
Η πρώτη αντίληψη είναι ότι οι εκπαιδευτικοί είναι τεμπέληδες και προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι και ότι πίσω από την άρνησή τους κρύβεται αναξιοκρατία και ανικανότητα. Όμως, την τελευταία δεκαετία για τους εκπαιδευτικούς της χώρας οι μισθοί έπεσαν στο μισό, μήνες προϋπηρεσίας χάθηκαν, άλλαξε η εργασιακή σχέση με την εισαγωγή στο εργατικό δυναμικό πολυάριθμων αναπληρωτών που για πάνω από μία δεκαετία όργωσαν τη χώρα σε δύσκολες συνθήκες με μισθό μη βιώσιμο, αυξήθηκε το ωράριο και ο φόρτος εργασίας, μεγάλωσαν τα τμήματα και αυξήθηκαν τα κενά, και εισήχθη το προσοντολόγιο. Τα σχολεία βρέθηκαν με διαφορετικό, μη επαρκές σε αριθμό και μη έγκαιρα προσληφθέν προσωπικό κάθε χρόνο και οι εκπαιδευτικοί κάθε χρόνο σε άλλη πόλη, χωρίς καν έγκαιρη προειδοποίηση. Οι εκπαιδευτικοί ποτέ δεν ήταν τεμπέληδες, αυτοί άλλωστε κρατούν όρθιο το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα από το οποίο περάσαμε όλοι -είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μία ώρα μαθήματος ισοδυναμεί σε πνευματική κόπωση με τέσσερις ώρες δουλειάς γραφείου.
Η δεύτερη αντίληψη είναι ότι η αξιολόγηση θα συμβάλει στη βελτίωση του δημόσιου σχολείου, θα λύσει τα χρόνια προβλήματα και θα το κάνει πιο αποτελεσματικό. Αυτή, όμως, γεννά πολλά ερωτήματα, όπως ποιος θα κάνει την αξιολόγηση, με τι στόχο και ποια κριτήρια, και τελικά καταρρίπτεται από τα παραδείγματα ανεπτυγμένων δυτικών χωρών στις οποίες έχει ήδη εφαρμοστεί η αξιολόγηση. Οι ΗΠΑ και η Αγγλία, για παράδειγμα, έχουν τα ακριβότερα για τους γονείς και από τα πιο δυσλειτουργικά εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως, με τους εκπαιδευτικούς να αποχωρούν από το επάγγελμα σωρηδόν λόγω χαμηλών αμοιβών και τεράστιου γραφειοκρατικού φόρτου εργασίας, ενώ ακόμα και σε χώρες-πρότυπα για το εκπαιδευτικό τους σύστημα, όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, τεκμηριώνεται επιστημονικά ότι η μοναδική εποικοδομητική μορφή αξιολόγησης είναι η αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η οποία μάλιστα πολλές φορές γίνεται και άτυπα (βλ. Πηγές).
Γιατί, λοιπόν, αντιστέκονται στην αξιολόγηση οι εκπαιδευτικοί;
Αρχικά, επειδή η αξιολόγηση είναι ακόμα ένας τρόπος να αλλάξουν οι εργασιακές σχέσεις προς το χειρότερο. Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί, με υψηλά προσόντα, έχουν δουλέψει για μεγάλες περιόδους ως ταξιδιώτες αναπληρωτές. Μέσω της αξιολόγησης θα ενταθούν οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας επηρεάζοντας αρνητικά το παιδαγωγικό έργο αφού τα σχολεία θα στελεχώνονται, σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό, από εκπαιδευτικούς-νομάδες.
Δεύτερον, επειδή πρακτικά είναι αδύνατον να επιτευχθεί αντικειμενική αξιολόγηση στα σχολεία. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι τόσο ευρύς και πολυδιάστατος που κανείς δεν μπορεί να τον αναλύσει με επάρκεια σε άξονες και δείκτες, οπότε κάθε απόπειρα αξιολόγησης θα μεροληπτεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Τρίτον, επειδή μέσω ενός φαύλου κύκλου συνεχώς καλών ή κακών αξιολογήσεων, θα δημιουργηθούν σύντομα σχολεία δύο ταχυτήτων και μάλιστα με κοινωνικό πρόσημο. Φανταστείτε να γίνει αξιολόγηση σε ένα σχολείο σε καλή περιοχή της Αθήνας και σε ένα άλλο μιας πιο υποβαθμισμένης περιοχής. Επειδή η αξιολόγηση δε λαμβάνει υπόψη το κοινωνικό υπόβαθρο των μαθητών και επειδή οι πιο προνομιούχοι κοινωνικά μαθητές αποδίδουν αποδεδειγμένα καλύτερα στο σχολείο, το μεν θα λάβει κατά πάσα πιθανότητα θετική αξιολόγηση, το δε αρνητική. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς θα προτιμήσουν το πρώτο, οι καθηγητές με την καλύτερη αξιολόγηση επίσης, και πιθανόν στο μέλλον να λάβει καλύτερη χρηματοδότηση από το δεύτερο, το οποίο θα παγιδευτεί σε μια τροχιά εγκατάλειψης και υποβάθμισης εντείνοντας έτσι τις κοινωνικές ανισότητες.
Τέταρτον, επειδή είναι ένας τρόπος για το υπουργείο Παιδείας να αποτινάξει από πάνω του ευθύνες που του αποδίδονται από το Σύνταγμα και το νόμο και να τις μεταβιβάσει στις σχολικές μονάδες. Έτσι, αν υπάρχουν ελλείψεις σε εξοπλισμό -τον οποίο είναι υπεύθυνο να παρέχει το υπουργείο- η σχολική μονάδα θα αξιολογηθεί αρνητικά, αντί να λάβει τον εξοπλισμό που χρειάζεται. Ομοίως για τις ελλείψεις σε προσωπικό, κτήριο κοκ.
Πέμπτον, επειδή είναι ένα μεγάλο γραφειοκρατικό εγχείρημα που θα επιδεινώσει την ήδη τεράστια σχολική γραφειοκρατία, η οποία πέφτει επίσης στους ώμους των εκπαιδευτικών. Με απλά λόγια, μεγάλο μέρος του χρόνου που ο εκπαιδευτικός αφιερώνει σήμερα στο μαθητή, πλέον θα υποχρεούται να τον αφιερώνει σε δουλειά γραφείου για την εκπόνηση της περίφημης αξιολόγησης. Αντί, δηλαδή, να κάνει πιο αποτελεσματικό το μηχανισμό μάλλον θα τον επιβαρύνει περαιτέρω.
Αλλά ο πιο σημαντικός λόγος που αντιστέκονται οι εκπαιδευτικοί στην αξιολόγηση είναι ότι αλλάζει η σχέση του σχολείου με τον γονέα και τον μαθητή. Αντί να είναι ένας φορέας προσφοράς και μάθησης, το σχολείο θα γίνει μια οντότητα που λειτουργεί με όρους επιχείρησης και οι γονείς και οι μαθητές θα γίνουν επίδοξοι πελάτες που θα προσπαθούμε να κερδίσουμε με φτηνά επικοινωνιακά κόλπα, αντί να τους γοητεύσουμε με τη μαγεία της παιδαγωγικής διαδικασίας.
Αν το Υπουργείο νοιάζεται πραγματικά για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης οφείλει να το αποδεικνύει με έργα. Είναι απαράδεκτο ενώ πλησιάζουν Χριστούγεννα να λείπουν ακόμα καθηγητές από τα σχολεία.
Μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη πάγιων αναγκών της εκπαίδευσης
Μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα (20 μαθητές στα τμήματα γενικής παιδείας, 15 μαθητές στα τμήματα προσανατολισμού και 12 μαθητές στα εργαστήρια)
Ουσιαστική, περιοδική επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών
Επαρκής χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης, για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών, εξ ολοκλήρου από το κράτος
Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία μαθητών κι εκπαιδευτικών από την πανδημία
Πηγές
School evaluation in Sweden in a local perspective: A synthesis
Understanding Teacher Evaluation in Finland: A Professional Development Framework
Fifth of teachers plan to leave profession within two years (the Guardian, Απρίλιος '19)
‘Exhausted and underpaid’: teachers across the US are leaving their jobs in numbers
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λευκάδας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
