Alfavita Newsroom Στην Ολομέλεια της Βουλής μίλησε σήμερα η Χαρά Κεφαλίδου βουλευτής Δράμας και τομεάρχης Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής στο πλαίσιο της συζήτησης για το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας αναφορικά με την ιδιωτική εκπαίδευση, το οποίο ψηφίζεται απόψε.
«H Εκπαίδευση είναι ΜΙΑ. Δημόσια ή ιδιωτική, αποτελεί παροχή του δημόσιου αγαθού της Παιδείας, πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Σύγκρουση ανάμεσα στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση υπάρχει μόνο στο μυαλό φανατικών μικρονοϊκών. Τα δύο συστήματα είναι εξίσου απαραίτητα, κινούνται παράλληλα και όπου χρειαστεί ενισχύονται μεταξύ τους».
«Μας λένε ότι οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων είναι δυο εκπαιδευτικά έτη πιο μπροστά από τους μαθητές των δημοσίων. Το Υπ. Παιδείας είναι υπερήφανο για αυτά τα αποτελέσματα;» αναρωτήθηκε η Χαρά Κεφαλίδου και πρόσθεσε «Ως βουλευτής, τομεάρχης παιδείας, ως εκπρόσωπος του Νομού Δράμας που δεν έχει ούτε ένα ιδιωτικό σχολείο αλλά και ως γονιός, νιώθω ΝΤΡΟΠΗ. Μια τέτοια διαπίστωση λέει ότι εδώ και ένα χρόνο το Υπουργείο δεν έχει καταφέρει ούτε να αντιληφθεί, ούτε να ανταποκριθεί, στην πρωταρχική του αποστολή».
Αναφορικά με τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία τις χαρακτήρισε απαράδεκτες. «Πόσο καλά μπορεί να συνεχίσει το εκπαιδευτικό του έργο ένας δάσκαλος μαριονέτα και για πόσο; Η επικράτηση του Easy hire – easy fire δεν απελευθερώνει το ιδιωτικό σχολείο. Απελευθερώνει μόνο τους ιδιοκτήτες» .
Επεσήμανε ότι «το νομοσχέδιο δημιουργεί εκπαιδευτικούς διαφορετικών κατηγοριών και ταχυτήτων έτσι η συνταγματική επιταγή για ισότιμη αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών πάει περίπατο». «Τι σχέση μπορεί να έχει η απελευθέρωση και η εύρυθμη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων, η διασφάλιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με τον δάσκαλο “Τιραμόλα” που προβλέπει το νομοσχέδιο» αναρωτήθηκε .
Αναφορικά με την αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας τόνισε ότι «το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εξακολουθεί να στερείται πραγματικών αξιολογικών διαδικασιών γιατί λείπει η τόλμη από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Τόλμη που είχε το Κίνημα Αλλαγής, ο πολιτικός χώρος που εισήγαγε την έννοια της αξιολόγησης και την εφάρμοσε στα Πρότυπα - Πειραματικά».
Απευθυνόμενη στην Υπουργό Παιδείας επέμεινε στην αποσπασματικότητα των ρυθμίσεων στις οποίες προχωρά το Υπουργείο επιλέγοντας σταθερά τη μέθοδο της σαλαμοποίησης με νομοσχέδια μπαλώματα. «Η Παιδεία είναι ο ιδανικότερος ‘πιλότος’ για την Ευρωπαϊκή Σύγκλιση αλλά απαιτεί τη θέληση του Υπ. Παιδείας να ξεφύγει από τα δεσμά του βραχύβιου εντυπωσιασμού».
Και έκλεισε την τοποθέτησή της με τα λόγια της κας Ελένης Γλύκατζη - Αρβελέρ «Η Εκπαίδευση δεν είναι σαλάμι να την κόβουμε και να κάνουμε αλλαγές ανά βαθμίδα» ούτε ανά πάροχο συμπλήρωσε, αναφερόμενη στους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων.
Ολόκληρη η ομιλία της Χαράς Κεφαλίδου στην Ολομέλεια της Βουλής:
«Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
H Εκπαίδευση είναι ΜΙΑ. Σε όλες τις σύγχρονες χώρες λειτουργεί βάσει ενός σαφούς εθνικού κανονιστικού πλαισίου.
Δημόσια ή Ιδιωτική, αποτελεί παροχή του Δημόσιου αγαθού της Παιδείας (πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας) που ασκείται μέσα από τον ρυθμιστικό της ρόλο.
Είτε ως Στρατηγική χάραξη,
είτε ως Προσανατολισμός,
είτε ως Εποπτεία ως προς την ποιότητα της.
Η σύγκριση του θεσμικού πλαισίου που έχουμε οικοδομήσει για την ιδιωτική εκπαίδευση, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη είναι απογοητευτική. Σε όλη την Ευρώπη ο ρόλος της παραμένει ισχυρός. Πανίσχυρη όμως ταυτόχρονα, είναι και η εξουσία και η ευθύνη της Πολιτείας να διασφαλίζει την τήρηση των νόμων και των αρχών που πάνω τους οικοδομείται η Εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα το Ιδιωτικό Σχολείο (έννοια παρεξηγημένη, φορτωμένη με βαρίδια ιδεοληψίας, ταξικότητας, διχαστικής λογικής για ιστορικούς αλλά κυρίως πολιτικούς λόγους), έχει διαχρονικά προσφέρει εξαιρετικές υπηρεσίες.
Μας το θύμισε άλλωστε στη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή ο καλός συνάδελφος ο κος Γιάννης Λοβέρδος, αναφερόμενος σε ιστορικές φυσιογνωμίες, προοδευτικών Δασκάλων όπως ο Μωραϊτης, ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, μεγάλοι δάσκαλοι που μέσα από τα ιδιωτικά σχολεία μόρφωσαν και κυρίως, διαπαιδαγώγησαν γενιές Ελλήνων. Γι’ αυτό ακριβώς είναι καλό, είναι απαραίτητο να μιλάμε ΚΑΙ για τα ιδιωτικά σχολεία.
Σύγκρουση έτσι κι αλλιώς ανάμεσα στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση υπάρχει μόνο στο μυαλό φανατικών μικρονοικών. Τα δύο συστήματα είναι εξίσου απαραίτητα, κινούνται παράλληλα και όπου χρειαστεί ενισχύονται μεταξύ τους. Άλλωστε στο Διεθνές Σύμφωνο για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα προβλέπεται ρητά το ατομικό δικαίωμα της παιδείας που περιλαμβάνει το δικαίωμα να επιλέγουν οι πολίτες το σχολείο για τα παιδιά τους ελεύθερα και την αντίστοιχη υποχρέωση του κράτους να διευκολύνει την επιλογή αυτή.
Αυτή η θεμελιώδης υποχρέωση του κράτους υλοποιείται μέσα από το Υπ. Παιδείας.
Κύρια Δουλειά και Αποστολή του, είναι ο έλεγχος και η εποπτεία της τήρησης τόσο του γράμματος όσο και του πνεύματος του Νόμου, τόσο στη Δημόσια όσο και στην Ιδιωτική εκπαίδευση.
Η προστασία του δικαιώματος του επιχειρείν (επίσης προστατευόμενου από το Σύνταγμα) για το οποίο τόσο κόπτεται η Υπ. Παιδείας (θα μου επιτρέψει, να πω ότι) είναι η κύρια δουλειά και αποστολή του αρμόδιου Υπ. Ανάπτυξης. Για το Υπ. Παιδείας είναι και πρέπει να παραμείνει δευτερεύουσα.
Δεν μπορεί λοιπόν, σε ένα Ν/Σ για την ιδιωτική εκπαίδευση, η συζήτηση να ξεκινά και να τελειώνει με την διασφάλιση του δικαιώματος του επιχειρείν των Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων και πως αυτή θα υλοποιηθεί μέσω της απελευθέρωσης των απολύσεων των εκπαιδευτικών!!!!
Δεν τιμά κανέναν μας, με πρώτη την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Δεν τιμά όμως και τους ίδιους του Ιδιοκτήτες Ιδιωτικών Σχολείων και το αποδεδειγμένα σημαντικό έργο που προφέρουν παρέχοντας αξιόλογη, συχνά πρωτοποριακή εκπαίδευση και με τεράστιο κόπο μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον που η Διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε.
Διατυπώθηκε άλλωστε από τον εκπρόσωπο των Ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων κατά την συζήτηση των φορέων, μια πικρή για το Δημόσιο Σχολείο Αλήθεια. Είπε ο κος Κυραϊλίδης:
«Τα αποτελέσματα των Ελλήνων μαθητών των ιδιωτικών σχολείων στον σχετικό πανευρωπαϊκό διαγωνισμό είναι πάνω από το μέσο όρο των ιδιωτικών σχολείων της Ευρώπης».
Και συνέχισε: «Αποδείχθηκε ότι οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων είναι δυο εκπαιδευτικά έτη πιο μπροστά από τους μαθητές των δημοσίων σχολείων».
Ενημέρωσε δε την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, ότι σύμφωνα με άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, που είχε βγάλει στατιστικά στοιχεία, τα ιδιωτικά σχολεία βρίσκονται μιάμιση μονάδα πιο πάνω ακόμα και από τα Πρότυπα Πειραματικά σχολεία.
Και πολύ καλά κάνει ο εκπρόσωπος των Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων και περηφανεύεται γι’ αυτά τα αποτελέσματα.
Δείχνουν ότι εκπαιδευτικά τα Ιδιωτικά Σχολεία στην πλειονότητά τους, κάνουν σοβαρή δουλειά με την εκπαίδευση των παιδιών μας!
Ταυτόχρονα όμως δείχνουν και κάτι άλλο. Την κατάσταση που επικρατεί στο Δημόσιο Σχολείο. Αυτή που θα έπρεπε να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ και την προηγούμενη ηγεσία του Υπ. Παιδείας να κρύβεται και την τωρινή που βρίσκεται ένα ολόκληρο χρόνο στο τιμόνι της Παιδείας τουλάχιστον να χαμηλώνει το κεφάλι. Για όλα αυτά που δεν έκανε:
- Για τις προτεραιότητες που προέταξε,
- Για τα μπαλώματα που κάθε τρεις και λίγο φέρνει και τα ονομάζει με ψευδεπίγραφους βαρύγδουπους τίτλους μπας και θαμπώσει τους πολίτες με την ελπίδα ότι επιτέλους κάτι θα αλλάξει από την παγιδευμένη, παρωχημένη, ελλιπή εκπαίδευση που προσφέρει η ελληνική πολιτεία στα παιδιά της.
Η ερώτησή μου παραμένει: Αυτά τα αποτελέσματα είναι κάτι που το Υπουργείο νιώθει εθνικά υπερήφανο και δικαιωμένο που το ακούει; Γιατί εγώ ως βουλευτής και τομεάρχης παιδείας, ως εκπρόσωπος του Ν. Δράμας που δεν έχει ιδιωτικά σχολεία, δεν είχε ποτέ, αλλά και ως γονιός, νιώθω ΝΤΡΟΠΗ με μια τέτοια διαπίστωση, που λέει ότι εδώ και ένα χρόνο το Υπ. Παιδείας δεν έχει καταφέρει να αντιληφθεί, πόσο μάλλον να ανταποκριθεί, στην πρωταρχική του αποστολή.
Σχολείο μαθητοκεντρικό και όχι εκπαιδευτικοκεντρικό, όπως επισημάνθηκε από τον εκπρόσωπο των Ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων, εξακολουθεί να σημαίνει Δάσκαλος. Χωρίς άξιους, ασφαλείς, αφοσιωμένους δασκάλους η κοινωνία του αύριο είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη:
- Όσα νέα αντικείμενα και να προστεθούν,
- όσες ρομποτικές,
- όσες κάμερες,
- όσες καλοκαιρινές δραστηριότητες και
- όσοι νέοι, ελεύθεροι κανονισμοί λειτουργίας
Καλό σχολείο χωρίς καλούς δασκάλους δεν γίνεται!!!
Και καλός δάσκαλος δεν μπορεί να είναι ο αναλώσιμος:
Ούτε αυτός που προκειμένου να κρατήσει τη δουλειά του, θα γίνει λάστιχο μεταξύ των επιχειρήσεων του ιδιοκτήτη.
Ούτε εκείνος που του ανακοινώνεται η μείωση ωρών με την αντίστοιχη μείωση μισθού κατά το δοκούν του επιχειρηματία.
Η ασφυκτική παρέμβαση του κράτους, σε κάθε έκφανση δημόσιου βίου, οικοδομημένη με εμμονική προσήλωση τα τελευταία 40 χρόνια, δεν άφησε την εκπαίδευση αλώβητη.
Από τον τρόπο της αδειοδότησης, των ιδιωτικών σχολείων, της λειτουργίας, μέχρι τα εκπαιδευτικά προγράμματα που εφαρμόζουν και το ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Τα εργασιακά των εκπαιδευτικών της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι το τελευταίο.
Το Υπουργείο προβάλλει μια κοινά αποδεκτή από τους περισσότερους ανάγκη «για μεγαλύτερη ευελιξία και αυτονομία στις ιδιωτικές εκπαιδευτικές δομές» και φέρνει το παρόν Ν/Σ που όλο το κέντρο βάρους του περιορίζεται σε δύο άρθρα το 9 και το 10 με τους “δορυφόρους” τους.
Αυτά θέλετε οπωσδήποτε να περάσετε κυρία Υπουργέ!
Λες και όλα τα προβλήματα και οι δυσλειτουργίες στην ιδιωτική εκπαίδευση θα λυθούν δια μαγείας:
- μόλις απελευθερωθούν οι απολύσεις των εκπαιδευτικών και
- οι ιδιοκτήτες των Ιδιωτικών Σχολείων (με τις ευλογίες της Πολιτείας) αποκτήσουν τη δυνατότητα να μετατρέπουν αυτούς που εμπιστευόμαστε τη διαπαιδαγώγηση και την μόρφωση των παιδιών σε ξεθεωμένους “διανομείς γνώσης”.
Διαφημίστηκε ότι εισάγει ένα νέο τοπίο στην Ιδιωτική Εκπαίδευση με ρυθμίσεις που προωθούν την απελευθέρωση του ιδιωτικού σχολείου από τον ασφυκτικό κλοιό ελέγχου του κράτους, έμπνευσης και υλοποίησης ΣΥΡΙΖΑ με τον Ν.4415/2016.
Διευρυμένο ωρολόγιο πρόγραμμα, απογευματινά φροντιστήρια στα ιδιωτικά σχολεία, εξωσχολικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Όλα αυτά θα οργανώνονται από εκπαιδευτικούς που σύμφωνα με το Υπουργείο, θα έχουν «πρόσθετες δυνατότητες για αμειβόμενη απασχόληση».
«Ελεύθερη» επιλογή Διευθυντών και Εσωτερικού Κανονισμού είναι μερικές από τις εύηχες ρυθμίσεις, που ανατρέπουν το σημερινό τοπίο που κληρονομήσαμε από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Μας τρομάζει η ανάγλυφη στα άρθρα 9 και 10 του Ν/Σ λογική του Υπ. Παιδείας για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε ιδιωτικά σχολεία. Των ίδιων εκπαιδευτικών που το Υπουργείο στηρίχτηκε στη φιλοτιμία και την υπερπροσπάθειά τους για να κρατήσουν όρθιο το σύστημα τηλεκπαίδευσης την περίοδο του covid 19. Για αυτούς τους δασκάλους μιλάμε σήμερα που έκαναν τη νύχτα μέρα για να είναι έτοιμοι να κρατήσουν τα παιδιά 3 μήνες σχεδόν εντός εκπαιδευτικής διαδικασίας! Γιατί η εξ αποστάσεως εκπαίδευση από τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων ξεκίνησε. Αυτοί είχαν το know-how!!!
Άρθρο 9: Απασχόληση εκπαιδευτικών
Κυρία Υπουργέ,
Το ιδιωτικό σχολείο πρέπει να παραμείνει σχολείο, όπως άλλωστε προβλέπει το Σύνταγμα, άρθρο 16, παρ 8: «δεν παρέχεται απλώς η δυνατότητα ασκήσεως ιδιωτικής επιχειρήσεως στο πλαίσιο του άρθρου 5 του Συντάγματος, αλλά δημοσίου λειτουργήματος από ιδιωτικόν φορέα υποκείμενον σε κρατικόν έλεγχον και εποπτείαν» (ΣτΕ Ολ. 2376/1988). Και αυτό είναι ευθύνη της Πολιτείας. Υπό αυτή την έννοια δεν γίνεται να είναι έρμαιο των αναγκών του κάθε πολίτη-γονιού που εκβιαστικά πιέζει τον επιχειρηματία για να κάνει με τη σειρά του το ίδιο και αυτός προς την Πολιτεία. Ο ρόλος σας είναι ρυθμιστικός και ως τέτοιος δεν επιτρέπει σε κανέναν Υπουργό να γίνεται υποχείριο καμιάς ομάδας συμφερόντων.
Απαράδεκτη ρύθμιση που προβλέπει τη δυνατότητα βλαπτικής μεταβολής των όρων εργασίας με τις ευλογίες του Υπουργείου. Μια ρύθμιση που δημιουργεί ανασφάλεια και διαταραχή του σχολικού και παιδαγωγικού κλίματος χωρίς να προβλέπεται η παραμικρή προϋπόθεση. Μόνο και μόνο γιατί έτσι κρίνει ο επιχειρηματίας!
Αναρωτιέμαι πόσο καλά μπορεί να συνεχίσει το εκπαιδευτικό του έργο ένας δάσκαλος μαριονέτα και για πόσο!!! Βέβαια αυτό δεν απασχολεί την Υπουργό ούτε κάποιους από τους Ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων. Το πρόβλημα τους το λύνει το άρθρο 10 με την απελευθέρωση των απολύσεων. Όποιος δεν συνεχίζει να είναι καλός, έστω και με αυτές τις συνθήκες, απλά τον αλλάζουμε! Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι μεταβάλετε ανθρώπους που υπηρετούν σε ένα από τα σοβαρότερα λειτουργήματα για το ‘αύριο’ του κοινωνικού συνόλου σε αναλώσιμα προϊόντα.
Δηλαδή πολύ απλά το Υπουργείο επιτρέπει να γίνονται μπαλάκι και λάστιχο οι εκπαιδευτικοί. Να τρέχουν από μονάδα σε μονάδα του επιχειρηματία για να δικαιολογήσουν τον πενιχρό μισθό τους!!
Όλα αυτά τα ωραία λόγια της Αιτιολογικής Έκθεσης τι τα θέλατε κ. Υπουργέ; Γιατί δεν τα φυλάγατε για κανένα επόμενο Ν/Σ;
Έτσι κι αλλιώς εσείς ακολουθείτε ως στρατηγικό σχεδιασμό της Εκπαίδευσης τη μέθοδο της σαλαμοποίησης. Κάθε λίγο κι ένα Ν/Σ μπάλωμα. Τι σχέση έχει:
- η απελευθέρωση και η εύρυθμη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων,
- η ενίσχυση της ευελιξίας και αυτονομίας τους,
- η διασφάλιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας,
- η κατάργηση περιοριστικών ή αναχρονιστικών διατάξεων που εμποδίζουν τις ευκαιρίες για καινοτομία”
με τον δάσκαλο “Τιραμόλα” του Τζόρτζιο Ρεμπούφφι που προσδοκά να δημιουργήσει το παρόν Ν/Σ;
Άρθρο 10: Συμβάσεις εργασίας ιδιωτικών εκπαιδευτικών
Easy hire – easy fire. Και ακόμη παραπέρα: Το Υπουργείο προχωρά ακόμη πιο μπροστά και καθορίζει, προσδιορίζει, περιορίζει ανεπίτρεπτα το έργο του φυσικού δικαστή.
Λες και δεν ξέρει ο Δικαστής τη δουλειά του, χρειάζεται την επέμβαση του Υπουργείου να του την υποδείξει!!!
Μέχρι σήμερα ο Ιδιοκτήτης Ιδιωτικού Εκπαιδευτηρίου μπορούσε να απολύσει κάποιον μόνον όταν υπήρχε μείωση τμημάτων ή πειθαρχικό. Ασφυκτικό και ακραίο πράγματι!!! Από εκεί μέχρι το άκρο της ανεξέλεγκτης απελευθέρωσης των απολύσεων υπάρχει μια τεράστια απόσταση:
- λογικής,
- συναίσθησης του ρόλου του εκπαιδευτικού,
- συνταγματικής προστασίας
που το Ν/Σ παρακάμπτει με πρωτοφανή αδιαφορία.
Στην ουσία δημιουργεί εκπαιδευτικούς πολλών ταχυτήτων και πολλών κατηγοριών, ανοίγοντας το χάσμα ανάμεσα σε όσους απασχολούνται στο δημόσιο σχολείο και σε αυτούς που απασχολούνται στα ιδιωτικά σχολεία. Η συνταγματική επιταγή για ισότιμη αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών πάει περίπατο !
Επέμεινα και στη συζήτηση στην Επιτροπή. Οφείλει να απαντήσει το Υπουργείο με ειλικρίνεια στο θεμελιώδες ερώτημα: Είναι οι εκπαιδευτικοί όπως οι άλλοι εργαζόμενοι; Εσείς κα Υπουργέ απαντήσατε πως είναι. Εάν είναι τότε γιατί τους επιφυλάσσετε τις διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας; Η δική μας αντίστοιχη ρύθμιση λάμβανε υπόψη και τον επιχειρηματία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, και τον γονιό που επιλέγει από το υστέρημά του ένα ιδιωτικό σχολείο γιατί θέλει έναν καλό δάσκαλο και τον εκπαιδευτικό στην ιδιωτική εκπαίδευση που δίνει κάθε μέρα εξετάσεις σε όλους τους παραπάνω.
Την πρότασή μας σας την έχουμε καταθέσει: Κάθε χρόνο και ανά βαθμίδα μπορεί ο ιδιοκτήτης να κάνει μια αναιτιολόγητη απόλυση. Όλες οι άλλες απολύσεις έπρεπε να είναι απόλυτα αιτιολογημένες (μείωση τμημάτων, πειθαρχικά θέματα και ψυχολογικά προβλήματα). Στους κάποιους επιχειρηματίες δεν πολυάρεσε. Λογικό. Αλλά ο δικός σας ρόλος δεν είναι αυτός!!! Του προστάτη των επιχειρηματιών της εκπαίδευσης.
Κλείνοντας, θα σταθώ μόνο στο άρθρο 2 για την Αξιολόγηση δομών, εκπαιδευτικού έργου και εκπαιδευτικών ιδιωτικών σχολείων.
Τι το θέλατε κα Υπουργέ;
Αυτή την καημένη την Αξιολόγηση τη λέτε την ξαναλέτε τη λιβανίζετε σε κάθε Ν/Σ, σε κάθε 2η ανακοίνωση στα ΜΜΕ την διαφημίζετε αλλά δεν την τολμάτε.
Έρχεστε να την κάνετε σημαία στην ιδιωτική εκπαίδευση;
Ο ΣΥΡΙΖΑ την κατήργησε σε κάθε της μορφή στο εκπαιδευτικό σύστημα ξεκινώντας από τους θεσμούς που θα μπορούσαν να ασκήσουν αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, τους Σχολικούς Συμβούλους.
Ήρθατε εσείς ως νέα κυβέρνηση και τι κάνετε;
Αυτό που δεν τολμήσατε στο δημόσιο σχολείο το εισάγετε στο ιδιωτικό.
Λέτε ‘Σύστημα αξιολόγησης’, που να γίνεται στο δημόσιο σχολείο δεν υπάρχει άρα και στο ιδιωτικό. Χωρίς τους Σχολικούς Συμβούλους ποιος θα την κάνει;
Και επειδή αναρωτηθήκατε ρητορικά ΑΝ στο Κίνημα Αλλαγής είμαστε αντίθετοι με την Αξιολόγηση, ΑΝ δηλ. ο πολιτικός χώρος που εισήγαγε την έννοια της αξιολόγησης και την εφάρμοσε στα Πρότυπα-Πειραματικά και στο Ν.3848/10, σήμερα τη στηρίζει!!!
Θα το ξαναπώ για να το ακούσουν οι πολίτες που παρακολουθούν γιατί σε αυτούς τελικά λογοδοτούμε: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εξακολουθεί να στερείται πραγματικών αξιολογικών διαδικασιών.
Γιατί; Γιατί δεν το τολμάτε. Παλινδρομείτε μεταξύ των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών και των αντιστάσεων που προβάλλονται, τόσο στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών, όσο και στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Η πρόχειρη λύση; Η Αξιολόγηση στην κρίση του Ιδιοκτήτη ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου και καθαρίσατε. Ούτε αυτό το Ν/Σ γλίτωσε τις νυχτερινές τροπολογίες. Σας το είπα χθες στην Επιτροπή σας το λέω και σήμερα. Σας ΣΈΡΝΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΌΤΑ. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να σας λέμε, (4 ερωτήσεις και πλήθος τοποθετήσεων σε κάθε Ν/Σ) να ρωτάμε χωρίς να πάρουμε απάντηση ΤΙ ΣΚΟΠΕΥΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ;;; Υπάρχει αδιέξοδο στη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Πως θα προχωρήσετε το μεταρρυθμιστικό σας έργο με όλο το προσωπικό (Διευθυντές Εκπαίδευσης που επιλέχθηκαν από αντισυνταγματικό Ν. Γαβρόγλου) που σας κληροδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Εσείς απτόητη συνεχίζετε. Και ΧΘΕΣ μέσα στον πανικό (ίσως λόγω Του Συντονιστή……. που προ ημερών κατονόμασε τον Γιάννη Αντετοκούμπο πίθηκο και εσείς του είχατε μόλις ανανεώσει παράταση θητείας για 3η φορά) αισθάνεστε και είστε εκτεθειμένη.
Και τι κάνετε; Ξηλώνετε τους προηγούμενους και βάζετε τους δικούς σας. Το θέμα πρέπει να λυθεί (γιατί έτσι και αλλιώς κακοφόρμισε) αλλά ΟΧΙ ΕΤΣΙ. Περιμέναμε Ν/Σ, μας καταθέσατε άρπα - κόλα τροπολογία. Περιμέναμε διαυγής, αξιοκρατικές, νόμιμες διαδικασίες και έχουμε νομοθέτηση από τα παλιά.
ΔΙΚΗ Μας ΠΡΟΤΑΣΗ είναι ο Ν.3848/2010. Σας ζητώ να αποσύρετε την τροπολογία γιατί δυστυχώς αυτήν την στρεβλή ιεράρχηση στην πολιτική του Υπ. Παιδείας, την ανικανότητα και την ατολμία του την πληρώνουμε όλοι: η διοίκηση της εκπαίδευσης, τα σχολεία, οι μαθητές και οι πολίτες.
Είμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής που:
- η ανάγκη για περισσότερη Ευρώπη αναγνωρίζεται ως μονόδρομος και
- η ανάγκη για γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των κρατών μελών προβάλει αδήριτη.
Η Παιδεία είναι ο ιδανικότερος πιλότος. Η εκπαιδευτική σύγκλιση είναι ο βατός, σίγουρος δρόμος να γίνει μια αρχή. Χρειαζόμαστε λοιπόν εκπαιδευτικές πολιτικές που μας φέρνουν κοντά με τους Ευρωπαίους Εταίρους μας. Τα απολυτήρια μας και το εξεταστικό μας σύστημα, τα προγράμματα σπουδών πρέπει σταθερά να κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτό όμως απαιτεί συνολικό σχεδιασμό της ελληνικής εκπαιδευτικής διαδικασίας είτε στο Δημόσιο είτε στο Ιδιωτικό Σχολείο. Απαιτεί κυρίως τη θέληση και την αποφασιστικότητα του Υπ. Παιδείας να ξεφύγει από τα δεσμά του βραχύβιου εντυπωσιασμού που οδηγεί σε πολιτικές πρόχειρων επιδιορθώσεων στα γρήγορα σαν το παρόν Σ/Ν. Η Παιδεία χρειάζεται μεταρρυθμίσεις χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους. Όπως είπε η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ «Η Παιδεία χρειάζεται μεταρρυθμίσεις και συναινέσεις. Η Παιδεία δεν είναι σαλάμι να την κόβουμε και να κάνουμε αλλαγές ανά βαθμίδα» ούτε ανά πάροχο θα προσέθετα. Ευχαριστώ».
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
