Alfavita Newsroom Κατά την περίφημη "Χρυσή Εποχή" της πειρατείας, δηλαδή στα τέλη του 17ου και τις αρχές του 18ου αιώνα, ακόμα και οι πιο διαβόητοι πειρατές ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες. Οι ασθένειες, η βία και η πρόωρη θνησιμότητα ήταν καθημερινότητα, και η διατροφή τους απείχε πολύ από τα γλέντια που παρουσιάζονται στις ταινίες.
Η δίαιτα του ναύτη: ξερό ψωμί και υπομονή
Με βάση έρευνες πάνω σε σκελετικά ευρήματα του 18ου αιώνα, γνωρίζουμε σήμερα τι περιλάμβανε η επίσημη μερίδα στο βρετανικό ναυτικό: λίγο ψωμί (που συχνά ήταν γαλέτα, ένα σκληρό μπισκότο που αντέχει στον χρόνο αλλά όχι στη μούχλα), παστό ή αποξηραμένο βοδινό, βούτυρο, τυρί και ένα γαλόνι μπύρα την ημέρα. Η ποσότητα δεν έλειπε, η ποιότητα όμως ήταν άθλια. Το παστό κρέας έμοιαζε περισσότερο με ξύλο παρά με τροφή, ενώ το πόσιμο νερό γρήγορα αποκτούσε άσχημη οσμή και υφή, με αποτέλεσμα η μπύρα και το ρούμι να είναι πιο ασφαλείς επιλογές.
Το αλκοόλ ως μέσο ελέγχου και αδυναμίας
Η σχέση των πειρατών με το αλκοόλ είναι θρυλική, αλλά όχι τόσο ρομαντική όσο φαντάζεται κανείς. Ο καπετάνιος Νατάνιελ Ούριγκ που πέρασε καιρό ανάμεσα σε πειρατές τους περιέγραφε ως μεθυσμένους και χυδαίους. Ο Μαυρογένης λέγεται πως διατηρούσε σκόπιμα το πλήρωμά του μεθυσμένο για να αποφεύγει την ανταρσία, ενώ ο Ράκχαμ συνελήφθη ακριβώς επειδή το πλήρωμά του ήταν πολύ μεθυσμένο για να αποπλεύσει.
Παρά τα στερεότυπα, όμως, ο ίδιος ο Μαυρογένης δεν έπινε ποτέ αλκοόλ προτιμούσε το τσάι.
Ακραίες καταστάσεις, απελπισμένα μέτρα
Οι επιλογές στο φαγητό ήταν συχνά τόσο περιορισμένες, που οι πειρατές έφταναν στα άκρα για να επιβιώσουν. Αναφορές μιλούν για πληρώματα που έτρωγαν δέρματα από σακίδια, ενώ στην περίπτωση του ναυαγίου της Σαρλότ ντε Μπέρι, καταγράφηκαν περιστατικά κανιβαλισμού. Η επιβίωση απαιτούσε κάθε είδους αυτοσχεδιασμό.
Μια εξαίρεση με γαστρονομικές ανησυχίες
Κι όμως, υπήρξαν και πειρατές με πιο εκλεπτυσμένες προτιμήσεις. Ο Γουίλιαμ Ντάμπιερ ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση: εξερευνητής, φυσιοδίφης, συγγραφέας και γευσιγνώστης. Περιέγραψε πρώτος πλήθος τροπικών ειδών και βοήθησε στην εξάπλωση όρων όπως μπάρμπεκιου, κάσιους, σάλτσα σόγιας και τορτίγια. Πέρα από παρατηρητής, δοκίμαζε ό,τι ανακάλυπτε: από χελώνες Γκαλαπάγκος και φλαμίνγκο μέχρι αυγά στρουθοκαμήλου και ακρίδες. Μέρη του ημερολογίου του θυμίζουν πρωτόλεια βιβλία συνταγών.
Από τον θρύλο στη φαντασία
Η εικόνα του πειρατή που ξέρουμε σήμερα οφείλεται εν μέρει στη λογοτεχνία. Ο Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον με το Νησί των Θησαυρών καθιέρωσε τη φιγούρα του ρομαντικού πειρατή. Ωστόσο, λίγοι αναφέρονταν ποτέ στις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης ή στο απλό, συχνά αποκρουστικό, φαγητό τους.
Και σήμερα;
Αν θελήσει κανείς να γευτεί κάτι που μοιάζει με πειρατικό φαγητό, ίσως ένα πιάτο με παστό κρέας, λαχανικά και φρούτα να είναι η πιο κοντινή και ασφαλής επιλογή, πάντα συνοδευόμενο, φυσικά, από ένα ποτήρι ρούμι ή μπύρα, προς τιμήν των θρυλικών αλλά διόλου καλοταϊσμένων θαλασσοπόρων.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Η διεφθαρμένη διαδικασία εισαγωγής των πλούσιων γόνων σε ελίτ Πανεπιστήμια
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
