Βασιλική Δρίβα Μετά τον πόλεμο της απελευθέρωσης (ήτοι 1821 και ύστερα), στο δρόμο προς τη νέα Ελλάδα, βασικό μέλημα των εκάστοτε κυβερνήσεων υπήρξε η ανασύσταση του κατεστραμμένου κράτους σε όλους τους τομείς του.
Σε κάθε χώρα με ισχυρές βάσεις σημαντικό (αν και ενίοτε αφανές) θεμέλιο είναι η εκπαίδευση που παρέχεται. Έτσι και στην κατακερματισμένη Ελλάδα που γεννιόταν ξανά από τις στάχτες της, ξεκίνησε το 19ο αιώνα η προσπάθεια να μπουν τα πλαίσια της ελληνικής εκπαίδευσης.
Πρώτες απόψεις
Πρότυπα φυσικά κατά τα πρώτα έτη ήταν έτερες ευρωπαϊκές χώρες που είχαν μελετημένα και ολοκληρωμένα, για την εποχή, εκπαιδευτικά συστήματα. Το 1833 ορίστηκε Επιτροπή που στόχο είχε να προτείνει τη διάκριση των εκπαιδευτικών βαθμίδων και τα χαρακτηριστικά αυτών, αφήνοντας πίσω όσες ιδέες υπήρξαν κατά την εποχή του Καποδίστρια.
Εντούτοις οι προτάσεις της Επιτροπής δεν έτυχαν μεγάλης αποδοχής σε όλη την έκτασή τους και σε μετέπειτα πλάνα για την εκπαίδευση φάνηκε πως μερικοί νόμοι που προτάθηκαν από την κυβέρνηση για συγκεκριμένη εκπαιδευτική βαθμίδα, ήταν απλή μεταφορά ήδη υπαρχόντων βαυαρικών κανόνων, με ελάχιστες μεταρρυθμίσεις, παραβλέποντας εν μέρει κανόνες που είχαν ετοιμαστεί από την Επιτροπή.
Μέσα σε κλίμα μερικής συνεννόησης ετοιμάστηκαν από το 1834 μέχρι και το 1837 οι βάσεις του νέου εκπαιδευτικού συστήματος, που αφορούσαν τα δημοτικά σχολεία, τα ελληνικά σχολεία, τα γυμνάσια και φυσικά την σύσταση Πανεπιστημίου, ένα σημαντικό και άλυτο πρόβλημα κατά την εποχή του Καποδίστρια, για συγκεκριμένους φυσικά λόγους.
Σύσταση Δημοτικών Σχολείων
Η λειτουργία των δημοτικών σχολείων είχε στόχο την προσφορά στοιχειώδους εκπαίδευσης, με ένα σύνολο μαθημάτων από διάφορες κατηγορίες, ενώ ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά έγινε απόπειρα να δοθούν και στο κομμάτι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, που με τα χρόνια αυξήθηκε φτάνοντας την δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Σε γενικές συνθήκες ήταν αυτονόητο και αναμενόμενο ότι τα άτομα που θα γράφονταν στα σχολεία θα ήταν λίγα, ενώ οι πρώτες ανεγέρσεις σχολείων αναμένονταν να γίνουν με τη συνένωση μικρότερων δήμων.
Οι δήμοι δεν κατάφεραν άμεσα να ολοκληρώσουν τα προβλεπόμενα, αδυνατώντας σε μεγάλο ποσοστό (κάτω από το μισό των δήμων του τότε κράτους) να ιδρύσουν σχολεία, κάτι που βελτιωνόταν με ιδιαίτερα αργούς ρυθμούς, δημιουργώντας μία άνιση κατανομή στα παιδιά των περιοχών που μπορούσαν να μαθητεύσουν και σε εκείνα που δεν είχαν τη δυνατότητα.
Και εδώ μπήκε το μακροχρόνιο ζήτημα της πληρωμής των εκπαιδευτικών. Ως φαίνεται, τα μισθολογικά ζητήματα των δασκάλων και καθηγητών προβλημάτιζαν το ελληνικό κράτος από την εποχή της (ανα)σύστασής του.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν στα σχετικά έγγραφα της εποχής από τους επιστήμονες, η αμοιβή καθοριζόταν ανάλογα με τα χρήματα που διέθετε έκαστος δήμος, αλλά και με βάση το γνωστικό υπόβαθρο που διέθετε ο διδάσκαλος, παρότι υπήρχαν ανώτατα και κατώτατα όρια πληρωμών, αλλά όχι ενδιάμεσες προβλέψεις. Μάλιστα στους δασκάλους, λόγω μικρής αμοιβής, παρεχόταν κατοικία και γη για να καλλιεργήσουν, ώστε να μειωθούν τα έξοδά τους.
Έπεται συνέχεια…
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
