Μελετώντας τα εξεταζόμενα θέματα στις Πανελλαδικές εξετάσεις για το μάθημα της Νεοελληνικής γλώσσας – Λογοτεχνίας, βλέπω ότι οι υποψήφιοι καλούνται να γράψουν τις απόψεις τους σε θέματα, όπως: «Ποια είναι η σχέση σας με την ανάγνωση βιβλίων και ποιος ο ρόλος της στη γενικότερη διαχείριση του προσωπικού σας χρόνου;» Ή για «τη συμβολή του βιβλίου στη συγκρότηση της προσωπικότητας των νέων».
Πιο αναχρονιστικός πεθαίνεις. Εάν κάποιος ήθελε να δώσει μία χείρα βοηθείας στην παραπαιδεία, δεν θα χρειαζόταν να κάνει τίποτε περισσότερο ή καλύτερο. Πόσο περισσότερο υποκριτικός μπορούσε να γίνει κάποιος προσποιούμενος ότι επιθυμεί να υπερασπιστεί την φιλαναγνωσία και την συμβολή της στην καλλιέργεια και την ανάπτυξη της προσωπικότητας των νεών, παρά θέτοντας ως θέματα εξετάσεων που κρίνουν την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα παραπάνω;
Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι αυτά τα θέματα των εξετάσεων προβάλλουν και διαφημίζουν τα «προκάτ», προκατασκευασμένα δηλαδή θέματα νεοελληνικής γλώσσας, που διακινούνται στα μεγάλα φροντιστήρια, προκειμένου να κατοχυρώσουν την επίπλαστη αναγκαιότητά τους στην Ελληνική κοινωνία και να συνεχιστεί η οικονομική αιμορραγία της λαϊκής οικογένειας, που ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδία της.
Αυτή η λογική δεν επιτρέπει να τεθούν εξεταζόμενα θέματα που ένας μαθητής χωρίς την «βοήθεια» της παραπαιδείας θα μπορούσε, όχι να αριστεύσει, αλλά απλά να αποδώσει ικανοποιητικά, ούτως ώστε να επιτύχει την πολυπόθητη εισαγωγή στα Α.Ε.Ι., προσδοκόντας σε μία μελλοντική ατομική πρόοδο και ευημερία. Δηλαδή με λίγα λόγια: «Αν έχεις να πληρώσεις έχει καλώς για τους άλλους έχει ο Θεός».
Εξηγούμαι: Κανείς δεν αρνείται ότι η ανάγνωση λογοτεχνίας και βιβλίων προβεβλημένων συγγραφέων συμβάλλει στην συγκρότηση της προσωπικότητας των νέων. Όμως πραγματικά, ελάτε στο μυαλό ενός νέου 17 ετών σήμερα. Εάν και θα έπρεπε, αυτό πραγματικά τον απασχολεί; Εάν θα αφιερώσει χρόνο από τον προσωπικό του χρόνο για να ασχοληθεί με την ανάγνωση λογοτεχνίας και εάν αυτή η ενασχόληση θα τον βοηθήσει να συγκροτήσει μία ισχυρή και καλλιεργημένη προσωπικότητα; Ή μήπως τον νέο αυτής της ηλικίας σήμερα τον απασχολεί η παντελής έλλειψη προσωπικού χρόνου για να τον αφιερώσει στο διάβασμα λογοτεχνίας και στην ανάπτυξη της προσωπικής καλλιέργειας και των ευαισθησιών;
Όταν η έρμη η οικογένειά του θα περιορίσει στο έπακρο τις ελαστικές ακόμα και ανελαστικές βιοτικές της ανάγκες, για να προσφέρει στο παιδί της την έτοιμη και σερβιρισμένη γνώση της παραπαιδείας και των φροντιστηρίων και όταν το παιδί φορτώνεται με την ευθύνη να μην πάει στράφι αυτή η οικογενειακή θυσία, πιστεύει κανείς ότι θα θεωρήσει «ωφέλιμο» χρόνο τον χρόνο για το ελεύθερο διάβασμα; Αφού το φροντιστήριο θα του προσφέρει έτοιμη και αναμασημένη την «παπαγαλία» στην νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, για να αποδώσει τόσο όσο για να «εισαχθεί». Που να «εισαχθεί» τώρα είναι μία άλλη ιστορία, αν αναλογιστεί κανείς ότι πλέον με νόμο η πληρωμένη πιστοποίηση προσόντων, διπλωμάτων και πτυχίων, ημεδαπής και αλλοδαπής προέλευσης, είναι αρκετή για την πολυπόθητη αυτή «εισαγωγή».
Επανέρχομαι. Που λοιπόν να βρει τον χρόνο ο νέος, ενόψει πανελλαδικών εξετάσεων και μεταξύ της μετάβασης από το ένα φροντιστήριο στο άλλο και πολλές φορές από τα ένα ιδιαίτερο μάθημα στο άλλο, που του παρέχεται ακόμα και για να διακριθεί στα φροντιστηριακά μαθήματα, εκεί έχουμε καταντήσει, να ανοίξει και να διαβάσει ένα λογοτεχνικό βιβλίο, το οποίο θα επιλέξει αυτός ο ίδιος, ως ιδιαίτερη και ξεχωριστή προσωπικότητα, προκειμένου να δρέψει τους καρπούς της λογοτεχνίας και να νιώσει την αναγκαιότητα της φιλαναγνωσίας;
Οοοοοοοχι. Την λογοτεχνία θα του την επιλέξουν άλλοι, μόνο για να την αναγνώσει παπαγαλίστικα και με μοναδικό στόχο την επίτευξη καλής βαθμολογίας στις εξετάσεις των εξετάσεων. Για αυτό λοιπόν τίθεται ως εξεταζόμενο θέμα νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας ένα τόσο γενικό και αόριστο ζήτημα όπως το διάβασμα βιβλίων γενικά. Ο μαθητής των πανελλαδικών δεν το γνωρίζει, το θεωρεί παρωχημένο και αντιγράφει στο χαρτί, όχι τις δικές του ιδέες, αλλά τις αναμασημένες γνώσεις και απόψεις των φροντιστηρίων.
Επομένως τι να σου απαντήσει και να σου αναπτύξει ένας νέος της εποχής μας για τα θέματα της νεοελληνικής γλώσσας που εξετάστηκαν φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις; Μόνο ό,τι του έχουν φορτώσει στον «σκληρό του δίσκο» τα φροντιστήρια και όποιος πλήρωσε το καλύτερο και τα περισσότερα, θα έχει και το καλύτερο αποτέλεσμα, λέμε τώρα. Δηλαδή τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό στην νέα κοινωνία που εκκολάπτεται, είναι ένα άλλο θέμα. Θα είναι άραγε επιστήμονας και καλλιεργημένη προσωπικότητα ή θα είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα της εξειδικευμένης δεξιότητας, που είναι απαραίτητη για την επικράτηση της άρχουσας τάξης;
Δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί την νέα τάξη πραγμάτων, η νεολαία να νιώθει κυριολεκτικά και μεταφορικά την πίεση της βαρύτητας στο στήθος ενός τόμου από το λογοτεχνικό αριστούργημα του «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντος Τολστόϊ, όταν το διαβάζει με πάθος και αδημονία, ακόμα και όταν τοποθετεί τον ένα από τους τρεις τόμους των χιλίων σελίδων στο στέρνο, για να καταπιεί τις σελίδες του στο κρεβάτι. Δεν εξυπηρετεί πλέον κανέναν, ο νέος των πανελλαδικών εξετάσεων να διαβάζει Μενέλαο Λουντέμη και τις «Κερασιές θα ανθίσουν και φέτος» ή «Ένα παιδί μετράει τα άστρα».
Τι νομίζετε, δεν έχει κανένα ιδιαίτερο στόχο και δεν εξυπηρετεί κανέναν ξεχωριστό σκοπό η απομείωση και απαξίωση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Μα ένας άνθρωπος που στην νεαρή ηλικία μπορεί να ανακαλύψει και να αναπτύξει τις ανθρώπινες ευαισθησίες του μέσω της τέχνης, δεν μπορεί να μένει αδιάφορος και αμέτοχος στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Αυτή η πολιτική στην εκπαίδευση και στην παιδεία αποβλέπει στην δημιουργία αυριανών πολιτών «απονευρωμένων» από ευαισθησίες, ανησυχίες για το μέλλον και ως εκ τούτου αμφισβητήσεις για το καθεστώς του σήμερα και του αύριο και εξοπλισμένων μόνο με χρειαζούμενες δεξιότητες για την επιβίωση.
Υ.Γ. Δεν μπορώ βέβαια να προσπεράσω και να μην σχολιάσω μία ευοίωνη, τουλάχιστον για την σωματική υγεία, συγκυρία, ως ρύθμιση που περιλαμβάνεται στον νέο Νόμο για την «αναβάθμιση» της εκπαίδευσης. Εννοώ την αύξηση των ωρών της Φυσικής Αγωγής στο Λύκειο, την ανάθεση του μαθήματος της κολύμβησης σε εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής από τον πίνακα των αναπληρωτών, με την ανάθεση πλέον της ευθύνης της διδασκαλίας της αποκλειστικά στο υπουργείο Παιδείας και στους εκπαιδευτικούς και όχι στην Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδας, αλλά και την ελπίδα και προοπτική ανάθεσης της ήπιας δραστηριότητας και της δραστηριότητας «ευ ζην» στα νηπιαγωγία σε εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής, από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις, όπως ο παραπάνω Νόμος επιτρέπει και εξουσιοδοτεί.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της συντονισμένης δράσης όλων των φορέων του κλάδου της Φυσικής Αγωγής, όπως ο Π.Σ.Ε.Α.Α. και οι κοσμήτορες των Τ.Ε.Φ.Α.Α. όλης της χώρας, της Π.Ε.Π.Φ.Α. δια του προέδρου της και της Π.ΕΝ.Ε.Λ.Φ.Α., η οποία ενωτική και συντονισμένη δράση δίνει το παράδειγμα σε όλους για το τι μπορεί να επιτύχει η συγκροτημένη και τεκμηριωμένη κοινωνικοπολιτική πίεση όλων των εργαζομένων. Τίποτε δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ενωμένη λαϊκή απαίτηση και οι Βαστίλλες των καιρών πέφτουν σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα.
Κλείνοντας θέλω να εκφράσω μία ευχή: Μην είναι αυτή η επιτυχία για τον κλάδο της Φυσικής Αγωγής στον χώρο της εκπαίδευσης η μοναδική για την Ελληνική κοινωνία, επιφυλασσόμενη βέβαια και για την αύξηση των ωρών της Φυσικής Αγωγής στα Δημοτικά σχολεία, που είναι και το πιο σημαντικό για την υγιή ηλικιακά εξέλιξη των παιδιών μας και είναι μία επιδίωξή μας προσεχώς. Νους υγιής εν σώματι υγιεί, η προαιώνια ρήση. Μην αφεθεί η αποδεδειγμένη αναγκαιότητα για την σωματική δραστηριότητα από την υπόλοιπη εκπαιδευτική κοινότητα, για παράδειγμα των μουσικών, των καλλιτεχνικών και των φιλολογικών σπουδών, η μοναδική που αναγνωρίζεται από την κοινωνία, υπάρχει ανάγκη αντίδρασης από τους συναδέλφους, γιατί τα παιδιά μας έχουν ανάγκη και αληθινής πνευματικής καλλιέργιας και ανάτασης και όχι προκατασκευασμένης. Αν παραμεληθεί αυτό, τότε θα παράγουμε σωματικά υγιείς δούλους, ρομπότ, για μία δυστοπική μελλοντική κοινωνία που η κριτική σκέψη, η ανθρώπινη ευαισθησία και η καλλιέργεια θα διώκονται ως αδικήματα.
Ας έχουμε πάντα κατά νου ότι τίποτε δεν θα μας χαριστεί και ότι ο αντίπαλός μας έχει τις δεξιότητες ενός χαμαιλέοντα και ενός λύκου ταυτόχρονα. Δηλαδή εκεί που δεν τον «παίρνει» υποχωρεί και εκεί που βρίσκει ευνοϊκή συγκυρία και έδαφος, παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ALFAVITA.GR
Ακολουθήστε μας στο GoogleNews για να μάθετε πρώτοι μόνο τις ειδήσεις που σας ενδιαφέρουν
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει «νείρομαι»;
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 22 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 22/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
