Alfavita Newsroom Στις 19-11 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη της Πρωτοβουλίας αναπληρωτών- ωρομισθίων, στην οποία συμμετείχαν αναπληρωτές και μόνιμοι συνάδελφοι από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς και εκπρόσωποι συλλόγων.
Από τη συζήτηση αναδείχθηκε η ανάγκη συσπείρωσης όλων των συναδέλφων συμβασιούχων στα σωματεία τους για την οργάνωση του αγώνα με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες μας, και σε συμπόρευση με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και συνολικά τους εργαζόμενους. Τονίστηκε για ακόμα μια φορά η αναγκαιότητα και η ρεαλιστικότητα του αιτήματος για 25.000 μόνιμους διορισμούς εδώ και τώρα, καθώς και για εξίσωση των δικαιωμάτων των συμβασιούχων με αυτά των μονίμων.
Ακολουθεί η εισήγηση της Πρωτοβουλίας αναπληρωτών- ωρομισθίων:
« Η σημερινή συνάντηση της Πρωτοβουλίας των αναπληρωτών γίνεται σε μια περίοδο που παραμένουν στο ακέραιο τα αιτήματα, οι διεκδικήσεις μας για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, για την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση, για την εξίσωση των δικαιωμάτων μας. Η ικανοποίηση των αναγκών μας συνθλίβεται από την πολιτική της «μεταμνημονιακής εποχής», της «κανονικότητας» για την οποία μιλά η κυβέρνηση: Μέχρι το 2060 ισχύει η επιτήρηση και τα ματωμένα πλεονάσματα, ενώ παραμένουν οι πάνω από 700 μνημονιακοί νόμοι, τα χαράτσια, ο ΕΝΦΙΑ που θα καταργούνταν, η μείωση του αφορολόγητου που θα φτάσει στα 2/3 ενός μισθού, οι πλειστηριασμοί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε και τις προεκλογικές υποσχέσεις και τον εμπαιγμό της κυβέρνησης που παρατείνει το καθεστώς της αδιοριστίας και της ανασφάλειας για δεκάδες χιλιάδες συναδέλφους, με τους 4.500 διορισμούς να αποτελούν ψίχουλα μπροστά στις τεράστιες ανάγκες της εκπαίδευσης.
Όλα αυτά βέβαια δεν μας ξαφνιάζουν, ούτε αποτελούν αποτέλεσμα ανικανότητας και κακής διαχείρισης από την κυβέρνηση. Η ελαστική εργασία είναι πραγματικότητα για τους εργαζόμενους δεκάδων κλάδων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και η κοινή αιτία είναι η πολιτική που εφαρμόζουν όλα τα κόμματα μέχρι σήμερα, η οποία εξυπηρετεί τη στρατηγική της ΕΕ, που προωθεί την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων . Δεν υπάρχει νόμος, διακήρυξη, ψήφισμα της ΕΕ, του Ευρωκοινοβουλίου τα οποία όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου θεωρούν ευαγγέλιο που να αμφισβητεί έστω και στο ελάχιστο τη στρατηγική της φτηνής εργασίας, το μοίρασμα της εργασίας στα δυο, τις πολλαπλές και ευέλικτες μορφές εργασίας που φτάνουν μέχρι και το μηδενικό ωράριο. Αυτή η στρατηγική εκτόξευσε το ποσοστό της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση από το 9% το 2008 στο 19% το 2018.
Αυτές τις κατευθύνσεις υπηρετεί και το σημερινό σχολείο που στη θέση της ολόπλευρης μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης των μαθητών βάζει τις λεγόμενες δεξιότητες, τις κουτσουρεμένες γνώσεις, τη μηχανιστική αποστήθιση. Ετοιμάζουν έτσι την επόμενη γενιά εργατών χωρίς δικαιώματα και χωρίς την ικανότητα να αντιληφθούν πως πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Στο σχολείο αυτό καλός δάσκαλος θεωρείται αυτός που δεν απεργεί, δεν αντιδρά συνολικότερα, καταφέρνει να βρει καλούς χορηγούς για το «αυτόνομο» σχολείο του, και κατά συνέπεια διαμορφώνει τα παιδιά σύμφωνα με αυτά που θέλει ο επιχειρηματίας- χορηγός. Θέλουν ένα εκπαιδευτικό φοβισμένο που θα εκπαιδεύει μαθητές υποταγμένους. Δεν θα τους κάνουμε όμως της χάρη. Θα βγούμε πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά στο δρόμο του αγώνα για την ζωή που δικαιούμαστε και μας την κλέβουν καθημερινά.
Ο Γαβρόγλου με θράσος δήλωσε σε συνάντηση με τις Ομοσπονδίες ότι το αίτημα για 25.000 μόνιμους διορισμούς είναι σωστό αλλά δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για αυτό, όταν τεράστια πακέτα δισεκατομμυρίων δίνονται στα ταμεία για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους χαρίζουν φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις, ενώ 4 δις€ δίνονται κάθε χρόνο στο ΝΑΤΟ.
-Όταν υπηρετείς αυτά τα συμφέροντα οι 25.000 άμεσοι διορισμοί παρουσιάζονται ως ανέφικτοι. Είναι απόλυτα όμως ρεαλιστικοί και εφικτοί με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και με γνώμονα την ικανοποίηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών και των εργασιακών δικαιωμάτων μας, στον 21ο αιώνα με την τεράστια ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Είναι απόλυτα εφικτό αίτημα, και μάλιστα το ελάχιστο που διεκδικούμε, αν αναλογιστούμε ότι :
Πάνω από 35.000 δάσκαλοι έχουν συνταξιοδοτηθεί τα τελευταία 8 χρόνια, και πάνω από 28.000 αναπληρωτών προσλαμβάνονται κάθε χρόνο, για να αναπληρώνουν τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα, οι σχολικές χρονιές τελειώνουν με κενά, οι μαθητές στοιβάζονται σε τάξεις με 25 νήπια σε μια αίθουσα, 26 μαθητές στο Δημοτικό, 28 μαθητές στο Λύκειο, οι εκπ/κοι της Παράλληλης Στήριξης πηγαίνουν μέχρι και σε 5 παιδιά, ενώ τις «τρύπες» καλύπτουν και οι εκπ/κοι της Γενικής, αφού ένα παιδί με ειδικές ανάγκες μπορεί να έχει μέχρι και 4 εκπαιδευτικούς Παράλληλης Στήριξης! Ας θυμηθούμε ακόμα πόσα κενά «καλύφθηκαν» με τη μείωση των διδακτικών ωρών και την επί της ουσίας κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας στο Γυμνάσιο, τις δεύτερες και τρίτες αναθέσεις, την κατάργηση μαθημάτων, την υπονόμευση δομών όπως εργαστήρια, το χτύπημα των ολοήμερων νηπιαγωγείων και δημοτικών, το κλείσιμο Τμημάτων Ένταξης, το κλείσιμο Νηπιαγωγείων. Αν κάνουμε έστω και ένα βήμα πίσω από το αίτημα για την άμεση μονιμοποίηση των αναπληρωτών, για 25.000 μόνιμους διορισμούς εδώ και τώρα ώστε να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων θα είναι σαν αποδεχόμαστε ότι θα πρέπει να υπάρχουν αναπληρωτές που κάθε χρόνο θα αναπληρώνουν τον εαυτό τους. Η Πρωτοβουλίας αναπληρωτών αλλά και δεκάδες Σύλλογοι και ΕΛΜΕ δεν θα κάνουμε βήμα πίσω!
Το αίτημα για 25.000 άμεσους διορισμούς αποτελεί μόνο την αρχή για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών. Είναι το αίτημα που ένωσε και μάλιστα με νίκες στο παρελθόν τον κλάδο και μπορεί να τον ενώσει και σήμερα. Συσπειρωμένοι στα σωματεία μας εμποδίσαμε την σφαγή των πινάκων, κάναμε βήματα για τα οξυμμένα ζητήματα της μετακίνησης, της στέγασης και της σίτισης των αναπληρωτών, κερδίσαμε την επαναπρόσληψη συναδέλφων. Με αυτή τη γραμμή πάλης κόντρα στην πολιτική που τσακίζει τις ζωές όλων των εργαζομένων εκατοντάδες συνάδελφοι κινητοποιηθήκαμε το προηγούμενο διάστημα στο Υπουργείο Παιδείας στις 9/11, σαν συνέχεια των προηγούμενων κινητοποιήσεων, καθώς και την απεργία στις 14.
Δεν μπαίνουμε σε καμία λογική κριτηρίων, γιατί έτσι οδηγούμαστε στη λογική του «διαίρει και βασίλευε», που μόνο την κυβέρνηση εξυπηρετεί που ουσιαστικά αφήνει την μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων εκτός διορισμών και σε αδιέξοδο. Η κυβέρνηση μέσα από τα λεγόμενα κριτήρια που επιδιώκει να νομοθετήσει δεν έχει στόχο να φέρει ένα πιο «αξιοκρατικό» σύστημα διορισμών, να δώσει χώρο σε νέους συναδέλφους με μηδενική προϋπηρεσία ή να συμμορφωθεί δήθεν με τις αποφάσεις του ΣΤΕ. Αυτό που θέλει είναι να ανακυκλώσει την ανεργία, να δημιουργήσει ψεύτικες ελπίδες σε όλους και τελικά να μας εξαπατήσει όλους. Το μόνο που πρέπει άμεσα να νομοθετηθεί είναι η μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων συναδέλφων αναπληρωτών. Εδώ και τώρα!
Ας σκεφτούμε πόσα χρόνια χάσαμε με τη λογική του ατομικισμού, το χωρισμό σε διάφορες υποομάδες αναπληρωτών που και σήμερα δημιουργούν κλίμα φαγωμάρας για το ποια θα είναι τα κριτήρια διορισμών και ποιός θα καταφέρει να «βολευτεί» σε βάρος των χιλιάδων που θα μείνουν άνεργοι.
Η συζήτηση για τα κριτήρια των μελλοντικών διορισμών, που ανοίγει η κυβέρνηση και καλεί τους αναπληρωτές είναι στην πραγματικότητα η συζήτηση για αλλαγή στους πίνακες και για χιλιάδες απολύσεις. Η συζήτηση για κριτήρια, είτε για προσόντα, είτε για χρόνο λήψης πτυχίου, είτε για ότι άλλο μας βάζουν συνένοχους στο έγκλημα. Δεν θα φτιάξουμε εμείς μια «λίστα αδιοριστίας» για το Υπουργείο! Το πτυχίο μας και η προϋπηρεσία μας, που βέβαια δεν τα διαπραγματευόμαστε, δεν μπορούν να γίνουν κριτήρια διορισμών γιατί τότε αρχίζουμε το παζάρι για το ποιοι και πόσοι θα διοριστούν και ποιοι θα μείνουν απέξω. Η προϋπηρεσία μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσα από την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Όλα τα άλλα που λένε μια σειρά δυνάμεις είναι ψέματα.
Ο ρόλος των σωματείων και του κινήματος δεν είναι να βάζει πλάτη στα επικίνδυνα, διασπαστικά σχέδια της κυβέρνησης. Είναι να αναδεικνύει τις πραγματικές ανάγκες και να οργανώνει την πάλη με βάση αυτές, χωρίς να μπαίνει στη λογική του μικρότερου κακού, που πάντα οδηγεί σε αδιέξοδο για την πλειοψηφία των εργαζομένων.
Οι μόνιμοι διορισμοί, εκτός από τη σταθερή εργασία που θα έπρεπε να αποτελεί δεδομένο, στον αιώνα που ζούμε, αφορά και τα δικαιώματά μας, το μισθό και τις άδειές μας, ακόμα και τη συμμετοχή μας στις συλλογικές διαδικασίες, αφού δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σταθερά σε ένα σωματείο! Αφορούν επίσης τους γονείς, αφού τσακίζονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών τους, αναγκάζονται να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη ή ακόμα και να στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση, όσοι έχουν τη δυνατότητα. Δεν δεχόμαστε να σκύβουμε το κεφάλι και να γινόμαστε εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας και δεν δεχόμαστε η νέα γενιά να ζει χωρίς πραγματικά σύγχρονα δικαιώματα. Πρέπει λοιπόν και οι γονείς, μέσα από τους συλλόγους και τις Ενώσεις τους να ενημερωθούν και να στηρίξουν τα αιτήματα της Πρωτοβουλίας Αναπληρωτών για εξίσωση των δικαιωμάτων μας με αυτά των μονίμων και για τους 25.000 μόνιμους διορισμούς.
Το επόμενο διάστημα στόχος μας πρέπει να είναι η Πρωτοβουλία, μαζί με τα σωματεία να συμβάλει ώστε να γίνουν μεγάλα και αποφασιστικά βήματα στην πιο ενεργητική και μαζική συμμετοχή των αναπληρωτών στα σωματεία και στους αγώνες, να γίνουν το πιο «ζωντανό» κομμάτι των σωματείων, αφού πλέον αποτελούν και αρκετά μεγάλο τμήμα τους, και μπορούν να συμπαρασύρουν και τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα σχολεία. Να μπούνε μπροστά στους χώρους δουλειάς, στα ΔΣ και στις ΓΣ των σωματείων ώστε να προωθήσουν τα αιτήματα αυτά που ενώνουν όχι μόνο τους συμβασιούχους, αλλά απαντάνε και στις ανάγκες των σχολείων. Στα πλαίσια αυτά πραγματοποιείται και η Πανελλαδική καμπάνια για τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τους μόνιμους διορισμούς και την εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με τους μόνιμους. Με συζητήσεις στα σχολεία, στα σωματεία με πολύμορφες πρωτοβουλίες, να «σπάσει» η λογική της αναμονής που καλλιεργείται από την κυβέρνηση, να δημιουργηθεί κλίμα αγωνιστικότητας, ο κάθε αναπληρωτής να νιώσει ότι δεν είναι μόνος του.
Είναι μια μάχη που αφορά τον καθένα από εμάς να σπάσουμε το κλίμα υποχώρησης, απογοήτευσης και συμβιβασμού που καλλιεργούν εδώ και χρόνια όχι μόνο κυβερνήσεις και ΜΜΕ, αλλά και οι πλειοψηφίες σε ΔΟΕ-ΟΛΜΕ. Υπάρχουν ατελείωτα παραδείγματα της υπονομευτικής στάσης των ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, με πιο πρόσφατα την προσπάθεια που έκαναν για να μην πραγματοποιηθεί πανεργατική απεργία, μέσα από το παιχνίδι με τις αλλαγές ημερομηνιών, ή με την υπονόμευση του κοινού αγώνα εκπαιδευτικών- γονιών- μαθητών της ΟΛΜΕ, η οποία καταψήφισε τη διευκολυντική στάση εργασίας, ώστε οι καθηγητές να μπορούν να πάρουν μέρος στις μαθητικές κινητοποιήσεις.
Χρειάζεται προσγειωμένα και με επιμονή να απαντήσουμε σε αυτό που ακούγεται συχνά ότι οι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι, ότι «έχουν γίνει τόσοι αγώνες χωρίς να βγει τίποτα», ότι «όλοι τα ίδια είναι». Είδαμε πολλούς αγώνες που πρότειναν λύσεις που ήταν αέρας κοπανιστός, που έλεγαν ότι ψίχουλο μας δώσουν καλό είναι, ότι με τα κάθε λογής κριτήρια θα δούμε φως, ότι θα αλλάξει κυβέρνηση και θα πάψει η αδιοριστία. Είδαμε αγώνες με τους συμβασιούχους έξω από τα σωματεία τους, χωρισμένους σε ομάδες, αγώνες χωρίς μαζικότητα και ενότητα. Αγώνες που έπρεπε να βγάζουν δήθεν την πολιτική απ’ έξω, ενώ στην πραγματικότητα έκαναν πολιτική, αφού έκρυβαν τον πραγματικό αντίπαλο, αυτούς που ωφελούνται από τα μέτρα της κάθε κυβέρνησης και της ΕΕ.
Αυτοί που αναπαράγουν την λογική κίνημα για το συγκεκριμένο πρόβλημα μακριά από παρατάξεις και κομματικές λογικές δεν στοχεύουν στην απομάκρυνση του κινήματος γενικά από κόμματα, αλλά θέλουν το κίνημα «αυτόνομο», από εκείνες τις δυνάμεις που παλεύουν να το κάνουν πιο συνειδητοποιημένο, πιο μαχητικό και ριζοσπαστικό και εν τέλει πιο αποτελεσματικό στους αγώνες του. Αυτό που φοβούνται είναι ένα κίνημα ξεκομμένο από συμβιβασμένες ηγεσίες, που θα παλεύει αταλάντευτα για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αυτό φαίνεται στην πράξη και από την προσπάθεια τρομοκράτησης ταξικών σωματείων που πάνε κόντρα στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, (πχ. ΕΛΜΕ Πειραιά, όπου εισέβαλε το ΣΔΟΕ και κατέσχεσε περιουσιακά στοιχεία).
Θέλουν να κρύψουν ότι η πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια έχει «ονοματεπώνυμο» και συγκεκριμένες κομματικές ταυτότητες. Κόμματα ψήφισαν τα μνημόνια, κόμματα και παρατάξεις ανοίγουν το δρόμο για να εφαρμόζονται ο 12 λόγος του ΣΕΒ για την εκπαίδευση (αξιολόγηση, κινητικότητα, ευελιξία). Πόσους ανεξάρτητους και ακομμάτιστους δεν είδαμε στο κίνημα να αναπαράγουν την λογική μην ζητάτε αυτά που έχετε ανάγκη, δεν είναι ρεαλιστικό, δεν τα αντέχει η οικονομία, δεν μπορεί να γίνουν αυτά τώρα. Αναρωτιόμαστε για τα συμφέροντα ποιων δεν είναι ρεαλιστικό;
Επομένως, η λύση δεν είναι να πάψουμε να αγωνιζόμαστε, αλλά να φροντίσουμε να αγωνιστούμε πιο αποτελεσματικά, δηλαδή για τις σύγχρονες ανάγκες όλων των εργαζομένων κόντρα σε μια εξουσία που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων. Με συμμετοχή όλων μας στις συλλογικές διαδικασίες, με τους εργαζόμενους ενωμένους, χωρίς συντεχνιασμούς και διαχωρισμούς. Αυτό τον αγώνα δεν το έχουμε ακόμα δοκιμάσει.
Όπου δοκιμάστηκε αυτή η κατεύθυνση αποσπάσαμε κατακτήσεις και στην εκπαίδευση και στους συμβασιούχους των δήμων και των νοσοκομείων και στον ιδιωτικό τομέα με συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε δύσκολους χώρους.
Η σημερινή μας συνάντηση μπορεί να βοηθήσει ώστε να δημιουργήσουμε ένα κλίμα μαχητικό, να μην χαμηλώσουν οι απαιτήσεις. Οι δυνάμεις της Πρωτοβουλίας μπορούν να συμβάλλουν μέσα στα σωματεία ώστε να υπάρχει σχέδιο αγωνιστικής απάντησης απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης για κριτήρια και για αλλαγές στους πινάκες που θα φέρουν απολύσεις.
Προτείνουμε τα εξής αγωνιστικά βήματα:
- Σε κάθε σωματείο να παλέψουμε για να στηθεί επιτροπή αγώνα αναπληρωτών τις επόμενες μέρες. Να βρεθούμε όλοι όσοι έχουμε διάθεση να παλέψουμε και να απευθυνθούμε και στους υπόλοιπους συναδέλφους. Να έχουμε σε κάθε σωματείο ένα δίκτυο επικοινωνίας και άμεσης κινητοποίησης. Να υπάρχει μεταξύ μας ενημέρωση για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει έστω και ένας συνάδελφος. Έχουμε τη σελίδα μας, το mail μας.
- Να διαδώσουμε παντού και με όλα τα μέσα την καμπάνια που έχουμε ξεκινήσει για τους μόνιμους διορισμούς. Να μαζέψουμε χιλιάδες υπογραφές.
- Να διακινήσουμε το κείμενο υπογραφών της Πρωτοβουλίας στους εκπαιδευτικούς αλλά και σε συλλόγους και ενώσεις γονέων. Δεν μπορεί να υπάρχει το σχολείο των σύγχρονων αναγκών χωρίς το απαραίτητο προσωπικό με σχέση μόνιμης και σταθερής εργασίας. Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές αγωνιζόμαστε με κοινούς σκοπούς.
- Να βγουν άμεσα αποφάσεις των σωματείων για να υπάρξει άμεση αγωνιστική απεργιακή απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης εάν καταθέσει σχέδιο για τα κριτήρια.
- Είμαστε σε ετοιμότητα και για νέα σύσκεψη.
Από τώρα καλούμε όλους τους συναδέλφους αναπληρωτές, τα σωματεία, όλους τους εκπαιδευτικούς σε μέρα δράσης και συναυλία έξω από τη βουλή για τη μόνιμη και σταθερή δουλειά μαζί με γονείς, επιτροπές αγώνα, συμβασιούχους όλων των κλάδων σε ημέρα που θα αποφασίσουμε από κοινού με βάση και τις εξελίξεις.
Η σημερινή συζήτηση να γίνει εφαλτήριο να ακουστούν ιδέες, να γίνουν προτάσεις για το πως θα συνεχίσουμε την πάλη μας για όλα τα ζητήματα που μας απασχολούν, να μεταφερθούν εμπειρίες από το χώρο δουλειάς του καθένα.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
