"Αξιολόγηση σημαίνει προγραμματισμός. Η συστηματική αξιολόγηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τον εντοπισμό αναγκών και αδυναμιών που δυσχεραίνουν τη λειτουργία των σχολείων. Είναι μοναδική ευκαιρία για την εμπέδωση αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης (;) στο δημόσιο σχολείο".
Είναι λόγια της κ. Υπουργού Παιδείας, όπως ακούστηκαν στην Ελληνική Βουλή στη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου.
Δεν πιστεύω πως η αξιολόγηση θα εμπεδώσει την αλληλεγγύη και την εμπιστοσύνη στο δημόσιο σχολείο. Αντίθετα, θα διαταράξει τη συνοχή και τη συνεργασία της ομάδας που λέγεται Σύλλογος Διδασκόντων.
Τη βασική της φιλοσοφία την καταλάβαμε πρόσφατα διαβάζοντας τούτες τις σελίδες, έστω κι αν το παράδειγμα δεν αφορά αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Κάποια Αντιδήμαρχος Παιδείας ζήτησε από Σύλλογο Διδασκόντων να αξιολογήσει σχολικές καθαρίστριες. Εύκολα, καταλαβαίνουμε το γιατί. Οι λέξεις που ταιριάζουν στην προκειμένη περίπτωση είναι: μέτρηση, σύγκριση, κατάταξη, τιμωρία (πιθανή απόλυση).
Έχουν σχέση με τον άνθρωπο όλα αυτά; Τι άλλο μπορεί να κάνει μία καθαρίστρια εάν δεν ανανεωθεί η σύμβασή της; Μήπως η αξιολόγηση καλλιεργεί έναν αντι- ανθρωπισμό;
Να κλείσετε πρέπει όλες τις Σχολές Ανθρωπιστικών Επιστημών ή να τους αλλάξετε όνομα. Εμείς οι εκπαιδευτικοί που σπουδάσαμε τις Επιστήμες της Αγωγής, τον ανθρωπισμό διδαχτήκαμε και αυτόν διδάσκουμε στους μαθητές μας. Δικαίωμα στη ζωή δεν έχουν μόνο οι άριστοι. Αυτοί και γράμματα θα μάθουν και θα προκόψουν στη ζωή τους, είτε ο δάσκαλος τους παρωθεί, είτε η "Μεταρρυθμιστική Βουλή" νομοθετεί γι' αυτούς με υπερβολικό ενδιαφέρον.
Όμως, το μυαλό τρέχει και κάνει συνειρμούς τρόμου. Το περιστατικό με τις καθαρίστριες (αξιολόγηση) τρομάζει από κάθε πλευρά. Μήπως η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών υποκρύπτει παρόμοιες σκοπιμότητες; Μήπως δηλαδή, η μέτρηση, σύγκριση, κατάταξη και τελικά αχρήστευση, εφαρμοστούν και στον κλάδο των εκπαιδευτικών;
Φοβάμαι λοιπόν, πως ένα αντιπαιδαγωγικό αυθαίρετο θεμελιώνεται μέσα στα θεμέλια του δημόσιου σχολείου. Τα υποσκάπτει. Η σχεδιαζόμενη αξιολόγηση θα μετατρέψει τον παιδαγωγικό κόσμο σ' έναν κόσμο κόλαση, όπου ο ένας θα επιτηρεί και θα αξιολογεί τον άλλον. Καθώς της αξιολόγησης κανένας δεν θα είναι δικαιούχος (αποτελέσματα πρωτοκαθεδρίας θα παραχθούν με ... υπολοχαγούς, επιλοχίες, λοχίες... κατά τον Foucault) θα έχουμε να κάνουμε με έναν μηχανισμό ολικής και κινητής έλλειψης εμπιστοσύνης. Ο ένας θα επιτηρεί και θα αξιολογεί τον άλλον. Κανείς δεν θα μπορεί να δραπετεύσει, ούτε αυτοί που αξιολογούνται, ούτε αυτοί που αξιολογούν. Η τελειότητα της αξιολόγησης θα γίνει ένα άθροισμα επιβουλής, όχι αλληλεγγύης.
Μίλησε (η κ. Υπουργός) και για σφαιρική μόρφωση. Πώς οραματίζεται ότι μπορεί να γίνει αυτό; Με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ή με την εργαλειακή μάθηση που προσφέρει το εκπαιδευτικό μας σύστημα;
Μία παρατήρηση έχω να σημειώσω. Όλοι οι Υπουργοί Παιδείας που πέρασαν από αυτήν τη θέση το ίδιο ισχυρίζονταν κάθε φορά. Και ο καθένας μιλούσε για τη δική του μεταρρύθμιση, για τις δικές του αλλαγές, για τις δικές του επενδύσεις στην Παιδεία. Είναι χαρακτηριστική και στερεοτυπική η φράση που ακούμε κάθε φορά. " Επενδύοντας στην εκπαίδευση θα... θα... θα... ". Το έζησα 32 χρόνια μέχρι τώρα. Χορτάσαμε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που τα απλά, τα ουσιώδη τα ξεχνούσαν ή τα προσπερνούσαν.
Άλλα πράγματα χρειάζεται το δημόσιο σχολείο, πιο διάφανα, πιο ευδιάκριτα. Για παράδειγμα:
Η επιστροφή στην τάξη, μετά το τρίμηνο κλείσιμο των σχολείων, έδειξε κάτι εντυπωσιακό. Το χώρισμα των τάξεων σε τμήματα (λόγω του ιού) άλλαξε τον αέρα της τάξης, άλλαξε τη διδασκαλία, βελτίωσε τη μάθηση των παιδιών. Είναι άλλο πράγμα να κάνεις μάθημα με 24 μαθητές, όταν μάλιστα 5 από αυτούς έχουν γνωμάτευση από ΚΕΣΥ για μαθησιακές δυσκολίες (αυτό ισχύει στην τάξη μου) και άλλο με λιγότερους από 20.
Ακόμα, πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η διδασκαλία σε μία Α' τάξη που έχει 20 και πιθανόν περισσότερα παιδιά; Ενδιαφέρονται οι "μεταρρυθμιστές" για την ποιότητα διδασκαλίας στην τάξη;
Να μειώσετε πρέπει τον αριθμό των μαθητών σε κάθε τμήμα. Αυτό θα είναι μεταρρυθμιστικό μέτρο. Αυτό θα βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτό θα μείνει για πάντα στην Ιστορία της Εκπαίδευσης.
Οι άνθρωποι μάθαιναν, μαθαίνουν και θα μαθαίνουν πάντοτε. Δεν είναι άποψη δική μου αυτή. Το έχει δείξει η ίδια η ζωή, αλλά και όλα τα βιβλία Γνωστικής Ψυχολογίας το γράφουν. Το θέμα είναι, πώς τα παιδιά θα μαθαίνουν οικονομικότερα, αποδοτικότερα, πιο ευχάριστα. Σε τάξεις με 20 ή 25 μαθητές;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 22 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 22/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
