Alfavita Newsroom Η καθολική εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στο εκπαιδευτικό μας σύστημα αναδεικνύει την ανάγκη απάντησης σε σειρά ερωτημάτων:
Δια ζώσης διδασκαλία στη σχολική μονάδα ή εξ αποστάσεως εκπαίδευση ;
Ποιος ο ρόλος του εκπαιδευτικού στις δύο μορφές εκπαίδευσης ;
Ποια ζητούμενα για τους μαθητές μπορούν να συγκομιστούν από την εφαρμογή της κάθε μίας στην εκπαιδευτική διαδικασία ;
Είναι η σχολική μονάδα χώρος απλά παιδοφύλαξη - (παιδοφυλακτήριο) και επ’ ευκαιρία παροχής τυπικά γνώσεων ή εκπαίδευσης με την πολυδιάστατη της έννοια (παροχή γνώσεων – διαπαιδαγώγηση – κοινωνικοποίηση) των μαθητών ;
Είναι καταλυτική - καθοριστική η φυσική παρουσία των μαθητών στη σχολική μονάδα για την εκπαίδευση τους (με την πολυδιάστατη της έννοια) ή όχι ;
Ας εξετάσουμε, σε μια πρώτη προσέγγιση, την κάθε μία μορφή εκπαίδευσης παράλληλα με τον ρόλο του εκπαιδευτικού σ’ αυτές, αλλά και της αναγκαιότητας ή όχι της φυσικής παρουσίας των μαθητών στη σχολική μονάδα.
Η ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Η δια ζώσης διδασκαλία προϋποθέτει την φυσική παρουσία στη σχολική μονάδα των κατ’ εξοχήν εμπλεκομένων στην εκπαίδευση, των διδασκόντων (εκπαιδευτικών) και των διδασκομένων (μαθητών).
Θεωρείται ο πλέον επιτυχημένος τρόπος μεταφοράς γνώσης σε ανήλικους μαθητές εξαιτίας της αμεσότητας της και της ολιστικής προσέγγισης των τελευταίων καθώς κατά τον χρόνο που εξελίσσεται ο διδάσκων εκπαιδευτικός λαμβάνει πάντοτε υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε μαθητή ώστε να είναι δυνατή και κατά περίπτωση η βέλτιστη μεταφορά της απαιτούμενης γνώσης.
Η ζωντανή διαδικασία της τάξης, (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική προσέγγιση κ.α.), είναι μοναδική.
Η δια ζώσης διδασκαλία επίσης έχει εκ των πραγμάτων ταυτισθεί με την πολυδιάστατη έννοια της εκπαίδευσης (παροχή γνώσεων – διαπαιδαγώγηση – κοινωνικοποίηση) εξ αιτίας της φυσικής παρουσίας στη σχολική μονάδα των κατ’ εξοχήν εμπλεκομένων, που προαναφέρθηκαν, στην εκπαίδευση .
Στη δια ζώσης διδασκαλία ο εκπαιδευτικός είναι ενεργός στην εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία ασφαλώς δεν περιορίζεται στην απλή μεταφορά γνώσεων στους τέσσερις τοίχους της σχολικής αίθουσας, αλλά συμπεριλαμβάνει την παιδαγωγική η οποία κατατείνει στο να μετασχηματίσει τους μαθητές σε κοινωνικά, σκεπτόμενα, επικοινωνιακά, δημιουργικά όντα.
Ως εκ τούτου ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη συγκεκριμένη μορφή εκπαίδευσης είναι πολλαπλός.
Είναι ρόλος διδάσκοντα δηλαδή μεταλαμπαδευτή γνώσης στα υποκείμενα μάθησης δηλαδή στους μαθητές.
Συνάμα όμως ο εκπαιδευτικός είναι και παιδαγωγός, δηλαδή παιδαγωγεί – μεταφέρει αξίες, αρχές και διαμορφώνει συμπεριφορές διότι οι μαθητές του είναι κατά κανόνα ανήλικοι και έχουν ανάγκη να προσλάβουν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης όσα προανέφερα, στο κρίσιμο χρονικό διάστημα μέχρι την ενηλικίωση τους (18 έτη).
Έχει επίσης και έναν ακόμη ρόλο. Αυτόν του καθοδηγητή των μαθητών του στην κοινωνικοποίηση τους εμπλουτίζοντας τον ψυχικό τους κόσμο και ρυθμίζοντας τη συμπεριφορά τους κατ’ αρχήν, στο χώρο της μικρής κοινωνίας που είναι η σχολική μονάδα.
Χαρακτηριστικό της αναγκαιότητας της διάστασης του εκπαιδευτικού ως παιδαγωγού και καθοδηγητή στην κοινωνικοποίηση των μαθητών είναι π.χ. η εκπαίδευση των μαθητών στην αποφυγή εκδήλωσης της επικίνδυνης συμπεριφοράς του bulling μέσα στις σχολικές μονάδες.
Το κέρδος από αυτήν την με ανάλογο τρόπο διαμόρφωση της προσωπικότητας των ανηλίκων μαθητών μέχρι την ενηλικίωση τους θα είναι, ενήλικες πολίτες με αυτό που ονομάζουμε αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά.
Όλα τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό, ότι καθιστούν αναγκαία προϋπόθεση τη φυσική παρουσία των εκπαιδευτικών και μαθητών στο χώρο της σχολικής μονάδας όπου όσα προανέφερα μπορούν να μεταλαμπαδευτούν με τη δια ζώσης διδασκαλία, τη διαπαιδαγώγηση, την καθοδήγηση και εντέλει την εκδήλωση συγκεκριμένης κοινωνικής συμπεριφοράς στη μικρή κοινωνία του σχολείου η οποία θα μεταφερθεί και στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο που κινείται ο κάθε μαθητής ως ανήλικος και μετέπειτα θα κινείται ως ενήλικας.
Η πολλαπλότητα και πολυπλοκότητα των στόχων – ζητούμενων που υλοποιούνται προς όφελος των μαθητών από τους εκπαιδευτικούς στη διάρκεια της παραμονής τους στις σχολικές μονάδες ταυτόχρονα με την δια ζώσης διδασκαλία καθιστά δικαιολογημένο τον χαρακτηρισμό τους ως λειτουργών της εκπαίδευσης.
Πράγματι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση που παρέχεται με την τηλεδιδασκαλία είναι ένα νέο στοιχείο που προστέθηκε δίπλα στην εικόνα αυτού που ονομάζεται κλασσική μορφή εκπαίδευσης και παρέχεται με την δια ζώσης διδασκαλία.
Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ΜΗ συμπεριλαμβάνουσα την παιδαγωγική διάσταση είναι μια διαδικασία ποσοτικοποίησης, μηχανοποίησης και αυτοματισμού που μετατρέπει την εκπαιδευτική διαδικασία σε απλή μετάδοση γνώσεων και δεξιοτήτων, ένα «τραπεζικό μοντέλο» εκπαίδευσης.
Το σχολείο όμως ΔΕΝ μπορεί να υποκατασταθεί από την κάμερα και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Σε τι βοηθούν οι κατακερματισμένες, εξειδικευμένες γνώσεις που προσφέρονται μέσω κάμερας με μια εικονική, τυποποιημένη, ψυχρή και γραφειοκρατική διαδικασία; Στην ουσία πρόκειται για απασχόληση και ανάθεση σχολικών καθηκόντων – εργασιών.
Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ειδικά όταν εφαρμόζεται αιφνιδιαστικά σε έκτακτες συνθήκες, χωρίς να έχει προηγηθεί ή ανάλογη ψηφιακή επιμόρφωση, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι επιφέρει γνωστικό άγχος σε μαθητές και εργασιακό στρες σε εκπαιδευτικούς, δηλαδή προβλήματα σε όλους τους εμπλεκόμενους, κάτι που απομειώνει το επιδιωκόμενο όφελος.
Σε καμία περίπτωση η «τηλεκπαίδευση» δεν μπορεί να λειτουργήσει επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσει τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική/σωματική προσέγγιση κ.α.).
Εξάλλου η εξ αποστάσεως διδασκαλία είναι γνωστό ότι απευθύνεται κατ’ εξοχήν σε ενήλικες ανθρώπους οι οποίοι μέχρι να φθάσουν στην ενηλικίωση έχουν περάσει και το στάδιο της διαπαιδαγώγησης, έχουν διαμορφώσει την προσωπικότητα τους, έχουν αποκτήσει κριτική ικανότητα και θεωρούνται «έμπειροι μαθητές» που έχουν μάθει να οργανώνουν τον χρόνο και το διάβασμά τους και όχι σε ανήλικους στους οποίους ελλείπουν όσα προαναφέρθηκαν διότι βρίσκονται σε ηλικίες κατά τις οποίες διαμορφώνεται η προσωπικότητα τους εκτός από τη λήψη γνώσεων με συνεχή διαπαιδαγώγηση.
Στην εξ αποστάσεως διδασκαλία ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι εξαιρετικά περιορισμένος εξαιτίας της ελλείψεως της φυσικής παρουσίας και προσωπικής επαφής εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενου καθώς μπορεί να εκπληρωθεί μόνο, (και αυτή υπό προϋποθέσεις), η μία διάσταση της εκπαίδευσης, αυτής της μετάδοσης μέρους τυπικών γνώσεων και όχι όλες οι υπόλοιπες, (η παιδαγωγική διάσταση της εκπαίδευσης και αυτής της καθοδήγησης στην κοινωνικοποίηση των ανηλίκων μαθητών).
Το αναντικατάστατο της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας που λαμβάνει χώρα στη δια ζώσης διδασκαλία, εξ αιτίας και της μοναδικότητας της αλληλεπίδρασης μαθητή και δασκάλου στην τάξη είναι προφανές.
Η σχέση δασκάλου –μαθητή δεν μπορεί να υποκατασταθεί από καμιά πλατφόρμα, κανένα ηλεκτρονικό μέσο επικοινωνίας.
Γίνεται ευρέως αποδεκτό άλλωστε για τους λόγους που προαναφέρθηκαν ότι η τηλεδιδασκαλία δεν ενδείκνυται για αδύναμους μαθητές και όσους παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Ως εκ τούτου εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και η τηλεδιδασκαλία σε ανηλίκους μόνον ως συμπληρωματική (και αυτό υπό όρους) της δια ζώσης εκπαίδευσης μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον εκπαιδευτικό κόσμο.
Στην έκτακτη βέβαια περίπτωση που βιώνουμε αυτό τον καιρό και μόνο για μικρό χρονικό διάστημα προς όφελος των παιδιών, είναι θετική η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση ώστε να μη χαθεί εντελώς η επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία στο χρονικό διάστημα που προβλέπεται από την υπάρχουσα νομοθεσία ως χρόνος παροχής εκπαίδευσης.
Η τηλεδιδασκαλία, στην παρούσα συγκυρία, μπορεί να υποκαταστήσει ΜΕΡΙΚΩΣ ΜΟΝΟ την δια ζώσης εκπαίδευση - ελλείψει άλλης εναλλακτικής λύσης - διότι λείπουν από την πρώτη οι άλλες διαστάσεις της τελευταίας, καθώς όπως προειπώθηκε μπορεί να γίνει μια πρώτη προσέγγιση μη διδαχθέντων δια ζώσης θεμάτων που προβλέπονται σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα, να γίνει επανάληψη διδαχθείσας ύλης και εμπέδωσης της και να εξυπηρετηθεί κατά κάποιον τρόπο η μη διακοπή της επαφής διδάσκοντα – διδασκόμενου για μικρό χρονικό διάστημα αφού οι πρόσκαιρες ανάγκες της αντιμετώπισης της κατάστασης με τον COVID 19 απαγορεύουν τη φυσική παρουσία στο χώρο της σχολικής μονάδας για να παρέχεται ολοκληρωμένη εκπαίδευση δηλ. μετάδοση γνώσης και διαπαιδαγώγηση.
Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και η τηλεδιδασκαλία όμως σε ανηλίκους ώστε να αποβεί προς όφελος των παιδιών πρέπει να λαμβάνει χώρα κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις :
1. Πρέπει να παρέχεται για μικρό χρονικό διάστημα προς επανάληψη της ΗΔΗ δια της ζώσης διδασκαλίας διδαχθείσας ύλης ή προς περαιτέρω εμβάθυνση της τελευταίας.
Την ορθότητα μάλιστα όσων προαναφέρθηκαν εμφανίζεται να αποδέχεται και το Υπουργείο Παιδείας με σχετική εγκύκλιο για την παροχή εξ αποστάσεως σύγχρονης και ασύγχρονης εκπαίδευση την οποία προωθεί στο όνομα «της μη απώλειας επαφής των εκπαιδευτικών με τους μαθητές τους». Σε αντίστοιχα έγγραφα του Υ.ΠΑΙ.Θ. αναφέρονται επιλέξει :
«Εξ αποστάσεως εκπαίδευση
Οδηγίες και σχετική ενημέρωση»
20-03-20 ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
«Η εξ αποστάσεως διδασκαλία δεν υποκαθιστά τη δια ζώσης εκπαίδευση, αλλά διατηρεί στενή την επαφή των μαθητών με τους εκπαιδευτικούς και το σχολείο»….
«Γ. Δομή εξ αποστάσεως διδασκαλίας
Ενδεικτικές Δραστηριότητες:
1. Δραστηριότητες εμπέδωσης της διδαγμένης ύλης. Με τις δραστηριότητες της κατηγορίας αυτής επιδιώκουμε να συμμετέχουν οι μαθητές σε μορφές εξ αποστάσεως εκπαίδευσης για την επανάληψη και εμβάθυνση ενοτήτων που έχουν ήδη διδαχθεί.
2. Δραστηριότητες φιλαναγνωσίας
3. Δημιουργικές δραστηριότητες- εργασίες
4. Η αξιοποίηση των τεχνών στις παραπάνω δραστηριότητες»
20-03-20 ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΛΥΚΕΙΩΝ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Στόχος δεν είναι η κάλυψη της διδακτέας ύλης, αλλά η συνέχιση της επαφής των μαθητών με τη μαθησιακή διαδικασία»….
Ενώ στο ερώτημα που τέθηκε στην αρμόδια Επιτροπή του Υ.ΠΑΙ.Θ. «Η εξ αποστάσεως διδασκαλία στους μαθητές θα αναπληρώσει τις χαμένες ώρες;» δίδεται η παρακάτω απάντηση :
«Όχι. Η εξ αποστάσεως διδασκαλία δεν υποκαθιστά το μάθημα στην τάξη. Στόχος δεν είναι η κάλυψη της διδακτέας ύλης, αλλά η διατήρηση της επαφής των μαθητών με τη μαθησιακή διαδικασία».
Μεταγενέστερα βέβαια στις 10-04-2020 δίδεται στους εκπαιδευτικούς δυνατότητα κάλυψης ύλης εκτός επαναλήψεων κατά τη διάρκεια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης παρέχεται στους εκπαιδευτικούς των σχολείων, με εγκύκλιο με «Θέμα: Υλοποίηση Προγραμμάτων Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης και Θέματα Διδασκαλίας» που υπογράφει η Γενική Γραμματέας Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής, κυρία Αναστασία Γκίκα.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στη σχετική εγκύκλιο, «οι εκπαιδευτικοί που υλοποιούν την εξ αποστάσεως διδασκαλία έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν και θέματα πέραν των επαναλήψεων της έως σήμερα διδαχθείσας ύλης, κάνοντας χρήση μεθόδων τόσο σύγχρονης όσο και ασύγχρονης διδασκαλίας.
Ωστόσο, επισημαίνεται ότι οποιεσδήποτε ενότητες καλυφθούν, πέραν της ύλης που έχει καλυφθεί έως την ημερομηνία αναστολής λειτουργίας των σχολικών μονάδων, δεν θεωρείται ύλη που έχει διδαχθεί παρά μόνο εφόσον αυτή παραδοθεί και με δια ζώσης διδασκαλία στην τάξη, όταν επαναλειτουργήσουν τα σχολεία».
Όπως προκύπτει βέβαια ΚΑΙ από την παραπάνω εγκύκλιο το Υ.ΠΑΙ.Θ. ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι όσα θέματα καλυφθούν πέραν των επαναλήψεων της έως σήμερα διδαχθείσας ύλης, δεν θεωρούνται ύλη που έχει διδαχθεί ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗ, (ότι δηλαδή παρασχέθηκε νομίμως και επιτυχώς η γνώση θεμάτων που προβλέπονται σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα), παρά μόνο εφόσον αυτή (η ύλη) παραδοθεί και με δια ζώσης διδασκαλία στην τάξη.
Με άλλα λόγια το Υ.ΠΑΙ.Θ. ΔΕΝ αναγνωρίζει ως ισότιμη και ικανή την εξ αποστάσεως διδασκαλία σύγχρονη όσο και ασύγχρονη για την κάλυψη ύλης δηλαδή μετάδοση νομίμως και επιτυχώς της απαραίτητης γνώσης στους μαθητές, αλλά ικανή μόνο για επανάληψη προς εμπέδωση της ΗΔΗ διδαχθείσας δια ζώσης ύλης ή για μια ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ των προς διδασκαλία θεμάτων που προβλέπονται σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα, ενώ αντίθετα θεωρεί μόνη ικανή για την μετάδοση της απαραίτητης και ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗ γνώσης την δια ζώσης διδασκαλία.
Μπορεί η «εξ αποστάσεως εκπαίδευση» να παρουσιάζεται σαν το μαγικό ραβδί που καλύπτει τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών σε αυτή την ταραγμένη περίοδο λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, το ίδιο όμως το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο το Υ.ΠΑΙ.Θ. αναγνωρίζει ρητά και ανεπιφύλακτα ότι στην πραγματικότητα δεν τις καλύπτει.
2. Η παροχή εξ αποστάσεως σύγχρονης και ασύγχρονης εκπαίδευσης προϋποθέτει ανάλογες ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευτικών και των μαθητών και των γονέων τους για τους μικρούς σε ηλικία αλλά και ότι ΟΛΟΙ οι προαναφερθέντες διαθέτουν τα ανάλογα ψηφιακά μέσα ηλεκτρονικούς υπολογιστές, laptop, ή tablet - για χρήση στο Διαδίκτυο όπως και σύνδεση στο τελευταίο.
Η ύπαρξη όμως όλων όσων προαναφέρθηκαν αμφισβητήθηκε ότι υφίσταται στο ΣΥΝΟΛΟ των εμπλεκομένων όπως αμφισβητήθηκε περαιτέρω και η ισότιμη συμμετοχή εξ αυτού του λόγου ικανού αριθμού μαθητών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση δημιουργώντας στους τελευταίους αισθήματα μορφωτικού και κατ’ επέκταση κοινωνικού αποκλεισμού.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι η Πολιτεία δεν είχε φροντίσει να αναπτύξει τις ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευτικών και των μαθητών, όπως δεν είχε την πρόνοια ίσως και τους πόρους να προμηθευτεί έγκαιρα τα ανάλογα ψηφιακά μέσα σε συνδυασμό με την δυνατότητα σύνδεσης στο Διαδίκτυο και να τα θέσει στη διάθεση των εμπλεκομένων στην εξ αποστάσεως σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση που για πραγματικούς λόγους είχαν αδυναμία να τα έχουν στη διάθεση τους, όπως εμφατικά αποκαλύφθηκε και η έλλειψη δυνατοτήτων των ανάλογων ψηφιακών υποδομών (πλατφορμών) για την απρόσκοπτη εφαρμογή της τηλεδιδασκαλίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ξεκάθαρα προκύπτει, ότι αφενός μεν η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δια ζώσης, αφετέρου όμως η εξ αποστάσεως εκπαίδευση μπορεί σίγουρα να λειτουργήσει ΥΠΟ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ συμπληρωματικά της δια ζώσης μάθησης ώστε η παρεχόμενη εκπαίδευση να εμφανίζεται πληρέστερη καθώς η πρώτη (η εξ αποστάσεως εκπαίδευση), επιπλέον καλλιεργεί εκ των πραγμάτων τις ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευομένων αναγκαίες πια στη διαρκώς εξελισσόμενη ψηφιακή εποχή μας.
Οι εκπαιδευτικοί ορθώς υπερασπίζονται την δια ζώσης μάθηση. Με αυτό τον τρόπο υπερασπίζονται τον παιδαγωγικό τους ρόλο και το δικαίωμα των μαθητών στη μόρφωση, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.
Σε καμία περίπτωση η «τηλεκπαίδευση» δεν μπορεί να λειτουργήσει επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσει τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική προσέγγιση κ.α.).
Η μόρφωση δε μετριέται με το κιλό ούτε είναι συσσώρευση πληροφοριών και απόκτηση δεξιοτήτων. Για τον εκπαιδευτικό στόχος είναι η μετάδοση γνώσεων αλλά και η πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού.
Ως εκ τούτου ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να κρίνεται από την επιτυχία του στην πραγμάτωση του παραπάνω στόχου και όχι για τις όποιες ελλείψεις στις ψηφιακές του ικανότητες για τις οποίες άλλωστε σοβαρή ευθύνη φέρει και η Πολιτεία η οποία δεν μερίμνησε έγκαιρα να του τις προσφέρει, ( όπως άλλωστε σε ανάλογο βαθμό και στους μαθητές ), εφόσον στους σχεδιασμούς της ήταν και η εισαγωγή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Διδασκαλία με την αναγκαία παιδαγωγική καθοδήγηση στους ανηλίκους και απόσταση είναι έννοιες ασύμβατες.
Αποδεικνύεται αναμφισβήτητα ότι η σχολική μονάδα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ χώρος απλά παιδοφύλαξης - (παιδοφυλακτήριο) και επ’ ευκαιρία παροχής τυπικά γνώσεων ΑΛΛΑ χώρος εκπαίδευσης με την πολυδιάστατή της έννοια (παροχή γνώσεων – διαπαιδαγώγηση – κοινωνικοποίηση) των μαθητών.
Ότι είναι καταλυτική - καθοριστική η φυσική παρουσία των μαθητών στη σχολική μονάδα για την εκπαίδευση τους (με την πολυδιάστατη της έννοια).
Ότι διερχόμενος ο μαθητής το κατώφλι της σχολικής μονάδας γίνεται κοινωνός της εκπαίδευσης με την πολυδιάστατη της έννοια (παροχή γνώσεων – διαπαιδαγώγηση – κοινωνικοποίηση), ενώ την ίδια ώρα επίσης οι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν να πραγματώσουν αυτό το σπουδαίο έργο της μετάδοσης της γνώσης (σεβόμενοι την ιδιαιτερότητα του κάθε ατόμου ως προς τη δυνατότητα πρόσληψης της), και της διαπαιδαγώγησης. Έργο που λαμβάνει χώρα συνεχώς καθόλη τη διάρκεια του σχολικού βίου.
«Ο εκπαιδευτικός είναι λειτουργός. Δεν είναι ένας απλός υπάλληλος που μεταδίδει γνώσεις και δεξιότητες υλοποιώντας το αναλυτικό πρόγραµµα». Για τον εκπαιδευτικό στόχος είναι η μετάδοση γνώσεων αλλά και η πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Δεν είναι απλά παιδοφύλακας !
Ευελπιστώ σε σύντομη επάνοδο των συναδέλφων εκπαιδευτικών στην πραγματοποίηση του σπουδαίου έργου τους και των μαθητών στο «φυσικό τους περιβάλλον», τις σχολικές αίθουσες, με προίκα τις όποιες ψηφιακές δεξιότητες απέκτησαν ή εξέλιξαν, αναγκαστικά έστω, διδάσκοντες και διδασκόμενοι.
Στέλλα Λεονάρδου
Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
ΠΕ05 Γαλλικής γλώσσας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 8/5
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 8/5
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
