Alfavita Newsroom Καθώς γράφω αυτή την επιστολή αναρωτιέμαι αν η σύνταξη και η αποστολή της έχει κάποιο νόημα, δεδομένου ότι έχουν ήδη εκφραστεί αρκετές απόψεις πάνω στο θέμα με τις οποίες συμφωνώ κατά κύριο λόγο. Ωστόσο, ίσως σε τελική ανάλυση να έχει σημασία και η ποσότητα στην πραγμάτωση της ελπίδας μας να αποκτήσει ουσιαστική ισχύ η φωνή των μαθητών. Γιατί μπορεί να μην είμαστε ειδικοί πάνω σε θέματα παιδείας, αλλά κανείς άλλος δεν την βιώνει όπως εμείς.
Είμαι και εγώ μία από τις πολλές μαθήτριες και μαθητές της Γ Λυκείου που φέτος δίνει τον δικό της αγώνα. Και μάλιστα αγώνα διπλό. Γιατί εκτός από τη πίεση και το άγχος που επιφέρουν οι Πανελλαδικές εξετάσεις στους μαθητές, έχουμε και εμείς, όπως όλοι οι συμπολίτες μας, το βάρος του κορωνοϊού, αυτής της απειλής για τη δημόσια υγεία. Μπορείτε να φανταστείτε επομένως την ψυχολογική κατάσταση των περισσότερων από εμάς, που επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από την στέρηση των φίλων μας και της δυνατότητας μιας βόλτας που ήταν οπωσδήποτε μια εκτόνωση (χωρίς βέβαια να αγνοούμε την αναγκαιότητα της επιβολής αυτού του ακραίου μέτρου για την προστασία όλων μας).
Δεν ξέρω αν η μείωση της ύλης, η παράταση του έτους, η μετακίνηση των πανελλαδικών ή η περιβόητη εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι αποτελεσματικά μέτρα που μακροπρόθεσμα θα έχουν θετική επίδραση στους μαθητές. Γι' αυτό προτιμώ να μην τοποθετηθώ σε αυτό και ελπίζω μόνο ότι οι αρμόδιοι θα λάβουν υπόψιν τους όλες τις παραμέτρους και τις ρεαλιστικές συνθήκες και θα πάρουν τη σωστή απόφαση.
Αυτό όμως που ζητώ -και θεωρώ ότι μιλώ εκ μέρους της πλειοψηφίας των συμμαθητών μου- είναι να πάψει πια αυτή η διαρκής ρευστότητα στις δηλώσεις του υπουργείου. Εφόσον δεν μπορούν ακόμη να γνωρίζουν το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα -κάτι απόλυτα φυσικό- ας μείνουν λακωνικοί οι εκπρόσωποί του και να μην αυτοαναιρούνται στο πλαίσιο της ίδιας ημέρας, όπως συχνά συμβαίνει.
Προσωπικά, θεωρώ ότι τη μεγαλύτερη αναστάτωση στους μαθητές προκαλεί η διαρκής πιθανολογία. Είναι πιο υπεύθυνη στάση, το υπουργείο να δηλώσει με σαφήνεια ότι δεν είναι σε θέση να λάβει δραστικά μέτρα ή οριστικές αποφάσεις σε μια κοινωνική πραγματικότητα συνεχώς αναδιαμορφώμενη και να διακοπούν από εκεί και ύστερα οι συνεχείς εμφανίσεις των εκπροσώπων του σε ενημερωτικές εκπομπές. Γιατί είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο να κατακλυζόμαστε από διάφορες ειδήσεις ότι "Η Υπουργός δήλωσε..." και στη πραγματικότητα να είναι μια απλή επανάληψη από μέρους της υπουργού ή της υφυπουργού όσων έχουν ήδη ειπωθεί.
Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ένα παράλογο αίτημα αλλά για να καταστεί πράξη πρέπει και ορισμένοι γονείς και μαθητές να πάψουν την διαρκή πίεση προς το υπουργείο. Ναι μεν είναι κατανοητή η αγωνία τους (θα ήταν άλλωστε ψέμα να ισχυριστώ ότι δεν την αισθάνομαι και εγώ) ωστόσο με αυτόν τον τρόπο εντείνουν το κλίμα άγχους και ανασφάλειας που ήδη υπάρχει. Αυτό, καθώς εξωθούν το υπουργείο σε συχνές αλλά κενές δηλώσεις που οδηγεί στα προαναφερθέντα αποτελέσματα.
Έτσι ίσως αυτή η επιστολή να μην απευθύνεται αποκλειστικά στους φορείς του υπουργείου παιδείας αλλά και σε καθέναν από εμάς. Και είναι πρωταρχικά ένα κάλεσμα για υπευθυνότητα. Γιατί σε αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε η υπευθυνότητα και η ενσυναίσθηση είναι το Α και το Ω, αν θέλουμε να βγούμε όσο δύναται αλώβητοι από αυτή τη κρίση. Και όταν το επιτύχουμε, ελπίζω ότι η πολιτεία θα λάβει τα σωστά μέτρα και για την παιδεία και ειδικότερα για τις πανελλήνιες εξετάσεις.
Με εκτίμηση
Διαβάστε επίσης:
Η τάξη του 2002: Όταν το καλοκαίρι σκοτεινιάζει - Γράμμα μαθητή
Το ξέσπασμα των 17χρονων: Δώστε μας ίντερνετ και αποφασίστε επιτέλους για την ύλη
Πόσο ακόμη βάρος να επωμιστεί η γενιά του 2002; επιστολή μαθήτριας της Γ' Λυκείου
Επιστολή μαθήτριας Γ' Λυκείου: Ζητάμε πολλά που θέλουμε να ξέρουμε αν θα μειωθεί η ύλη ή όχι;
Σκέψεις πάνω στο θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων, επιστολή από μαθήτρια της Γ' Λυκείου
Όλα τα νέα και οι ειδήσεις που αφορούν τις Πανελλήνιες
Πανελλαδικές 2025: Νέα πανωλεθρία για τα επτά Τμήματα Φυσικής
