Νίκος Τσούλιας Μέσα από τις προσωπικές σχέσεις των ποικίλων κατηγοριών βιώνουμε αυθεντικά τη ζωή μας και κατανοούμε σε μεγάλο βαθμό τον εαυτό μας και την πραγματικότητα. Εδώ κρίνονται και αξιολογούνται οι ενέργειές μας με τον πιο γνήσιο τρόπο και εξασφαλίζεται σχεδόν εξ ορισμού η «έξωθεν καλή μαρτυρία». Εδώ καταθέτουμε τις πιο μύχιες σκέψεις μας και τα πιο κρυφά όνειρά μας χωρίς περιορισμούς και σκοπιμότητες.
Αλλά οι προσωπικές σχέσεις μετασχηματίζονται και εξελίσσονται. Επηρεάζονται και διαμορφώνονται από την πορεία της ζωής μας και από τους διαρκείς μετασχηματισμούς του εαυτού μας, από τις ευρύτερες μεταβολές του πολιτισμικού μας συγκείμενου, από τις ανακατατάξεις των προσωπικού μας περίγυρου. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς η όλη εικόνα τους, αφού η διαρκής αλλαγή είναι ο κανόνας αλλά και η επιθυμητή κατάσταση κάθε ανθρώπου.
Tο όλο ζήτημα έχει και εξωτερική προέλευση και συναρτάται εν πολλοίς από τον πολιτισμικό και από τον επιστημονικό σχετικισμό. Ο Φρόυντ μας δίνει την ανάλογη αναφορά. «Οι μεταστροφές των επιστημονικών απόψεων είναι πρόοδος, εξέλιξη και όχι ανατροπή. Ένας νόμος, ο οποίος θεωρήθηκε ότι έχει γενική ισχύ, αποδεικνύεται ότι είναι ειδική περίπτωση μιας ευρύτερης νομοτέλειας ή περιορίζεται από έναν άλλο νόμο που αποκαλύφθηκε αργότερα – μια χονδροειδής προσέγγιση της αλήθειας αντικαθίσταται από μια άλλη, επιμελέστερα επεξεργασμένη, η οποία περιμένει με τη σειρά της μια περαιτέρω βελτίωση» (Φρόϋντ Σ., Το μέλλον μιας αυταπάτης).
Υπάρχει όμως και μια εξαίρεση σ’ αυτή την θέλησή μας για διαρκείς μεταβολές στη ζωή μας. Συχνά η αλλαγή είναι αποτέλεσμα διάβρωσης και αλλοίωσης των βασικών χαρακτηριστικών του εαυτού μας. Τότε οι μεταβολές δεν έχουν απλά και μόνο αρνητικό πρόσημο, αλλά και επηρεάζουν τον χαρακτήρα μας σε μια κατεύθυνση σκλήρυνσής του και απομείωσης των ευαισθησιών μας. Τότε οι προσωπικές σχέσεις δοκιμάζονται και συχνά υποβαθμίζονται. Την ίδια στιγμή αντιλαμβανόμαστε και τη ρηχότητα της ζωής μας, ανεξάρτητα από το γεγονός της όποιας ερμηνευτικής μας διάθεσης περί του ποιος έχει την ευθύνη για τη ρήξη των σχέσεων.
Στις προσωπικές σχέσεις βρίσκουμε το πιο ασφαλές καταφύγιο τόσο για τη συναισθηματική μας ολοκλήρωση όσο και για την ουσιαστική πνευματική μας αρτιότητα, αφού εδώ καταθέτουμε με περισσή ευκολία τις βαθύτερες ανησυχίες μας και τις ουσιώδεις – υπαρξιακές αγωνίες μας. Ιδιαίτερα σήμερα που «το ατομικό εγώ έχει απορροφηθεί από το ψευδο – εγώ του ολοκληρωτικού σχεδιασμού και η κοινωνική ομάδα δεν είναι πλέον η οικογένεια αλλά το ατομικό υποκείμενο, και ο αγώνας για τη ζωή συνίσταται στην απόφαση του ατόμου να μην εκμηδενίζεται κάθε στιγμή μέσα στον κόσμο των συσκευών, των μηχανών και των εργαλείων» (Horkheimer M., Το τέλος του λόγου), η ανάγκη των σχέσεων αυτών είναι απόλυτα αναγκαία.
Κάθε διακοπή των προσωπικών σχέσεων και μάλιστα των πολύ ισχυρών προσωπικών σχέσεων είναι και μια τομή στην ιστορία της ζωής και εμπεριέχει πάντα οδύνη και πόνο, ακόμα και στην περίπτωση που η διακοπή είναι αναγκαία για αντικειμενικούς ή και για πολύ ουσιαστικούς υποκειμενικούς λόγους. Και αυτό συμβαίνει γιατί «η ουσία του ανθρώπου περιέχεται μόνο στην κοινότητα, στην ενότητα του ανθρώπου με άνθρωπο – μια ενότητα όμως που στηρίζεται αποκλειστικά στην πραγματικότητα της διαφοράς του Εγώ με το Εσύ» (Μ. Μπούμπερ, Το πρόβλημα του ανθρώπου). Σε βάθος χρόνου βέβαια τα πράγματα αποκτούν τις πραγματικές τους διαστάσεις και η αποτίμηση είναι πιο ψύχραιμη και πιο συγκροτημένη.
Σε περιόδους κρίσης – είτε γενικής / κοινωνικής είτε προσωπικής – οι διαπροσωπικές σχέσεις αποκτούν και έναν επιπρόσθετο ρόλο, της ψυχικής ανακούφισης και της ηθικής στήριξης. Όταν μάλιστα ο άνθρωπος βιώνει οριακές καταστάσεις, τότε τα στηρίγματα αυτά δίνουν δύναμη και κουράγιο που δύσκολα μπορεί ο κάθε άνθρωπος μόνος του να διαμορφώσει. Αν όμως σε τέτοιες καταστάσεις αναπτύσσεται εσωστρέφεια και απομόνωση, αυτή η εξέλιξη είναι δηλωτική της ρηχότητας των προσωπικών σχέσεων.
Η κατάθεση ψυχής, η ειλικρίνεια και η αυθεντική μας συμπεριφορά είναι συστατικά στοιχεία για την κατάκτηση εκείνων των προσωπικών σχέσεων που δωρίζουν τη γεύση της ζωής και που δημιουργούν την ισχυρή και αναγκαία διάζευξη μεταξύ του Εγώ και του Εμείς. Η υποκρισία, η υστεροβουλία, ο καιροσκοπισμός και η οποιαδήποτε φενακισμένη έκφραση είναι εμπόδια για τη δημιουργία πραγματικών προσωπικών σχέσεων και η όποια ύπαρξή τους αποτρέπει την κατάκτηση της μεγάλης δωρεάς των αξιών της αγάπης, του σεβασμού, της συμπόνιας και της κατανόησης που τόσο απλόχερα χαρίζουν οι εν λόγω σχέσεις.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει «νείρομαι»;
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
