Στην Κεντρική Αφρική, στην μακρινή την Κένυα, στην Επαρχία Kakamega κι ακόμη περισσότερο συγκεκριμένα στον οικισμό Intangalasia, οι κάτοικοι του υποφέρουν από μόνιμες ασθένειες, όπως βρογχικές λοιμώξεις, τύφο, κλπ. που οφείλονται στο γεγονός ότι δεν έχουν τα οικονομικά μέσα και τις δυνατότητες πρόσβασης σε καθαρό νερό.
Για αυτούς τους ανθρώπους, μήπως μπορούμε να τους εξασφαλίσουμε «... λίγο πόσιμο νερό παρακαλώ ...» την ημέρα να έχουν να πίνουν και να μαγειρεύουν, ίσως και να πλένονται χωρίς να αρρωσταίνουν;
Για το πρόβλημα των κατοίκων της Intangalasia μας ενημέρωσε ο καθηγητής Francis Orata Omoto (Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας Masinde Muliro - Κενυα) στη διάρκεια συζήτησης μεταξύ των συμμετεχόντων Πανεπιστημίων στην Ενεργειακή Κοινότητα (UNAI SDG7 Hub – Energy Community) για την «2030 Agenda for Sustainable Development».
Μία συμφωνία που περιλαμβάνει τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και την οποία έχουν υπογράψει και κυρώσει όλες οι χώρες – μέλη του ΟΗΕ χώρες και στις οποίες βεβαίως περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.
Μία συμφωνία που στο ιδρυτικό της κείμενο οι συνυπογράφουσες χώρες διακηρύσσουν ότι «...Δεσμευόμαστε ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω...» στη κοινή προσπάθεια της ανθρωπότητας για την επίτευξη των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Μία διατύπωση που αφορά ευάλωτες κοινωνικές ομάδες σε αναπτυγμένες και κυρίως υπανάπτυκτες και υπό ανάπτυξη χώρες.
Σε αυτό το πλαίσιο ο καθ. Francis Orata Omoto ανέφερε την περίπτωση του οικισμού Intangalasia παρέχοντας αναλυτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ένα ποσό €24.000 θα επέτρεπε, με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών μονάδων, την άντληση και μεταφορά 160 λίτρων καθαρού νερού για 4 ώρες ημερησίως σε κάθε ένα από τα 100 νοικοκυριά του οικισμού.
Στις αρχές Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η 109η Σύνοδος των Πρυτάνεων των 24 ΑΕΙ της χώρας.
Με επιστολή μου προς την ασκούσα καθήκοντα προέδρου της Συνόδου αξιότιμη Πρύτανη του Πάντειου Πανεπιστημίου, το οποίο «ειρήσθω εν παρόδω» είναι και μέλος του UNAI, πρότεινα τη συμβολική συμμετοχή των ελληνικών πανεπιστημίων στις προσπάθειες υλοποίησης της «2030 Agenda for Sustainable Development” με την συγκέντρωση €24.000 για τα 100 νοικοκυριά της Intangalasia, πόσο που θα αντιστοιχούσε σε €1000 ευρώ ανά ΑΕΙ.
Απασχολημένη με τα «όντως σοβαρά» και πολύπλοκα θέματα της Συνόδου, η αξιότιμη κυρία Πρύτανης δεν θεώρησε σκόπιμο να ασχοληθεί με αυτό το θέμα «…και με το δίκιο της τέτοιο ασήμαντο πράγμα δεν καταδέχθηκε να το σημειώσει…».
Σημασία φάνηκε να έχουν άλλα, «…Να αρχίσει το τραπέζι. Δούλοι τους αυλούς, τη φωταψία…» να τιμήσουμε τον Περιφερειάρχη και τους άλλους χρυσούς χορηγούς… με τα παιδιά της Intangalasia που πίνουν μολυσμένο νερό θα ασχολούμεθα.
. . Ίσως σε μία επόμενη Σύνοδο, . . . ίσως μία άλλη προεδρεία, … ίσως ένας άλλος Πρύτανης να έχει μία διαφορετική προσέγγιση, ίσως .
. . Παρ’ όλα αυτά και επειδή ως χώρα και κοινωνία έχομε υπογράψει την “2030 Agenda” στην οποία συνομολογούμε ότι «...Δεσμευόμαστε ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω...» , στον ιδιωτικό τομέα ένας οργανισμός με την επωνυμία “Quality Net Foundation” ανακοίνωσε «50 ηγέτιδες εταιρείες που αποτελούν πρότυπα Βιώσιμης Ανάπτυξης στη χώρα μας» που θα μπορούσαν να διαθέσουν €24.000 για αυτά τα 160 λίτρα καθαρού νερού την ημέρα, στις 100 οικογένειες της Intangalasia.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί κανείς να επικοινωνήσει μαζί τους. Παρά τις διακηρύξεις, η επικοινωνία με την πρόεδρο κ. Χ.Ε., την Γ.Γ. της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών κ. Χ.Α, την Πρόεδρο του ΕΒΕΑ κ. Σ.Κ-Ε, τον πρόεδρο της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΣΕΒ κ. Ε.Β. ή ακόμη και με την αρμόδια για παροχή περισσότερων πληροφοριών κ. Α. Μ. είναι απλώς αδύνατη.
Μπορούν βεβαίως να βραβεύονται ως «ηγέτιδες εταιρείες» στην επίτευξη στόχων κερδοφορίας όχι όμως και για συμμετοχή στις παγκόσμιες προσπάθειες επίτευξης των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης, αν δεν στηρίζουν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα σε χώρες με υπανάπτυκτες και υπό ανάπτυξη οικονομίες.
Επειδή όμως ενδέχεται να πρόκειται για κάποια φρικτή παρανόηση, αν κάποιο στέλεχος σε κάποια από αυτές τις «50 ηγέτιδες εταιρείες» ενημερωθεί και επιθυμεί να διαθέσει αυτές τις €24.000, ας επικοινωνήσει μαζί μας στο [email protected] .
Το αίτημα είναι: €24.000 για «… λίγο πόσιμο νερό παρακαλώ…» σε 100 οικογένειες στον οικισμό της Intangalasia, στην επαρχία Kakamega της Κένυα.
Ακούει κανείς;
Του Καθ. Δημ. Μαυράκη
UNAI SDG7 Hub Co-Chair
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Πώς λέγεται στα ελληνικά η «ντομάτα»;
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 21/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
