Alfavita Newsroom Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική Πολιτεία έχει προχωρήσει σε μόνιμους διορισμούς χιλιάδων εκπαιδευτικών, καθώς έπρεπε να καλυφθούν οι δραματικές ελλείψεις που δημιουργήθηκαν την "πέτρινη" μνημονιακή δεκαετία, σε σχολεία όλης της χώρας.
Ωστόσο, οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα δύσκολο και συχνά δυσβάστακτο επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον. Πώς ζουν, λοιπόν, σήμερα οι νέοι δάσκαλοι και καθηγητές που μόλις διορίστηκαν;
Οικονομική επιβίωση με 800 ευρώ καθαρά
Ο καθαρός αρχικός μισθός ενός νεοδιόριστου εκπαιδευτικού κυμαίνεται περίπου στα 800 ευρώ, σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα του 2025. Το ποσό αυτό συχνά θεωρείται απόλυτα ανεπαρκές για να καλύψει βασικές ανάγκες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για διορισμό σε νησιά ή απομακρυσμένες περιοχές, όπου το κόστος διαβίωσης είναι αυξημένο (τουλάχιστον μιάμιση φορά περισσότερη από το μισθό).
Η έλλειψη επιδομάτων στέγασης (πέρα από τα περιορισμένα επιδόματα παραμεθορίων περιοχών) και η καθυστέρηση στην καταβολή οδοιπορικών εξόδων οδηγούν πολλούς νεοδιόριστους να δανείζονται ή να βασίζονται σε συγγενική υποστήριξη, ακόμη και για την κάλυψη ενοικίου και βασικών εξόδων διαβίωσης.
Η αναγκαστική "μετανάστευση" και οι επιπτώσεις της
Πολλοί νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί βρίσκονται ξαφνικά απομακρυσμένοι από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. Αυτό σημαίνει συνήθως ότι πρέπει να διατηρούν δύο νοικοκυριά – ένα στον τόπο διορισμού και ένα στην πόλη καταγωγής ή εκεί όπου βρίσκεται η οικογένειά τους. Ο διπλός αυτός βιοποριστικός αγώνας συχνά συνοδεύεται από ψυχολογική κόπωση, μοναξιά και κοινωνική απομόνωση.
Εκτός από τα οικονομικά προβλήματα, οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί καλούνται να ανταπεξέλθουν σε ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από διοικητική γραφειοκρατία, έλλειψη επιμόρφωσης και υποστήριξης εντός της σχολικής κοινότητας. Πολλοί είναι εκείνοι που επισημαίνουν ότι τοποθετούνται σε σχολεία χωρίς επαρκή καθοδήγηση, ενώ καλούνται να εφαρμόσουν εκπαιδευτικές πολιτικές χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία ή την προηγούμενη εμπειρία.
Η αντίφαση ανάμεσα στο «λειτούργημα» και την πραγματικότητα
Η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να βλέπει τον εκπαιδευτικό ως «λειτουργό» – έναν φορέα παιδείας και αξιών. Ωστόσο, η καθημερινότητα των νεοδιόριστων πολλές φορές απέχει από αυτή την ιδανική εικόνα. Η απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για το επάγγελμα και η έλλειψη κινήτρων οδηγούν σε αίσθημα απαξίωσης, κάτι που αποτυπώνεται σε μαρτυρίες πολλών νέων εκπαιδευτικών.
Πίεση, εργασιακή εξουθένωση και εκφοβισμός
Σε μια περίοδο όπου το δημόσιο σχολείο βρίσκεται αντιμέτωπο με συνεχείς υπονομεύσεις, οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί, που μάχονται καθημερινά για την κάλυψη των μορφωτικών αναγκών των μαθητών, γίνονται στόχος εκφοβιστικών πρακτικών και αντεργατικών μέτρων. Η προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να επιβάλει την ατομική αξιολόγηση και να καθυστερήσει τη μονιμοποίησή τους αποτελεί κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, με στόχο τη διαρκή αμφισβήτηση του δικαιώματος στη σταθερή εργασία.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 2/05
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
