Alfavita Newsroom Πυρ ομαδόν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ενάντια στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας με τίτλο «Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και λοιπές διατάξεις» που κατατέθηκε προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή.
Ήδη η συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων βρισκόταν στο «κόκκινο» εδώ και μέρες, ενώ πλέον η αντιπαράθεση μεταφέρθηκε στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου.
Την ίδια ώρα, 48ωρη απεργία πραγματοποιούν οι διδάσκοντες και οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια σήμερα και αύριο.
Φίλης: «Το νομοσχέδιο Κεραμέως θα έχει την τύχη του νόμου Διαμαντοπούλου»
«Tο νομοσχέδιο συναντά την καθολική αντίδραση των πανεπιστημιακών φορέων, όπως προκύπτει από τις απορριπτικές αποφάσεις 21 Συγκλήτων και της Επιτροπής των Πρυτάνεων καθώς και όλων των ομοσπονδιών των εργαζομένων στα πανεπιστήμια», σημείωσε ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης.
«Για την ιστορία να θυμίσω τη δήλωση της τότε υπουργού Παιδείας, της κας Διαμαντοπούλου, ότι ο νόμος της "θα κάνει το Πανεπιστήμιο να ανθίσει τα επόμενα 20 χρόνια", και είδαμε τι τύχη είχε», τόνισε ακόμα χαρακτηριστικά.
Κεφαλίδου: Το πανεπιστήμιο αντιμετωπίζεται σαν μια επιχείρηση ανάμεσα σε τόσες άλλες
Ολόκληρη η ομιλία της τομεάρχη Παιδείας του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ Χαράς Κεφαλίδου:
Δελής: Τα πανεπιστήμια μετατρέπονται σε επιχειρήσεις, μακριά από τις ανάγκες των φοιτητών
Την αντίθεση του ΚΚΕ στο νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ, εξέφρασε ο Γιάννης Δελής, ειδικός αγορητής του Κόμματος, μιλώντας στη συζήτηση που διεξάγεται σήμερα και αύριο στην Ολομέλεια της Βουλής.
Η ομιλία του Γιάννη Δελή:
Με τον σημερινό, γίνονται 5 πια οι νόμοι-πλαίσια για τα Πανεπιστήμια, που ψηφίστηκαν τα τελευταία 15 χρόνια.
Ένας, κάθε 3 χρόνια!
Οι επιμέρους, δε, οι μεμονωμένες νομοθετικές ρυθμίσεις γι’ αυτά, αμέτρητες.
Και τι μ΄αυτό!
Μετά από κάθε τέτοιο νόμο, η κατάσταση όλο και περισσότερο χειροτερεύει!
Και, μάλιστα, χειροτερεύει στα δυο πιο σημαντικά ζητήματα:
Στο τι σπουδές κάνουν σήμερα οι φοιτητές μας και
Στο ποιο είναι το αντίκρισμα του πτυχίου τους!
Κι όμως!
Όλοι αυτοί οι νόμοι την αναβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων διαλαλούσαν!
Το ίδιο και ο σημερινός!
Τι φταίει, λοιπόν, κι όλα αυτά αποδεικνύονται, συνεχώς, φούμαρα;
Τι φταίει κι αντί για αναβάθμιση έχουμε την υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών, έχουμε το επιστημονικό αδυνάτισμα των προγραμμάτων σπουδών και γιατί απαξιώνονται τα πτυχία;
Την απάντηση οι κυβερνήσεις πάνε να την κρύψουν πίσω από κάτι ωραίες λέξεις, αλλά δεν μπορούν, γιατί έρχεται η ίδια η ζωή και τη φανερώνει!
Και δείχνει ότι,
Αυτό που φταίει είναι η σταδιακή μετατροπή των ελληνικών Πανεπιστημίων σε κανονικές επιχειρήσεις ταγμένες όλο και περισσότερο στην υπηρεσία των κερδών, πριν από όλα, των μεγάλων επιχειρήσεων.
Αυτή δεν είναι η στρατηγική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ;
Αυτή δεν είναι που τόσο εκθειάζει ο ΣΕΒ;
Αυτή δεν είναι που υλοποιούν με τόση προσήλωση και ζήλο όλες οι αστικές κυβερνήσεις όπως κι αν αυτοχαρακτηρίζονται!
Το ίδιο κάνει και το σημερινό νομοσχέδιο!
Όχι, δε φέρνει αυτό πρώτο, την επιχειρηματική δράση των Πανεπιστημίων!
Αυτή υπάρχει, καθώς έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, και συνέχεια επεκτείνεται, με τη φροντίδα όλων των κυβερνήσεων!
Ήρθε, όμως, καθώς φαίνεται, πια ο καιρός, κι αυτό σημαίνει το νομοσχέδιο, να γίνουν πια και τα επίσημα εγκαίνια του Πανεπιστημίου, ως ένα είδος Μολ της Εκπαίδευσης!
Μάλιστα, για να στηθεί αυτό το Εκπαιδευτικό Εμπορικό Κέντρο, και να μην του λείπει κανένα εκπαιδευτικό προϊόν, η κ. υπουργός παινεύεται ότι ξοδεύει από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ, πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ!
Όχι μην ψάξετε, δε θα βρείτε τίποτα σε αυτό για τη φοιτητική μέριμνα, για τις ανάγκες των σπουδών τους, τις πιεστικές, που έχουν οι φοιτητές, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών!
Ούτε 1 ευρώ από το 1 δις, ούτε 1 άρθρο από τα 460 που έχει!
Το νομοσχέδιο, δεν καταδέχεται καν, να ασχοληθεί με τα μεγάλα –συχνά αξεπέραστα- προβλήματα, οικονομικά προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στην προσπάθειά τους να σπουδάσουν και γι’ αυτό αρνηθήκατε πεισματικά να τα καλέσετε στην Επιτροπή να μιλήσουν για το νομοσχέδιό σας!
Κι έρχεστε μετά και μας μιλάτε για την κοινωνική σας πολιτική!
Άλλα, τελείως διαφορετικά και αντίθετα, από τις ανάγκες των φοιτητών, είναι τα ζητήματα με τα οποία αυτό ασχολείται, και είναι κυρίως, το πώς τα Πανεπιστήμια θα οργανωθούν για να πουλάνε καλύτερα την εκπαιδευτική τους πραμάτια και το πώς θα υπηρετούν τις ανάγκες της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Ακριβώς αυτό, γίνεται και με το σημερινό νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια, το οποίο συγκεντρώνει, ταξινομεί και κωδικοποιεί όλη τη μέχρι τώρα διάσπαρτη νομοθεσία για τα Πανεπιστήμια και εισάγει, βέβαια, και νέες φαρμακερές διατάξεις, με στόχο αυτά να ενισχύσουν και να παγιώσουν αυτά τα εμπορικά τους χαρακτηριστικά.
Πρόκειται, συνεπώς, για τη νομοθετική ολοκλήρωση ενός έργου, το οποίο επί 20 χρόνια προχωρούσε από όλες τις κυβερνήσεις, μετατρέποντας σταδιακά το δημόσιο πανεπιστήμιο σε μια κανονική επιχείρηση.
Πρόκειται για την από παλιά γνωστή διαδικασία της Μπολόνια και του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης της ΕΕ.
Συνήθως αυτά τα εμπορικά και επιχειρηματικά σας σχέδια για τα Πανεπιστήμια, αποφεύγετε να τα λέτε με το όνομά τους ή τα πλασάρετε, όπως η κ. υπουργός, ως αυτονόητα και ως πράγματα που, τέλος πάντων, γίνονται και στις καλύτερες καπιταλιστικές χώρες, τις πιο ισχυρές.
Φυσικά και γίνονται κι εκεί, αφού κι εκεί υλοποιείται η ίδια πολιτική, και, μάλιστα, εκεί προηγήθηκαν, το θέμα είναι όμως πόσο ωφελημένα βγαίνουν από όλο αυτό τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών.
Αλήθεια, κυρία υπουργέ, πόσο εύκολο και πόσο πιθανό είναι σε αυτές τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο ένα παιδί εργατικής και λαϊκής καταγωγής; Καθόλου εύκολο και εξαιρετικά σπάνιο!
Για να δούμε, όμως, λίγο και το πραγματικό νόημα των ωραίων λέξεων με τις οποίες συνήθως καμουφλάρετε τα επιχειρηματικά σας σχέδια για τα Πανεπιστήμια!
Μιλάτε συνέχεια για ποιότητα, για καινοτομίες, για αυτονομία, για ελευθερία, για τη σύνδεση με την αγορά εργασίας, για το σύγχρονο Πανεπιστήμιο!
Είναι ποιότητα, αλήθεια, να πετάτε έξω από το πτυχίο των καθηγητικών σχολών την παιδαγωγική επάρκεια ή καραμπινάτη υποβάθμιση του πτυχίου τους και εν ψυχρώ αφαίρεση επαγγελματικών τους δικαιωμάτων;
Γιατί αυτό κάνετε με το νομοσχέδιό σας!
Την αφαιρείτε από το προπτυχιακό δωρεάν πρόγραμμα σπουδών και την τοποθετείτε στο μπροστινό εμπορικό ράφι του Πανεπιστημίου!
Θαρρείτε πως τώρα βρήκατε την ευκαιρία και πάτε να περάσετε, αυτό που προσπάθησε το 2018 κι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπροστά στις μαζικές αντιδράσεις το μάζεψε!
Κι έχει τώρα, και μούτρα ο ΣΥΡΙΖΑ, και μιλάει για την παιδαγωγική επάρκεια!
Όχι, κύριοι της κυβέρνησης και όλοι οι υπόλοιποι, δεν λέγεται ποιότητα, η παιδαγωγική επάρκεια να γίνεται μπίζνα, να χορηγείται με ποσοστώσεις και όχι για όλους, και να κοστίζει και πανάκριβα, 700 ευρώ την κοστολογεί ήδη το ΕΚΠΑ!
Εμπόριο κανονικό, λέγεται, με έμπορο το ίδιο το Πανεπιστήμιο και πελάτες τους φοιτητές του!
Και είναι ποιότητα να ισοτιμούνται τα 4ετή πτυχία των ελληνικών Πανεπιστημίων με τα 3ετή που επαναφέρετε σε αυτά ή και με τα 3ετή των κάθε λογής Πανεπιστημίων του εξωτερικού;
Ανοίγετε ή δεν ανοίγετε, έτσι το δρόμο, για την ισοτίμηση και των διαφόρων κολλεγίων που ξεφυτρώνουν στη χώρα μας σαν τα μανιτάρια;
Και με την ευκαιρία θέλουμε να σας ρωτήσουμε για όλα όσα ακούγονται για τη λειτουργία του ΔΟΑΤΑΠ!
Τι σκοπεύετε να κάνετε γι΄ αυτά;
Ποια είναι τα εργαλεία σας για όλα αυτά;
Οι πιστωτικές μονάδες, ECTS, των πτυχίων, ως αυτά να είναι κάρτες πιστωτικές, και από δίπλα το περιβόητο 8βάθμιο προσοντολόγιο των επαγγελματικών προσόντων της ΕΕ.
Στο επίπεδο 6 αυτού του προσοντολογίου αντιστοιχούν και τα 4ετή και τα 3ετή πτυχία από οπουδήποτε σύμφωνα με την ΕΕ.
Όχι, όμως, αυτό δεν λέγεται ποιότητα!
Υποβάθμιση των πτυχίων των ελληνικών Πανεπιστημίων λέγεται και είναι!
Ή μήπως είναι συμβολή στην ποιότητα η κατάργηση των φορέων των πανεπιστημιακών δασών στο Περτούλι και τον Ταξιάρχη Χαλκιδικής και του πανεπιστημιακού αγροκτήματος του ΑΠΘ της γεωργικής σχολής.
Την ποιότητα του έργου τους αυτοί οι φορείς την έχουν αποδείξει χρόνια τώρα, αλλά εσάς άλλο σας νοιάζει.
Όχι οι οικονομίες κλίμακας που λέτε, αλλά το
Πώς αυτά τα πανέμορφα δάση-στολίδια και το φιλέτο της γεωργικής σχολής θα τα οδηγήσετε στις εταιρείες αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των ΑΕΙ που συστήνετε με το νομοσχέδιο, προκειμένου όλα αυτά να δοθούν πεσκέσι σε διάφορες ιδιωτικές εταιρείες για να κερδοφορήσουν.
Και μετά μας μιλάτε και για το περιβάλλον!
Ύστερα πιάνεται το τροπάρι με τις καινοτομίες που φέρνετε!
Ακούστε!
Όλη σας η προπαγάνδα για τις καινοτομίες, να το ξέρετε, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος μπροστά στην ανυπαρξία της φοιτητικής μέριμνας και στα μαύρα χάλια των περισσότερων φοιτητικών εστιών!
Τις οποίες συνειδητά τις αφήνετε να ρημάζουν χρόνο με το χρόνο προκειμένου να φτιάξετε τις καινούριες με τα ΣΔΙΤ, που θα τις χρυσοπληρώνουν όμως οι φοιτητές, όσοι μπορούν, βέβαια!
Κανονικό μεσιτικό γραφείο, λοιπόν, τα Πανεπιστήμια, για τα κέρδη των ιδιωτών με τους οποίους συμπράττουν για τις φοιτητικές Εστίες!
Για τις καινοτομίες των τραγικών ελλείψεων των πανεπιστημίων σε εκπαιδευτικό προσωπικό, θα πείτε κάτι;
Ή καθηγητές θα υπάρχουν μόνο αν τα ιδρύματα έχουν ταμειακά διαθέσιμα για να τους πληρώνουν από ίδιους πόρους;
Αυτό δεν σημαίνουν οι μελέτες σκοπιμότητας και βιωσιμότητας που βρίσκονται παντού στο νομοσχέδιο;
Και τι έχετε να πείτε για τις καινοτομίες των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών που φυτοζωούν;
Μόνο λογοπαίγνια και φτηνά διλήμματα με τις τόσο βολικές για σας βαριοπούλες θα κάνετε ;
Δεν κοιτάτε, λέμε εμείς, να τις ενισχύσετε όλες, κι εκεί στο ΑΠΘ δε δίνετε ένα κονδύλι για να επισκευαστεί η κεντρική του βιβλιοθήκη που μπάζει νερά όταν βρέχει;
Μιλάτε όλοι σας για την αυτονομία των ΑΕΙ και τσακώνεστε γι’ αυτήν.
Αλλά η μόνη αυτονομία που αναπτύσσεται είναι τα πανεπιστήμια να αυτονομούνται από τις ανάγκες των φοιτητών!
Συγγνώμη, αλλά πού ακριβώς την είδατε την αυτονομία των πανεπιστημίων;
Στους διορισμένους πρυτάνεις, κοσμήτορες και εκτελεστικούς τους διευθυντές, μάνατζερ, που προβλέπει το νομοσχέδιό σας
Ή όταν αυτά οδηγούνται, στην αγκαλιά των επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι θα έχουν λόγο ακόμα και στα προγράμματα των πανεπιστημίων.
Αυτό εννοείτε όλοι σας όταν μιλάτε για εξωστρέφεια των Ιδρυμάτων!
Αφού το σημερινό νομοσχέδιο της ΝΔ αποτελεί τη συνέχεια και του νόμου Διαμαντοπούλου, με τα περιβόητά του Συμβούλια Διοίκησης των μάνατζερ, αλλά του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ του 2017 με τα Περιφερειακά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης τα οποία είχαν κι αυτά πάντα μια θέση ρεζερβέ για τους επιχειρηματίες!
Μιλάτε και για ελευθερία!
Και την ορίζετε με το νομοσχέδιό σας ως εκεί που ένας νέος ή μια νέα αφήνεται μονάχος του να φτιάχνει ένα δικό του αποκλειστικά πρόγραμμα σπουδών, να έχει όπως λέτε τη δική του εξατομικευμένη εκπαιδευτική διαδρομή.
Μόνο που αυτό δεν είναι και τόσο ελευθερία όσο είναι η τόσο βολική για σας ατομική ευθύνη για να μπορείτε να του φορτώνετε την ευθύνη ακόμα και της ανεργίας του αν παρόλα αυτά δεν καταφέρνει να βρίσκει δουλειά!
Όσο για το πολυδιαφημισμένο σας εσωτερικό ERASMUS, την κινητικότητα των φοιτητών μεταξύ διαφόρων σχολών, τη θεσμοθετείτε, αλλά με ποιον ακριβώς τρόπο τη στηρίζετε, όταν δεν προβλέπετε τίποτα, ειδικά όταν απαιτείται και μετακίνηση σε άλλη πόλη; Διαλαλείτε συνεχώς ότι συνδέετε τα Πανεπιστήμια με την αγορά εργασίας!
Δεν ανακαλύψατε εσείς τον τροχό!
Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ήταν, είναι και θα είναι, μια επαγγελματική εκπαίδευση πρώτα και κύρια!
Κι αυτό που αντικειμενικά συνδέει έναν φοιτητή με την αγορά εργασίας είναι το πτυχίο του φυσικά!
Όταν, όμως, τα πτυχία συνέχεια τα υποβαθμίζετε, τότε τι αντίκρισμα περιμένετε να έχουν αυτά στην αγορά εργασίας;
Αλλά για μισό λεπτό, για ποια αγορά εργασίας, αλήθεια, μας μιλάτε;
Γι΄αυτήν που την κάνατε με τους νόμους σας σκέτη ζούγκλα;
Γι΄αυτήν που ο κατώτερος βασικός της μισθός είναι ακόμα χαμηλότερος από αυτόν που υπήρχε το 2009, πριν 13 χρόνια;
Γι΄αυτήν που τις Συλλογικές Συμβάσεις τις ψάχνεις με το κυάλι γιατί τις διαλύσατε με τα μνημόνιά σας, όλοι σας;
Γι΄αυτήν με τα ωράρια λάστιχο και τα 10ωρα των απλήρωτων υπερωριών;
Για την οποία εκτός των άλλων δεν διστάζετε να κρατάτε και να ταλαιπωρείτε μικρά παιδιά στο ίδιο θρανίο από τις 8 το πρωί ως τις 5.30 το βράδυ στο ολοήμερο;
Εδώ είναι κι αυτό, στο άρθρο 371 του νομοσχεδίου!
Το θέμα σας, όμως, δεν είναι η σύνδεση των πτυχιούχων με την αγορά εργασίας.
Αυτή είναι δεδομένη!
Άλλο είναι το θέμα το δικό σας!
Είναι το πώς οι πτυχιούχοι, θα είναι όχι μόνο κατάλληλοι για τις μεταβαλλόμενες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά ταυτόχρονα, και όσο γίνεται, πιο φθηνοί και αναλώσιμοι!
Γι’ αυτό και δημιουργείτε μέσα στα Πανεπιστήμια ένα σωρό προγράμματα σπουδών και άρα και πτυχία πολλών ταχυτήτων.
Μονοετή, διετή, τριετή Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνολογίας, Διεπιστημονικά, Διπλά (dual major), Δευτερεύουσας κατεύθυνσης (minor degree), Σύντομης διάρκειας από 30 έως 360 πιστωτικές μονάδες.
Κι αυτό μονάχα επιστημονική συγκρότηση των προγραμμάτων σπουδών δεν το λες!
Ταυτόχρονα, επανέρχεται δια της πλαγίας ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, με τη δυνατότητα ίδρυσης, εντός του Πανεπιστημίου, προγραμμάτων «εφαρμοσμένων» σπουδών μικρότερης διάρκειας, κάτι που προέβλεπε και ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ με τα δικά του διετή προγράμματα.
Σε αυτό το Πανεπιστήμιο – Εμπορικό Κέντρο θα πωλούνται επίσης από τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης σύντομες σπουδές –ακόμα και ταχύρρυθμες θερινές- εκμάθησης ληξιπρόθεσμων δεξιοτήτων για τους φθηνούς απασχολήσιμους εργαζόμενους, πληρώνοντας ξανά και ξανά οι ίδιοι για ότι τους λείπει από μια εφήμερη κατάρτιση.
Θα συνεχίσουν να πωλούνται επίσης, γιατί τα δίδακτρα σε αυτά τα γενίκευσε ο ΣΥΡΙΖΑ (Γαβρόγλου), θα συνεχίσουν πωλούνται σε διάφορες τιμές και τα Μεταπτυχιακά.
Αφήστε που κλείνετε με αυτά και το μάτι στους πανεπιστημιακούς ως πηγή πρόσθετων εσόδων για αυτούς με τη λογική της παράλληλης απασχόλησης που το εισάγετε.
Μιλάμε για πολύ επιστημονική προσέγγιση, όχι αστεία!
Κάπως έτσι, όμως, το Πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε ένα μεγάλο Εμπορικό Κέντρο!
Κι ένα τέτοιο μεγάλο εμπορικό χρειάζεται και την εταιρεία του τη security να το φυλάει.
Αυτή είναι η πραγματική αποστολή της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας!
Η περιφρούρηση της απρόσκοπτης επιχειρηματικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου!
Όμως, τα μούτρα σας τα φάγατε με αυτήν την πανεπιστημιακή αστυνομία και καλό είναι να μην το συνεχίσετε!
Σας θυμίζουμε δε, ότι από τον περασμένο Μάιο στα Πανεπιστήμια πρώτη δύναμη είναι πλέον η Πανσπουδαστική, κι όχι η δική σας η ΔΑΠ των πάρτι και των πελατειακών σχέσεων, και αυτό μην το υποτιμάτε!
Τελικά, αμείλικτο μπαίνει το ερώτημα και δεν μπορείτε να του ξεφύγετε!!
Τόσα χρόνια που τα ΑΕΙ κινούνται σε αυτή την επιχειρηματική κατεύθυνση, έχει μήπως βελτιωθεί τίποτα για τους αποφοίτους τους;
Η απάντηση είναι γνωστή! η κατάσταση χειροτέρεψε για τους φοιτητές!
Ενώ τα πανεπιστημιακά ιδρύματα κατηγοριοποιούνται ολοένα και πιο βαθιά σε α', β' και γ' κατηγορίας, κι αυτό καθρεφτίζεται χαρακτηριστικά και στις Ελάχιστες Βάσεις Εισαγωγής που αυτά επιλέγουν.
Μια αναγκαία διευκρίνιση για τα άρθρα που αφορούν στην Εκκλησία.
Συμφωνούμε, φυσικά με τη χορήγηση οργανικών θέσεων στους ιερείς που μισθοδοτούνται από το ελληνικό κράτος.
Ταυτόχρονα είναι γνωστή η πάγια θέση του ΚΚΕ για τον αναγκαίο διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.
Με βάση αυτή τη θέση αρχών του Κόμματός μας ψηφίζουμε ΠΑΡΟΝ στις σχετικές διατάξεις.
Κλείνοντας
Το Πανεπιστήμιο, που φτιάχνετε τόσα χρόνια όλοι σας, μόνο σύγχρονο δεν είναι!
Είναι οπισθοδρομικό και σκουριασμένο, γεμάτο καταστολή, παραδομένο στις ορέξεις των μεγαλοεπιχειρηματιών και φυσικά πανάκριβο, κι αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι φοιτητές κι οι οικογένειές τους, γιατί το ζουν!
Γιατί, τελικά, αυτό το αξιολογημένο Πανεπιστήμιο με τα κριτήρια της αγοράς με τα οποία είναι διάσπαρτο το σημερινό νομοσχέδιο μπορεί μεν να κερδίζει καλές θέσεις στους διεθνείς πίνακες κατάταξης, όμως αυτό δεν βελτιώνει καθόλου, αντίθετα χειροτερεύει, τη δύσκολη καθημερινότητα όσων εργάζονται και σπουδάζουν σε αυτά.
Ναι, να είναι εξωστρεφή τα πανεπιστήμια, όχι, όμως, για να γίνουν επιχειρήσεις και να υπηρετούν τους μεγαλοεπιχειρηματίες
Αλλά για να συνδεθούν αυτά με τη ζωή χωρίς να μεσολαβεί το κριτήριο του κέρδους στη λειτουργία τους, με μια κεντρικά σχεδιασμένη παραγωγή και κοινωνικές υπηρεσίες, και μέσα σε συνθήκες κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και εργατικής εξουσίας!
Να οργανώνουν τις σπουδές τους έτσι ώστε να μην κατακερματίζουν τη γνώση και να μην κατηγοριοποιούν τα πτυχία,
Αλλά όλη η αναγκαία –τη δεδομένη συγκυρία- επιστημονική γνώση που απαιτείται για την εξάσκηση του επαγγέλματος να την παρέχουν μέσα στις προπτυχιακές σπουδές
κι όχι αυτήν τη γνώση να την αναζητούν μετά και να την χρυσοπληρώνουν οι φοιτητές στο παζάρι της πανάκριβης εκπαιδευτικής αγοράς μεταπτυχιακών ή των πιστοποιήσεων και των καταρτίσεων.
Όλη η γνώση, δηλαδή, στο πτυχίο που ζητούν οι φοιτητές!
Ναι στην αποτίμηση και την αξιολόγηση των πανεπιστημίων, αλλά σε τελείως διαφορετική βάση.
Να κρίνονται, και μάλιστα αυστηρά, στο κατά πόσο συμβάλλουν στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι το κατά πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά ανταποκρίνονται στα κελεύσματα των επιχειρηματικών ομίλων!
Αυτά είναι για το ΚΚΕ τα θεμέλια για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών αλλά και των δυνατοτήτων της εποχής μας.
Αυτό είναι για το ΚΚΕ και τη λαϊκή πλειοψηφία το σύγχρονο πανεπιστήμιο!
Εσείς κινείστε στον αντίθετο δρόμο!
Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποσυρθεί, κι αν όχι πρέπει να καταψηφιστεί!
Ακόμα όμως κι αν ψηφιστεί πρέπει και θα μείνει τελικά και αυτό στα χαρτιά, όπως τόσα και τόσα αντιλαϊκά νομοθετήματα!
Σακοράφα: Εσείς με τις βαριοπούλες σας και εμείς με την Κοινωνία
Αναλυτικά η ομιλία της βουλευτού του ΜέΡΑ25 Σοφίας Σακοράφα:
Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Ας δούμε λοιπόν, σε τί επίπεδο θα γίνει η κοινοβουλευτική συζήτηση σήμερα…
Η Κυβέρνηση δεν παραλείπει να κατηγορεί όλους τους υπόλοιπους για Λαϊκισμό, όποτε ακούει κάτι ενοχλητικό γι’ αυτήν.
Στην προχθεσινή συζήτηση επίκαιρης ερώτησής μας, η κα Υπουργός Παιδείας τόλμησε να πει , έφτασε να πει, απευθυνόμενη σε τρία κόμματα της Βουλής : «Εμείς με τις Βιβλιοθήκες και εσείς με τις βαριοπούλες».
Αυτό κα Υπουργέ δεν είναι θεσμικός λόγος. Δεν είναι Κοινοβουλευτικός λόγος. Είναι χυδαίος λαϊκισμός και είναι ένα εντελώς ευτελές σύνθημα.
Μπορεί να τα λέτε αυτά στις κομματικές σας συγκεντρώσεις, για να ντοπάρετε ο ένας τον άλλον και για να ικανοποιείστε μεταξύ σας. Αλλά δεν έχουν θέση στο Κοινοβούλιο.
Μπορεί να αρμόζει, ίσως, και στα κομματικά σας όργανα, από το πιο χαμηλό, μιας τοπικής οργάνωσης, μέχρι το υψηλότερο, το πιο επίσημο : Ας πούμε, το Υπουργικό Συμβούλιο.
Πάντως στη Βουλή δεν έχει καμία θέση.
Αλλά, αν θέλετε να χρησιμοποιήσουμε τέτοια ορολογία, Εδώ Είμαστε!
Οι μεγαλύτερες βαριοπούλες λοιπόν, που δεν θέλουν να αφήσουν τίποτε όρθιο στο πέρασμά τους, είναι τα Υπουργεία σας !
Θέλετε μήπως να πούμε τί έχει γκρεμίσει η βαριοπούλα του Υπουργείου Εργασίας ;
Τί έχει καταστρέψει η βαριοπούλα του Υπ. Περιβάλλοντος ;
Τί ζημιές έχει κάνει η βαριοπούλα του Υπ. Ανάπτυξης ;
Η μήπως να πούμε για τη βαριοπούλα της Κυβέρνησης στο Σύστημα Υγείας και τα εγκληματικά αποτελέσματά της στην πανδημία ;
Όχι βέβαια, δεν θέλετε !
Ας μιλήσουμε λοιπόν, σήμερα, μόνο για το Υπουργείο Παιδείας: Βαριοπούλες σε υαλοπωλείο !
Ξεκινήσατε γκρεμίζοντας τον παραδοσιακό θεσμό της ακαδημαϊκής ελευθερίας.
Γκρεμίσατε τα τείχη του – ενοχλητικού για σας – πανεπιστημιακού ασύλου, αφού το κατασυκοφαντήσατε, με κάθε προπαγανδιστικό μέσο.
Και τρία χρόνια μετά, φέρνετε, μέσα στα γκρεμισμένα τείχη, την άμεση αστυνόμευση.
Βάλατε μέσα και τα ΜΑΤ. Τώρα πια, εκτός από την ανέλεγκτη βία, για την οποία τα εκπαιδεύετε – χωρίς να σέβεστε ούτε παιδιά ούτε οικογένειες ούτε πολίτες – έχουν μάθει να ρίχνουν και κροτίδες σχεδόν εξ επαφής κατά πρόσωπο. Μέσα Στα Πανεπιστήμια!
Εκτός από αυτά όμως, φέρνετε και την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Αυτή ήταν η προτεραιότητά σας. Έχετε μέχρι σήμερα επενδύσει σε αυτήν 30 εκατομμύρια ευρώ.
Για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν άξιζε αυτά να διατεθούν στις πραγματικές ανάγκες της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Πάντως : Είναι μεγάλη τιμή για το φοιτητικό κίνημα, κα Υπουργέ, ότι σας υποχρέωσε να ιδρύσετε ειδική αστυνομία κατά των φοιτητών. Το κατάφερε αυτό, παρά τον κατακερματισμό του και παρά την πολυετή εσωτερική υπονόμευσή του από τη ΔΑΠ, την παράταξη των πάρτυ και των απαράδεκτων υπόγειων συναλλαγών. (Αλήθεια, για αυτήν την κραυγαλέα “ανομία” δεν σας ακούσαμε ποτέ να ψελλίζετε το παραμικρό, ούτε εσάς ούτε τον κ. Πρωθυπουργό ! Εκεί δεν έχετε ούτε σθένος ούτε αποφασιστικότητα…)
Η βαριοπούλα σας ανέλαβε έργο και στη Β΄θμια εκπαίδευση. Εξοβελίσατε τις Κοινωνικές Επιστήμες και υποβαθμίσατε εντελώς τα καλλιτεχνικά μαθήματα. Είτε γιατί θεωρείτε ότι οδηγούν τα παιδιά στην αριστερά είτε γιατί αναπτύσσουν ευαισθησία και ελεύθερο πνεύμα. Πράγματα οπωσδήποτε άχρηστα για την αγορά, για να μην πούμε και επικίνδυνα !
Ακόμα : με την υπουργική βαριοπούλα, αναλάβατε να γκρεμίσετε και τα όνειρα και τις δυνατότητες των παιδιών μας. Επαναφέρατε αποτυχημένες πολιτικές από το παρελθόν, την ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και την Τράπεζα Θεμάτων. Καταφέρατε, με αυτά, να αποκλείσετε με “το έτσι θέλω” δεκάδες χιλιάδες μαθητές από την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Δεν το δικαιολογήσατε ποτέ αυτό στην κοινωνία κα Υπουργέ!
Με την ίδια βαριοπούλα, κάνετε ότι μπορείτε για να γκρεμίσετε τη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση και να την παραδώσετε στους εργοδότες και στην αγορά (με την πρακτική άσκηση κλπ).
Βαριοπούλα, καταστροφική για τη δημόσια Εκπαίδευση, είναι και η πληθώρα χαριστικών διατάξεων για σχολάρχες και κολλεγιάρχες (εξίσωση πτυχίων, προσφορά ειδικοτήτων αποκλειστικά σε ιδιωτικά ΙΕΚ, εξασφάλιση πρόσθετης πελατείας με την μείωση της απορρόφησης από τη δημόσια εκπαίδευση κλπ.).
Αυτή η σκανδαλώδης μεθοδική εύνοια της Κυβέρνησής σας, που θέλει μέσα στο μικρό χρονικό παράθυρο της εξουσίας της να ανατρέψει το τοπίο της εκπαίδευσης στη χώρα, αν δεν είναι εγκληματική ιδεοληψία είναι οπωσδήποτε – τουλάχιστον – πολιτικά ύποπτη.
Για να δούμε τώρα : Τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι κυβερνητικές βαριοπούλες στην Παιδεία; Μα , είναι εντελώς προφανές :
Η εκπαίδευση, αποτελεί τον κύριο μηχανισμό κοινωνικής κινητικότητας, μπορεί να έχει τη λειτουργία του κοινωνικού ανελκυστήρα.
Ένα στόχο έχει, λοιπόν, η Κυβέρνηση : Να ανακοπεί και να ελεγχθεί αυτή η κινητικότητα.
Είναι το δόγμα, που τόσο εύγλωττα και ξεκάθαρα εξέφρασε και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης : Το δόγμα των “ψυκτικών από το Περιστέρι”.
Μια κατάφωρα ταξική πολιτική, την οποία ομολογείτε ευθέως, χωρίς να χρειάζονται πιέσεις, ανακρίσεις και βασανιστήρια.
Αν και συνήθως προσπαθείτε να την καλύψετε πίσω από φιλολογίες για δήθεν αναβαθμίσεις και εκσυγχρονισμούς.
( Και ο παλιός Καραμανλής δεξιός πολιτικός ήταν κα Κεραμέως – Αλλά είναι μάλλον βέβαιο ότι είχε εντελώς άλλο όραμα για την παράταξη που ίδρυσε ! )
Οι βαριοπούλες σας, λοιπόν, ασκούν – και στην Παιδεία – μια στοχευμένη ταξική πολιτική , μία πολιτική βαθιά αντιδραστική.
Και μάλιστα εντελώς συνειδητά : Όσο πιο ταξική, όσο πιο αντιδραστική και όσο πιο αντικοινωνική γίνεται !
Και, βέβαια, δεν ανέφερα όλα τα χτυπήματά σας, αλλά μόνο τα πιο κραυγαλέα !
Ερχόμαστε, τώρα, στο τελευταίο χτύπημα : Αυτό εδώ το νομοσχέδιο !
Ένα νομοσχέδιο που κατάφερε να προκαλέσει αμέσως ομοβροντία και ομοφωνία αντιδράσεων από όλους τους φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Είναι η πρώτη φορά που όλες οι Σύγκλητοι, όλες οι Σχολές και οι Σύλλογοι, η Σύνοδος Πρυτάνεων και η ΠΟΣΔΕΠ, όλοι οι φορείς, απορρίπτουν το προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης.
Κανένα Πανεπιστήμιο ή Σύλλογος Διδασκόντων δεν έχει τοποθετηθεί θετικά στις προτεινόμενες ρυθμίσεις για τα Πανεπιστήμια. Ούτε καν καθηγητές που πρόσκεινται πολιτικά στην κυβέρνηση.
Ασφαλώς, κανέναν δεν εκπλήσσει το ότι φέρνετε πάλι ένα νόμο για την Παιδεία, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια κλειστά.
Το κάνετε κατά σύστημα. Και αυτό, από μόνο του, χαρακτηρίζει την πολιτική σας!
Ένας ακόμα νόμος κατασκευασμένος από μια κλειστή ομάδα μανδαρίνων της γραφειοκρατίας, που απέχει πολύ από το να υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής Εκπαίδευσης.
Ένας νόμος κατασκευασμένος “εν κλειστώ και παραβύστω” , χωρίς καμία απολύτως διαδικασία διαλόγου με την εκπαιδευτική κοινότητα, με φορείς, με κόμματα, με την κοινωνία.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αντιμετωπίζει την Παιδεία ως κοινωνικό αγαθό. Γι’ αυτό και θεωρεί περιττή κάθε συναίνεση στα θέματα της Παιδείας.
Κινείται μόνη και αλαζονική, σαν κάτοχος της απόλυτης αλήθειας, για να εφαρμόσει πολιτικές, που δεν νομιμοποιούνται από καμία δημοκρατική διαδικασία συνεννόησης, συναίνεσης ή έγκρισης, από κανένα όργανο.
Πολιτικές και μέτρα δημοκρατικά ανομιμοποίητα, οι οποίες σύμφωνα με το κυβερνητικό – αντιδημοκρατικό – αφήγημα, νομιμοποιούνται μόνο και μόνο επειδή βαφτίζονται σαν δήθεν «κυβερνητικό πρόγραμμα».
Είναι η άποψη που λέει ότι τις νομιμοποιεί από μόνο του το εκλογικό σας ποσοστό στις τελευταίες εκλογές.
Εκεί εξαντλείται, εκεί τελειώνει, για Σας, η Δημοκρατία : στο ποσοστό που πήρατε στις εκάστοτε τελευταίες εκλογές.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα :
Μόλις πριν δυο χρόνια (νόμος 4692/20) νομοθετήσατε τον τρόπο εκλογής των Πρυτανικών Αρχών από όλους τους Πανεπιστημιακούς κάθε Ιδρύματος.
Και έρχεστε τώρα να νομοθετήσετε το ακριβώς αντίθετο.
Αλήθεια, κα Υπουργέ, Ποιο από τα δύο ήταν στο Πρόγραμμα της Ν.Δ. που ενέκρινε ο ελληνικός λαός στις τελευταίες εκλογές ;
Φέρνετε ένα νομοσχέδιο – μνημείο Υπερνομοθέτησης – με 464 άρθρα, πάνω από 400 σελίδες και με συνολικό υλικό σχεδόν 1400 σελίδες.
Δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση για μόλις (3) εβδομάδες ! Και κατατέθηκε στη Βουλή για να μπει σε συζήτηση στην Επιτροπή την επόμενη μέρα !
Και υποτίθεται ότι οι βουλευτές πρέπει να τοποθετηθούμε, στον διαθέσιμο κοινοβουλευτικό χρόνο, και να πούμε την άποψή μας για όλες τις ρυθμίσεις του.
Μετά, θα είναι λαϊκισμός να πει ο καθένας ότι δεν θα αφήσετε τίποτε όρθιο, αφού ευτελίζετε, με αυτόν τον τρόπο, τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες!
Μου έρχεται στο νου ένας μεγάλος, σύγχρονος πολιτικός άνδρας, που εξήγησε στην κοινωνία ότι «Αλίμονο αν χρειαζόταν ο βουλευτής να έχει διαβάσει τους νόμους που ψηφίζει»!
Τα ελληνικά Πανεπιστήμια χρειάζονται σοβαρές επενδύσεις για κτιριακές υποδομές.
Χρειάζονται μέριμνα και για τη σίτιση και για τη στέγαση των φοιτητών.
Χρειάζονται σοβαρή επένδυση για την κάλυψη των κενών και για την ανανέωση του προσωπικού τους, και διδακτικού και διοικητικού.
Αντί γι’ αυτά, το σχέδιο νόμου της ΝΔ υπηρετεί:
1ον) ένα μοντέλο δήθεν “επιχειρηματικού” πανεπιστήμιου που τάχα αποτελεί από μόνο του θεραπεία “για πάσα νόσο”,
2ον) τον αυταρχισμό και τη θεσμική αποτύπωση όλης της διάλυσης όλων των τελευταίων δεκαετιών , και
3ον) την ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση του ελληνικού Πανεπιστημίου, η οποία εξασφαλίζεται από την ελλιπή χρηματοδότηση και την έλλειψη πολιτικής βούλησης για ουσιαστική αναβάθμιση και πραγματικό εκσυγχρονισμό.
Μη γελιέστε : Δεν είναι εκσυγχρονισμός η αντιγραφή και μηχανιστική μεταφορά μοντέλων προηγουμένων δεκαετιών – πολλών δεκαετιών – και άλλων συνθηκών, από το εξωτερικό.
Το προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης διαλύει και τα τελευταία ψήγματα δημοκρατίας που υπήρχαν στα ελληνικά Πανεπιστήμια.
Μιλάμε για αυτή την κατασκευή του Συμβουλίου Διοίκησης , με τα 6 “εσωτερικά” μέλη (μόνο Καθηγητές και εκλεγόμενοι μόνο από τα μέλη ΔΕΠ) και τα 5 “εξωτερικά”, μετά από διεθνή δημόσια πρόσκληση προς ενδιαφερομένους.
Πρόκειται για ένα σύστημα διοίκησης που είναι καταδικασμένο, για όσο κρατήσει (γιατί είναι προφανώς θνησιγενές), να λειτουργήσει οπωσδήποτε αρνητικά.
Ακριβώς γιατί δεν θα έχει νομιμοποίηση από την Πανεπιστημιακή Κοινότητα.
Ας ξεπεράσετε επιτέλους το DNA σας στην κυβερνητική παράταξη. Ας καταλάβετε, επιτέλους, ότι η δημοκρατική νομιμοποίηση δεν είναι “ψιλά γράμματα”.
Και κάθε απόπειρα παράκαμψής της (είτε στα Πανεπιστήμια είτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είτε οπουδήποτε αλλού), πέρα από όλα τα άλλα, είναι οπωσδήποτε ένα βαρύ λάθος, που προδιαγράφει από σοβαρά αρνητικές έως καταστροφικές συνέπειες.
Το “αυτοδιοίκητο” των Πανεπιστημίων χωρίς δημοκρατία, είναι ένα δικό σας, αυταρχικό μοντέλο.
Δημοκρατία σημαίνει να μετέχουν, να εκλέγουν και να εκλέγονται στα όργανα διοίκησης, αλλά και να έχουν τη δυνατότητα ελέγχου, όλες οι κατηγορίες της Πανεπιστημιακής Κοινότητας.
Το σχέδιο νόμου, ούτως ή άλλως, θέλει να αγνοεί – ή να παρακάμπτει – το «αυτοδιοίκητο» των ΑΕΙ .
Μέσα στην πληθώρα των άρθρων του, περιλαμβάνει πολλές διατάξεις, που θέλουν να ρυθμίσουν θέματα τα οποία θα μπορούσαν – και θα έπρεπε – να αφήνονται στην ευχέρεια και τη δικαιοδοσία των Πανεπιστημίων.
Η ίδια η υπερ-νομοθέτηση δείχνει ότι ο κλοιός διαρκώς γίνεται και πιο ασφυκτικός.
«Αυτοδιοίκητο», λοιπόν, αλλά με νόμους που κάθε φορά αναβαθμίζουν την ισχυρή επεμβατική βούληση του Κράτους…
Να δούμε, στο τέλος, τι θα μείνει στη δικαιοδοσία του – δήθεν από όλους προστατευόμενου – «Αυτοδιοίκητου».
Εδώ, χαρακτηριστικά, φτάνετε για την κατάργηση, κατάτμηση, δημιουργία και συγχώνευση Τμημάτων και Σχολών να απαιτείται μόνο Υπουργική απόφαση (χωρίς πρόταση του Τμήματος και σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου).
Επίσης, το νομοσχέδιο επιδιώκει και τον πλήρη εξοβελισμό του φοιτητικού συνδικαλισμού.
Αφού σας ενοχλούν οι δικαιολογημένες αντιδράσεις των φοιτητών, ο δρόμος για σας είναι ένας : Η θεσμική ακύρωση του φοιτητικού κινήματος.
Για την κυβέρνηση της ΝΔ οι φοιτητές είναι αποκλειστικά και μόνο χρήστες / καταναλωτές εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
Αφιερώνονται πάνω από 25 άρθρα στις πειθαρχικές διατάξεις για τους εργαζομένους και φοιτητές των ΑΕΙ.
Έτσι αποτυπώνεται και εδώ η γονιδιακή κατασταλτική λογική της Κυβέρνησης.
Από το άλλο μέρος :
Θεσμοθετείτε πια τη διαδικασία της Μπολόνια, με τα τριετή και δήθεν ευέλικτα προγράμματα σπουδών και τα κατακερματισμένα πτυχία, και μάλιστα στη χειρότερη μορφή της.
Αυτό είναι ένα σύστημα που αποκαλύπτει την κυβερνητική προσπάθεια εξίσωσης των ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων με τα ιδιωτικά Κολλέγια.
Εξίσωση προς τα κάτω, βέβαια ! Με την υποβάθμιση των ΑΕΙ! Γιατί για αναβάθμιση των κολλεγίων δεν μπορεί να γίνει λόγος !
Το νομοσχέδιο θέλει να αποσυνδέσει τα πτυχία από τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα. Να τα καταστήσει απλά πιστοποιητικά χαμηλής αξίας.
Τα νέα ΑΕΙ, πάντα χωρίς επαρκή χρηματοδότηση, θα παρέχουν εκπαίδευση χαμηλών δεξιοτήτων, που θα οδηγεί σε επισφαλείς και χαμηλά αμειβόμενες σχέσεις εργασίας.
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ότι δεν συνδέονται τα Πανεπιστήμια με την αγορά.
Με το νεοφιλελεύθερο σχήμα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, επιχειρείται, στην πραγματικότητα, η αποσύνδεση της επιστήμης από την κοινωνία.
Ας έρθουμε τώρα στο ζήτημα της καθιέρωσης των πολυάριθμων και διαφόρων ειδών και ταχυτήτων προγραμμάτων σπουδών.
Μονοετή, διετή, τριετή, διεπιστημονικά, κ.ο.κ., με αντιστοιχίες από 30 έως 360 πιστωτικές μονάδες.
Αυτό δίνει σε πρώτη μάτια την εντύπωση ενός δήθεν ευέλικτου συστήματος διαφοροποίησης των σπουδών, που θα ανταποκρίνεται, τάχα, σε διαφορετικές ανάγκες.
Αυτό το σύστημα θα έχει, όμως, ένα εγγενές πρόβλημα : Το πρόβλημα της ποιότητας και της επιστημονικής αξιοπιστίας των συγκεκριμένων προγραμμάτων, σε όλο τους το πλήθος και σε όλο τους το εύρος.
Στην πραγματικότητα, με τον μεγάλο αριθμό και την προβαλλόμενη ευελιξία των προγραμμάτων, υποβαθμίζεται μεγάλος όγκος της παρεχόμενης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Ο στόχος ; Να φτάσει στα επίπεδα της αντίληψης που διέπει τη λειτουργία των περίφημων ιδιωτικών κολλεγίων.
Ταυτόχρονα, ανοίγεται γι’ αυτά ένα νέο πεδίο επιχειρηματικής δράσης, όπου θα μπορούν να ανταγωνίζονται ευθέως, και με μεγαλύτερη ευχέρεια, τα αντίστοιχα προγράμματα περιορισμένου αντικειμένου, των Πανεπιστημίων.
Με αυτό το σύστημα, παράγονται πτυχιούχοι “πολλών ταχυτήτων” και επιβάλλεται ένας ανελέητος ανταγωνισμός μεταξύ των φοιτητών/τριών, που θα πρέπει να επιδοθούν σε ένα ατελείωτο κυνήγι προσόντων και πιστοποιητικών.
Το αποτέλεσμα είναι να κατακερματίζονται και τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Θα μειώνονται και οι δυνατότητες απασχόλησής τους και οι εργασιακές απολαβές τους.
Έτσι προσαρμόζετε την Εκπαίδευση στις ανάγκες της αγοράς!
Επίσης, εισάγετε ρυθμίσεις που προβλέπουν ότι τα μεταπτυχιακά προγράμματα δε θα χρηματοδοτούνται πλέον από το Υπουργείο Παιδείας ούτε θα περιλαμβάνονται στο διδακτικό έργο των μελών ΔΕΠ.
Επομένως, θα είναι αδύνατο να είναι βιώσιμα μεταπτυχιακά χωρίς δίδακτρα.
Έτσι, οξύνονται ακόμα περισσότερο οι ανισότητες πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την καθιστούν, ακόμα περισσότερο, ταξικό προνόμιο.
Για τους πληβείους ένα πτυχίο – αν το μπορέσουν και αυτό! Και πολύ τους είναι !
Και το κάνετε αυτό σήμερα, που η αξία του μεταπτυχιακού τίτλου είναι ότι ήταν πριν 20 χρόνια το πρώτο πτυχίο !
Δεν αφήνετε καμία αμφιβολία ότι αυτό αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης.
Υπάρχουν και οι νέες ρυθμίσεις για το ΔΟΑΤΑΠ.
Το άνοιγμα της πόρτας για την αναγνώριση πτυχίων τριετούς φοίτησης, σε ισοτιμία προς τα ελληνικά 4ετούς, ακόμα και εκείνα της 5ετούς φοίτησης!
Εδώ, όπως είπα και στην Επιτροπή, θα μπορούν να αναγνωρίζονται και τίτλοι που δεν έχουν θεσμική κατοχύρωση, δηλαδή δεν χαρακτηρίζονται ως πτυχία – μεταπτυχιακά – διδακτορικά ούτε στη χώρα τους (!)
Ο ΔΟΑΤΑΠ, εδώ και καιρό, αναγνωρίζει ως μεταπτυχιακά – κυρίως από την Ιταλία – τίτλους που δεν θεωρούνται τέτοιοι εκεί.
Τα διάφορα διπλώματα που φέρουν τον τίτλο Master (Master di primo Livello και Master di secondo Livello).
Όμως αυτά, το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας της Ιταλίας, δεν τα αναγνωρίζει ως μεταπτυχιακούς τίτλους, αφού αποτελούν απλώς πιστοποιητικά προγραμμάτων Δια Βίου Μάθησης.
Ακόμα : δίνετε τη δυνατότητα αναγνώρισης ακόμα και τίτλων τριεετών σπουδών προς τα πτυχία που θεωρούνται ως integrated master στην Ελλάδα (5ετή διπλώματα).
Εκεί προβλέπεται η δυνατότητα συνεκτίμησης μεταπτυχιακού στην αλλοδαπή ή η διενέργεια διπλωματικής εργασίας, ως αντισταθμιστικό μέτρο. Όμως δεν ορίζονται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την επίβλεψη και την αξιολόγηση της!
Εξαιρετικά σοβαρό είναι και το ζήτημα της κατάργησης των νομικών προσώπων διαχείρισης των Πανεπιστημιακών δασών (και για το Περτούλι και για τον Ταξιάρχη), με το άρθρο 296.
Και όμως : η σημερινή κατάσταση και εικόνα αυτών των δασών δείχνει ότι το μοντέλο της πανεπιστημιακής διαχείρισης έχει, επί πολλές δεκαετίες, λειτουργήσει επιτυχημένα.
Και μάλιστα χωρίς να επιχορηγείται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ή άλλο φορέα.
Ο καθένας θα μπορούσε να υποψιαστεί ότι η επί δεκαετίες επιτυχημένη και οικονομικά αυτοδύναμη λειτουργία τους, άνοιξε την όρεξη σε διάφορους “Επενδυτές”, ενδιαφερόμενους για εκμετάλλευση (!)
Φέρνετε, μάλιστα αυτή τη διάταξη τελευταία στιγμή, αιφνιδιαστικά – Δεν υπήρχε στη διαβούλευση!
Δεν μας έχετε εξηγήσει μέχρι τώρα για ποιον ακριβώς λόγο επιλέγετε τώρα να τα μεταβιβάσετε σε αυτές τις “εταιρείες αξιοποίησης της περιουσίας των ΑΕΙ”, που δημιουργείτε με αυτό το νόμο.
Γιατί πρέπει να περάσουμε από το μοντέλο της εξυπηρέτησης των ερευνητικών και εκπαιδευτικών σκοπών του Πανεπιστημίου στη διαβόητη “αξιοποίηση” ;
Στα νέα ελληνικά “αξιοποίηση”, δυστυχώς, σημαίνει καταστροφή στο βωμό της κερδοφορίας. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για δάση, και μάλιστα τέτοιας αξίας !
(Για τα άλλα ειδικά θέματα μίλησα στις τοποθετήσεις μου στην Επιτροπή – Δεν έχω τη δυνατότητα να τα επαναλάβω – Σας τα επαναφέρω όμως, κα Υπουργέ στη μνήμη, αναμένοντας κάποια ανταπόκριση).
Εδώ και πολλές δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνται να επενδύσουν σοβαρά στα Πανεπιστήμια.
Στην Παιδεία ζούμε επί δεκαετίες μία μεγάλη αντίφαση:
Η Ελληνική Πολιτεία αρνείται να επενδύσει σοβαρά στην Εκπαίδευση.
Αρνείται να παρέχει ακόμα και την αντικειμενικά αναγκαία χρηματοδότηση.
Όσο φειδωλή, όμως, είναι στην ουσιαστική στήριξη, τόσο σπάταλη και αλόγιστη είναι σε μεταρρυθμιστικές εμπνεύσεις.
Με πρόσχημα, πάντα, την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό, έχουν περάσει σειρά τέτοιων νόμων.
Βέβαια, όλες αυτές οι πανηγυρικές μεταρρυθμίσεις, όλων των Κυβερνήσεων, αποτελούσαν, σε μεγάλο μέρος, μία συνεχή προσπάθεια διευθέτησης ιδιοτελών συμφερόντων. Γι’ αυτό και είχαν τα γνωστά αποτελέσματα.
Δυστυχώς, αυτό θα είναι το αποτύπωμα και τούτου του ανοικονόμητου νομοθετήματος, που προσθέτει “με τη μία” 464 άρθρα στην ελληνική πολυνομοθεσία για την Παιδεία.
Είναι ένας ακόμα νόμος που υπηρετεί τα σχέδια μιας βαθιά ταξικής και αντιδραστικής πολιτικής – όπως απέδειξα, νομίζω τεκμηριωμένα, προηγουμένως.
Εμείς θέλουμε μια άλλη Παιδεία, που θα σέβεται την κοινωνία και τις ανάγκες της και δεν θα υποκύπτει στην κυριαρχία της διαβόητης αγοράς και στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.
Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να κάνουμε οποιαδήποτε άλλη πρόταση στη σημερινή Κυβέρνηση.
Η ίδια, εξάλλου, στην πράξη, αρνείται εμμονικά κάθε διάλογο και κάθε ουσιαστική συναίνεση. Επειδή, ακριβώς, είναι προσηλωμένη, αποκλειστικά, στο να υπηρετήσει τους σκοπούς που προανέφερα.
Εμείς θα πούμε τις προτάσεις μας στην κοινωνία. Μόνο εκεί αξίζει να τις πούμε σήμερα !
Κλείνοντας θα απαντήσω και στο ατυχέστατο ρητορικό σχήμα της κας Υπουργού
Καταψηφίζουμε επί της Αρχής το Νομοσχέδιο κα Υπουργέ .
Ακριβώς γιατί έχουμε άλλες αρχές και έχουμε πλήρη συναίσθηση ποιο είναι το σύστημα Εκπαίδευσης που έχει ανάγκη η κοινωνία – και όχι η αγορά!
Εσείς με τις βαριοπούλες, λοιπόν, και εμείς με την Παιδεία!
Εσείς με τις βαριοπούλες σας και εμείς με την Κοινωνία!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
