Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατά τα οποία το σχολείο μεταλλάχτηκε από χώρο εκπαίδευσης σε χώρο ασύλληπτης βιαιότητας και φασιστικής δράσης, είναι αναγκαίο να τοποθετηθούμε ως εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και ως κοινωνία υπέρ της υπεράσπισης ενός δημοκρατικού σχολείου, ελεύθερου από τον φόβο και την μισαλλοδοξία, ανοικτού στην αντιπαράθεση με επιχειρήματα και με ειρηνικό τρόπο.
Χρειάζεται επίσης να καταδικάσουμε με σαφήνεια ως πολιτεία και ως πολίτες τις φασιστικές δράσεις ατόμων εντός και εκτός σχολείου που αποκλείουν μαθητές και μαθήτριες, εκφοβίζουν αλλά και επιτίθενται σε άλλα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας και όχι μόνον.
Είναι σαφές ότι η άσκηση τέτοιας πρωτοφανούς βίας αλλά και εφαρμογής εγκληματικών νέο-ναζιστικών ενεργειών εντός και εκτός του δημόσιου σχολείου μάς αναγκάζει να αναστοχαστούμε για τους σκοπούς, το περιεχόμενο και τα αναμενόμενα μαθησιακά αποτελέσματα της εκπαίδευσης των παιδιών και των νέων.
Μας αναγκάζει να επαγρυπνούμε και να εργαζόμαστε συστηματικά ως εκπαιδευτικοί σε όλα τα μαθήματά μας για την ενίσχυση των διαπροσωπικών σχέσεων σε κλίμα αποδοχής και συμπερίληψης, για την ενίσχυση της κριτικής αμφισβήτησης, των αξιών μιας παιδαγωγικής της ειρήνης και μιας παιδαγωγικής της ελπίδας που καθιστούν τον διάλογο, την επιχειρηματολογία, το αίσθημα του ανήκειν, την ανεκτικότητα και την επίλυση των συγκρούσεων καθημερινό βίωμα στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η υποβάθμιση των αξιών της δημοκρατίας και της ελευθερίας, της κριτικής σκέψης, της αλληλεγγύης και της συλλογικής δράσης είναι φανερή σε ένα υλοκεντρικό σχολείο που βασίζει την αξία του μόνο στις επιδόσεις των μαθητών και των μαθητριών του και στην διδασκαλία αποσπασματικών δεξιοτήτων. Είναι επίσης φανερή στις πρακτικές πειθάρχησης των εκπαιδευτικών και στην αποδυνάμωση της εκπαιδευτικής αυτονομίας των εκπαιδευτικών και των σχολείων.
Η σχολική εκπαίδευση χρειάζεται να ενδυναμώνει τα παιδιά, τους νέους και τις νέες ως ενεργά μέλη μιας κοινότητας που συνδιαλέγονται και συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, νιώθουν το σχολείο ως στήριγμα στο παρόν και στο μέλλον τους, χαίρονται το δώρο της γνώσης σε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο, απολαμβάνουν τις κοινές εμπειρίες τους στο πλαίσιο μιας δίκαιης κοινότητας και αναπτύσσουν αρμονικές σχέσεις μεταξύ τους.
Κανείς δεν έμαθε σε ένα σχολείο που νιώθει περιθωριοποιημένος και χωρίς αποδοχή. Κανείς δεν έμαθε σε ένα σχολείο που νοιώθει να μην ανήκει. Κανείς δεν έμαθε σε ένα σχολείο όπου επικρατεί ο φόβος και το άδικο. Κανείς δεν έμαθε σε ένα σχολείο που σκοπίμως γίνεται δυσκολότερο. Αλλά και κανένα σχολείο δεν μπορεί να επιτύχει τους στόχους του σε ένα τιμωρητικό θεσμικό πλαίσιο και σε ένα κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης στην εκπαιδευτική κοινότητα. Η αναθεώρηση του περιεχομένου και των διαδικασιών της σχολικής εκπαίδευσης αλλά και της λειτουργίας του σχολείου ως κοινότητας μάθησης, διαλόγου και αξιών είναι λοιπόν απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε.
Σοφία Αυγητίδου
Καθηγήτρια Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
