- Γράφει η Ελισάβετ Παπασυμεών
Η αξιολόγηση ως ενέργεια δεν μπορεί να προσδιορισθεί ως προς τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά χωρίς να συγκεκριμενοποιειθεί ο σκοπός της από τον οποίο προκύπτουν οι υπό αξιολόγηση παράμετροι καθώς και τα κριτήρια με τα οποία αυτή θα επιτελεστεί.
Το πνεύμα της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό αν δεν συνδεθεί με την έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη η οποία συντίθεται από οικονομολόγους και αντικείμενό της είναι η ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Αυτή μεταξύ άλλων διαπιστώνει ότι το μέσο μέγεθος των σχολικών μονάδων είναι μικρό, ότι το κόστος ανά ώρα επαφής δασκάλου – μαθητή είναι υψηλό και ότι οι τρέχουσες δαπάνες (μισθοί, και έξοδα λειτουργίας των σχολικών μονάδων) για την παιδεία είναι επίσης υψηλές. Συνεπώς οι μελλοντικές συνθήκες μέσα στις οποίες θα λειτουργήσει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο παρά την δυσμενή τους εξέλιξη τα τελευταία δώδεκα χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων οι δαπάνες για την παιδεία μειώθηκαν περίπου 25%.
Η επερχόμενη αξιολόγηση, ενδεδυμένη με τα χαρακτηριστικά του ορθολογισμού και του επιστημονισμού, περιγράφει το λειτουργικό πλαίσιο διαχείρισης της διαμορφούμενης πραγματικότητας.
Μέσα από αυτήν το αποτέλεσμα της κρατικής υποχρηματοδότησης θα μετατραπεί στην συλλογική συνείδηση ως αιτία αρνητικής αξιολόγησης. Η μόρφωση, η παιδεία, η καλλιέργεια της προσωπικότητας, η ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας εντάσσονται στην λογική των realities όπου ο καθένας κυνηγά εκείνο το οποίο δεν μπορεί να είναι κτήμα όλων.
Θεμέλιο της αξιολόγησης αποτελεί η μαθητική επίδοση. Αυτή επηρεάζεται από ένα μεγάλο αριθμό παραγόντων που σχετίζονται με την εκπαιδευτική διαδικασία, το οικογενειακό αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό οικονομικό περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα έχει να κάνει με την ποιότητα των κτιριακών υποδομών, την επάρκεια ή όχι εποπτικού υλικού και εκπαιδευτικών, την ύπαρξη ή όχι σημαντικών προβλημάτων στο οικογενειακό περιβάλλον που έχουν την ρίζα τους στην οικονομική ανέχεια ή στην έλλειψη του απαραίτητου χρόνου των γονέων για την διαπαιδαγώγηση και ψυχαγωγία των παιδιών τους, και κυρίως με την ύπαρξη η όχι προοπτικών, δια μέσου της μόρφωσης, για μια καλύτερη ζωή.
Οι αιτίες των αρνητικών μαθητικών επιδόσεων μέσω της αξιολόγησης αποσιωπώνται και οι επιδόσεις εμφανίζονται ως οι λόγοι αδυναμίας εξέλιξης των αντίστοιχων μαθητών. Η αξιολόγηση αφήνοντας ανέγγιχτες τις πραγματικές αιτίες της μαθητικής αποτυχίας κατ’ ουσία καθίσταται κενό γράμμα. Με το κύρος που επιχειρείται να της αποδοθεί επιχειρεί να κανονικοποιήσει τις κοινωνικές ανισότητες και τις αιτίες που τις προκαλούν , διευκολύνοντας την διαιώνιση και την περαιτέρω διεύρυνσή τους.
Το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί έκφανση του γενικότερου κοινωνικού φαινόμενου σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι κανονικοποιούν τα δεδομένα των συνθηκών μέσα στις οποίες εντάσσονται με την διαδικασία της κοινωνικοποίησης, εσωτερικεύοντας τις αντιλήψεις οι οποίες αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες συνθήκες αποτελώντας με τον τρόπο αυτό και αιτία ύπαρξής των συνθηκών αυτών.
Έτσι καλούμαστε να αποδράσουμε από τις υφιστάμενες στερεότυπες ρεαλιστικές φαινομενικά αντιλήψεις οι οποίες κυριαρχούν σε κάθε δεδομένη ιστορική στιγμή και οι οποίες αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου, καταδεικνύοντας τους δογματισμούς και τις αυταπάτες των προηγούμενων περιστασιακών μορφών αντίληψης της κοινωνικής πραγματικότητας. Τούτο αποτελεί καθήκον κάθε πνευματικού, αξιοπρεπούς ανθρώπου, πολύ περισσότερο ενός εκπαιδευτικού που συμμετέχει σε σημαντικό βαθμό στην διαμόρφωση της αντίληψης της επόμενης γενιάς.
Καλούμαστε μέσα σε αντίξοες συνθήκες να επιλέξουμε ως πολίτες αλλά πολύ περισσότερο ως δάσκαλοι αν θα δικαιώσουμε η όχι την λογική που είναι υπεύθυνη για τα κάτι παραπάνω από εμφανή φαινόμενα έξαρσης των κοινωνικών ανισοτήτων, εμπορευματοποίησης της υγείας και της παιδείας, την αύξηση της εγκληματικότητας, της κρατικής βίας, τα φαινόμενα χαλάρωσης των κοινωνικών δεσμών και της κοινωνικής συνοχής. Η ‘λογική’ που πλαισιώνει τα παραπάνω φαινόμενα θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση και κρίση και όχι ν’ αποτελεί μέσο κρίσης και συμπερασμάτων. Η άσκηση του επαγγέλματός μας με την μορφή κοινωνικού λειτουργήματος απαιτεί από μας να πρωτοστατήσουμε στην ανάπτυξη των αξιών του ανθρωπισμού και στις συλλογικές προσπάθειες για το βάθεμα των δημοκρατικών θεσμών .
Παπασυμεών Ελισάβετ ΠΕ70
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
«Κανόνι» σε μεγάλη ασφαλιστική στην Ελλάδα - Χιλιάδες οδηγοί χωρίς κάλυψη από 1η Ιουλίου!
Νηπιαγωγεία - Δημοτικά: Αυτό είναι το νέο μάθημα τον Σεπτέμβριο
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
