Δείγμα εντελώς χαρακτηριστικό, προερχόμενο στο σύνολό του από μια και μόνο εφημερίδα, μιας και μόνης μέρας: από το «Βήμα» της Κυριακής 10 Αυγούστου, του «σωτηρίου» έτους 2014. Όχι γιατί ο υπόλοιπος αστικός «μας» Τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός- διαδικτυακός, υστερεί ή στερείται παρομοίων …επιτευγμάτων (κάθε άλλο!). Αλλά, όπως και να το κάνουμε, είναι άλλη η …αξία χρήσεως του κάθε παρομοίου δείγματος, όταν προέρχεται από τη …δημοσιογραφική ναυαρχίδα του συστήματος, από τον πιο σκληρό πυρήνα του. Δείχνει πολλά για την ίδια την κατεύθυνση των εξελίξεων σύμφωνα με τους σχεδιασμούς αυτών τούτων των …ηγεμόνων του, των αφεντικών συμπάσης της οικονομικής βάσεως του καθεστώτος ομού μετά του πολιτικο-ιδεολογικού του εποικοδομήματος.
Άλλωστε η διαπλοκή των δυο συστατικών στοιχείων του κοινωνικού μας σχηματισμού είναι τόσο έντονη, που δημιουργεί …φιλοσοφικού πλέον περιεχομένου προβληματισμούς για το πού τελειώνει το ένα και πού αρχίζει το άλλο!!
Αλλά, ας αφήσουμε το …καλαμπούρι κι ας μπούμε στο «ψητό» της υπόθεσης.
Το «Βήμα», κτήμα χτες της φαμίλιας Λαμπράκη, ενώ σήμερα της φαμίλιας Ψυχάρη και των συμπαρομαρτούντων …κ.κ. μετόχων και λοιπών συνεταίρων, μας δίνει μιαν ευρύτατη γκάμα θεμάτων για …μελέτη, περισυλλογή και ευρύτερο προβληματισμό. Άφθονα όσα θέματα της τρέχουσας πολιτικής και -ταυτόχρονα- άλλα τόσα θέματα …μακροπρόθεσμης πολιτικής στρατηγικής και τακτικής, μαζί με μια ακόμη πληθώρα από ζητήματα βαθύτερης …ιδεολογικής και κοινωνιολογικής ανάλυσης «κοσμούν» τις στήλες και τα ένθετα της εφημερίδας καθ’ εκάστην Κυριακήν, πολλώ δε μάλλον στις μέρες μας, που ο πλανήτης ολάκερος μυρίζει μπαρούτι, ή όπως γράφει πρωτοσέλιδα η καλή εφημερίς: «Το φάντασμα του 1914 σκιάζει τον πλανήτη. Ο κόσμος αλλάζει με αίμα και χρήμα.».
Δεν μπορείτε να πείτε! Υπάρχει, στ’ αλήθεια, τίποτε πιο συγκλονιστικό από την απειλή ενός νέου παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου, σε μιαν εποχή που η σαπίλα της καπιταλιστικής κρίσης τσακίζει κάθε ιστορικό ρεκόρ, ενώ η αδίστακτη ανθρωποφαγία των κεφαλαιοκρατών κερδοσκόπων δεν ορρωδεί προ ουδενός;
Έτσι, λοιπόν, το «Βήμα» δημοσιεύει στο σαλόνι του, στις σελ. Α16-17 έναν ολόκληρο επίδοξο «νέο χάρτη της Μέσης και Εγγύς Ανατολής, από την Ανατολική Μεσόγειο, ως τις πύλες των Ινδιών, τον οποίο –λέει- σχεδίασε ήδη από το …2006, ο μίστερ Ραλφ Πίτερς. Ο κύριος αυτός είναι αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία και -όπως αποδεικνύεται- … εξέχων μέλος του think tank του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ένας «εγκέφαλος» που προβλέπει και προσχεδιάζει το μέλλον μας τοιουτοτρόπως ώστε να προκαλεί ντροπή για την ανεπάρκειά του ακόμα και στο περιώνυμο ημέτερον «Μαντείον» των Δελφών!!!
Μην περιμένετε, όμως, καμιάν καταδίκη των ιμπεριαλιστικών αντιλαϊκών σχεδιασμών των επαγγελματιών δολοφόνων της Ουάσιγκτον (και των συνεταίρων τους από την … αμαρτωλή εσχατόγρια «Ευρώπη») εκ μέρους του «Βήματος»! Για τέτοια είμαστε τώρα; Έτσι το πραγματικά φιλότιμο, πλούσιο σε λεπτομέρειες (και τυπικώς …πραγματιστικόν ως προς την καταγραφή των γεγονότων) ρεπορτάζ της κυρίας Τάνιας Μποζανίνου, που συμπληρώνει το ανάλογο των κ.κ. Άγγελου Αθανασόπουλου και Μάχης Τράτσα, στις σελίδες Α6-Α7, έρχονται να το συμπληρώσουν τα …ηθικο-διδακτικά συμπεράσματα των κ.κ. «αναλυτών» της εφημερίδος. Αναλύσεις σύντομες ή μακροσκελείς δίνουν το ιδεολογικό στίγμα του «Βήματος» επί των περιγραφομένων εξελίξεων. Και αποτελούν το τυπικό δείγμα της …αστικής ανάλυσης στο οποίο προαναφερθήκαμε από τον τίτλο τούτου του άρθρου μας.
Αίφνης, λοιπόν, ο κ. Νότης Παπαδόπουλος (υιός του γνωστού διάσημου στιχουργού…) κάτω από τον τίτλο «Ο πλανήτης μεταξύ απληστίας και φανατισμού», και μέσα από την επίκληση μιας υποτιθέμενης επισήμανσης που του έκανε κάποιος …ηλικιωμένος τεχνίτης απεντομώσεων, κάποιος κ. …«Μυρμηγκοφάγος», παραδέχεται (πώς αλλιώς να κάνει άλλωστε;) την απληστία της καπιταλιστικής «ελεύθερης (δηλ. ασύδοτης και παμφάγου) αγοράς» και προτείνει διά στόματος αυτού τούτου του κυρίου … «Μυρμηγκοφάγου»:
«Για να χτυπήσουμε την απληστία της αγοράς πρέπει να βάλουμε κανόνες και φρένο στα οικονομικά μεγαθήρια που νέμονται τον πλούτο του πλανήτη, να εξουδετερώσουμε τα πανίσχυρα κερδοσκοπικά funds, τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και τα χρηματιστήρια εικονικού πλούτου, που έχουν γίνει πιο ισχυρά από τα κράτη».
Τι υπέροχες και ανθρωπιστικές σκέψεις! Και πόσο ικανοποιούν το κοινόν περί δικαίου αίσθημα του «μέσου αναγνωστικού κοινού»!! Μόνο που ο κ Νότης «μας» ξέχασε μια τόση δα μικρή λεπτομέρεια: ότι τα οικονομικά μεγαθήρια, τα funds, τα χρηματιστήρια και οι «οίκοι», που όντως έχουν μετατρέψει σε …οίκο ανοχής τον πλανήτη μας δεν λειτουργούν εκτός … νόμου! Κάθε άλλο μάλιστα: όλα αυτά τα «δαιμονικά τέρατα» εδράζονται με απόλυτη συνέπεια στην πιο πιστή εφαρμογή των οικονομικών νόμων της «αγοράς»! Λειτουργούν με βάση τους αδήριτους αυτούς νόμους του συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που νομιμοποιούνται απολύτως και προωθούνται με θρησκευτική ευλάβεια από τα έργα και τις ημέρες όλων ανεξαίρετα των καπιταλιστικών κυβερνήσεων του πλανήτη! Κατ’ επιταγήν μάλιστα, όλων των «συγκροτημάτων» του αστικού Τύπου, τα οποία απαιτούν την «απελευθέρωση των αγορών», την «άρση των αντικινήτρων για επιχειρηματική δράση», την «εξωστρέφεια της οικονομίας», την «παγκοσμιοποίηση» και τα λοιπά …αγαθά που αφήνουν χώρο στην ιδιοποίηση της υπεραξίας που παράγει η εργατική δύναμη από τους κ.κ. εκμισθωτές της!
Μήπως η αγαθή εφημερίς, την οποίαν διακονεί ο κ. Νότης Παπαδόπουλος, δεν ομνύει καθημερινώς πίστιν απαρασάλευτον στους «νόμους της αγοράς» και δεν επιτάσσει από το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης να τους εφαρμόσει αδίστακτα σε κάθε τομέα της ζωής;
Μήπως δεν είναι η εφημερίδα αυτή που επιτάσσει την εφαρμογή των «νόμων και των προφητών» της εκμετάλλευσης και υποταγής του λαού μας, προβάλλοντάς τους πάντοτε υπό το εύσχημον πρόσχημα του … «εκσυγχρονισμού και εξευρωπαϊσμού» μας, της «εξυγιάνσεως των οικονομικών και δημοσιονομικών υποθέσεων μας» και προπάντων της «ευρωπαϊκής ενοποίησης» του τόπου μας στις μεγάλες στρούγκες του διεθνούς κεφαλαίου;
Πώς γίνεται να ζητά ανθρωπιστικούς κανόνες από το κεφάλαιο μια εφημερίδα κι ένας σχολιαστής (η κάθε εφημερίδα κι ο κάθε σχολιαστής) που ευλόγησε και ευλογεί την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, το Μάαστριχτ και το «ευρώ», το Σημίτη, τον Καραμανλή, το Γιωργάκη, τον Παπαδήμ(ι)ο, και το Σαμαρο-Βενιζέλο, που θυμιάτισε και λιβανίζει καθημερινώς τα έργα της νέας «εθνοσωτηρίου» τρόικας και των εγχωρίων τοποτηρητών της;
Μέχρι πότε το «Βήμα» νομίζει ότι θα μπορεί να κοροϊδεύει τον κόσμο, σερβίροντάς του υπό τη μορφή σχολίου ή επιφυλλίδος, ορισμένες τέτοιες ανούσιες παρηγόριες υπό τη μορφή ευχολογίου, στο περιθώριο των αδήριτων ανθρωποφάγων πραγματικών εξελίξεων οι οποίες δεν χαμπαριάζουν από παρόμοια «φιλοσοφικά» αποφθέγματα κάθε κ, «Μυρμηγκοφάγου», απ’ αυτά, δηλ. τα φούμαρα από τα οποία βρίθουν καθημερινώς οι αίθουσες των ανά την επικράτεια …καφενέδων, καθώς οι …(αργόσχολοι ή συνταξιούχοι) θαμώνες τους πολιτικολογούν και φιλοσοφούν αντάμα, μεταξύ του γλυκύ βραστού και της ανάγνωσης των σοφών αναλύσεων του … «Βήματος»;
Αλλά εάν ο κ. Νότης Παπαδόπουλος δεν «λησμονούσε» -σκοπίμως- στις αναλύσεις του ότι η καπιταλιστική αδηφαγία και τα υποπροϊόντα της (η αμάθεια,οι σοβινισμοί, οι θρησκευτικοί φανατισμοί μέχρι παράνοιας) εξαλείφονται μόνο μέσα από την επαναστατική συντριβή του ίδιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού καθεστώτος, υπήρχε μήπως περίπτωση να αρθρογραφεί στο (κάθε παρόμοιο) «Βήμα»; Ούτε μία στο εκατομμύριο, κι ας είχε πατέρα του όχι τον κυρ-Λευτέρη τον «Πρόεδρο», αλλά τον …Όμηρο ή τον …Ουίλιαμ Σαίξπηρ!
Αλλά για να μην αδικούμε τον κ. Παπαδόπουλο, δεν είναι δα κι ο μόνος ο οποίος διαπρέπει από των στηλών της λαμπράς αυτής αστικής «μας» εφημερίδος στη διασπορά φρούδας και άνευ αντικρίσματος παρηγορίας εις βαθμόν αποχαυνώσεως! Στη διάδοση αυτού του ίδιου πονηρού παραμυθιού, για έναν …ανθρωπιστικά και εντός κανόνων επελαύνοντα καπιταλισμό (παραμύθι στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισε, ως γνωστόν, κατά τη νεότερη και σύγχρονη ιστορία, η διαμορφωμένη σε διεθνές ρεύμα-μετά το …1917- λεγόμενη «σοσιαλδημοκρατία», σε όλες της τις αποχρώσεις, από τον Κάουτσκι και τον Σάιντεμαν μέχρι και τα τελευταία …ξεφτίδια της, της εποχής του Μπλερ και του Γκίντενς) η κυριακάτικη εφημερίδα του «Συγκροτήματος» μπορεί να καυχάται ότι διαθέτει και άλλες γραφίδες, ενός μεγέθους -αντικειμενικά- πολύ μεγαλυτέρου από εκείνο του κ Νότη.
Εδώ μιλάμε για διανοουμένους, για φιλοσόφους και πανεπιστημιακούς καθηγητές, για το …βαρύ πυροβολικό της «σύγχρονης αστικής σκέψης», στους οποίους δίνεται …βήμα ρετουσαρίσματος και συγκάλυψης των ανίατων πληγών του συστήματος!
Έτσι, στο ίδιο αυτό φύλλο του «Βήματος» της 10ης Αυγούστου, στο ένθετο «Νέες εποχές», στη σελ.6, ο γνωστός καθηγητής Γενετικής και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης, συγκαλύπτοντας ότι η ανεργία και η εξαθλίωση είναι γραμμένες στον ίδιο το …γενετικό κώδικα του καπιταλισμού, έρχεται να δώσει τις …επιστημονικές του συμβουλές για το «Πώς μπορεί να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ανεργίας», που πράγματι «σπάζει κόκκαλα» στη σύγχρονη Ελλάδα και …αμαυρώνει όλη την προπαγάνδα των καθεστωτικών μέσων μαζικής εξαπάτησης.
Ο κ. Αλαχιώτης, λοιπόν, αφού και αυτός με ιερό μένος καυτηριάζει την κυβερνητική πολιτική, η οποία –κατά δική του επισήμανση- συνίσταται στο δόγμα ότι «Εξαντλούμε την αυστηρότητα κυνηγώντας μη έχοντες πολίτες και τιμωρούμε σποραδικά έχοντες που κοροϊδεύουν το δημόσιο», ξέρετε ποιο φάρμακο της ανεργίας επινοεί, και ταυτόχρονα τι προτείνει προς απόδοσιν κοινωνικής δικαιοσύνης ή μάλλον προς εξιλασμόν άλλων ….αμαρτιών του συστήματος (όπως οι προκλητικές επερχόμενες αυξήσεις στους κ.κ. δικαστάδες ή οι παραχωρήσεις της κυβέρνησης στις απαιτήσεις των άλλων πραιτοριανών του καθεστώτος, ένστολων ή και … μεγαλο-πανεπιστημιακών, όταν μάλιστα πετσοκόβει τους μισθοί κι τις συντάξεις των εργαζομένων);
Ακούστε τον! (Οι επισημάνσεις είναι δικές μας):
«Αντί λοιπόν να ψάχνουμε δισεκατομμύρια ευρώ για τα αναδρομικά και τις αυξήσεις και ταυτόχρονα δυσβάστακτα ισοδύναμα μέτρα, όλα βέβαια “πληρωτέα” από το βαλάντιο ακόμα κι εκείνων που βρίσκονται σε άθλια οικονομική κατάσταση, θα μπορούσε ένα μεγάλο μέρος του εν λόγω ποσού να “διατεθεί/δανειστεί” για να επιδοτηθούν επί του παρόντος εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας για νέους πρωτίστως αλλά και για μακροχρόνια ανέργους, οι οποίοι θα συνέβαλλαν και στη διάσωση ημιθανών επιχειρήσεων που τρεκλίζουν και ετοιμάζονται να αυξήσουν κι άλλο την ανεργία· με τη δέσμευση των ωφελουμένων επιχειρήσεων για μελλοντική, έστω και μερική, επιστροφή της “επιδότησης/ δανειοδότησης” στο Δημόσιο κι αυτό όταν σύντομα –όπως υποστηρίζεται- θα έχει υπερβεί την κρίση, στους δικαιούχους- δανειστές ( ως «δικαιούχους» εννοεί: τους …δικαστάδες, τους …«μπάτσους», τους …καραβανάδες και τους συστημικούς … κ.κ. μεγαλο-καθηγητάδες!)».
Θα μπορούσαμε εδώ να κάνουμε άφθονο χιούμορ με την ευρηματικότητα του κ. γενετιστού-πρώην πρυτάνεως, ο οποίος με τη σειρά του «ελησμόνησε» ότι στη χώρα αυτή είθισται για την άρχουσα τάξη τα δανεικά του κράτους να είναι κατ’ έθιμον, και ενίοτε διά νόμου «δανεικά κι αγύριστα»! Μέθοδος εγγεγραμμένη επίσης στο DNA του ελληνικού καπιταλισμού!!
Αλλά, λαμβάνοντας υπόψη μας:
α) ότι θα θύμωναν πολύ, μα πάρα πολύ, οι … κ.κ. «δανειστές»-πραιτωριανοί του καθεστώτος, εάν εδάνειζαν παρά τη θέλησή τους τον «παρά τους», επομένως μπορεί και να μην επιτελούσαν εφεξής μετά ζήλου και παραγωγικότητος το θεάρεστον κατασταλτικόν αυτών έργον,
β) ότι όσες επιδοτήσεις κι αν τους δώσεις οι κ.κ. κεφαλαιοκράτες -και δη οι μεγαλύτεροι εξ αυτών- λειτουργούν μόνον με βάση τον αδήριτο οικονομικό νόμο του μέγιστου κέρδους, και δεν δίνουν δεκάρα για τη δημιουργία «θέσεων εργασίας», αν στη χώρα δραστηριοποίησής τους δεν αποκομίζουν από τους εργάτες τους αυτή ακριβώς τη μέγιστη … υπεραξία μετατρέποντάς την με …ασφάλεια σε κέρδος (βιομηχανικό, εμπορικό, τοκογλυφικό…),
γ) ότι υπάρχουν όντως περιπτώσεις «ημιθανών επιχειρήσεων που τρεκλίζουν», αλλά την ίδια στιγμή τα αφεντικά τους δεν ξέρουν πόσα έχουν και πόσα ξοδεύουν σε πολυτελή διαβίωση, ενώ υπάρχουν και υγιείς μέχρι χτες βιοτέχνες και επαγγελματίες που …σκοπίμως μετατρέπονται σήμερα σε ημιθανείς τρεκλίζοντες, για να απαλλοτριωθούν υπό των μεγαθηρίων του κάθε κλάδου (συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και μονοπώληση της αγοράς, λέγεται αυτό στην «ντεμοντέ» τοις «διανοουμένοις» γλώσσα της μαρξιστικής επιστήμης…) και
δ) ότι τελικώς ένας τέτοιος αξιοσέβαστος κ. καθηγητής Πανεπιστημίου απλώς …διερμηνεύει «επιστημονικώς» τας επιθυμίας και τας προθέσεις των … «παραγωγικών τάξεων» της αστικής μας κοινωνίας (και καταλαβαίνετε ποίων)
θα περιοριστούμε να επισημάνουμε μόνο τούτο: ο κ. Αλαχιώτης, μέσω του «Βήματος» απλώς ζητάει με έναν πιο εύσχημο απ’ ό, τι ο ΣΕΒ και το ΕΒΕΑ τρόπο νέας χρηματοδότησης του μεγάλου κεφαλαίου! Πασπαλίζει απλώς την εξυπηρέτηση των κ.κ. επιδοτουμένων καπιταλιστών με τη χρυσόσκονη ενός δήθεν κοινωνικού έργου, που «αναζωογονεί» την οικονομία και «περιορίζει την ανεργία…
Όσο για τους άνεργους εργάτες και τους αυτοαπασχολούμενους ημιθανείς που τρεκλίζουν μάλλον σε κάποια άλλη κατεύθυνση πρέπει να ψάξουν να βρουν την οριστική λύση του προβλήματός τους και όχι στη …σοφία των κ.κ. αρθρογράφων του «Βήματος»!
Ενός «Βήματος» που δίπλα στις προτάσεις του κ. Αλαχιώτη, για την επιδότηση των καπιταλιστών με χρήμα ζεστό-ζεστό, στην πρώτη κιόλας σελίδα του ίδιου ένθετου που προαναφέραμε αποφασίζει να «φιλοσοφήσει σε βάθος» για τη …φύση του ίδιου του καπιταλισμού! (Σημείωση: Κάτι είναι κι αυτό! Το «Βήμα» και οι ομόσταυλες εφημερίδες, προ ολίγων μόλις ετών αμφισβητούσαν και το εάν …έχουμε …καπιταλισμό σήμερα!!!).
Το λόγο, λοιπόν, παίρνει τώρα ο γερμανός φιλόσοφος Όσκαρ Νεγκτ, ο οποίος σε συνέντευξή του με τον κ. Νίκο Χειλά προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα Ποιος φταίει για την «ελληνική τραγωδία», και δεν εννοεί βεβαίως το ομώνυμο κορυφαίο ποιητικό είδος του αρχαιοελληνικού δραματικού λόγου! Ο φιλόσοφός μας, αφού κι αυτός αναγνωρίζει ότι «οι εσωτερικοί μηχανισμοί του καπιταλισμού είναι όντως αρρωστημένοι με την έννοια ότι χαρακτηρίζονται από μόνιμή δυσλειτουργία.» και αφού παραδεχτεί ότι «Ιστορικά ο ορθολογισμός της αγοράς, ήτοι η ανταλλαγή αξιών δεν μπόρεσε ποτέ να εγγυηθεί την κοινωνική συνοχή», αποδίδει τελικά στα καπιταλιστικά κράτη τη δυνατότητα «να αλλάξουν πολλά, αν διαθέτουν την ανάλογη πολιτική βούληση»! Βασικά θεωρεί ότι :
«Η διαρκής ενασχόληση με τα spreads τα επιτόκια δεν λύνει πάντως κανένα σημαντικό πρόβλημα. Πολύ σημαντικότερη είναι η δημόσια συζήτηση για τα ουσιαστικά ζητήματα όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, τα οποία συνήθως αποκρύπτονται. Αυτή είναι η βάση για την ενοποίηση της Ευρώπης που θέλουμε.»
Αδιόρθωτε, εσείς κύριε φιλόσοφε! Γιατί δεν μας λέτε από την αρχή ότι σκοπός σας είναι να προτείνετε ένα καμουφλάζ της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, μιαν ακόμα στις τόσες επάλειψή του με ένα επίστρωμα «κοινωνικής δικαιοσύνης», μπας και σοβατιστεί το ρημαδιασμένο τερατώδικο πρόσωπό του, που αφού μας έδειξε όλη του τη μαυρίλα και την κακοριζικιά κινδυνεύει να … βάλει μπουρλότο στα ίδια του τα θεμέλια, απειλώντας την «κοινωνική συνοχή», δηλ. την αδιατάρακτη λειτουργία του καμουφλαρισμένου μηχανισμού της «ειρηνικής μισθωτής σκλαβιάς»!!
Πόσο ακόμα θα μας ζαλίζετε τα ταλαίπωρα αφτιά μας με μαγικές συνταγές …βουλησιαρχίας δια πάσαν νόσον του συστήματος, που το ίδιο αυτό το σύστημα τις ακούει …βερεσέ και συνεχίζει το …νομοτελειακό εκμεταλλευτικό του «έργο», μέχρι η επανάσταση να βάλει ένα τέλος σ’ αυτό το σύγχρονο αίσχος;
Πόσον καιρό ακόμα θα εξωραΐζετε (και από του Τύπου τις αράδες) το ιμπεριαλιστικό αυτό κατασκεύασμα της Ε.Ε., των μεγάλων και αδίστακτων μονοπωλίων, των επιτοκίων και των spreads που βρίσκονται στο ίδιο του το DNA; Ως πότε πια θα λιβανίζετε το παραμύθι της «ευρωπαϊκής ενοποίησης» υπό συνθήκες …μονοπωλιακού καπιταλισμού, που συνιστά τη μεγαλύτερη αντιδραστική απάτη εις βάρος των λαών, συγκαλύπτοντας τη φύση του ιμπεριαλισμού; Άσχετα, εάν τα ξεσκεπάζει καθημερινά η ίδια η σκληρή πραγματικότητα….
Αγαπητέ κύριε Όσκαρ Νεγκτ, πρίν από 150 χρόνια, ένας άλλος γερμανός φιλόσοφος, ο οποίος, βέβαια στέκεται σε ύψος παγκόσμιο και αληθινά δυσθεώρητο για το δικό σας ανάστημα, μας δίδαξε ότι οι έως τώρα φιλόσοφοι απλώς εξηγούσαν τον κόσμο, ενώ δικό μας έργο είναι να τον αλλάξουμε!
Πώς όμως να περιμένουμε κάτι τέτοιο από σας όταν στη σχετική ερώτηση του κ. Χειλά για το εάν μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο (το … μεγάλο δηλ. ζητούμενο των αστών δημοσιολόγων, για να κρατηθεί στη ζωή το ερείπιο της εκμετάλλευσης!) απαντάτε, μεταξύ άλλων σοφιστικών υπεκφυγών, ότι «…Το ανθρώπινο πρόσωπο μιας τέτοιας κοινωνίας είναι διασπασμένο: η μια πλευρά του είναι παραμορφωμένη από την τάση για εξόντωση, η άλλη δείχνει χαμογελαστή και απελευθερωμένη»!!!
Όποιος –καθ’ έξιν και κατ’ επάγγελμα- «ανακαλύπτει» έστω και μια …χαμογελαστή κι απελευθερωμένη(!!!) πλευρά στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα είναι μάλλον ακατάλληλος και να φέρει τον τίτλο του … «όντως φιλοσόφου». Ένας καμουφλαρισμένος απολογητής της εκμετάλλευσης είναι κατάλληλος για τις στήλες του «Βήματος» και τίποτα περισσότερο. Η εργατική τάξη και οι Λαοί δεν έχουν πια καιρό να χάνουν με κάτι τέτοιους…
Όπως φυσικά δεν χάνουν τον καιρό τους τα …πιο βαρβάτα δημοσιογραφικά πουλάρια του συστήματος, όπως ο μέγας και τρανός κ. Αντώνης Καρακούσης, διευθυντής του «Βήματος», που γράφει περισπούδαστη ανάλυση δύο ολόκληρων σελίδων (Α, 4-5) με τίτλο βαρύγδουπο: «Η Ελλάδα μπροστά στον ασταθή νέο κόσμο».
Στην περίπτωση αυτού του κυρίου δεν έχουν θέση τα κλαψουρίσματα και οι πομφόλυγες των «διανοουμένων» για έναν … «ανθρώπινο καπιταλισμό». Ο κάθε Καρακούσης, που …χορεύει βαθιά μέσα στον ίδιο το μηχανισμό διαμόρφωσης της πολιτικής και της ιδεολογίας του συστήματος κυριαρχίας και διαιώνισης της αστικής τάξης, δεν έχει ανάγκη από κάτι τέτοιες …σαπουνόφουσκες για να μιλήσει στην αστική τάξη για τα συμφέροντά της. Επειδή, όμως, εξ ανάγκης απευθύνει το λόγο σε όλους τους αναγνώστες του είναι υποχρεωμένος να μιλήσει με …γενικούς όρους. Αφού, λοιπόν, αρχίσει το περισπούδαστο άρθρο του, που αναφέρεται στη στάση του γερμανικού ιμπεριαλισμού απέναντι στον ρωσικό. με μιαν …ανιστόρητη «ιστορική ανάλυση» (κακόμοιρη ιστορία, τι σού έμελλε να πάθεις!), σχετικά με τη …διαχρονική(!!!) προσέγγιση του …γερμανικού με το …ρωσικό έθνος, μια θέση την οποία μάλιστα πάει να θεμελιώσει στο … «σύμφωνο μη επιθέσεως που υπέγραψαν Ρίμπεντροπ και Μολότοφ τον Αύγουστο του 1939, λίγο προτού τα γερμανικά στρατεύματα εισβάλουν στην Πολωνία» (και ο νοών νοείτω· αφού άλλωστε για εντυπωσιακές εισαγωγικές φιοριτούρες πρόκειται, πριν φτάσει ο κυρ-Αντώνης στο ψητό!), ο Καρακούσης έρχεται στο διά ταύτα: «Όσο περνά ο καιρός και η αστάθεια επικρατεί ευρύτερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο καθίσταται ολοένα σαφέστερο ότι η Ελλάδα δεν έχει τύχη εκτός του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η εμπειρία της οικονομικής κρίσης το επικύρωσε και η γεωπολιτική αστάθεια το επιβεβαιώνει καθημερινά. Εκτός Ευρώπης η Ελλάδα θα μετατρεπόταν σχεδόν αυτόματα σε παρία και θα μετρούσε πέραν των μεγάλων οικονομικών απωλειών και εθνικές απώλειες» !!!
Και με βάση αυτή τη θεωρία δίνει τις εποικοδομητικές συμβουλές του στις πολιτικές δυνάμεις της άρχουσας τάξης για το πώς θα πρέπει να χειριστούν τη …νέα κατάσταση.
Κύριε Καρακούση, εμάς τους Έλληνες εργάτες, υπάλληλους, φτωχομεσαίους αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και άνεργους, μας αφήνουν εντελώς αδιάφορους τα τρομοκρατικού τύπου διλήμματά σας, με τα οποία, ως άλλος Σαμαρο-Βενιζέλος, απλώς προσπαθείτε να διαιωνίσετε το καθεστώς της εκμετάλλευσης, αλλά και της εξάρτησης και της υποτέλειας του τόπου μας στους ιμπεριαλιστές.
Εμάς, ήδη μας έχετε μετατρέψει σε παρίες και ενόσω δεν ξεσηκωνόμαστε σε μαζικό, ανατρεπτικό λαϊκό αγώνα, θα υφιστάμεθα διαρκώς μεγάλες οικονομικές και εθνικές απώλειες!
Υπάρχει μήπως μεγαλύτερη εθνική απώλεια από αυτή που τώρα υφιστάμεθα: από την καταπάτηση κάθε έννοιας εθνικής ανεξαρτησίας και αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης αυτού του τόπου, από την ανώτερη επίβλεψη κάθε τρόικας και κάθε μνημονίου της συμφοράς;
Μήπως αυτά ακριβώς τα μέγιστα αντιλαϊκά εγκλήματα δεν σφράγισε η συμμετοχή μας στο «ευρωπαϊκό οικοδόμημα»; Οικονομική και εθνική καταστροφή των εργαζόμενων Ελλήνων δεν βιώνουμε εμείς τη στιγμή που τα μεγάλα αφεντικά μας κερδοσκοπούν ασύδοτα, καταπατώντας τις εργασιακές κατακτήσεις μας, τα όποια δημοκρατικά μας δικαιώματα τη ζωή την ίδια, το παρόν και το μέλλον μας;
Μήπως η συμμετοχή στην Ε.Ε. δεν απειλεί αυτή τη στιγμή με ολοκληρωτική καταστροφή, λόγω των «εμπάργκο» την ελληνική φτωχομεσαία αγροτιά, και με …ξεπάγιασμα τον ερχόμενο χειμώνα όλους μας τους φτωχούς και καταφρονεμένους αντάμα, αν μάλιστα κλείσουν οι ρωσικές στρόφιγγες καυσίμων;
Μήπως η συμμετοχή στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ δεν ήταν αυτή που επιδείνωσε τα προβλήματα εθνικής ύπαρξης της Ελλάδας (Τουρκία, Αιγαίο, Θράκη, Κυπριακό, διεκδικήσεις «Σκοπιανών» και Αλβανών σοβινιστών, και δε συμμαζεύεται);
Αλλά μήπως και αυτή ακριβώς η θέση «μας» στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ δεν είναι που μας απειλεί τώρα με εμπλοκή σε προδιαγραφόμενες πολεμικές εξελίξεις, με απροσδιόριστες συνέπειες στη ζωή και την ύπαρξη του ελληνικού λαού;
Αλλά φυσικά ο κ. Αντώνης Καρακούσης, όταν λέει ότι η Ελλάδα δεν έχει τύχη εκτός του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, δεν έχει στο νου του τον ελληνικό λαό! Την αστική δικτατορία και τα συμφέροντά της, την ύπαρξη και διαιώνιση της κυριαρχίας των καπιταλιστών αυτού του τόπου εννοεί ο ερίφης!
Και έχει δίκιο από τη σκοπιά του: η ελληνόφωνη μπουρζουαζία και το καθεστώς της δεν έχει καμιά τύχη έξω από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση! Η εξάρτηση και η υποτέλεια είναι sine non qua όρος ύπαρξης του ελληνικού καπιταλισμού.
Χωρίς ευρω-αμερικάνους ή άλλους πάτρωνες η ελληνική αστική τάξη είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο ταχύτατου αφανισμού! (Το ίδιο και η μπουρζουάδικη ολιγαρχία της Τουρκίας και όλων των νεόκοπων προτεκτοράτων του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Ευρώπη…)
Η εθνική ανεξαρτησία θα είναι μέγιστης αξία επίτευγμα της επερχόμενης προλεταριακής επανάστασης στην Ελλάδα, όπως και παντού αλλού όπου υπάρχουν ανάλογες συνθήκες. Κι αν ο λαός μας αναγκαστεί όπως είναι φυσικό να κάνει κάποιες μικρότερες ή μεγαλύτερες θυσίες, θα τις κάνει πολύ ευχαρίστως και με τον ενθουσιασμό που δίνει στους λαούς η επίγνωση ότι εξουσιάζουν πια τον τόπο και τη ζωή τους. Κι αν πάνε να τον μπλέξουν σε πόλεμο, η επαναστατική Ελλάδα θα βάλει φωτιά στα μετόπισθεν των ιμπεριαλιστών και των λακέδων τους, καθώς το παράδειγμά της θα γίνει αφορμή για επαναστατικό ντόμινο σε ένα γεωπολιτικό πεδίο που είναι στεγνό …μπαρούτι από την αδικία και τον κατατρεγμό των εργαζόμενων Λαών.
Ο Λαός μας και οι άλλοι αδελφοί Λαοί θα έχουν ως έπαθλο την οριστική απαλλαγή από τις εθνικές και κοινωνικές τους συμφορές. Θα κερδίσουν τη Λευτεριά και τη Σοσιαλιστική τους Αναγέννηση.
Ο ιμπεριαλισμός πρέπει να συντριβεί και θα συντριβεί.
Από την άποψη αυτή, ο κ. Καρακούση, που σίγουρα τρέμει την εξέλιξη αυτή, κάνει το καθετί για να εμποδίσει τη μετατροπή της οικονομικής κρίσης σε πολιτική, σε αποδυνάμωση της αστικής τάξης και σε επαναστατική κρίση που θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή! Γι’ αυτό και πασχίζει …φιλότιμα!!
Όπως ακριβώς το ίδιο κάνει, εντελώς ωμά και απροκάλυπτα, αλλά και με απροσμέτρητη οίηση και θράσος μέχρι τα όρια της «ύβρεως» (με την αρχαιοελληνική της έννοια του όρου), ο εκδότης του «Βήματος» κ. Σταύρος Ψυχάρης, στο πρωτοσέλιδο σχόλιό του με τον τίτλο «Οι λιμοκοντόροι της ενημέρωσης»…
Όχι, μην πανικοβάλλεστε! Ο αναγνωρισμένος -πανελληνίως και διεθνώς από τους ίδιους τους άλλους …συναδέλφους του- ως ο …«αρχινταβατζής» του συστήματος της διαπλεκόμενης με το καθεστώς ελληνικής «δημοσιολογίας» των ημερών μας, ο «άξιος» αυτός συνέταιρος και διάδοχος του μακαρίτη Χρήστου Λαμπράκη, δεν αποφάσισε ξαφνικά να κάνει την αυτοκριτική του!
«Λιμοκοντόρους», «εκβιαστές» και «λαθρόβιους», ο ''αρχιερέας'' αυτός της στημένης καθεστωτικής προπαγάνδας ονομάζει τους …μικρότερου βεληνεκούς ανταγωνιστές του αλλά και όσους έντιμους δημοσιολόγους επιμένουν να λένε την αλήθεια στο λαό, ξεσκεπάζοντας τη δική του και των όμοιών του επιχείρηση κολοσσιαίας διαστρέβλωσης της αλήθειας και χειραγώγησης του ελληνικού λαού.!
Και πανηγυρίζει μάλιστα με αφορμή την πρόσφατη κυβερνητική (ν)τροπολογία για τα ΜΜΕ, ότι «Βεβαίως, όσο εκπολιτίζεται ο τόπος λιγοστεύουν οι ιδιότυπο αυτοί εκβιαστές.» και πως το γεγονός «ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να αντιδράσει και να δημιουργήσει συνθήκες δικαστικού ελέγχου διαφόρων ηλεκτρονικών sites/blogs κλπ γεννά την ελπίδα ότι ο χώρος των μέσων ενημερώσεως θα απαλλαγεί από τα νεοπλάσματα.»
Όταν έχεις εσύ ο ίδιος συνηθίσει το βρώμικο παρασκηνιακό παιχνίδι επί δεκαετίες με την αστική κυβερνητική εξουσία κάθε μάρκας, τότε δεν ανέχεσαι …ανταγωνιστές ή κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια!
Όταν μια πουλημένη ως το κόκκαλο και αντιδραστική ως το μεδούλι εξουσιαστική μαφία, που παριστάνει την «αιρετή λαοπρόβλητη κυβέρνηση», σου έχει παραδώσει στο πιάτο, εσένα και των συνεταίρων σου τον έλεγχο της ψηφιακής τηλεόρασης, τη μερίδα του λέοντος της κρατικής διαφήμισης κι όχι μόνο, σου έχει διαγράψει χρέη δισεκατομμυρίων από κάτι μπίζνες με πολιτιστικά «Μέγαρα» της συμφοράς, και σου φτιάχνει μες στη νύχτα ένα νόμο που καταργεί κάθε δικαίωμα των απλών έντιμων εργαζομένων στο χώρο του Τύπου έναντι σε σένα που εκμεταλλεύεσαι ασύδοτα τον ιδρώτα τους, τότε η μύτη σου ανεβαίνει πολύ-πολύ ψηλά και σαν τον επηρμένο εκείνο πετεινό του παραμυθιού νομίζεις κι εσύ ότι μπορείς να …πετάξεις ψηλά και να γίνεις ο βασιλιάς των αιθέρων!!
Έτσι δεν απομένει και μεγάλη απόσταση από του να ταυτίσεις όχι απλά την έννοια της «ενημέρωσης», αλλά ακόμα και την ίδια την έννοια …του πολιτισμού με τα δικά σου ποταπά μονοπωλιακά μικρά και μεγάλα συμφέροντα!!...
Πάντως, αν νομίζει το κάθε κοκοράκι του αστικής δημοσιο-καφρίλας ότι γίνηκε άπιαστος …αητός και ότι μπορεί να διατάξει τη …φίμωση κάθε ελεύθερης φωνής, παραγγέλνοντας στα υποτακτικά του …κοτόπουλα και λοιπά κουτορνίθια, του (σαμαρο-βενιζελικού) ορνιθώνα να στέλνουν τους δικαστάδες και τους «μπάτσους» τους σε όποιον δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις ή προς τας άνωθεν εντολάς, είναι πολύ, μα πάρα πολύ γελασμένο.
Κάθε προσπάθεια των σημερινών κοινοβουλευτικών διχτατόρων του τόπου μας να πνίξουν την ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης στον Τύπο και στο Διαδίκτυο θα επιταχύνει απλώς τη λαϊκή εκείνη εξέγερση, το καθαρτήριο εκείνο πυρ της Ιστορίας, που θα σημάνει τη δική τους ριζική, οριστική και αμετάκλητη συντριβή και εξαφάνιση από τον πολιτικό χάρτη.
Όσο για το εργατικό-λαϊκό μας κίνημα, το ξεπέρασμα κάθε αυταπάτης η οργανωμένη λαϊκή αντεπίθεση και η ανατροπή της σημερινής βαρβαρότητας προϋποθέτει το ξεσκέπασμα και τη συντριβή όλων ανεξαίρετα των καθεστωτικών «μέσων ενημέρωσης». Το ξερίζωμα οποιασδήποτε επιρροής και εμβέλειας του κάθε «Βήματος», «Καθημερινής», «Μέγκα», «Σκάι» και τα ρέστα, το ξερίζωμα της επιρροής κάθε Καρακούση, Ψυχάρη, Καψή, Πρετεντέρη, Μανδραβέλη, Παπαχελά και δε συμμαζεύεται είναι αναγκαίος προκαταρκτικός όρος για να προχωρήσει κάθε σύγχρονη προσπάθεια εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Γι’ αυτό πασχίζουν και θα πασχίσουν ακλόνητα το προλεταριακό επαναστατικό μας κίνημα, η κομμουνιστική του πρωτοπορία και όλα τα δικά μας λαϊκά μετερίζια της ενημέρωσης.
Γιατί η Αλήθεια είναι μέγιστη επαναστατική, απελευθερωτική Πράξη!
Νέα Αγχίαλος, 15-8-2014
Ν.Π.
Υ.Γ. Αναφορικά με το δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας στη σελ. Α24, με τίτλο «Η Task Force αλλάζει τους Δήμους», όπου η κ. Παναγιώτα Μπίτσικα μάς πληροφορεί ότι η …Ομάδα Δράσης του διαβόητου γκαουλάιτερ της φράου Μέρκελ στην Ελλάδα χερ Χορστ Ράιχενμπαχ ανέλαβε να …αναδιαρθρώσει εκ θεμελίων τις δομές και το προσωπικό των Δήμων, με πειραματικό-πιλοτικό πεδίο δράσης της τους Δήμους Θεσσαλονίκης, Σπάρτης, Καρπενησίου, Πρεσπών και …Σκοπέλου, θα μπορούσε βέβαια να γραφεί ένα ολόκληρο νέο άρθρο για το τι θα σημάνει αυτή η «αναδιάρθρωση». Εμείς απλώς θα πούμε: «Ντροπή και αίσχος» στις δημοτικές αυτές αρχές, που αντί να ξεσηκώσουν τις τοπικές κοινωνίες για να πετάξουν με τις κλωτσιές στη θάλασσα τον κάθε παρόμοιο φον Ράιχενμπαχ, έγιναν τα εθελούσια πειραματόζωα στις αντιλαϊκές του στοχεύσεις. Οι δημότες δεν πρόκειται να το ξεχάσουν ποτέ αυτό και στο αυριανό αδέκαστο λαϊκό δικαστήριο της θριαμβεύουσας νέας μας Ιστορίας οι μεγαλόσχημοι αυτοί «αυτοδιοικητικοί» κύριοι θα καταγγελθούν και θα καταδικαστούν ως οι μαύροι συνένοχοι των μεγάλων δολοφόνων.
Και η τιμωρία τους θα είναι ανάλογη και παραδειγματική: η αιώνια καταισχύνη!!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη