Νίκος Τσούλιας Σεβασμός στον δάσκαλο σημαίνει σεβασμός στο σχολείο και στην εκπαίδευση, σεβασμός στη διαπαιδαγώγηση, στο ίδιο το παιδί. Ναι, αν δεν σεβόμαστε τον δάσκαλο, σημαίνει ότι αυτή η φοβερή και ιερή σχέση παιδαγωγού – παιδαγωγούμενου, δάσκαλου – μαθητή είναι εξ αρχής υπονομευμένη. Και τότε τι; Για ποιον λόγο στέλνουμε το παιδί μας στο σχολείο για να διαπαιδαγωγηθεί, να μορφωθεί, να κοινωνικοποιηθεί, αν σε αυτό το θείο έργο δεν τιμούμε και δεν σεβόμαστε τον βασικό παράγοντα του σχολείου;
Πώς θα διαπαιδαγωγήσουμε εμείς οι γονείς τα παιδιά μας στην “αξία των αξιών” του σεβασμού προς τον άνθρωπο, προς τον κάθε άνθρωπο αν απαξιώνουμε το πρόσωπο που θέτει ισχυρά θεμέλια κουλτούρας αλληλοσεβασμού, που θεωρεί τον σεβασμό ως συστατικό στοιχείο του εξανθρωπισμού του ανθρώπου αλλά και ως πυρήνα της ομορφιάς της ζωής;
Αλλά δεν πρέπει μόνο να σεβόμαστε τον δάσκαλο. Πρέπει να τον αγαπάμε. Ναι, περί αυτού πρόκειται. Και όχι γιατί και αυτός αγαπάει τα παιδιά μας – αλλιώς δεν μπορεί να είναι παιδαγωγός – αλλά γιατί πολλά όνειρα των παιδιών μας εδώ στο σχολείο θα γεννηθούν, εδώ οι μαθητές θα μάθουν τη γοητεία της γνώσης, εδώ θα ασκηθούν να αγαπάνε πέραν της οικογένειάς των, να δημιουργούν δεσμούς φιλίας, να χαίρονται τα άλλα παιδιά, να ρίξουν σπόρους για τα όνειρά τους, να σχεδιάσουν τις φιλοδοξίες τους.
Εκπαίδευση, παιδεία, μόρφωση, κουλτούρα. Όλα εδώ έχουν τις ρίζες τους. Θα είναι βαθύρριζα ή θα μείνουν στην επιφάνεια και θα μαραθούν πολύ γρήγορα; Αν είχαμε συνειδητοποιήσει τον σημαντικό ρόλο του σχολείου και του εκπαιδευτικού, το πόσο καθοριστικός είναι για τη ζωή των μαθητών μας, δεν θα χρειαζόταν επιχειρηματολογία ανάδειξής των. Ο ξεχωριστός ακαδημαϊκός μας Κ. Δεσποτόπουλος έχει θέσει το πλαίσιο αναφοράς στο “Περί ψυχής και παιδείας”.
«Κύριο έργο της παιδείας είναι η διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας προς ανάπτυξη αισθαντικότητας και νοημοσύνης, έλλογης θεληματικότητας και στερεής ηθικότητας, ιδιοτήτων συστατικών αληθινής ελευθερίας, του εξαίσιου αυτού ανθρώπινου χαρίσματος. Εύλογα και ονομάζεται η παιδεία στο κύριο έργο της ανθρωπιστική. Πρώτο μέλημα της παιδείας είναι δηλαδή να διαπλάσει τον άνθρωπο καθ’ εαυτόν ως κάτι αυτάξιο και να τον καταστήσει ικανό για το «ζην» και για το «ευ ζην», να κατεργασθεί άρα τον σωματο-ψυχικό δυναμισμό του με την πλαστουργική δύναμη των αγαθών του πολιτισμού… “.
Μεγάλη ευθύνη έχει η πολιτεία γενικά με όλους τους θεσμούς της για τη σημερινή όποια κακή εικόνα των εκπαιδευτικών. Μεγαλύτερη είναι ακόμα η ευθύνη της κυβέρνησης της Ν.Δ., που έχει κάνει τα πάντα για να απαξιώσει τον εκπαιδευτικό, που αντί να στηρίζει τον άνθρωπο που “κάνει το σχολείο σχολείο”, τον βάζει απέναντι και είναι σε μια διαρκή αντιπαράθεση μαζί του. Τι του επιφυλάσσει διαρκώς και συστηματικώς; Αυταρχισμό, σκληρό διοικητισμό, κομματικής κοπής τιμωρητική αξιολόγηση, μισθούς προσβλητικούς, που δεν αρκούν ούτε για το νοίκι και τα έξοδά του για τις άκαμπτες υπηρεσίες της στοιχειώδους διαβίωσης.
Και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μιλάει για “μεταρρυθμίσεις”! Πότε και πού έχει γίνει μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση με τον εκπαιδευτικό περιθωριοποιημένο; Έχουν οι ιθύνοντες διαβάσει την ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης; Η κ. Υπουργός επιδίδεται σε ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων, σε δήθεν καινοτομίες και απανωτές παρεμβάσεις. Και ποιο το αποτέλεσμα; Το απόλυτο τίποτα. Ή μάλλον η συνεχής έκπτωση της σχολικής πράξης.
Θα σταθούμε απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις των καιρών μας ή θα πνιγόμαστε στα προβλήματα, που ούτε καν τα βλέπουμε;
“Ο νέος ρόλος του εκπαιδευτικού στην τάξη του 21ου αιώνα, στο πλαίσιο του «Education 4.0» απαιτεί αλλαγές ως προς τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις στάσεις τους. Ο δάσκαλος πρέπει να γνωρίζει πώς να ενεργεί ως διαμεσολαβητής της τάξης, πώς να δημιουργεί ένα θετικό, υποστηρικτικό και ασφαλές μαθησιακό περιβάλλον για όλους τους μαθητές, πώς να θέτει μακροπρόθεσμους και βραχυπρόθεσμους στόχους, πώς να ενθαρρύνει την περιέργεια των μαθητών, πώς να επικοινωνεί αποτελεσματικά, πώς να αξιοποιεί την τεχνολογία, πώς θα προετοιμάσει εξειδικευμένους και καταρτισμένους επαγγελματίες που θα εργαστούν σε ένα παγκόσμιο και ψηφιακό περιβάλλον. (Γ. Παναγιωτόπουλος, Βιομηχανική Επανάσταση: Η πρόκληση της διαχείρισης των νέων συνθηκών από τους ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ)”.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 1/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
