Επέτειος του Πολυτεχνείου
Aris Oikonomou/ SOOC
Το διαφορετικό μήνυμα του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών Χ. Μπούρα για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Ενα μήνυμα με διαφορετικό ύφος από τα συνήθη για την 50η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έρχεται από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών Χρήστο Μπούρα.

Με τίτλο «Η ευτυχία του να δαπανάσαι», ο κ.Μπούρας καλεί να «αναστοχαστούμε πώς θα βγούμε από την παθητικότητα όπου μας ρίχνει η άκριτη παράδοση  στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και με ποιους τρόπους μπορεί η πολιτική εξουσία να επανακτηθεί από το κοινωνικό σύνολο» και καταλήγει:

«Οι κοινωνιολόγοι επισημαίνουν ότι το μεγαλύτερο υπαρξιακό άγχος του μετανεωτερικού ανθρώπου δεν είναι ο φόβος του θανάτου, αλλά η αναζήτηση νοήματος και καταξίωσης. Αυτό το νόημα ας προσπαθήσει ο καθένας να βρει κάνοντας πράξη την «ηρωική αντίληψη ζωής», που οραματίστηκε ο αλησμόνητος Ιωάννης Συκουτρής: αυτή που υιοθετεί ο άνθρωπος «που είναι υπερήφανος αλλά όχι εγωιστής. Που σπαταλά τον εαυτό του. Που ευτυχία του είναι να δαπανά ή ακριβέστερα ακόμη: να δαπανάται»

Ολο το μήνυμα του Πρύτανη

Τι να σημαίνει άραγε σήμερα η επέτειος του Πολυτεχνείου; Πώς προσλαμβάνεται ως πολιτικό ενέργημα σε μια εποχή όπου ο ανορθολογισμός έχει γίνει καταστατικό στοιχείο της πολιτικής; Ποιο εκτόπισμα μπορεί να έχει στο συλλογικό φαντασιακό του Έλληνα σήμερα ένα σύμβολο συνυφασμένο με τις έννοιες της ελευθερίας και της αντίστασης στον φασισμό; Και, κυρίως, ποιο είναι το γνωσιακό αντίκρισμα της εξέγερσης εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών για τους νέους ανθρώπους, καθώς αυτή η εξέγερση ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και την τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Ενηλικιωμένη μέσα στη δικτατορία και κατά πολύ απαλλαγμένη από το τραύμα του παρελθόντος η λεγόμενη «Γενιά του Πολυτεχνείου» επιχείρησε μια εξέγερση της οποίας η εμβέλεια ξεπερνούσε την αντίδραση στο καθεστώς για να αγκαλιάσει τα συντηρητικά ήθη της ελληνικής κοινωνίας. Ό,τι είχε προηγηθεί μέσα στη «μακρά δεκαετία του ’60», η αμφισβήτηση της καθεστηκυίας τάξης, είχε προετοιμάσει το έδαφος αυτής της συλλογικότητας. Ό,τι έμεινε ως κληρονομιά είναι η κουλτούρα της διαμαρτυρίας, η οποία, όμως, έχασε πια τη δυναμική που είχε για χρόνια, όσο το μοντέλο του Πολυτεχνείου ήταν ακόμη ζωντανό.

Στις μέρες μας η παθητική ανοχή όπου έχουν οδηγήσει η κρίση, η ανέχεια, ο φόβος, το άγχος της επόμενης μέρας και η αβεβαιότητα καταπιέζουν το άτομο με αποτέλεσμα η κοινωνική διαμαρτυρία να περιορίζεται σε μεμονωμένες εκδηλώσεις ή σε καυστικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πώς θα ανακτήσουμε άραγε τον δυναμισμό εκείνης της τελευταίας συλλογικής χειρονομίας στη νεότερη ελληνική ιστορία; Πώς θα βγούμε από την πολιτική αποχαύνωση όπου οδήγησε η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κάθε εξαγγελία ελπίδας και βελτίωσης της καθημερινότητας; Πώς θα αναστρέψουμε το κλίμα ανοχής, αδιαφορίας και ιδιώτευσης; Στην εποχή μας, όπου η ελευθερία μας υποθηκεύεται όλο και περισσότερο από τα πολιτικά συστήματα που αδυνατούν να επιλύσουν βασικά προβλήματα του μέσου πολίτη και που η αναξιοπιστία έχει γίνει κανόνας, ας μην αφήσουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου να μείνει νεκρό γράμμα.

Ας αναστοχαστούμε πώς θα βγούμε από την παθητικότητα όπου μας ρίχνει η άκριτη παράδοση  στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και με ποιους τρόπους μπορεί η πολιτική εξουσία να επανακτηθεί από το κοινωνικό σύνολο. Ο μετασχηματισμός της κοινωνίας στη βάση της ελευθερίας και της πραγματικής δημοκρατίας μπορεί να επιτευχθεί αν ο καθένας συνειδητοποιήσει ότι έχει μερτικό ευθύνης. Στη βάση κάθε προγράμματος, ατομικού ή συλλογικού, είναι απαραίτητο να τεθούν τα θεμελιώδη περιεχόμενα της ύπαρξης σε πείσμα της μονοκρατορίας του χρήματος και της κατανάλωσης: η φύση, η παράδοση, η τέχνη, η επιστήμη, η κουλτούρα.

Οι κοινωνιολόγοι επισημαίνουν ότι το μεγαλύτερο υπαρξιακό άγχος του μετανεωτερικού ανθρώπου δεν είναι ο φόβος του θανάτου, αλλά η αναζήτηση νοήματος και καταξίωσης. Αυτό το νόημα ας προσπαθήσει ο καθένας να βρει κάνοντας πράξη την «ηρωική αντίληψη ζωής», που οραματίστηκε ο αλησμόνητος Ιωάννης Συκουτρής: αυτή που υιοθετεί ο άνθρωπος «που είναι υπερήφανος αλλά όχι εγωιστής. Που σπαταλά τον εαυτό του. Που ευτυχία του είναι να δαπανά ή ακριβέστερα ακόμη: να δαπανάται».

Ο Πρύτανης

Χ. Ι. Μπούρας

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ για Εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ μόρια 2ης ξένης γλώσσας

Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 19/9

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ 

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

zeugari
Στυτική δυσλειτουργία: Ένα αυξανόμενο πρόβλημα στους νέους άνδρες
Η στυτική δυσλειτουργία, που για χρόνια θεωρούνταν ζήτημα μεγαλύτερων ηλικιών, εμφανίζεται σήμερα ολοένα και πιο συχνά σε νεαρούς άνδρες, ακόμα και...
Στυτική δυσλειτουργία: Ένα αυξανόμενο πρόβλημα στους νέους άνδρες
9 «αθώες» καθημερινές συνήθειες που αφαιρούν χρόνια ζωής
Το πρωινό που προτείνουν οι διατροφολόγοι: η πιο έξυπνη επιλογή για ενέργεια και κορεσμό
Το πρωινό γεύμα είναι η βάση της ημέρας μας και μπορεί να καθορίσει τα επίπεδα ενέργειας, συγκέντρωσης και διάθεσης μέχρι το μεσημεριανό.
Το πρωινό που προτείνουν οι διατροφολόγοι: η πιο έξυπνη επιλογή για ενέργεια και κορεσμό
δίπλωμα
Δίπλωμα: Ποιος είναι ο Κωδικός 72 που μπορεί να σου κόψει την Οδήγηση!

Το δίπλωμα οδήγησης δεν είναι απλώς ένα έγγραφο που μας επιτρέπει να κυκλοφορούμε νόμιμα στον δρόμο. Στο πίσω μέρος του κρύβει...

Δίπλωμα: Ποιος είναι ο Κωδικός 72 που μπορεί να σου κόψει την Οδήγηση!
baros
Οι δύο βασικές ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη και το βάρος
Ο οργανισμός διαθέτει ένα περίπλοκο σύστημα που λειτουργεί αυτόματα, όπως ακριβώς η αναπνοή ή ο καρδιακός παλμός. Στο σύστημα αυτό κεντρικό ρόλο...
Οι δύο βασικές ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη και το βάρος