Alfavita Newsroom Ένα από τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα εδώ και δεκαετίες είναι η ρευστότητα. Πολλοί διευθυντές σχολικών μονάδων, μάλλον αγνόησαν αυτό το ευμετάβλητο κλίμα με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα ως βασιλικότεροι του βασιλέως. Έτσι τώρα είναι αναγκασμένοι, επιδιώκοντας να επιβιώσουν, να φορέσουν το χαμόγελο του Joker και να μεταμορφωθούν – προς το καλύτερο εννοείται – γεγονός που είτε τους γελοιοποιεί είτε κάνει το εκπαιδευτικό προσωπικό να αναρωτιέται μήπως ο διευθυντής τους δέχτηκε πρόσφατα κάποιο βαρύ αντικείμενο στο κεφάλι.
Είναι δεδομένο πως οι αλλαγές στον τρόπο εκλογής των διευθυντών, δίνουν ως ένα βαθμό τέλος στην περίοδο του εκπαιδευτικού μοριοσυλέκτη. Για πολλούς το κυνήγι έστω κι ενός μορίου – ανεξαρτήτως μεγέθους – ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα το ζητούμενο. Μια ολόκληρη φάμπρικα, μεταπτυχιακών και σεμιναρίων κάθε είδους, συστήθηκε για να εκμεταλλευτεί αυτή τη πρωτόγνωρη δίψα των εκπαιδευτικών για επιμόρφωση. Εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν και πολλές τσέπες φούσκωσαν μέσα από αυτή τη διαδικασία. Όλο αυτό θα ήταν πραγματικά υπέροχο αν αυτή η γνώση είχε κάποια υπεραξία. Αν σκοπός όλων αυτών ήταν η μεταφορά της γνώσης στην τάξη. Το αρρωστημένο της υπόθεσης ήταν πως συνέβαινε το αντίθετο. Όλα αυτά τα διπλώματα ήταν το διαβατήριο για να αποδράσει κάποιος από την εκπαιδευτική διαδικασία. Σημασία είχε το χαρτί και φυσικά τα αντίστοιχα μόρια και όχι η γνώση. Εδώ εντοπίζονται φυσικά και οι ευθύνες του υπουργείου που θα μπορούσε να προσφέρει κίνητρα – γιατί όχι και μισθολογικά – για να κρατήσει και να αξιοποιήσει τους εκπαιδευτικούς με επιπλέον προσόντα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το ακόμα πιο παράλογο ήταν πως κάποιοι – όχι όλοι – εκπαιδευτικοί που κατέλαβαν διευθυντικές θέσεις, γιατί δεν άντεχαν την τάξη, βρέθηκαν μετά τη λιποταξία να κάνουν υποδείξεις και να εκφράζουν, για τις δικές του φιλοδοξίες, παράλογες απαιτήσεις από τους εκπαιδευτικούς που έμειναν στην πρώτη γραμμή.
Από την άλλη η πανεπιστημιακή κοινότητα ωφελήθηκε οικονομικά, σε μια περίοδο κρίσης, ενώ κανείς δεν έψαξε πως οι εκπαιδευτικοί κατάφερναν αφού δε δίνονται εκπαιδευτικές άδειες να ανταποκρίνονται στα προγράμματα σπουδών ή κατά πόσο αυτό τους αποσπούσε από τις εργασιακές τους υποχρεώσεις. Τι άλλαξε για παράδειγμα από το παρελθόν που δίνονταν εκπαιδευτικές άδειες. Μήπως τώρα οι εκπαιδευτικοί έγιναν βιονικοί. Αλλά και το ίδιο το κράτος, μην έχοντας χρήματα, χρησιμοποίησε τα μόρια ως «τυράκι» για να πείσει για τις δικές του επιδιώξεις.
Με τον νέο τρόπο εκλογής διευθυντών είναι ξεκάθαρο πως εγκαινιάζεται η περίοδος του εκπαιδευτικού δημοσιοσχεσίτη. Κάθε εκπαιδευτικός που φιλοδοξεί να έχει κάποια μελλοντική ανέλιξη θα πρέπει να επιδιώκει να τα έχει καλά με όλους ή τουλάχιστον με τους περισσότερους συναδέλφους του. Η επανεκλογή ενός διευθυντή θα κρίνεται περισσότερο από την ικανότητα του να κρατήσει τις ισορροπίες και να ελιχθεί μέσα στις συχνά αντικρουόμενες τάσεις και επιδιώξεις που διαμορφώνονται από ομάδες ή μεμονωμένους εκπαιδευτικούς. Τα εν γένει λοιπόν χαρακτηριστικά ενός διευθυντικού στελέχους και η προσωπικότητα του θα έχουν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία του, ενώ ο ίδιος θα πρέπει αναγκαστικά να λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος κι όχι ως πηγή προστριβών, όπως συνέβαινε σε πολλά σχολεία μέχρι τώρα. Αυτό είναι ίσως από τα θετικότερα του νέου συστήματος, καθώς ήταν συχνό το φαινόμενο ένας διευθυντής να έχει απέναντι του όλο το σύλλογο των εκπαιδευτικών με την συμπεριφορά του και να παραμένει χωρίς συνέπειες ακλόνητος στη θέση του. Βέβαια και το νέο σύστημα δεν στερείται μειονεκτημάτων. Τα τραπεζώματα και τα καλοπιάσματα που λαμβάνουν χώρα από υποψήφιους διευθυντές δεν έχουν προηγούμενο. Για τη στήριξη που θα δεχθούν από κάποιους συναδέλφους τους πιθανόν να απαιτηθούν και κάποια ανταλλάγματα και εκεί θα αρχίσουν τα δύσκολα.
Το χειρότερο είναι όμως κάτι που δεν εκτιμήθηκε και από το προηγούμενο σύστημα επιλογής. Για πρώτη φορά αρκετοί διευθυντές που δε θα επιλεχθούν θα ξαναεπιστρέψουν ως απλοί εκπαιδευτικοί στα καθήκοντα τους, δημιουργώντας με την απογοήτευση, αλλά κυρίως τη δυσαρέσκεια τους, μια μπαρουταποθήκη σε κάποια σχολεία. Αυτό, όπως και η γήρανση του εκπαιδευτικού προσωπικού σίγουρα θα αποτελέσουν κάποιες από τις σοβαρότερες προκλήσεις του μέλλοντος.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 24/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
