Alfavita Newsroom Ωστόσο η συντριπτική πλεινότητα του νερού της Γης (97%) είναι αλμυρό και μη πόσιμο. Μόλις το 3% του τρεχούμενου νερού, το οποίο χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα για να πίνει, να πλένει, να κατασκευάζει έργα και, πρωτίστως, να παράγει τροφή, τα 2/3 είναι "παγιδευμένα" σε παγετούς, παγωμένες επιφάνειες ή όγκους στο υπέδαφος.Αυτό σημαίνει πως λιγότερο από το 1% του νερού μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί και βρίσκεται σε λίμνες, ποταμούς, υδροφόρους ορίζοντες. Με άλλα λόγια, το νερό των ωκεανών, που περιέχει υψηλή συγκέντρωση αλατιού, είναι πρακτικά άχρηστο. Γιατί λοιπόν, η θάλασσα είναι αλμυρή;
Το αλάτι στον ωκεανό συγκεντρώνεται μέσω μιας φυσικής διαδικασίας, κατά την οποία άλατα από βράχους και πέτρες μεταφέρονται στη θάλασσα. Η βροχή δεν είναι "καθαρό" νερό, αλλά είναι ελαφρώς όξινη, καθώς περιέχει διοξείδιο του άνθρακα που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα· όταν το οξύ πέφτει στο έδαφος, μικρά ίχνη μετάλλων αποσπώνται από τις πέτρες και καταλήγουν στο νερό, και καταλήγουν σε φορτισμένα ιόντα. Αυτά τα ιόντα ταξιδεύουν μαζί με το νερό σε ρυάκια, ποτάμια, λίμνες και εν τέλη καταλήγουν στους ωκεανούς. Κάποια από αυτά τα ιόντα καταναλώνονται από θαλάσσια φυτά ή ζωικούς οργανισμούς, ωστόσο άλλα απλώς παραμένουν στο νερό και συγκεντρώνονται εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Πάνω από το 90% των ιόντων της θάλασσας, αποτελούνται από νάτριο και χλώριο, τα συστατικά του αλατιού (χλωριούχο νάτριο). Άλλες διαδικασίες επίσης παίζουν ρόλο. Υποθαλάσσια ηφαίστεια και υδροθερμικές αναβλύσεις αποφορτίζουν μεταλλικά άλλατα στο νερό. Τα σώματα του νερού μπορεί να καταστούν περιεκτικά σε αλάτι μέσω της διαδικασίας της εξάτμισης, η οποία απομακρύνει το νερό με τη μορφή υδρατμών και αφήνει στη θάλασσα τα άλατα. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι η Νεκρά Θάλασσα, που περιέχει περίπου 30% μεταλλικά άλατα.
Η φυσική διαδικασία που καθιστά το νερό αλμυρό μπορεί να αναστραφεί από τεχνολογίες αφαλάτωσης που καθιστούν το νερό της θάλασσας πόσιμο. Αυτό επιτυγχάνεται είτε μέσω του βρασμού, είτε στο "φιλτράρισμα" του νερού σε μεγάλη πίεση μέσα σε ειδικές μεμβράνες που επιτρέπουν στο νερό να περάσει αλλά κρατάνε πίσω τα άλατα. Ωστόσο και οι δυο διαδικασίες καταναλώνουν πολλή ενέργεια, αν και προτιμάται σε γενικές γραμμές η μέθοδος του "φιλτραρίσματος". Επομένως, τέτοιες εγκαταστάσεις βρίσκονται σε περιοχές όπου η ενέργεια είναι σχετικά φθηνή αλλά το νερό σπανίζει, όπως η Μέση Ανατολή.
Καθώς η κλιματική αλλαγή "ζεσταίνει" τον πλανήτη, κάνοντας της υγρές περιοχές του πλανήτη ακόμη πιο υγρές και τις ξηρές ακόμη πιο ξηρές, η ζήτηση για πόσιμο νερό θα αυξηθεί στα επόμενα χρόνια· ο μισός πληθυσμός της γης αναμένεται να ζήσει σε συνθήκες λειψυδρίας μέχρι το 2050. "Έξυπνες" πολιτικές διαχείρισης υδάτων και αγροτικές πρακτικές που μειώνουν την κατανάλωση νερού θα καταστούν αναγκαίες. Η ανάπτυξη τεχνικών αφαλάτωσης θα βοηθούσαν επίσης, καθώς θα επέτρεπαν τη χρήση του θαλάσσιου όγκου των ωκεανών. Ο πρόεδρος Τζον Φ. Κέννεντυ είχε δηλώσει προφητικά το 1961: "Εάν μπρούσαμε με οικονομικά συμφέροντα τρόπο να λαμβάνουμε πόσιμο νερό από τη θάλασσα, αυτή η ανακάλυψη θα απασχολούσε μακροπρόθεσμα το μέλλον της ανθρωπότητας και θα υποβάθμιζε οποιοδήποτε άλλο επιστημονικό επίτευγμα".
Πηγή: economist.com
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
