Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της φετινής χρονιάς ξυπνά μέσα μας μια απολογητική διάθεση για λάθη που κάναμε, για πράγματα που παραλείψαμε, για στόχους που εκπληρώσαμε, για όνειρα που αφήσαμε, για φιλίες που αναπτύξαμε και για σχέσεις που αμελήσαμε. Μια διαδρομή του νου και της καρδιάς που πραγματώνεται μέσα σε δρόμους στολισμένους, γειτονιές φωταγωγημένες, σπίτια υπερβολικά ή διακριτικά διακοσμημένα με χριστουγεννιάτικες «νότες» και στολίδια.
Το τέλος αυτής της διαδρομής διαφορετικό για τον καθένα μα σίγουρα διαφωτιστικό και αποκαλυπτικό για την συνέχεια που θα επιδιώξει στη χρονιά που έρχεται και αφού παρέλθει η εορταστική ατμόσφαιρα και ραστώνη των τελευταίων ημερών του χρόνου. Και όσο γοητευτικό και αν μοιάζει το νέο ξεκίνημα που έρχεται, τόσο θαμπώνει η αίγλη του από την ανάμνηση παλιών θλίψεων που σκοτείνιασαν την καρδιά και τον νου, έστω και σε ένα σχετικά μακρινό παρελθόν.
Και καθώς αυτός ο χρόνος φτάνει προς το τέλος του και μας αφήνει παρακαταθήκη εμπειρίες και αναμνήσεις, αναρωτιόμαστε τι πετύχαμε και φέτος... Κάναμε τον κόσμο καλύτερο; Βοηθήσαμε κάποιον που μας χρειάζεται; Ζητήσαμε συγγνώμη από κάποιον που πληγώσαμε; Κάναμε έστω και μια φορά πίσω τον εγωισμό μας; Είπαμε "σ' αγαπώ" τη στιγμή που έπρεπε; Αυτά τα ερωτήματα πάντοτε θα υπάρχουν. Μπορεί να μην είναι τις περισσότερες φορές ευδιάκριτα, αλλά όταν ξεστολιστούν τα δέντρα, όταν σβήσουν τα λαμπάκια και όταν χαθεί η λάμψη από τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια, τότε θα κάνουν αισθητά την παρουσία τους.
Ε, λοιπόν ήρθε η στιγμή να καταλάβουμε ότι δεν ομορφαίνουμε στα αλήθεια τον κόσμο. Απλώς φροντίζουμε να μην φαίνεται η ασχήμια του. Καλώς; Κακώς; Κάπου ανάμεσα, μάλλον, κρύβεται η αλήθεια. Για αυτό και η περίοδος των Χριστουγέννων έχει αυτήν την "μαγική" ιδιότητα. Αυτές οι εορταστικές ημέρες είναι πιο ισχυρές από έναν ολόκληρο χρόνο, αφού μας κάνουν να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους και τις προσπάθειές μας.
Μία καλή πράξη αυτές τις ημέρες, είναι αρκετή για να σβήσει όλες τις προηγούμενες αρνητικές σκέψεις, όλες τις κακές κουβέντες που είπαμε, όλα τα λάθη που κάναμε αλλά και μετανιώσαμε τον χρόνο που πέρασε... Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Ο καθένας θα σκεφτεί και θα προτείνει μια διαφορετική απάντηση, γράφοντας κι αυτός με τη σειρά του μια σελίδα στο βιβλίο "Χριστούγεννα 2025", για να διορθώσει την αδικία που έκανε ή να αναπληρώσει την όποια παράλειψη και αμέλειά του.
Και ίσως το πιο ενδιαφέρον είναι να διαβάσουμε, να συμπληρώσουμε και να διορθώσουμε αυτό το βιβλίο με τους αγαπημένους μας, έτσι για να καταλάβουν τι αξίζουν για μας ή για να νιώσουμε πόσο αξίζουμε εμείς για αυτούς. Τώρα που το σπήλαιο της Γέννησης ανοίγει και η φετινή χρονιά κλείνει, ας κρατήσουμε το φως των Χριστουγέννων αλλά και τη λάμψη της Πρωτοχρονιάς, την γοητεία που συνεπάγεται κάθε καινούργιο ξεκίνημα αλλά και την ελπίδα που φέρνει στον μέσα και έξω κόσμο μας η έλευση του Θεανθρώπου.
Και ίσως τελικά αυτό να είναι και το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων... Όχι να κάνουμε πως δεν βλέπουμε τα λάθη μας, αλλά να βρούμε τρόπο να τα διορθώσουμε, παίρνοντας το φως αυτών των ημερών ώστε να φωτίσουμε ολόκληρο τον χρόνο που έρχεται.
Στο κάτω-κάτω, το πνεύμα των Χριστουγέννων χτυπά διαφορετικά του καθενός την πόρτα... Σε κάποιον χτυπά την πόρτα μαθαίνοντάς τον να συγχωρεί τους ανθρώπους και να δείχνει κατανόηση στα λάθη τους... Σε άλλον μαθαίνει να μην είναι τόσο εγωιστής... Σε έναν νέο άνθρωπο του σήμερα μαθαίνει ότι το να μην έχει βρει ακόμη το μέρος όπου ανήκει, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν αξίζει να υπάρχει... Σε κάποιον άλλον αποδεικνύει ότι το να είναι διαφορετικός δεν είναι ελάττωμα... Σε άλλους πάλι μαθαίνει να μην τα παρατάνε ποτέ μέχρι να πετύχουν τους στόχους και τα όνειρά τους...
Μα πάνω από όλα σε όλους μας μαθαίνει να αγαπάμε, όπως μας αγάπησε ο Χριστός... Αγνά, αληθινά, με γεμάτη καρδιά, για πάντα...
Και κάπως έτσι, καθώς ένας χρόνος ή μια ιστορία φτάνει στο τέλος της και μια άλλη είναι έτοιμη να ξεκινήσει, δεν μας ζητά κανείς να είμαστε τέλειοι. Το μόνο που καλούμαστε να πετύχουμε είναι να κρατήσουμε αυτή τη λάμψη των Χριστουγέννων αμετάβλητη όλον τον χρόνο, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πούμε στο τέλος ότι κάναμε τον κόσμο, αν όχι πολύ όμορφο, τουλάχιστον λίγο πιο υποφερτό ή ομορφότερο...
Ελένη Χατζητάκη – Φιλόλογος
Ανέστης Κουρδουνάκης – μαθητής Ανθρωπιστικών Σπουδών (*)
(*) Το λογοτεχνικό κείμενο υπογράφεται από την Χατζητάκη Ελένη, φιλόλογο στην Μέση Εκπαίδευση από το 2001. Από το 2009 υπηρετεί στο 2ο Γενικό Λύκειο Νεάπολης.
Το κείμενο γράφτηκε σε συνεργασία με τον Ανέστη Κουρδουνάκη, μαθητή της Γ΄ Λυκείου.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
