Μαρία Δούση Πόσες φορές έχει τύχει να χτυπήσει το κουδούνι στις 14:00, οι μαθητές να έχουν φύγει, και ο σύλλογος διδασκόντων να καλείται σε «έκτακτη» συνεδρίαση; Πόσες φορές ένας εκπαιδευτικός έχει κληθεί να «καλύψει το κενό» συναδέλφου του απουσίαζε, απλώς για να μην «μείνουν τα παιδιά στην αυλή»; Αυτή είναι η καθημερινότητα πολλών σχολείων στην Ελλάδα: ένας διαρκής αυτοσχεδιασμός που πατάει πάνω στην καλή θέληση των εκπαιδευτικών και όχι στο γράμμα του νόμου.
Η παρανόηση που βολεύει το σύστημα
Η κείμενη νομοθεσία είναι σαφής: οι συνεδριάσεις γίνονται μόνο εντός εργασιακού ωραρίου, η αντικατάσταση μαθημάτων λογίζεται ως διδακτικό έργο, και το εργασιακό ωράριο δεν μπορεί να υπερβεί τις 30 ώρες εβδομαδιαίως. Κι όμως, η πραγματικότητα συχνά αλλοιώνεται:
Οι συνεδριάσεις τραβούν μέχρι αργά το απόγευμα.
Οι εκπαιδευτικοί αισθάνονται ενοχές αν δεν «βοηθήσουν» στο κενό, ακόμη κι αν δεν είναι υποχρεωμένοι.
Οι γονείς απαιτούν ενημέρωση μετά τις 7 το απόγευμα, λες και το σχολείο είναι call center 24ωρης λειτουργίας.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια σιωπηλή παρανόηση: ότι το «ωράριο» είναι κάτι ελαστικό, που μπορεί να τραβηχτεί σαν τσίχλα. Μια παρανόηση που βολεύει τη διοίκηση, η οποία έτσι μεταθέτει το βάρος στις πλάτες των εκπαιδευτικών.
Όταν οι καλοί λογαριασμοί δεν κάνουν τους καλούς φίλους
Η αλήθεια είναι σκληρή: κάθε ώρα που ένας δάσκαλος ή καθηγητής περνά στην τάξη, είτε για «απασχόληση» είτε για αντικατάσταση, είναι διδακτικό έργο. Κάθε συνεδρίαση πέραν του ωραρίου είναι παράνομη πρακτική. Κι όμως, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί σιωπούν. Γιατί; Γιατί δεν θέλουν να φανούν «δύσκολοι» ή «αδιάφοροι».
Αλλά εδώ υπάρχει μια παγίδα: όταν το κράτος στηρίζεται στον εθελοντισμό, η εξαίρεση γίνεται κανόνας. Και ο κανόνας γίνεται κουλτούρα. Έτσι, η υπέρβαση μετατρέπεται σε υποχρέωση.
Σχολική καθημερινότητα ή… πολυεργαλεία;
Σήμερα ο εκπαιδευτικός δεν είναι μόνο δάσκαλος. Είναι γραμματέας, κοινωνικός λειτουργός, παιδοψυχολόγος, διοικητικός υπάλληλος, διοργανωτής εκδηλώσεων. Ένα «πολυεργαλείο» που καλείται να τα κάνει όλα – συνήθως απλήρωτα και εκτός ωραρίου.
Κι όμως, το ίδιο το δικαστήριο (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών 438/2009) έχει πει το αυτονόητο: αν δεν υπάρχει ρητή ανάθεση διοικητικού έργου, ο εκπαιδευτικός φεύγει με το που τελειώνει το μάθημά του. Δεν «μένει λίγο ακόμα» επειδή «κάπως πρέπει να βγει το πρόγραμμα».
Το σχολείο δεν μπορεί να είναι «παράρτημα σπιτιού» για τους γονείς ούτε «παράρτημα γραφείου» για τη διοίκηση. Αν δεν σεβαστούμε το ωράριο και τον ρόλο των εκπαιδευτικών, στο τέλος θα βρεθούμε με δασκάλους εξαντλημένους και μαθητές που παίρνουν λιγότερα απ’ όσα δικαιούνται.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 14/9
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
