Alfavita Newsroom Ανακοίνωση εξέδωσε η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου για να τονίσει την ανάγκη προστασίας της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων.
Όπως αναφέρεται, στα μέρη που εφαρμόζεται το μοντέλο των «Κλειστών Ελεγχόμενων Δομών», είτε προωθείται το επονομαζόμενο μοντέλο «ελεγχόμενης διαβίωσης», οι συνθήκες είναι ζημιογόνες για τα προσφυγόπουλα, αλλά και τις οικογένειές τους.
«Αυτή η διαδικασία «κλεισίματος» των δομών, ιδιαίτερα τώρα που δεν λειτουργεί πια το πρόγραμμα διαμονής σε διαμερίσματα εντός αστικού ιστού (ESTIA II), δημιουργεί αξεπέραστα πρακτικά προβλήματα στην πρόσβαση των παιδιών και των νέων των δομών στη δημόσια τυπική εκπαίδευση, περιορίζει δραστικά τις δυνατότητες επικοινωνίας με συμμαθητές/τριες και, γενικότερα, ομήλικούς τους, αποτρέπει την επικοινωνία των προσφύγων γονέων και κηδεμόνων με τους/τις εκπαιδευτικούς των παιδιών τους αλλά και με τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών των τοπικών κοινωνιών», τονίζεται στην ανακοίνωση.
Συγκεκριμένες πρακτικές πρέπει να ακολουθηθούν για την ολοκληρωμένη και σωστή εκπαίδευση των παιδιών, όπως για παράδειγμα, «υιοθέτηση μοντέλων φιλοξενίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης των προσφύγων/αιτούντων άσυλο/μεταναστών σε μικρές, αυτόνομες δομές εντός του αστικού ιστού, η υπεράσπιση του αξιόλογου έργου της πρόσβασης και της ένταξης των παιδιών προσφύγων στη δημόσια τυπική εκπαίδευση που έχει επιτελεστεί όλα αυτά τα χρόνια, η διεκδίκηση, από κοινού, ανθρώπινων και αξιοπρεπών συνθηκών για όλους τους διαμένοντες, τους/τις εργαζόμενους/ες και κυρίως για τα παιδιά, που αποτελούν πάντα τον πιο αδύναμο κρίκο της αλυσίδας».
Η ανακοίνωση
«Μέσα στο ζοφερό κλίμα κανονικοποίησης της ακροδεξιάς ατζέντας που φανερώνει η άνοδος των κομμάτων με ανάλογες ιδέες στις πρόσφατες εκλογές, μέσα σε μια συνθήκη που όλα μας εξωθούν να ξεχάσουμε όσα μάθαμε κάποτε για «τα ανθρώπινα δικαιώματα», κινδυνεύει να περιπέσει στα ψιλά γράμματα της γενικευμένης κοινωνικής αδιαφορίας και η πρόσφατη ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας των ΣΕΠ (Συντονιστές/-τριες Εκπαίδευσης Προσφύγων), με την οποία αντιτίθενται ρητά στη δρομολογούμενη μετατροπή όλων των τύπων δομών διαμονής προσφύγων/αιτούντων άσυλο/μεταναστών ανά την επικράτεια σε κλειστά ελεγχόμενα κέντρα.
Τα επιχειρήματα της αντίθεσης αυτής είναι σθεναρά και ατράνταχτα, καθώς διατυπώνονται από τα πλέον αρμόδια χείλη, βάσει της προηγούμενης εμπειρίας των ΣΕΠ. Σταχυολογούμε ενδεικτικά, μεταξύ άλλων:
- Εκεί όπου ήδη εφαρμόζεται είτε το μοντέλο των «Κλειστών Ελεγχόμενων Δομών», είτε προωθείται το επονομαζόμενο μοντέλο «ελεγχόμενης διαβίωσης», διαμορφώνονται εξαιρετικά ζημιογόνες συνθήκες τόσο για την ευεξία των ίδιων των παιδιών-προσφύγων, όσο και των οικογενειών τους γενικότερα. Οι συνέπειες είναι ολέθριες για την ψυχοκοινωνική και μαθησιακή εξέλιξη των παιδιών, σε ένα περιβάλλον «ανοιχτών φυλακών». Ειδικότερα, αυτό το μοντέλο συνίσταται:
- Στην απομάκρυνση των δομών διαμονής από τον αστικό ιστό της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας και στην περίφραξή τους με τείχη από μπετόν ύψους τριών μέτρων.
- Στη δημιουργία όλο και περισσότερων εσωτερικών, χωριστών, συμπλεγμάτων – κλουβιών, σε διπλές περιφράξεις και λεπιδωτό συρματόπλεγμα.
- Στην εγκατάσταση συστημάτων ψηφιακού ελέγχου και επιτήρησης του πληθυσμού αλλά και του μόνιμου προσωπικού τόσο στις εισόδους όσο και στο εσωτερικό των δομών.
- Στη ραγδαία υποστελέχωση των κοινωνικών και υγειονομικών υπηρεσιών από επιστημονικό προσωπικό, διερμηνείς/μεταφραστές κ.λπ. και στην παράλληλη αύξηση του προσωπικού υπηρεσιών ασφάλειας (security).
- Στους χρονικούς περιορισμούς εισόδου - εξόδου που επιβάλλονται σε διαμένοντες/νουσες και σε εργαζόμενους/ες, αλλά και στην απαγόρευση προσπέλασης της δομής, ενίοτε κι από μόνιμο προσωπικό, εκτός του δηλωθέντος ωραρίου.
- Αυτή η διαδικασία «κλεισίματος» των δομών, ιδιαίτερα τώρα που δεν λειτουργεί πια το πρόγραμμα διαμονής σε διαμερίσματα εντός αστικού ιστού (ESTIA II), δημιουργεί αξεπέραστα πρακτικά προβλήματα στην πρόσβαση των παιδιών και των νέων των δομών στη δημόσια τυπική εκπαίδευση, περιορίζει δραστικά τις δυνατότητες επικοινωνίας με συμμαθητές/τριες και, γενικότερα, ομήλικούς τους, αποτρέπει την επικοινωνία των προσφύγων γονέων και κηδεμόνων με τους/τις εκπαιδευτικούς των παιδιών τους αλλά και με τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών των τοπικών κοινωνιών, δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο διαβίωσης τόσο για τα παιδιά και τις οικογένειές τους σε καθεστώς χωροταξικής απομόνωσης, ενώ τέλος προκαλεί φαινόμενα ηθικού πανικού στις γειτονικές τοπικές κοινωνίες, αφού αναπαριστά όλες τις κοινότητες που διαβιούν σε παρόμοιες εγκαταστάσεις ως τους «απειλητικούς Άλλους».
Οι ΣΕΠ καταλήγουν με απολύτως εύλογα από παιδαγωγικής απόψεως αιτήματα προς την αρμόδια Πολιτεία:
- την υιοθέτηση μοντέλων φιλοξενίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης των προσφύγων/αιτούντων άσυλο/μεταναστών σε μικρές, αυτόνομες δομές εντός του αστικού ιστού
- την υπεράσπιση του αξιόλογου έργου της πρόσβασης και της ένταξης των παιδιών προσφύγων στη δημόσια τυπική εκπαίδευση που έχει επιτελεστεί όλα αυτά τα χρόνια
- τη διεκδίκηση, από κοινού, ανθρώπινων και αξιοπρεπών συνθηκών για όλους τους διαμένοντες, τους/τις εργαζόμενους/ες και κυρίως για τα παιδιά, που αποτελούν πάντα τον πιο αδύναμο κρίκο της αλυσίδας.
Σε αυτήν την εύλογη διεκδίκηση, σε αυτήν την κραυγή αγωνίας για να διατηρήσουμε την ανθρωπιά μας και να αντισταθούμε στον διάχυτο κοινωνικό εκφασισμό, είναι αυτονόητο ότι συντασσόμαστε κι εμείς ολόψυχα, με τη σκέψη μας στραμμένη και στην ουσία του παιδαγωγικού μας έργου· έργου που επιτάσσει την ένταξη κι όχι τους διαχωρισμούς, τις γέφυρες κι όχι τη δαιμονοποίηση, τη συμπερίληψη κι όχι τους αφορισμούς, την όσμωση κι όχι τις προκατασκευασμένες εχθρότητες. Έργου που τα οφέλη του γίνονται αυταπόδεικτα για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, εφόσον αναλογιστούμε ιστορίες όπως αυτή του μικρού Σισσέ από τη Γουινέα – μόνο που τέτοιες ιστορίες συνιστούν τη σπάνια εξαίρεση που χρησιμεύει ως το «φιλανθρωπικό προσωπείο» της κυβέρνησης, και όχι τον κανόνα!
Και η υπεράσπιση μιας τέτοιας ουσίας γίνεται ακόμα περισσότερο επιτακτική σε μια εποχή όπου η μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού, μιντιακού και δικαστικού συστήματος προσεγγίζει ως «αναγκαία κανονικότητα» τα ατελείωτα pushbacks, τους φράχτες στα σύνορα, τη μετατροπή του Αιγαίου σε υγρό τάφο και του Έβρου σε «πεδίο βολής φτηνό», τη μετατροπή του βίου των προσφύγων σε «αβίωτο», τον αποκλεισμό τους από κάθε δυνατότητα ουσιαστικής ζωής.
Τέτοιες «κανονικότητες» δεν πρόκειται ποτέ να τις αποδεχθούμε, σε πείσμα όσων μας διαλαλούν «να προσαρμοστούμε για να μην πεθάνουμε»! Διότι τυχαίνει να μας τρομάζει περισσότερο ο ουσιαστικός θάνατος του ανθρώπινου προσώπου - αυτός που τον είχε ορίσει υποδειγματικά ο Μάνος Χατζιδάκις, μιλώντας για τον φασισμό: "Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος πάει να πει ότι του μοιάζει".»
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 8/5
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 8/5
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
