Alfavita Newsroom Όταν νομίζεις ότι ακουμπάς την εξουσία, παίζεις το παιχνίδι της. ή αλλιώς σκέψεις που γεννήθηκαν με αφορμή ένα άρθρο του Θέμη Κοτσυφάκη
Σερφάροντας στο Διαδίκτυο, σε γνωστή εκπαιδευτική ιστοσελίδα, βλέπεις έναν τίτλο: «Αναγκαίες οι αλλαγές στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση». Το πρώτο πράγμα που αναρωτιέσαι είναι: εν μέσω μνημονίων, τροϊκανών αξιολογήσεων, εκβιασμών περί πιστωτικών γεγονότων, δήθεν διαπραγματεύσεων και έχοντας την αίσθηση ότι πολλά βάρβαρα μέτρα έρχονται που θα αγγίξουν τους πάντες και τα πάντα και άρα και την εκπαίδευση, αναρωτιέσαι λοιπόν για το ποιος γράφει ένα τέτοιο προπαγανδιστικό, και μόνο από τον τίτλο, άρθρο.
Κοιτάζοντας μια γραμμή παρακάτω βλέπεις ονοματεπώνυμο και ιδιότητα. Δεν δίνεις σημασία στο όνομα –το βασικό στην πολιτική δεν είναι τα ονόματα-και να σου η ιδιότητα: «εκπαιδευτικός σε ΕΠΑΛ». Μετά όμως ξαναπροσέχεις το όνομα και αναρωτιέσαι. Μα αυτός δεν είναι ο γνωστός συνδικαλιστής των ΣΥΝΕΚ; Αυτός που το Μάιο του 2013 ως μέλος τότε του ΔΣ της ΟΛΜΕ ψήφισε, ακολουθώντας την απόφαση της παράταξης του, την αναστολή της απεργίας, εν μέσω επιστράτευσης και σήμανε την οπισθοχώρηση του κλάδου την εποχή των μαζικών συνελεύσεων, την εποχή που ετοιμαζόμασταν για σύγκρουση; Και που δεν μάθαμε ποτέ -γιατί κάποιοι δεν μας άφησαν- τι θα γινόταν εάν είχε γίνει εκείνη η απεργία; Και αν θα φθάναμε στο πιο οδυνηρό χτύπημα του κλάδου μας στις διαθεσιμότητες των συναδέλφων μας -και ανάμεσά τους και ο τότε πρόεδρος της ΟΛΜΕ και συγγραφέας του εν λόγω άρθρου. Και τον τιμά βεβαίως τον συνάδελφο η επιστροφή του στο σχολείο, όμως το άρθρο για τις «απαραίτητες αλλαγές» στην τεχνική εκπαίδευση μήπως πρέπει να το υπογράφει και με την επιπρόσθετη ιδιότητα του μέλους της Επιτροπής για την Τεχνική Εκπαίδευση του ΙΕΠ;
Ο αρθρογράφος λοιπόν διαπιστώνει ότι: «Είναι κοινή, δυστυχώς, η διαπίστωση όλων όσων ασχολούνται με την Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση πως είναι ο αδύναμος κρίκος του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Οι απόψεις που κυριαρχούν σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας γι’ αυτήν είναι φανερά απαξιωτικές. Οι αιτίες είναι πολλές»
Θα μπορούσε κανείς πρωτίστως να συμφωνήσει ότι όντως η τεχνική εκπαίδευση είναι ο αδύναμος κρίκος για να εφαρμόζονται πολιτικές που πλήττουν τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών σε αυτήν και το κυριότερο τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών που ανήκουν σε εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που βιώνουν τη μεγαλύτερη ταξική εκμετάλλευση. Η βασική αιτία λοιπόν της «απαξίωσης» της ΤΕΕ είναι ο ταξικός χαρακτήρας του εκπαιδευτικού θεσμού.
Γι’ αυτό μάλλον το εν λόγω άρθρο συσκοτίζει και δεν αποκαλύπτει τη σκληρή πραγματικότητα όταν αναφέρεται στο ελκυστικό τεχνικό σχολείο που θα δίνει «την προοπτική συνέχισης των σπουδών και τις χειροπιαστές επαγγελματικές διεξόδους στην αγορά εργασίας». Αλήθεια σε ποια κοινωνική πραγματικότητα αναφέρεται ο γράφων; Γιατί στη σημερινή αποκλείεται. Όταν ο εξαρτημένος χαρακτήρας της ελληνικής αστικής τάξης περίτρανα αναδεικνύεται στη σημερινή συγκυρία, ποια αγορά εργασίας έχει στο νου του; Ή αναφέρεται στην εποχή της παραγωγικής ανασυγκρότησης που ευαγγελίζονται οι δημαγωγοί του ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμα χειρότερα υποστηρίζει τη «δυνατότητα» της νεολαίας να απορροφηθεί στα σκλαβοπάζαρα των μητροπόλεων του καπιταλισμού, μιας και εντός της ΕΕ ως «ευρωπαίοι πολίτες» έχουν οι νέοι την ελευθερία της μετακίνησης και δεν τους αφορούν τα κλειστά σύνορα και οι φράκτες της Ευρώπης.
Και μετά τον πρόλογο του άρθρου, προκειμένου να περάσει στο κυρίως μέρος παραθέτει την παραδοχή: «Τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα φάση αλλαγών στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ας δούμε το σημερινό τοπίο και κάποιες σημαντικές αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν» Τι εννοεί όταν λέει «τώρα», την εποχή κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ή την εποχή των νέων μνημονίων και της όξυνσης της επίθεσης του συστήματος στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας; Γιατί άχρονο τώρα δεν υπάρχει. Και οι αλλαγές που προτείνονται για την ΤΕΕ καθόλου σε νέα φάση δεν βρίσκονται και ούτε είναι δεδομένο ότι οι εκπαιδευτικοί και νεολαία θα τις αποδεχτούν και με κινηματικές διαδικασίες θα τις αντιπαλέψουν. Γι αυτό οι «αυτονόητες» αυτές παραδοχές από όπου κι αν προέρχονται καθόλου αθώες δεν είναι. Ίσα ίσα και ο γράφων του εν λόγω άρθρου ως άλλος κυβερνητικός εκπρόσωπος λειτουργεί όπως και το Υπουργείο, με τον υποτιθέμενο Εθνικό Διάλογο. Για παράδειγμα θα θεσπιστεί η μαθητεία. Προτείνετε πώς να γίνει.
Γενικά η λογική του άρθρου αντικατοπτρίζει τη λογική και το μέλημα των ΣΥΝΕΚ και της Κυβέρνησης για το πώς θα εφαρμοστούν οι μνημονιακές και αντιλαϊκές πολιτικές χωρίς να προκληθούν αντιδράσεις, χωρίς οι εργαζόμενοι και η νεολαία να οργανώσουν την πάλη τους, την αντίστασή τους και τις διεκδικήσεις τους.
Ας φροντίσουν όμως οι εκπρόσωποι των δυνάμεων αυτών όμως να μην γίνονται τόσο απροκάλυπτα κυνικοί και προκλητικοί. Πώς να μην σχολιάσει κανείς αυτά που εμπεριέχονται ως προτάσεις στο συγκεκριμένο άρθρο σημείο προς σημείο.
• «να αναιρεί τη μέχρι σήμερα πολυδιάσπαση της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ ενοποιώντας τη». Τι ωραία που περιγράφει την ενιαιοποίηση ειδικοτήτων που θα φέρει πολλαπλά προβλήματα στους εκπαιδευτικούς της ΤΕΕ και το κυριότερο την ενσωμάτωση της κατάρτισης σε αυτήν.
• «να αναβάλλει την οριστική επαγγελματική επιλογή για μια πιο ώριμη ηλικία» Γι’ αυτό θέλουν να προχωρήσουν στη γενική Α Λυκείου, που δημιουργεί πάλι πλεονάζον προσωπικό, για να είναι τα παιδιά πιο ώριμα κατά ένα χρόνο, όταν θα επιλέξουν ειδικότητα;
• «να οδηγεί στη χορήγηση επαγγελματικών δικαιωμάτων για τους απόφοιτους» γι’ αυτό να ενσωματώσουμε τη μαθητεία που θα δίνει «επαγγελματικά δικαιώματα»
• «να αφήνει ανοικτούς τους δρόμους για την παραπέρα ειδίκευση ή και διευκολύνει την επανεκπαίδευση σε άλλη ειδικότητα» Ως γνωστόν το να έχεις πολλές ειδικότητες και να αλλάζεις τρία, τέσσερα επαγγέλματα στον εργασιακό σου βίο είναι απολύτως συστημική αντίληψη. Άλλωστε το πρότυπο του εργαζόμενου για τον καπιταλισμό είναι ο εργαζόμενος λάστιχο. O ΘΚ πατάει χυδαία πάνω στην εργασιακή ανασφάλεια των καθηγητών στην ΤΕΕ για να εμπεδώσει την αντίληψη της εργασιακής περιπλάνησης και ευελιξίας"
• «να εξασφαλίζει την πρώτη επαφή των αποφοίτων του με την εργασία, με αξιοπρεπείς όρους εργασίας και ασφάλισης και με την εποπτεία του σχολείου.» Στο σημείο αυτό ο συνάδελφος Θ. Κοτσυφάκης ωμά αποδέχεται την μαθητεία, δηλαδή την κακοπληρωμένη εργασία ανηλίκων και μάλιστα κάνοντας λογικά άλματα αναφέρει ότι το σχολείο θα διασφαλίσει αξιοπρεπείς όρους για τους εργαζόμενους μαθητές. Πώς άραγε; Μήπως ο «άριστος εκπαιδευτικός» για την αξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αυτός που θα βρίσκει τον καλύτερο εργοδότη για τη μαθητεία των μαθητών της ΤΕΕ;
Και στη συνέχεια ενώ τελειώνουν οι προτάσεις υπογραμμίζει: «Η Επαγγελματική Εκπαίδευση και η μετέπειτα Κατάρτιση αφορούν σήμερα 160.000 νέους και νέες. Συγκεκριμένα, οι μαθητές και μαθήτριες των ΕΠΑΛ (ημερήσιων και εσπερινών) τη σχολική χρονιά 2015-16 είναι περίπου 90.000. Επίσης περίπου 10.000 ως 11.000 σπουδάζουν στις ΕΠΑΣ άλλων Υπουργείων εκτός του Παιδείας. Τέλος, περίπου 30.000 σπουδάζουν στα δημόσια και άλλοι 30.000 στα ιδιωτικά ΙΕΚ» Εξισώνει λοιπόν την εκπαίδευση με την κατάρτιση –τις συνδέει παρατακτικά-και αναφέρεται στο μεγάλο αριθμό σπουδαστών στα ΙΕΚ παραλείποντας όμως να τονίσει ότι αυτά τα παιδιά πηγαίνουν εκεί μετά τα 18!
Παραδέχεται στη συνέχεια ότι «Η Επαγγελματική Εκπαίδευση και η αρχική Κατάρτιση είναι ένα σύστημα που στη χώρα μας αναπτύχθηκε άναρχα και αμέθοδα. Τόσο από πλευράς προγραμματισμού όσο και από πλευράς σχεδιασμού των ειδικοτήτων ελάχιστα συνδέθηκε με την οικονομία της χώρας» Για αυτές τις πολιτικές δυνάμεις λοιπόν είναι αναγκαία η σύνδεση της εκπαίδευσης με την οικονομία (για τις ανάγκες του καπιταλισμού πάντα) και επειδή υπάρχει άναρχη δόμηση της σημερινής ΤΕΕ μήπως να καταργηθούν πάλι ορισμένες ειδικότητες ή να μετακινηθούν εθελοντικά σύμφωνα και με τη διακηρυγμένη κινητικότητα στο δημόσιο;
Και καταλήγει ο γράφων ότι οι προτάσεις αυτές πρέπει να εφαρμοστούν μιας και το ενιαίο 12χρονο, 14χρονο (έχουμε μπερδευτεί και με τα χρόνια) δεν είναι της παρούσης. Και όντως δεν είναι της παρούσης. Γιατί της παρούσης είναι η συγκρότηση των εργαζόμενων και της νεολαίας ενάντια στην εφαρμογή των μνημονίων, της υποταγής στις επιταγές του κεφαλαίου και του καπιταλισμού, ενάντια στη βάρβαρη επίθεση και στην καταβαράθρωση των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων
Αν τα οράματα δεν είναι της παρούσης, της παρούσης είναι να αποκαλύπτουμε τους σχεδιασμούς της εξουσίας και όσους την υπηρετούν αλλάζοντας τις λέξεις, της παρούσης είναι να πιάσουμε το νήμα και να ξετυλίξουμε αγώνες για να γίνουν κάποια στιγμή τα οράματά μας πραγματικότητα.
Φανή Ζυμβρακάκη
Μέλος Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 11/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
