Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ διοργάνωσε στην Άρτα πολιτική εκδήλωση, στο πλαίσιο των τριήμερων εορτασμών για τα 80 χρόνια από τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη και της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με δύο προσυγκεντρώσεις μελών και φίλων των κομματικών οργανώσεων της Ηπείρου, οι οποίοι κατευθύνθηκαν προς την πλατεία Σκουφά, όπου ενώθηκαν με εκατοντάδες Αρτινούς.
Το αποκορύφωμα ήταν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ενώ οι συγκεντρωμένοι φώναζαν δυνατά συνθήματα όπως «Στον Άρη Βελουχιώτη δόξα και τιμή, με το ΚΚΕ ως την ανατροπή».
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ στεφάνια κατέθεσαν και άλλοι εκπρόσωποι του κόμματος και της νεολαίας, τιμώντας τον λαϊκό ηγέτη και αγωνιστή.
Η πολιτική συγκέντρωση συνεχίστηκε με ομιλία του Κουτσούμπα, ενώ πλήθος κόσμου, εργαζόμενοι, νεολαία και εκπρόσωποι αντιστασιακών οργανώσεων παρακολούθησαν και συμμετείχαν ενεργά, τιμώντας τη μνήμη του Άρη Βελουχιώτη στον τόπο που γεννήθηκε ως Θανάσης Κλάρας.
Η Άρτεμις Παππά, στέλεχος της ΚΟ Άρτας, ευχαρίστησε όλους όσοι συνέβαλαν στην υλοποίηση του μνημείου, από τον γλύπτη και τους τεχνικούς μέχρι τις τοπικές αρχές και τους εθελοντές, υπογραμμίζοντας το ιστορικό και πολιτικό βάρος της πρωτοβουλίας.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, καθώς και βουλευτές του κόμματος, δείχνοντας τη σημασία που αποδίδει το ΚΚΕ στον αγώνα για την τιμή του λαϊκού αγωνιστή.
Απόσπασμα από την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα:
«Βρισκόμαστε απόψε εδώ, στην Άρτα, για να τιμήσουμε έναν σταυραετό του απελευθερωτικού επαναστατικού ένοπλου αγώνα, τον Άρη Βελουχιώτη.
Τέτοιες μέρες, πριν 80 χρόνια, στις 16 Ιούνη του ‘45, στο φαράγγι του Φάγγου στη Μεσούντα της Άρτας, ο Άρης Βελουχιώτης, περικυκλωμένος από δυνάμεις του αστικού στρατού, βάδισε προς την αθανασία.
Ίσως για λίγο οι διώκτες του να πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να ξεμπερδέψουν με τη μεγάλη παρακαταθήκη του Άρη, καθώς δίκαια ο ίδιος και τα κατορθώματά του έγιναν θρύλος, τραγούδι. Ίσως να πίστεψαν ότι δεν θα βρίσκονταν άλλοι για να συνεχίσουν τον δίκαιο αγώνα στον οποίο ο Άρης κατέθεσε την ίδια του τη ζωή. Δεν τα λογάριασαν όμως καλά.
80 χρόνια μετά, η παρακαταθήκη αυτή παραμένει ζωντανή κι αυτός ο ανεκπλήρωτος αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη. Μέχρι την απαλλαγή της εργατικής τάξης, του ελληνικού λαού από κάθε μορφής καταπίεση και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.
Η σημερινή μας εκδήλωση δεν είναι φυσικά η πρώτη με την οποία το Κόμμα τιμά τον Άρη και εδώ, στην Άρτα, στην Ήπειρο, σε έναν τόπο που σε κάθε γωνιά του υπάρχει το ιστορικό του αποτύπωμα, μνημονεύεται η δράση του. Όμως τώρα, με το στήσιμο της προτομής εδώ, στο κέντρο της Άρτας, ένα ιστορικό χρέος ξεπληρώνεται.
Χρέος στον κομμουνιστή, στον λαϊκό ηγέτη, στον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ που με πάθος και τόλμη έδωσε όλες του τις δυνάμεις στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας από τον χιτλερο-φασιστικό ζυγό.
Γι’ αυτό και είναι χιλιάδες οι Αρτινοί που στο άκουσμα της είδησης για τα σημερινά αποκαλυπτήρια απάντησαν αυθόρμητα και πηγαία: «Έπρεπε να γίνει»! Κι έχουν απόλυτο δίκιο.
Αναδείχτηκε σε στρατηλάτη του λαϊκού στρατού
Ο Άρης, αυτός ο θρύλος, που η δράση του συνδέεται με σημαντικές στιγμές της ένοπλης πάλης για την αποτίναξη του ναζιστικού ζυγού, αναδείχθηκε μέσα από τα σπλάχνα του ΚΚΕ.
Και είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψει κανείς σε μια ομιλία αυτή την πολυτάραχη, συγκλονιστική ζωή του Θανάση Κλάρα, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Άρη Βελουχιώτη.
Γεννήθηκε το 1905 στη Λαμία. Μετά τις σπουδές του διορίζεται γεωπόνος στη Γεωργική Υπηρεσία, συγκρούεται με τους προϊσταμένους του και παραιτείται.
Τότε κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου έρχεται σε επαφή με κομμουνιστές. Γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ και στη συνέχεια του ΚΚΕ. Το 1926 κατατάσσεται στον Στρατό και τον επόμενο χρόνο στέλνεται στο κολαστήριο του Πειθαρχικού Ουλαμού Καλπακίου.
Το 1927 κατεβαίνει ξανά στην Αθήνα. Αναλαμβάνει καθοδηγητικές χρεώσεις και διάφορες κομματικές δουλειές και στη συνέχεια συντάκτης του “Ριζοσπάστη”.
Μετά από διαδοχικές συλλήψεις και αποδράσεις, το 1937, κατά τη δικτατορία του Μεταξά, συλλαμβάνεται στη Δράμα και μεταφέρεται στις Φυλακές της Αίγινας. Το 1939 μεταφέρεται στις Φυλακές Κέρκυρας, όπου, θεωρώντας ότι εκπληρώνει κομματική εντολή που αποσκοπούσε στο να συνδράμει στην ανασυγκρότηση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων, υπογράφει τη γνωστή δήλωση μετανοίας.
Στην πραγματικότητα η εντολή προερχόταν, όχι από τον Ζαχαριάδη, αλλά από τον πράκτορα της Ασφάλειας, πρώην μέλος του ΠΓ Τυρίμο της χαφιέδικης “Προσωρινής Διοίκησης”, που είχε συγκροτηθεί από τον Μανιαδάκη της δικτατορίας Μεταξά για να προκαλέσει σύγχυση στο Κόμμα. Για τη δήλωση διαγράφεται, ενώ μετά την αποφυλάκισή του σωστά διατηρεί αποστάσεις από την χαφιέδικη “Προσωρινή Διοίκηση”.
Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου στρατεύεται και πολεμάει στο Μακεδονικό Μέτωπο έως και τη συνθηκολόγηση. Τότε επιστρέφει στην Αθήνα και αποκτά επαφή με την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, που ανασυγκροτήθηκε τον Ιούλη του 1941, έπειτα από αποδράσεις κομμουνιστών από τις φυλακές.
Το φθινόπωρο του 1941, αφού αποκαταστάθηκε ως μέλος του Κόμματος, στέλνεται στη Ρούμελη και ειδικότερα στη Φθιώτιδα, για να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση και το έδαφος ανάπτυξης του ένοπλου αγώνα.
Στις 2 του Μάη του 1943, ο Άρης τοποθετείται καπετάνιος του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ με στρατιωτικό αρχηγό τον δοξασμένο στρατηγό Σαράφη και αντιπρόσωπο του ΕΑΜ τον Αντρέα Τζήμα (Σαμαρινιώτη).
Οι ικανότητές του φάνηκαν ιδιαίτερα από το ξεκίνημα του αντάρτικου, στον τρόπο που αντιμετώπισε τις πρώτες δυσκολίες. Ήταν ιδιοφυής. Γνώριζε την επιστήμη και την τέχνη διεξαγωγής του πολέμου. Είχε σκέψη στρατηγική και σπάνια τακτική αντίληψη στο πεδίο της μάχης, που αιφνιδίαζε τους αντιπάλους του και τους έφερνε σε αδιέξοδο. Συνδύαζε σωστά την προσωπική, την άφθαστη παλικαριά του με την εφευρετικότητα. Επαναστάτης ο ίδιος, αναδείχτηκε σε στρατηλάτη του λαϊκού στρατού.
Αυτά τα χαρίσματα του Άρη είναι ξακουστά και εδώ στην Ήπειρο, όπου η δράση του συνδέεται με την ταξική σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τον ΕΔΕΣ του Ζέρβα, που είχε τον κύριο όγκο των δυνάμεών του εδώ στην περιοχή.
Από τον Οκτώβρη του 1943 γενικεύτηκαν οι πολεμικές συγκρούσεις, μετά την επέκταση των επιθέσεων του ΕΔΕΣ κατά των Συνταγμάτων του ΕΛΑΣ που υπάγονταν στην Ήπειρο. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση ο Άρης στάλθηκε στην Ήπειρο, όπου στις 16 Οκτώβρη 1943 οργάνωσε συνδυασμένο χτύπημα. Τελικά ο ΕΛΑΣ απώθησε τον ΕΔΕΣ.
Ο Άρης όμως ξαναβρέθηκε στην Ήπειρο κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, όπου μαζί με τον Σαράφη, είχαν κληθεί να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ που ήταν συγκεντρωμένες στην περιοχή. Μετά από πολύνεκρες μάχες ο ΕΔΕΣ εκδιώχθηκε από την Άρτα στις 21 Δεκεμβρίου και στις 23 του ίδιου μήνα ο Άρης και ο Σαράφης μπήκαν στα Γιάννενα. Τα τμήματα του ΕΔΕΣ σχεδόν διαλύθηκαν».
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εθνικό Απολυτήριο: Τέλος στις Πανελλαδικές όπως τις ξέραμε - Τι αλλάζει
Το νέο σήμα που μπαίνει στους δρόμους – Τι σημαίνει η πινακίδα με το λουλούδι;
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 16/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ