Άλλοι συνεχίζουν την καθημερινότητά τους σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, ενώ άλλοι απομονώνονται πλήρως μέχρι να επουλωθεί το εσωτερικό τραύμα. Υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν στήριξη από το περιβάλλον τους και άλλοι που επιλέγουν τη σιωπή και την εσωστρέφεια. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει μια κοινή ψυχολογική πορεία που ακολουθείται σε περιόδους πένθους: τα πέντε στάδια, όπως τα ανέλυσε η ψυχίατρος Elisabeth Kübler-Ross στο έργο της.
Ας δούμε αναλυτικά αυτά τα στάδια:
1. Άρνηση
Στην αρχή της διαδικασίας, η είδηση της απώλειας μοιάζει αδιανόητη. Το άτομο αρνείται να αποδεχτεί το γεγονός, λειτουργώντας αμυντικά απέναντι στην πραγματικότητα. Η άρνηση είναι ένα φυσικό προστατευτικό τείχος, που δίνει χρόνο στο μυαλό να προσαρμοστεί στη νέα συνθήκη. Η δυσπιστία, η απάθεια ή ακόμα και η ψευδαίσθηση ότι το γεγονός δεν συνέβη, είναι εκδηλώσεις αυτής της φάσης.
2. Θυμός
Καθώς η πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη, το πένθος συχνά μετατρέπεται σε θυμό. Ο πόνος βρίσκει διέξοδο μέσα από την οργή: προς γιατρούς, συγγενείς, ακόμα και προς τον ίδιο τον εκλιπόντα. Ο θυμός είναι μέρος της προσπάθειας να βρεθεί ένα "γιατί" ή ένας υπεύθυνος, ενώ πολλές φορές στραφεί και προς τον εαυτό, γεννώντας ενοχές. Είναι όμως ένα απαραίτητο βήμα για την αποφόρτιση των έντονων συναισθημάτων.
3. Διαπραγμάτευση
Το στάδιο αυτό χαρακτηρίζεται από την εσωτερική αναζήτηση λύσεων ή συμβιβασμών. Το άτομο προσπαθεί να "παζαρέψει" με τη μοίρα ή με τον Θεό για να ανατρέψει την απώλεια. Αν και συχνά μη ρεαλιστική, η διαπραγμάτευση αποκαλύπτει την ανάγκη για έλεγχο απέναντι σε μια κατάσταση που μοιάζει ανεξέλεγκτη. Παράλληλα, αρχίζει να εισέρχεται η λογική αποδοχή της πραγματικότητας.
4. Κατάθλιψη
Σε αυτό το σημείο, το πένθος βαθαίνει. Η απώλεια είναι πια αναπόφευκτα συνειδητή και το άτομο βυθίζεται σε συναισθήματα λύπης, κενότητας και απογοήτευσης. Το παρόν μοιάζει ανυπόφορο και το μέλλον χωρίς νόημα. Το κλάμα, η αδράνεια και η γενικευμένη απογοήτευση είναι κοινές αντιδράσεις. Είναι μια περίοδος δύσκολη αλλά καθοριστική, καθώς μέσα από αυτή το άτομο αρχίζει να επεξεργάζεται ουσιαστικά το γεγονός.
5. Αποδοχή
Το τελευταίο στάδιο δεν σημαίνει λήθη ή αδιαφορία. Αντιθέτως, σημαίνει συμφιλίωση με το αναπόφευκτο. Η απώλεια παραμένει, αλλά παύει να παραλύει την καθημερινότητα. Το άτομο αρχίζει να ανακτά σταδιακά τον ρυθμό της ζωής του, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν πονάει. Ο πόνος αποκτά μια πιο ήπια μορφή και μετατρέπεται σε ανάμνηση. Το πρόσωπο που έφυγε εξακολουθεί να υπάρχει μέσα από τις αναμνήσεις και τη θέση που έχει πλέον στην καρδιά.
Το πένθος δεν έχει αυστηρούς κανόνες
Τα πέντε στάδια δεν ακολουθούν πάντα μια γραμμική πορεία, ούτε είναι υποχρεωτικό να εμφανιστούν με την ίδια σειρά ή την ίδια ένταση σε όλους. Ο καθένας πενθεί με τον δικό του ρυθμό, και η διαδικασία μπορεί να είναι κυκλική ή να επαναλαμβάνεται.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Αυτός είναι ο δημοσιογράφος που εκβίαζε την Ζέττα Μακρή - Πώς παγιδεύτηκε
750 ευρώ σε 170.000 πολίτες - Πάρτε τα με μια μόνο αίτηση και όλα εξα αποστάσεως μέσω golearn
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 2/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ