Alfavita Newsroom Δεν πιστεύω να υπάρχει Ελληνας, αριστερός, κεντρώος ή δεξιός, με βασικές γνώσεις για το πώς πρέπει να είναι ένα σύγχρονο κράτος, που να μη διαπιστώνει, ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει γίνει ακόμη αληθινό αστικό κράτος με όλη τη σημασία της λέξης, όπου ο πολίτης έχει νομική υπόσταση και δεν είναι ένας απλός υπήκοος-πιόνι, παραδομένος στην αυθαιρεσία του κάθε γελοίου γραφειοκράτη, που νιώθει ότι ο ίδιος είναι το Κράτος.
Δεν πιστεύω να υπάρχει Ελληνας, αριστερός, κεντρώος ή δεξιός με βασικές γνώσεις γύρω απ΄ τη νεότερη ιστορία μας, που να αμφισβητεί, ότι ο θρίαμβος της οικογενειοκρατίας και του πελατειακού κράτους, που διαδέχτηκαν το φόνο του Καποδίστρια, δεν είναι η αρχική και γενεσιουργός αιτία της ανυπαρξίας του κράτους και κατά συνέπεια των περισσοτέρων, αν όχι, όλων των δεινών μας.
Στη χώρα που πριν 24 αιώνες, ο άνθρωπος που επηρέασε όσο κανείς άλλος την εξέλιξη του πνεύματος και της παιδείας στον κόσμο, ο Πλάτων, είπε «δεν υπάρχει τίποτα πιο θείο από την παιδεία , που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί για τον εαυτό του και για την πολιτεία»( Νόμοι A 654 e ) τοποθετώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την παιδεία πάνω ακόμη και απ’ τους Θεούς, έρχονται σήμερα κάποιοι, που «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ», επιδιώκουν να κάνουν την παιδεία προαγωγό ενός πελατειακού συστήματος, που δε γνώρισε μέχρι σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Είναι λίγο-πολύ γνωστό σε όλους, ότι υπάρχουν καθηγητές δίχως όρεξη, δίχως μεράκι και δίχως αγάπη γι αυτό που κάνουν, γιατί βρέθηκαν εντελώς τυχαία στο χώρο, όπως υπάρχουν και καθηγητές με όρεξη και αγάπη γι αυτό που κάνουν γιατί το επέλεξαν, οι οποίοι βλέπουν τη διδασκαλία ως λειτούργημα και γι αυτό πιστεύουν σ’ αυτό που λέμε άτυπο «Συμβόλαιο Μάθησης» μεταξύ του καθηγητή και του μαθητή. Οι πρώτοι είναι εκείνοι που μπαίνουν απροετοίμαστοι στην τάξη και κοιτούν διαρκώς την ώρα ή περιμένουν να ακούσουν του κουδούνι. Οι δεύτεροι, είναι εκείνοι, οι οποίοι νιώθουν ταγμένοι στο να υπηρετήσουν το λειτούργημά τους βάζοντας ως πρώτη προτεραιότητα τη μάθηση και την παρακίνηση των μαθητών στο να μάθουν να αγαπούν το να μαθαίνουν μόνοι τους.
Ενώ λοιπόν, θα περιμέναμε όλοι από μια αριστερή κυβέρνηση να θέσει την παιδεία στην υπηρεσία των άμεσα ενδιαφερόμενων και επωφελούμενων, που είναι οι μαθητές θέτοντας περιορισμούς στη δυνατότητα να μπαίνουν στην τάξη και να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά μας άτομα εντελώς ανίκανα, μέχρι επικίνδυνα για την πνευματική τους υγεία, που θα μπορούσαν όμως να προσφέρουν περισσότερα σε άλλη θέση, τι κάνει;
Στο όνομα, δήθεν, του εκδημοκρατισμού του σχολείου, φέρνει ένα νομοσχέδιο, που στα κριτήρια για την αξιολόγηση των διευθυντών, η φωνή του Συλλόγου Διδασκόντων αποτελεί το 33%, δηλαδή το ένα τρίτο επί του συνόλου των κριτηρίων, που πρακτικά σημαίνει, ότι είναι δύσκολο μέχρι ανέφικτο να επιλεγεί διευθυντής σε σχολείο δίχως τη συγκατάβαση των «συναδέλφων», αφού οι συνάδελφοι ψηφίζουν με ψηφοδέλτια , με ένα σταυρό, βάσει του πλειοψηφικού συστήματος και όποιος υποψήφιος δε συγκεντρώσει το 20% αποκλείεται αυτομάτως. Εάν υπήρχε μια κλίμακα με 7 ή 10 προσόντα ικανοτήτων και δεξιοτήτων, βάσει των οποίων θα μπορούσαν οι συνάδελφοι, αν ήταν δυνατόν ακόμη και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι(γονείς και μαθητές), να αξιολογήσουν τον υποψήφιο, δε νομίζω να ήταν κανείς εναντίον μιας τέτοιας δημοκρατικής διαδικασίας.
Ηδη όμως, αμέσως μετά τις διαρροές για το νομοσχέδιο με ψηφοδέλτια, λευκό και ένα σταυρό, άρχισε μια έντονη προεκλογική δραστηριότητα ανάμεσα σε «συναδέλφους» για τη συγκέντρωση κουκιών. Εάν στο σκεπτικό του υπουργείου παιδείας υπήρχε η πρόθεση να τοποθετηθούν συνδικαλιστές ή γενικώς άτομα κοινωνικώς δραστήρια, θα απογοητευτούν. Αυτό που σίγουρα δε γνώριζαν στο υπουργείο, είναι αυτό που εδώ και μέρες συμβαίνει. «Συνάδελφοι», που οι ίδιοι δεν έχουν τα προσόντα αλλά λόγω άλλου τρίτου είδους σχέσεων και όχι οπωσδήποτε, κομματικών, έχουν δημιουργήσει «Ομάδες Λόμπι» συμφερόντων, τηλεφωνούν σε υποψήφιους διευθυντές προσφέροντας, με το «αζημίωτο» φυσικά, τις ψήφους τους έναντι …….ο καιρός θα δείξει. Και σίγουρα με συνθήματα «είναι δικός/ή μας και δεν τον/τη ρίχνουμε ότι κι αν κάνει» όπως π.χ αν έρχεται καθυστερημένα, αν δεν είναι συνεπής, αν είναι συχνά άρρωστος/η ή δεν έρχεται κάποιες ημέρες για κάποια ασήμαντη αφορμή κ.λ.π, κ.λ.π. «κάνουμε τα στραβά μάτια γιατί είναι δικός μας», θα αποτελέσουν το νέο «μαθησιακό-πολιτισμικό» περιβάλλον του Νέου Σχολείου.
Μαθησιακό Συμβόλαιο και Μαθητής, είναι το τελευταίο που θα ενδιαφέρει το/την διευθυντή/θύντρια και το χειρότερο, τα σχολεία θα πολωθούν στους ανίκανους πολλούς που έχουν φροντίσει να ενώσουν όλους τους ανίκανους σε πλειοψηφική ομάδα με το μέρος τους και στους συνειδητούς που θα περιθωριοποιηθούν γιατί κάνουν σωστά τη δουλεία τους και αποτελούν κίνδυνο για τους πολλούς ανίκανους.
Τα καλά σχολεία θα αφεθούν στην τύχη και θα είναι ελάχιστα. Τα περισσότερα, θα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από σχολεία. Θα γίνουν εργαστήρια εκκόλαψης των οργανωμένων διαπλεκόμενων, που θα είναι οι μάγκες, οι πονηροί και οι καπάτσοι, αυτοί που έμαθαν μια ζωή να εξαγοράζουν και να εξαγοράζονται και που μέσα από ομάδες αναζητούν το όχημα για τη δική τους κοινωνική και οικονομική ανέλιξη σε βάρος των συναδέλφων και κυρίως των μαθητών.
Αν σχεδιάζετε τέτοια σχολεία, κλείστε τα καλύτερα.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
