Μπορεί ένας πόλεμος να περικλείει την ηθική; Μπορεί ένας πόλεμος να γίνεται προληπτικά; Δικαιούται ένα κράτος για να εξολοθρεύσει τρομοκράτες, να βομβαρδίζει πληθυσμούς άλλου κράτους μέσα στο οποίο κρύβονται;
Αν για παράδειγμα μαθαίναμε ότι στη Νέα Υόρκη ζουν τρομοκράτες, θα νομιμοποιούνταν για παράδειγμα ο Καναδάς να βομβαρδίσει το Μανχάταν;
Η ηθική σε κάθε πόλεμο αποτελεί μία πολύ ελαστική παράμετρο που χρησιμοποιείται ως παράλληλο όπλο.
Όπλο που η κάθε πλευρά το προσαρμόζει στις ανάγκες της στη διάρκεια του πολέμου.
Παράλληλα όμως η κάθε πλευρά φοβάται τις επιπτώσεις της χρήσης του, μετά από τη λήξη του.
Ανάμεσα σε τέτοια διλήμματα, ηθικούς και φιλοσοφικούς προβληματισμούς, ο κόσμος αναρωτιέται, γιατί στην Παλαιστίνη και στη Γάζα σκοτώνουν τα παιδιά.
Αναρωτιούνται, μέσα απ' το προσωπικό πρίσμα του καθενός, γιατί να συμβαίνει αυτό, αφού οι εισβολείς έχουν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής από έδαφος, θάλασσα και αέρα, χωρίς καμία πλέον αντίσταση.
Έχουν όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά και όπλα ακριβείας. Έχουν την τεχνολογία να σημαδεύουν από χιλιόμετρα μακριά με ακρίβεια εκατοστών.
Έχουν ατομικό εξοπλισμό για να νικούν σε κάθε σώμα με σώμα μάχη.
Έχουν την τεχνολογία να βομβαρδίζουν όποιον θεωρούν εχθρό και μόνον αυτόν, μέσα στο σπίτι του, στο κρεβάτι του, ακόμη και απ' το κινητό του.
Έχουν την ικανότητα να βλέπουν από χιλιόμετρα μακριά την κάθε κίνηση οποιουδήποτε θελήσουν.
Και κυρίως, έχουν την ανήθικη, επεκτατική και σχεδόν παγκοσμίως αποδεκτή υπεροψία να τα εφαρμόζουν.
Γιατί λοιπόν να σκοτώνουν τόσα παιδιά, χιλιάδες αθώα πλάσματα, σε έναν πόλεμο που τα ίδια απλώς δεν καταλαβαίνουν;
Και να η απάντηση που δένει ξεκάθαρα με τον φόβο της ηθικής που λέγαμε.
Γιατί από την ιστορική τους εμπειρία γνωρίζουν καλά, ότι ένα παιδί που έχει χάσει τα αδέλφια του και τους γονείς του, που έχει νοιώσει τόσο σωματικό και ψυχικό πόνο, που έχει πεινάσει χωρίς να του δίνουν τροφή, που έχει ίσως ακρωτηριαστεί, που έχει βιώσει την φρίκη του πολέμου, που έχασε τα πάντα..., αυτό το παιδί, δεν μπορεί να ζήσει ποτέ μία φυσιολογική ζωή.
Δεν γίνεται, είναι σχεδόν αδύνατο, αυτά τα ανεξίτηλα τραύματα της παιδικής του ηλικίας να μην το οδηγήσουν σε μία ατελείωτη, συνειδητή και χωρίς όρους δίψα για εκδίκηση.
Στο όνομα της ηθικής του που βίωνε την αδικία, στο όνομα της οικογένειάς του, στο όνομα του Θεού του, στο όνομα των αγαπημένων ψυχών που του έκλεψαν από δίπλα του, στο όνομα του τόπου απ' τον οποίο το εξόρισαν, δεν είναι δυνατόν αυτό το παιδί να μην εκδικηθεί.
Αυτό το ξέρουν καλά. Για αυτό στην Παλαιστίνη και στη Γάζα, διόλου τυχαία, σκοτώνουν οικογένειες και παιδιά.
Συνειδητά και μεθοδικά ψάχνουν να μειώσουν όσο γίνεται αυτόν τον πληθυσμό.
Για αυτό η ευθύνη της κυβέρνησης του Ισραήλ απέναντι στους Ισραηλινούς, τους Άραβες και τους Μουσουλμάνους, την ανθρωπότητα, είναι τεράστια.
Γιατί συνεχίζει να κάνει την ειρήνη στην πολυβασανισμένη περιοχή, ακόμη πιο δύσκολη.
Γιατί και πάλι δημιουργεί, για τις επόμενες αρκετές γενιές, έναν πληθυσμό παιδιών, όσων απομείνουν, που ως ενήλικες θα ψάχνουν με τη δική τους ηθική το δίκιο τους, στην εκδίκηση και στον θάνατο.
Στο μέλλον ως ενήλικες, άλλοι θα τους βαφτίζουν "τρομοκράτες", άλλοι "μάρτυρες".
Ο καθένας τους θα τα "βλέπει" με τη δική του ματιά.
Είτε τρομοκράτες είτε μάρτυρες όμως, τώρα είναι παιδιά...
Ευάγγελος Ηλιάδης
M.Sc. Βιολόγος - εκπαιδευτικός
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 16/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
