Η πρωτοβουλία αυτή ξεκίνησε σε μια περίοδο όπου η γλώσσα δεν ήταν μόνο εργαλείο έκφρασης, αλλά και ζήτημα ταυτότητας και πολιτισμού. Από το 1913 κι έπειτα, είχαν ξεκινήσει γλωσσικές και εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, ενώ και στο εξωτερικό υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για τη νεοελληνική γλώσσα, όπως φανερώνει η ίδρυση του Ινστιτούτου Σορβόνης από τον Hubert Pernot.
Ας δούμε μερικές από τις απαντήσεις που δόθηκαν τότε:
Κωστής Παλαμάς: επέλεξε τη λέξη «δημοτικισμός».
Γρηγόρης Ξενόπουλος: του άρεσε η λέξη «αισιοδοξία».
Σπύρος Μελάς: ξεχώρισε τη λέξη «ελευθερία».
Ζαχαρίας Παπαντωνίου: διάλεξε τη λέξη «μοναξιά».
Ουμβέρτος Αργυρός (ζωγράφος): αγαπούσε τη λέξη «χάρμα».
Σωτήρης Σκίπης: πρότεινε το «απέθαντος», έναντι του «αθάνατος».
Παντελής Χορν: προτίμησε τη λέξη «νειάτα».
Δημήτριος Καμπούρογλους: ξεχώρισε το παλαιό επίθετο «ιμερτή».
Νικόλαος Λάσκαρις: απάντησε «ζάχαρη».
Διονύσιος Κόκκινος: διάλεξε τη «χίμαιρα».
Λέξεις όπως «ελπίδα», «όνειρο», «πίστη», «θάλασσα» και «ζωή» συνοδεύουν την Ελλάδα σε δύσκολες αλλά και ελπιδοφόρες περιόδους. Μέσα από τη γλώσσα μας, αποτυπώνονται συναισθήματα, αξίες και η ίδια η ψυχή ενός λαού.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εθνικό Απολυτήριο: Τέλος στις Πανελλαδικές όπως τις ξέραμε - Τι αλλάζει
Το νέο σήμα που μπαίνει στους δρόμους – Τι σημαίνει η πινακίδα με το λουλούδι;
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 16/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
