Alfavita Newsroom Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το 39,1% των απασχολουμένων στον πρωτογενή τομέα έχει απολυτήριο μόνο Δημοτικού (στην Ελλάδα έχει μόνο απολυτήριο Δημοτικού σχολείου το 10,1% του πληθυσμού), το 20,6% έχει απολυτήριο Γυμνασίου (στην Ελλάδα έχει απολυτήριο Γυμνασίου το 8,7% του πληθυσμού), το 30,4% έχει απολυτήριο Λυκείου (στην Ελλάδα έχει απολυτήριο Λυκείου το 34,2% του πληθυσμού), το 4,2% έχει μεταδευτεροβάθμια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση (στην Ελλάδα μεταδευτεροβάθμια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση έχει το 9,7% του πληθυσμού), το 4,5% έχει τριτοβάθμια εκπαίδευση (στην Ελλάδα τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει το 31,3% του πληθυσμού), και το 0,4% έχει μεταπτυχιακό τίτλο (στην Ελλάδα μεταπτυχιακό τίτλο έχει το 5,9% του πληθυσμού).
Μάλιστα όλη αυτή η εκπαίδευση γίνεται με συστήματα αστικού τύπου σχολείων, δηλαδή με σχολεία που ωθούν τους μαθητές στον αστικό τρόπο ζωής και εργασίας, όχι στον αγροτικό. Ο αστικός από τον αγροτικό τρόπο ζωής και εργασίας διαφέρουν ριζικά. Έτσι, ακόμα και τα Λύκεια και η Τεχνική-Επαγγελματική Εκπαίδευση, οδηγούν σε αστικά επαγγέλματα και τρόπο ζωής, και όχι σε αγροτικά επαγγέλματα.
Στους αστούς άλλος είναι ο χώρος εργασίας και άλλος ο χώρος ζωής. Συνήθως πρόκειται για 8ωρο/5νθήμεο στην αστική εργασία με ελεύθερα Σαββατοκύριακα και διακοπές στη ζωή. Στους αγρότες πρόκειται για 24ωρο/7ήμερο διαθεσιμότητας για εργασία ή/και εργασία, και η ζωή με την εργασία συμπίπτει απολύτως στον χρόνο και στον χώρο.
Τα αγροτικά σχολεία θα έπρεπε να ήταν σχολεία μαθητείας, όπου οι μαθητές θα εργαζόντουσαν στα χωράφια ή στις εκτροφές, και παράλληλα θα μάθαιναν τις απαραίτητες γνώσεις για αυτά που κάνουν, ενώ θα ζούσαν μέσα ή δίπλα σε αυτές τις εκμεταλλεύσεις.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει, με σχολεία που θα είχαν κανονικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις όπου οι μαθητές θα ζούσαν δίπλα σε αυτές 24 ώρες, άρα θα είχαν οικοτροφεία για τους μαθητές και τις οικογένειες των εκπαιδευτών-καθηγητών. Εκεί θα τους δινόταν η ευκαιρία να δημιουργούν μικρές αγροτικές επιχειρήσεις μικρής διάρκειας, μηνών ή έτους, ώστε να εκπαιδεύονται στην αγροτική επιχειρηματικότητα, τόσο την οικογενειακή (δηλαδή δύο-τρεις μαθητές μαζί), όσο και τη συλλογική (συνεργατική), που μπορεί να γίνει σε επίπεδο τάξης με τις διαφορετικές εκμεταλλεύσεις. Το ίδιο αγροτικό σχολείο με μαθητεία θα μπορούσε να γίνει με φιλοξενία δύο-τριών μαθητών σε κάθε αγρόκτημα, και να πηγαίνουν στο σχολείο μία-δύο ημέρες την εβδομάδα.
Οι χώροι φιλοξενίας θα μπορούσαν να είναι αγροτουριστικά καταλύματα (ακόμα και με προγράμματα μορφής LEADER), όπου οι μαθητές θα μάθαιναν τόσο από τον αγρότη (με κατάλληλη βοήθεια από το αγροτικό σχολείο), όσο και από τους καθηγητές για τα θεωρητικά τις μία-δύο μέρες που θα πήγαιναν στο αγροτικό σχολείο. Αυτή η δεύτερη μορφή δίνει τη δυνατότητα τα γίνουν πολλά σχολεία, γιατί δεν απαιτούνται υποδομές με μεγάλο κόστος, διότι χρησιμοποιούνται οι υποδομές των αγροτών, ενώ ταυτόχρονα ανεβαίνει το επίπεδο όλων των αγροτών της περιοχής, καθ’ όσον για να χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτές πρακτικής στους μαθητές, θα έπρεπε να υποστηριχθούν, και βέβαια να γίνουν φορείς εκπαίδευσης οι αγρότες, αρχηγοί αγροτικών εκμεταλλεύσεων της περιοχής. Οι αγρότες που θα φιλοξενούν μαθητές θα παίρνουν μονάδες στα σχέδια βελτίωσης για να εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό τους, και έτσι όλη η αγροτική παραγωγή έχει να ωφεληθεί.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα αγροτικά επαγγέλματα (γεωργός, κτηνοτρόφος, ψαράς, δασοκόμος), δεν είναι ελευθέρια επαγγέλματα, αλλά καθαρά επιχειρηματικές μονάδες με υψηλές επενδύσεις (μέσος όρος επένδυσης τουλάχιστον 150.000€/επιχείρηση στην ελληνική πραγματικότητα), και με πολύ μεγάλες αβεβαιότητες, καθ’ όσον οι «συμβάσεις καιρού» με τον Θεό είναι απρόβλεπτες.
Οι αγρότες δεν είναι απλά παραγωγοί, εργάτες γης και καλλιεργητές επιδοτήσεων, αλλά παράγουν ό,τι θέλει ο καταναλωτής, επομένως πρέπει να γνωρίζουν τεχνικές έρευνας αγοράς και αξιοποίησης των αποτελεσμάτων τους. Επίσης πρέπει να μπορούν να αξιοποιούν αποτελεσματικά και παραγωγικά τις εξελίξεις της επιστήμης και της εφαρμοσμένης έρευνας, η οποία θα έπρεπε να βρίσκεται στην υπηρεσία του αγρότη και όχι να βρίσκεται στον «κόσμο» της, αποκομμένη από τις ανάγκες των αγροτών, ερευνώντας την «επίδραση του πετάγματος της μύγας στην διαμόρφωση αντικυκλώνων στην Ανταρκτική».
Αλλά γιατί δεν υπάρχουν σωστά αγροτικά σχολεία; Γιατί δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αγροτικά σχολεία παρά μόνο τρία-τέσσερα σε όλη την Ελλάδα;
Τελικά, παρά τις διαβεβαιώσεις για το ενδιαφέρον όλων για τον αγροτικό κόσμο, μήπως η διαπιστωμένη έλλειψη αγροτικών σχολείων σημαίνει τη διάθεση να μην επιτρέψουμε στους αγρότες να παίζουν τον ρόλο που μπορούν στο ελληνικό κράτος;
Μήπως η έλλειψη γενικής εκπαίδευσης και ειδικής αγροτικής εκπαίδευσης στους αγρότες, κρατάει δέσμιους τους αγρότες για να μη διεκδικήσουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής και να απαιτήσουν τον σεβασμό του πολιτισμού και του τρόπου ζωής τους;
Πηγή: inkomotini.news
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει «νείρομαι»;
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
