Κοινή συμφωνία επιχείρησης και εργαζομένων για την αναλογική αύξηση μισθού και ωρών εργασίας, με άλλα λόγια: Τετραγωνισμός του κύκλου.
Απόσπασμα από τον περίφημο διάλογο Αθηναίων και Μηλίων κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν οι πανίσχυροι Αθηναίοι απαίτησαν από τους αδύναμους Μήλιους να συμμαχήσουν μαζί τους εναντίον των Σπαρτιατών, υπό την απειλή της εξόντωσης, παρμένο από τον Θουκυδίδη και την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου. Συγκεκριμένα οι απεσταλμένοι των Αθηναίων απηύθηναν στους άρχοντες των Μηλίων, μεταξύ άλλων και τα παρακάτω λόγια, σε μετάφραση Ελ. Βενιζέλου: «…έχομε την απαίτηση να επιδιώξωμε πιο πολύ να επιτύχωμε τα δυνατά απ’ όσα κι οι δυό μας αληθινά έχομε στο νού μας, αφού ξέρετε όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του, κι ότι, όταν αυτό δεν συμβαίνη, οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται.».
Επομένως, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του.
Ερχόμαστε τώρα στη σύγχρονη πραγματικότητα και σας παραθέτω ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την διακαναλική συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στις 12 Μαΐου 2019:
«…Όταν μία επιχείρηση συμφωνεί με τους εργαζόμενους με επιχειρησιακή σύμβαση να πάει από πενθήμερο σε επταήμερο, με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και με πολύ καλύτερες απολαβές απ' ότι θα είχαν οι εργαζόμενοι πριν και με αυξημένα δικαιώματα και συμφωνούν τα δύο μέρη, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να αναγνωρίζουμε ότι είμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει και πρέπει εργαζόμενοι, επιχειρήσεις και κράτος να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.».
Για να δείτε σχετικά πατήστε ΕΔΩ
Η υπογράμμιση είναι δική μου και να με συγχωρέσει ο δημοσιογράφος του σχετικού ρεπορτάζ για αυτή μου την επέμβαση στα γραφόμενα. Το θεώρησα όμως απαραίτητο διότι τα υπογραμμισμένα έρχονται, κατά την γνώμη μου πάντα, σε πλήρη αντίθεση με όσα παραπάνω η Ιστορία και ο Θουκυδίδης μας διδάσκει.
Εξηγούμαι: Ας βάλουμε στη θέση των επιχειρήσεων και εργοδοτών τους Αθηναίους και στη θέση των εργαζομένων τους Μηλίους. Αν κάποιος έχει άλλη άποψη για το σε ποια θέση θα πρέπει να τεθεί η κάθε πλευρά, είμαι ανοιχτή σε αντίθετη άποψη, τεκμηριωμένη με επιχειρήματα. Μέχρι τότε όμως ας θεωρήσουμε φυσιολογική την παραπάνω μετατόπιση ρόλων. Δηλαδή οι επιχειρήσεις είναι η ισχυρή πλευρά (Αθηναίοι) και οι εργαζόμενοι η ασθενής Μήλιοι). Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη λοιπόν η ισχυρή πλευρά κερδίζει στην διαπραγμάτευση όσα της επιτρέπει η δύναμή της, ενώ η αδύναμη πλευρά υποχωρεί όσο της το επιβάλλει η αδυναμία της. Ο κύριος Μητσοτάκης όμως φαίνεται να έχει άλλη γνώμη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση φαντάζομαι ότι η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησης, προϋποθέτει την αύξηση των ημερών και ωρών εργασίας των εργαζομένων σε αυτήν, με το μικρότερο δυνατόν κόστος για την επιχείρηση, δηλαδή την μικρότερη δυνατή ανταμοιβή των εργαζομένων για την αύξηση του χρόνου εργασίας τους. Φανταστείτε τώρα μία χώρα όπου δεν υπάρχει νομικός περιορισμός και αποτελεσματικός κατασταλτικός μηχανισμός, για την εβδομαδιαία απασχόληση των εργαζομένων και ο χρονικός ορίζοντάς της τίθεται με συμφωνία των εργοδοτών-επιχειρήσεων και των εργαζομένων και δεν ισχύουν οι συλλογικές και οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας, παρά μόνο ό,τι συμφωνηθεί σε κάθε επιχείρηση μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων.
Ας προχωρήσουμε και εμείς με την σειρά μας, λόγω προεκλογικής περιόδου, σε ένα γκάλοπ, σύμφωνα με το παραπάνω σενάριο:
Στην διαπραγμάτευση των εργοδοτών με τους εργαζόμενους συμφωνείται η αύξηση της εβδομαδιαίας και ημερήσιας απασχόλησης των εργαζομένων, με τους παρακάτω όρους:
Α. Με πολύ καλύτερες απολαβές και με αυξημένα δικαιώματα σε μόνιμη βάση εκ προοιμίου για τους εργαζομένους, με κοινή συμφωνία των μερών για τους επιμέρους όρους.
Β. Με τις ίδιες απολαβές και δικαιώματα για τους εργαζομένους, μέχρι να φανεί αν η επιχείρηση θα αυξήσει τα κέρδη της, οπότε θα εξεταστεί από την επιχείρηση εάν μπορεί να δοθεί κάποιου είδους ανταμοιβή για την υπερεργασία των εργαζομένων της, είτε υπό την μορφή κάποιου μικρού χρηματικού μπόνους είτε με τη μορφή κάποιων μετοχών της επιχείρησης που αντιστοιχούν σε ελάχιστο ποσοστό.
Όποιοι επιλέξουν το (Β) τότε μάλλον έχουν διαβάσει Ιστορία και ειδικότερα Θουκυδίδη, ενώ όποιοι επιλέξουν το (Α) μάλλον πείθονται από τον κύριο Μητσοτάκη και το όραμα που διατηρεί για το μέλλον των εργασιακών σχέσεων στην πατρίδα μας. Εγώ πάντως επιλέγω το (Β) διότι πιστεύω ότι ο Θουκυδίδης υπερτερεί έστω και κατ’ ελάχιστον από τον κύριο Μητσοτάκη στην μελέτη των πολιτικοοικονομικών φαινομένων.
Σε όσους επιλέξουν το (Α), θα ήθελα να υπενθυμίσω το πρόσφατο παράδειγμα γενικής διευθύντριας επιχείρησης που απέστειλε επιστολή στους εργαζομένους της τονίζοντάς τους το γεγονός πόσο τυχεροί είναι που εργάζονται με μισθό τριακοσίων (300) ευρώ το μήνα, διότι το 300 είναι μεγαλύτερο (sic), κατά την άποψή της, από το 0. Αυτοί λοιπόν οι εργαζόμενοι, που αμείβονται με 300 ευρώ το μήνα, που σε άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεων, τους απαγορεύεται να κάθονται έστω και λίγο καθόλη τη διάρκεια του οκταώρου, να έχουν ελάχιστο χρόνο για διάλειμμα λόγω φυσικής ανάγκης, να εργάζονται δέκα ώρες και να πληρώνονται για πέντε, διότι έξω από την πόρτα περιμένουν άλλοι δέκα για να πάρουν την θέση τους, να απολύονται χωρίς αποζημίωση και άλλα πολλά, είναι σε θέση, κατά την άποψη όσων από εσάς επιλέγουν την απάντηση (Α) να επιβάλλουν τους όρους τους στην επιχείρηση και στους εργοδότες τους, για την ανταμοιβή της αύξησης των ωρών εργασίας τους.
Θα έδινα ένα περιορισμένο δίκιο στους παραπάνω, εφόσον οι επιχειρήσεις στην χώρα μας είχαν ακόμα την μορφή περασμένων εδώ και πολύ καιρό δεκαετιών, δηλαδή ήταν δομημένες σε οικογενειακή μορφή με διακριτούς διευθυντικούς ρόλους σε διάφορα πρόσωπα, τα οποία θα ηγούνταν προσωπικά την επιχείρηση, θα διακινδύνευαν προσωπική τους περιουσία και θα μπορούσε κανείς, ως εργαζόμενος, να διαπραγματευθεί μαζί τους, όχι για να επιβάλλει, αλλά τουλάχιστον για να επικαλεστεί την ανθρώπινη πλευρά τους και την φιλευσπλαχνία τους, προκειμένου να ανταμοιφθεί σχετικά ικανοποιητικά ο κόπος του. Σήμερα όμως οι επιχειρήσεις είναι εντελώς απρόσωπες, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιος πραγματικά κάνει κουμάντο, ο διευθύνων σύμβουλος και ο μεγαλομέτοχος ή το απρόσωπο κεφάλαιο, που μέσω του επιχειρησιακού πλάνου, που πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα, επιδιώκει την ατέρμονη αύξηση της κερδοφορίας του, χωρίς κανέναν συναισθηματικό ενδοιασμό, ο οποίος μπορεί να δημιουργηθεί από την ανθρώπινη φύση.
Η σύγχρονη λοιπόν εποχή, κατά τον κύριο Μητσοτάκη, επιτάσσει, για το καλό της επιχείρησης, προκειμένου να ανταμοιφθεί και εκ του αποτελέσματος, ο κόπος των εργαζομένων της, να δίνουν αυτοί και το αίμα τους για την επίτευξη των οικονομικών της στόχων. Η δε ερμηνεία του, ότι όλο αυτό το project (σχέδιο), μπορεί να συμφωνηθεί με κοινή απόφαση και με καλύτερους όρους και περισσότερο καλοπληρωμένη εργασία, κατά τη γνώμη μου έρχεται σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με το ιστορικό δεδομένο του Θουκυδίδη, αλλά και με τους νόμους της φύσεως.
Αν πάντως, παρόλα αυτά και επειδή δεν κατέχω και ιδιαίτερες γνώσεις οικονομίας και επιχειρηματικότητας, κάνω λάθος και ο κύριος Μητσοτάκης έχει την μυστική συνταγή για να επιτευχθεί ο παραπάνω σκοπός, τότε θα έχει πετύχει όσα κανένας πολιτικός άνδρας δεν έχει πετύχει ποτέ στην πολιτική ιστορία του τόπου: Θα έχει τετραγωνίσει τον κύκλο. Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να το πετύχει.
Υ.Γ. Εάν πάντως άλλα έχει πει ο κύριος Μητσοτάκης και αυτά παρερμηνεύτηκαν, τότε ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη και το παρόν άρθρο ας θεωρηθεί απλά ως μία εκδοχή απάντησης σε ενδεχόμενη μελλοντική φανταστική θεωρία οποιουδήποτε για το είδος των εργασιακών σχέσεων.
Δείτε σχετική διάψευση της Νέας Δημοκρατίας ΕΔΩ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
