Alfavita Newsroom ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ
Ι] Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις μεταβάλλεται η χορήγηση του καθεστώτος συνδικαλιστικών αδειών και αλλάζει εν μέρει το είδος τους (αμειβόμενες ή μη).
Έτσι, ο ν. 1264/1982 (Αρ. 17) προέβλεπε τις εξής άδειες:
α) Στα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της πιο αντιπροσωπευτικής τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης άδεια απουσίας, όσο χρόνο διαρκεί η θητεία της.
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, αλλάζει πλέον η διατύπωση και αναφέρεται σε «Διοικητικό Συμβούλιο». Αυτό το στοιχείο ενδέχεται να δημιουργήσει πρόβλημα.
β) Στα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των πιο αντιπροσωπευτικών δευτεροβάθμιων οργανώσεων άδεια απουσίας έως 9 μέρες το μήνα και έως 15 για τον Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, Γεν. Γραμματέα και Ταμία.
γ) Στους Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, Γενικό Γραμματέα των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων άδεια απουσίας έως 5 μέρες το μήνα αν τα μέλη τους είναι 500 και πάνω και ως τρεις μέρες, αν είναι λιγότερα.
δ) Στους αντιπροσώπους στις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις άδεια απουσίας για όλη τη διάρκεια συνεδρίων, που συμμετέχουν.
Με τις προτεινόμενες διατάξεις παρέχεται άδεια:
1. Στον Πρόεδρο και τον Γραμματέα των Ομοσπονδιών και των Νομαρχιακών Τμημάτων εφόσον οι υπαγόμενες σε αυτές οργανώσεις έχουν πάνω από 10.000 μέλη, όσο διαρκεί η θητεία τους.
2. Στον Αντιπρόεδρο, τον Γενικό Γραμματέα και τον Ταμία των πλέον αντιπροσωπευτικών οργανώσεων 15 ημερών.
3. Στα λοιπά μέλη της Διοικήσεως των πλέον αντιπροσωπευτικών οργανώσεων 9 ημερών.
4. Στον Πρόεδρο τον Ομοσπονδιών και των Νομαρχιακών Τμημάτων εφόσον οι υπαγόμενες σε αυτές πρωτοβάθμιες οργανώσεις έχουν από 1501 μέχρι 10000 μέλη όσο διαρκεί η θητεία τους
5. Στον Πρόεδρο των Ομοσπονδιών και των Νομαρχιακών Τμημάτων εφόσον οι υπαγόμενες σε αυτές πρωτοβάθμιες οργανώσεις έχουν μέχρι 1501 μέλη 15 ημέρες το μήνα.
6. Στον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και τον Γενικό Γραμματέα των πρωτοβαθμίων συνδικαλιστικών οργανώσεων 5 ημέρες το μήνα, εφόσον έχουν πάνω από 500 μέλη.
7. Στον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και τον Γενικό Γραμματέα των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων 3 ημέρες τον μήνα εφόσον έχουν από 500 μέλη και κάτω.
Πέραν, ωστόσο, των ως άνω ελαχίστων συνδικαλιστικών διευκολύνσεων, που προβλέπει ο ν.1264/1982, όπως μεταγενεστέρως τροποποιήθηκε, το άρ.18 του ιδίου νόμου προβλέπει: "1. Οι διατάξεις των άρθρων 14, 15, 16, 17 αποτελούν ελάχιστα συνδικαλιστικά δικαιώματα. 2. Ρυθμίσεις ευνοϊκότερες για την άσκηση των δικαιωμάτων αυτών που έχουν ήδη αποκτηθεί ή θα αποκτηθούν με συμφωνία μισθωτών και εργοδοτών ή με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ή Διαιτητικές Αποφάσεις υπερισχύουν".
Η παροχή, συνεπώς, προσθέτων διευκολύνσεων (πέραν των ελαχίστων, που περιγράφονται ανωτέρω) κατόπιν συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων, όχι μόνο δεν απαγορεύεται εκ του νόμου αλλά αντιθέτως έχει αναγνωριστεί από την νομολογία ως παράγουσα έννομα αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, το Εφετείο Θεσσαλονίκης, στην υπ' αρ. 1425/1988 απόφαση του ΑΡΜ/1988 (588), ΔΕΝ/1989 (295) δέχτηκε, ως απολύτως ισχυρή και δεσμευτική για τον εργοδότη σχετική συμφωνία, που μεταβάλλει επί τω βελτίω το καθεστώς των παρεχόμενων συνδικαλιστικών διευκολύνσεων. Έτσι έκρινε: "Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 6 παρ.Ι, 16 έως 7 και 18 του ν.1264/1982 "για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων", συνάγεται ότι, καταρχήν, οι συνεδριάσεις και συναντήσεις των μελών του Δ.Σ. ενός εργατικού σωματείου με τον εργοδότη γίνονται εκτός χρόνου απασχόλησης, για να μην παρακωλύεται η εργασίας, εκτός αν έχει γίνει αντίθετη ρύθμιση, υπό τη μορφή κεκτημένου δικαιώματος μισθωτών και εργοδότη η με συλλογικές συμβάσεις εργασίας η διαιτητικές αποφάσεις (βλ. άρθρ.18 ν.1264/1982), οπότε οι παραπάνω συνεδριάσεις και συναντήσεις γίνονται εντός χρόνου απασχόλησης και ο εργοδότης οφείλει να καταβάλει το ανάλογο ωρομίσθιο και του χρόνου αυτού". Τούτο ομοίως, κρίθηκε εκ του αποτελέσματος εκ της οριζόμενης στο άρ.15 του ν.1264/1982 Επιτροπής, στην υπ' αρ. 5/2001 απόφαση της.
Η δυνατότητα, εξάλλου, νομίμου παροχής πρόσθετων συνδικαλιστικών διευκολύνσεων, υφίσταται και στην περίπτωση των εργαζομένων στο Δημόσιο, καθώς κάτι τέτοιο ευθέως προκύπτει από τον συνδυασμό των άρ. 18 και 30 του ν.1264/1982. Την ίδια στιγμή έχει πλήρως αναγνωριστεί με την υπ' αρ. 41/2001 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Τμήμα Δ), το οποίο κλήθηκε να απαντήσει αναφορικά με την παροχή συνδικαλιστικών διευκολύνσεων, πέραν των ελαχίστων, που προβλέπει ο νόμος, σε εργαζόμενους στον ΟΓΑ. Στο πλαίσιο αυτό, το ΝΣΚ διετύπωσε την όλως βάσιμη θέση του, ότι παρά το γεγονός, ότι η συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενων για παροχή προσθέτων συνδικαλιστικών διευκολύνσεων δεν μπορεί να αποτελεί κανονιστική ρύθμιση, "συνιστά, εντούτοις, συμφωνία μεταξύ εργαζομένων και Διοικήσεως, κατά την έννοια της προτεθείσης διατάξεως του άρ.18 του ν.1264/1982. Πράγματι, εφόσον εκ της ανωτέρω διατάξεως δεν ορίζεται η τήρηση ορισμένου τύπου για την έγκυρη σύναψη της εν λόγω συμφωνίας, δύναται να συναχθεί, ότι αυτό συνάπτεται καθ' οιονδήποτε κατά περίπτωση πρόσφορο τρόπο, αρκεί να καθίσταται ευχερής η απόδειξη της υπάρξεως της, ώστε να μην προκύπτουν αμφισβητήσεις κατά την εφαρμογή της".
ΙΙ] Με τις εισαγόμενες διατάξεις ομοίως επέρχεται μεταβολή και στο είδος των εν λόγω αδειών (ως αμειβόμενες ή μη). Έτσι, η παρ. 4 του άρ. 17 του ν. 1264/1982 προέβλεπε: «4. Ο χρόνος απουσίας των εργαζομένων κατά τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου θεωρείται χρόνος πραγματικής εργασίας για όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την εργασιακή και ασφαλιστική σχέση εκτός από το δικαίωμα λήψεως αποδοχών για τον αντίστοιχο χρόνο. Οι ασφαλιστικές εισφορές συνδικαλιστικών στελεχών για το χρόνο της συνδικαλιστικής άδειάς τους καταβάλλονται από την οργάνωσή τους». Με το άρθρο 22 παρ. 5 του ν. 1400/1983, ωστόσο, προβλέφθηκε ειδικά για τους δημοσίους υπαλλήλους «5. Για τους υπαγόμενους στο άρθρο 30 του Ν. 1264/1982 υπαλλήλους, οι από το άρθρο 17 του ίδιου νόμου προβλεπόμενες συνδικαλιστικές άδειες είναι με αποδοχές».
Σύμφωνα με τις προτεινόμενες διατάξεις, ο χρόνος απουσίας των εργαζομένων, θεωρείται ως χρόνος πραγματικής εργασίας, για όλα τα δικαιώματα, που απορρέουν από την εργασιακή και ασφαλιστική σχέση. Οι απουσίες των εργαζομένων των περ. α –δ είναι με αποδοχές, ενώ στις λοιπές περιπτώσεις οι άδειες είναι άνευ αποδοχών. Στην περίπτωση των αδειών άνευ αποδοχών, οι ασφαλιστικές εισφορές καταβάλλονται από την οργάνωση.
Παραμένω στην διάθεση σας για κάθε διευκρίνιση.
Με εκτίμηση,
Μαρία Μαγδαληνή Τσίπρα
Δικηγόρος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
