Thumbnail
του Κώστα Ανθόπουλου

Του Κώστα Ανθόπουλου

Μέλους του Δ.Σ. Α’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης    

            Η παρατεταμένη κοινωνικοπολιτική κρίση στη χώρα μας, πέρα από τις οικονομικές της διαστάσεις, είχε ως συνακόλουθο να επηρεάσει καταλυτικά και τον χαρακτήρα των κοινωνικών θεσμών στο σύνολό τους και ιδιαίτερα τη φυσιογνωμία και το ρόλο του σχολείου.

            Όπως υποστηρίζεται στην έκθεση της επιτροπής Εθνικού Διαλόγου,  “το σχολείο ως ένα ιδιότυπο ανοιχτό υποσύστημα της κοινωνίας υφίσταται τις επιπτώσεις της κρίσης”, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται άμεσα τόσο σε προσωπικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί.

            Τα τελευταία χρόνια το σχολείο στη χώρα μας ως θεσμός δέχεται την έντονη αμφισβήτηση από όλους τους εμπλεκομένους στην εκπαιδευτική διαδικασία (μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς), με την κάθε πλευρά να προβάλλει τη δική της επιχειρηματολογία  τόσο για την αδυναμία του να παρέχει γνώσεις που να υπηρετούν την κοινωνική και ανθρωπιστική αποστολή του όσο και για την ανεπάρκειά του να παρέχει ουσιαστικά εφόδια, δεξιότητες και κατάλληλη προετοιμασία στους νέους ανθρώπους για την ένταξή τους στον πραγματικό κόσμο της εργασίας.

Επιπλέον, εμφανή είναι τα συμπτώματα κρίσης που διέπουν την καθημερινή λειτουργία, τις παιδαγωγικές σχέσεις και το περιεχόμενο της μαθησιακής διαδικασίας στο σχολείο όπως:

  • Περιορισμένο ενδιαφέρον από πλευράς μαθητών για δημιουργική μάθηση

  • Πράξεις και συμπεριφορές οι οποίες δείχνουν έλλειψη σεβασμού απέναντι στο σχολείο (καταστροφές σχολικών εγκαταστάσεων και υλικού, αισθητική παραμόρφωση, κ.α.)

  • Επιμονή σε παραδοσιακές μετωπικές μορφές διδασκαλίας από μέρους των εκπαιδευτικών που περιορίζουν σημαντικά τη δυνατότητα για ενεργητική συμμετοχή των μαθητών και ανάπτυξη κριτικής σκέψης

  • Υποκειμενικές παρεμβάσεις  από εξωθεσμικούς παράγοντες που επιδιώκουν να επηρεάζουν το σχολικό γίγνεσθαι

  • Υποβάθμιση της σημασίας της μόρφωσης μέσω της ανάδειξης τρόπων και μορφών κοινωνικής ανέλιξης δίχως ηθικά όρια

  • Απομάκρυνση από την ουσία της γνώσης και την πραγματική χαρά της ανακαλυπτικής μάθησης και έρευνας

  • Όξυνση των προβλημάτων στους κόλπους της ελληνικής οικογένειας (φτωχοποίηση, ψυχοκοινωνικά προβλήματα, αύξηση μονογονεϊκών οικογενειών, συγκρούσεις, ενδοοικογενειακή βία κ.λ.π. )

  • Περιορισμένη και τυποποιημένη επικοινωνία τόσο μεταξύ εκπαιδευτικών – γονέων όσο και μεταξύ εκπαιδευτικών – μαθητών που συνήθως χαρακτηρίζεται κι από σχέσεις τεταμένου ανταγωνισμού και όχι συνεργασίας γεγονός που έχει επίπτωση στη δημιουργική ανάπτυξη της σχολικής ζωής

Με δεδομένα αυτά τα χαρακτηριστικά της κρίσης που πλήττουν τη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα, γίνεται φανερό για ποιο λόγο έχει αρχίσει να επικρατεί στην ελληνική κοινωνία ένα αυξανόμενο απαξιωτικό ρεύμα απέναντι στο ρόλο του σχολείου που συμπαρασύρει και όλους της συντελεστές του εκπαιδευτικού έργου. Συνεπώς προκύπτουν εύλογα ερωτήματα όπως με ποια μέτρα και με ποιες παρεμβάσεις είναι δυνατόν να διαμορφωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την  υπέρβαση και την αναζήτηση διεξόδου από την κρίση.

Οι όροι αυτοί και οι προϋποθέσεις συνδέονται με:

 

  • Την αναμόρφωση του παιδαγωγικού χαρακτήρα του σχολείου μέσα από λήψη μέτρων και καθιέρωση καινοτόμων θεσμών, όπως:  α) η καθιέρωση της περιγραφικής αξιολόγησης, που θα εξυπηρετεί τη δυνατότητα σφαιρικής αξιολόγησης των μαθητών, την αναλυτική εκτίμηση της όλης προσπάθειάς τους και της παρουσίας τους στην τάξη, των κλίσεων, των ενδιαφερόντων τους, των ικανοτήτων και αδυναμιών τους. β) η ανάθεση συνθετικών δημιουργικών εργασιών με σκοπό την ανάπτυξη κριτικής σκέψης, την καλλιέργεια πνεύματος αναζήτησης και έρευνας, την ενίσχυση ειδικών κλίσεων και ενδιαφερόντων, τον εθισμό στη συστηματική και υπεύθυνη εργασία και τέλος στο να μάθουν πώς να μαθαίνουν καινούρια πράγματα μόνοι τους.

 

  • Τον μετασχηματισμό του ρόλου του Συλλόγου Διδασκόντων σε όργανο παιδαγωγικής παρέμβασης και άποψης με την καθιέρωση οργανωμένων και τακτικών παιδαγωγικών συσκέψεων σε διμηνιαία βάση, οι οποίες να στοχεύουν στην καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας ανάμεσα στο προσωπικό του σχολείου, στην ενεργοποίηση και στο συντονισμό όλων των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας, στη συλλογική αντιμετώπιση των σχολικών θεμάτων και στην αξιοποίηση της παιδαγωγικής και διδακτικής εμπειρίας των εκπαιδευτικών για μια κατά το δυνατό αποτελεσματικότερη παιδαγωγική παρέμβαση. Αντίστοιχες διαδικασίες να πραγματοποιούνται και σε επίπεδο ομάδας γονέων τάξης και συλλόγου γονέων.

  • Τη διαμόρφωση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ σχολείου, εκπαιδευτικών, γονέων και κοινωνικών φορέων μέσω διαρκούς διαλόγου για την οριοθέτηση αρμοδιοτήτων, ευθυνών και καθηκόντων

  • Την υποστήριξη του σχολείου με εξειδικευμένα παιδαγωγικά και κοινωνικά στελέχη (κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι κ.λ.π.) 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

nikolopoylos-
Ντροπή και όνειδος! Πρωτοφανείς ενέργειες του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής
«Σε ρόλο άτυπης τριμελούς μονάδας εφόδου και μετά από συνοπτικές διαδικασίες ελέγχου ανακοινώνουν προφορικά την κατάργηση τμημάτων ολοήμερου στη μέση...
Ντροπή και όνειδος! Πρωτοφανείς ενέργειες του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής