Alfavita Newsroom Η παρωχημένη μικροαστική αντίληψη ότι η γυναίκα που υπερβαίνει τα όρια της έμφυλης θέσης της και που ο σύζυγός της συμφωνεί διαρκώς με τη γνώμη της [αντί για το ακριβώς αντίστροφο], αντίληψη προπύργιο της πατριαρχίας φυσικά, εσχάτως δεν συχνάζει μόνο σε [συγκεκριμένες] παρέες και πηγαδάκια.
Η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων το έκανε θέμα και στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Ομοίως και το στερεότυπο ότι οι γυναίκες [εν αντιθέσει με τους άνδρες] βασικά δεν παράγουν, πάρα μόνο ψωνίζουν, και δη πράγματα τα οποία, επίσης σύμφωνα με τις κυρίαρχες πατριαρχικές αντιλήψεις, θεωρούνται ευτελή.
Στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών λοιπόν, οι μαθητές και οι μαθήτριες κλήθηκαν τη Δευτέρα να αποδείξουν ότι, στο πλαίσιο της ιστορικής γλωσσικής συνέχειας, γνωρίζουν τον ορισμό της λέξης «φερέφωνο» με βάση την ετυμολογική του συγγένεια με το αρχαιοελληνικό ρήμα «φέρω». Και με συμπλήρωση κενού, έπρεπε να φτιάξουν τη φράση: «Δεν ντρέπεσαι που επαναλαμβάνεις ό,τι σου λέει η γυναίκα σου; Έχεις καταντήσει φερέφωνό της».
Σε άλλο σημείο για αντίστοιχους λόγους δοκιμασίας γνώσεων χρησιμοποιήθηκε η φράση: «Στις εκπτώσεις η κόρη μου συνήθως ψωνίζει πολλά φορέματα».
Θα μπορούσαμε να επισημάνουμε πολλά, για την απεύθυνση σαφών σεξιστικών μηνυμάτων από καθέδρας, και μάλιστα σε εφήβους 17 και 18 χρονών. Τι νόημα θα είχε; Καλωσήρθατε στη δεκαετία του '60.
Τι νόημα θα είχε;
Η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων απλώς θα απαντούσε (αν απαντούσε κάτι), ότι υπερβάλλουμε, ότι «τραβάμε από τα μαλλιά» το θέμα, και ότι σε κάθε περίπτωση οι αντιλήψεις κανενός νέου δεν θα επηρεαστούν.
Αν κάτι πρέπει να μας προβληματίσει, δεν είναι μόνο η ίδια η φράση. Είναι το ότι κανείς από τους υπεύθυνους δεν σκέφτηκε να τη θέσει υπό αμφισβήτηση πριν καταλήξει στο γραπτό των παιδιών. Είναι το ότι τέτοιες αντιλήψεις συνεχίζουν να εισβάλλουν αθόρυβα αλλά δραστικά στη σχολική ύλη.
Δεν είναι υπερβολή. Δεν είναι «ευαισθησία της μόδας». Είναι μια καθαρή, δίκαιη απαίτηση, πως η παιδεία μας να μην αναπαράγει τον σεξισμό, αλλά να τον αποκαλύπτει. Και αν επιλέγει να παρουσιάζει τα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος, οφείλει να το κάνει με επίγνωση, ερμηνεία και ξεκάθαρη απόσταση. Όχι να τα μετατρέπει σε σημεία αναφοράς, ούτε σε εξεταστικά «σωστά» παραδείγματα.
Την επόμενη φορά να χρησιμοποιήσουν τη φράση: «Αυτή μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις»!
