Δημόσια νοσοκομεία: Λειτουργούν στο όριο με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση προωθεί την «αξιολόγηση», στοχοποιώντας τους εργαζόμενους για το σημερινό χάλι στην Υγεία, τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν κυριολεκτικά στο όριο ασφαλείας, εξαιτίας της τεράστιας έλλειψης σε προσωπικό. Οσοι γιατροί και νοσηλευτές έχουν απομείνει να δουλεύουν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να προσφέρουν υπηρεσίες στους ασθενείς.

Τη δραματική μείωση του προσωπικού στα νοσοκομεία, επαληθεύουν τα στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα ο «Ριζοσπάστης». Σύμφωνα με αυτά, το προσωπικό στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα Υγείας μειώθηκε κατά 17.000 άτομα την τελευταία δεκαετία, εξαιτίας των συνταξιοδοτήσεων και του παγώματος των προσλήψεων.

Μόνο τον τελευταίο χρόνο -μεταξύ 2012 και 2013- το προσωπικό, όπως φαίνεται και στο σχετικό Πίνακα, μειώθηκε κατά 4.098 άτομα, εκ των οποίων 1.572 είναι νοσηλευτικό προσωπικό, 1.179 διοικητικοί και τεχνικοί υπάλληλοι και 778 γιατροί. Οι περισσότερες αποχωρήσεις προέρχονται απ' τα νοσοκομεία (4.046), καθώς το προσωπικό των κέντρων Υγείας -όπως φαίνεται και στον Πίνακα- παραμένει σχεδόν σταθερό. Μια απ' τις βασικές παρενέργειες των ελλείψεων προσωπικού είναι τα 150 κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) που παραμένουν σταθερά κλειστά την τελευταία εικοσαετία.

 

Σύμφωνα με το εμπεριστατωμένο δημοσίευμα του Ριζοσπάστη, από μια καταμέτρηση του προσωπικού των εποπτευομένων απ' το υπουργείο Υγείας δομών, που έγινε το 2005 (παρουσιάστηκε στις 28.11.2005), στα νοσοκομεία και στα κέντρα Υγείας υπηρετούσαν 98.869 άτομα και με τους στρατιωτικούς και πανεπιστημιακούς ανέρχονταν σε 100.165. Δηλαδή, οι δημόσιες δομές Υγείας -στις οποίες πια περιλαμβάνονται και τα πέντε νοσοκομεία του ΙΚΑ που εντάχτηκαν στο δημόσιο σύστημα Υγείας- έχουν χάσει κοντά στους 19.000 εργαζόμενους (100.165 - 81.821 = 18.344) την τελευταία δεκαετία.

 

 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ομοσπονδιών των γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και εργαζομένων (ΠΟΕΔΗΝ), απ' τα νοσοκομεία σήμερα λείπουν 6.000 γιατροί και τουλάχιστον 25.000 νοσηλευτές και υπόλοιπο προσωπικό, προσμετρώντας και τομείς όπως η καθαριότητα, η φύλαξη και η εστίαση.

Με βάση την καταμέτρηση του 2005 και την κατάσταση που υπάρχει σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία, ο αντιπρόεδρος της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ), Σωτήρης Ζώτος, εκτίμησε την περασμένη Πέμπτη ότι «το σύστημα θα κάτσει απότομα», καθώς 3.000 γιατροί είναι πάνω από 60 χρονών και αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε, μεταξύ του 2004 και 2014 τα αριθμητικά δεδομένα για τους γιατρούς είναι τα εξής εξής: Οι ειδικευμένοι μειώθηκαν σε 9.285 από 11.953 και οι ειδικευόμενοι αυξήθηκαν σε 9.607 από 7.935. Επίσης, αυξήθηκαν οι επικουρικοί σε 1.379 από 662 και οι πανεπιστημιακοί σε 1.305 από 1.128.

Με βάση τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ, το αμέσως επόμενο διάστημα θα συνταξιοδοτηθούν 5.000 εργαζόμενοι, κυρίως νοσηλευτικό προσωπικό. Κι ενώ διαμορφώνεται αυτή η εκρηκτική κατάσταση, ο υπουργός Υγείας, Μάκης Βορίδης, ανακοίνωσε (30.6.2014) μόλις 2.950 προσλήψεις! Απ' αυτές 682 είναι γιατροί, 1.300 νοσηλευτικό προσωπικό, 200 για πληρώματα του ΕΚΑΒ, 200 παραϊατρικό προσωπικό και 150 για μονάδες ψυχικής Υγείας. Είναι χαρακτηριστικό 370 γιατροί είχαν κριθεί για πρόσληψη -μαζί με άλλους 930- απ' το 2011 αλλά «κόπηκαν» μαζί με τις περικοπές. Πρόκειται δηλαδή για σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων.

 

 

Ετσι, λοιπόν, οι εργαζόμενοι για να αντεπεξέλθουν στην αυξημένη -λόγω και της υπολειτουργίας του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ)- προσέλευση στα δημόσια νοσοκομεία υποβάλλονται σε εντατικοποίηση της εργασίας.

Ταυτόχρονα, όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν και άγριες περικοπές στις αποδοχές τους: Απ' το 2009 οι δαπάνες μισθοδοσίας μειώθηκαν από 3,5 δισ. ευρώ σε 2,5 δισ. ευρώ το 2013. Δηλαδή, οι αποδοχές τους είχαν σταθερό ετήσιο ρυθμό μείωσης 8%, που σημαίνει ότι την τετραετία 2009-2013 έχασαν κοντά στο 1 δισ. ευρώ. Μ' άλλα λόγια, κάθε εργαζόμενος έχασε κοντά στις 12.500 ευρώ και στο τέλος του 2014 θα μετράει απώλειες κοντά στις 14.500 ευρώ.

Εκτός απ' τις απώλειες στους μισθούς, οι εργαζόμενους έχουν να αντιμετωπίσουν και την οικονομική θηλιά της κυβέρνησης στις λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων. Από 5 δισ. ευρώ το 2009 έπεσαν σε 1,862 δισ. ευρώ το 2013 και αναμένεται να διαμορφωθούν σε 1,540 το 2014. Πρόκειται για μείωση 69,2% (!) συνολικά στην τετραετία ή η από χρόνο σε χρόνο σταθερή μείωση ήταν 21% (!!).

Η θηλιά της λιτότητας οδηγεί τα νοσοκομεία σε απορρύθμιση, όπως συνέβη με το ΚΑΤ, που δήλωσε αδυναμία εκτέλεσης των τακτικών χειρουργείων και χρειάστηκε έκτακτη επιχορήγηση για να λειτουργήσει. Ταυτόχρονα, σωρεύει νέα χρέη που προστίθενται στα παλιά. Μέχρι την 31.3.2014 οι ληξιπρόθεσμες και οι ανεξόφλητες οφειλές προς τρίτους ανέρχονταν σε 2,25 δισ. ευρώ.

 

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη, την καταγγελία ασθενών που πάσχουν από καρκίνο της ουροδόχου κύστης δημοσιοποιεί το Εργατικό Κέντρο Λάρισας. Σύμφωνα με την καταγγελία, σε αρκετούς πάσχοντες από τη συγκεκριμένη νόσο έχει σταματήσει η θεραπεία των 6 εγχύσεων που κάνουν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας (αντίστοιχη της χημειοθεραπείας), λόγω της έλλειψης του σχετικού φαρμάκου (BCG), γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην επανεμφάνιση του καρκίνου! Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας ζητά την άμεση κάλυψη των κενών σε γιατρούς, φάρμακα και υλικά για την κάλυψη όλων των αναγκών.

 

Κλείνει η Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας λόγω έλλειψης παιδιάτρων. Εκτός από το τεράστιο κενό για χιλιάδες παιδιά του νομού, οι γυναίκες που «έχουν προγραμματίσει να γεννήσουν στη Μαιευτική Κλινική, είναι, αναγκασμένες την τελευταία στιγμή, να απευθυνθούν στα Νοσοκομεία Πτολεμαΐδας και Εδεσσας, καθώς τα υπόλοιπα της περιοχής υπολειτουργούν», όπως καταγγέλλει το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Φλώρινας.

Πολλές από αυτές είναι ετοιμόγεννες, και ενημερώθηκαν αιφνιδιαστικά την περασμένη Τετάρτη ότι πρέπει να παραλάβουν από το Νοσοκομείο το ιστορικό τους και να ψάξουν για γιατρό και νοσοκομείο, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη. Το σωματείο διεκδικεί: Να μην κλείσει κανένα τμήμα στα δημόσια νοσοκομεία. Να γίνουν άμεσα προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και να χρηματοδοτηθούν τα νοσοκομεία, ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες. Να δοθεί επίδομα τοκετού σε όλες τις γυναίκες.