Μαρία Δούση Στην πλούσια παλέτα της ελληνικής γλώσσας, ορισμένες λέξεις δεν περιγράφουν απλώς έννοιες, αλλά κουβαλούν μαζί τους ολόκληρους κόσμους συναισθημάτων. Μια τέτοια λέξη είναι και ο όρος «λυγμικός», που φέρει το βάρος του θρήνου, της συγκίνησης και της ανθρώπινης οδύνης.
Ο όρος αντλεί την καταγωγή του από το ρήμα «λυγμώ» – ένα αρχαϊκό ρήμα που σημαίνει «κλαίω με λυγμούς». Δεν πρόκειται για ένα απλό δάκρυ. Ο λυγμός είναι η βαθιά, σχεδόν σπαρακτική εκδήλωση συναισθήματος, όταν το σώμα λυγίζει κάτω από το βάρος της ψυχικής φόρτισης.
Έτσι, όταν ένα έργο χαρακτηρίζεται ως λυγμικό, δεν μιλάμε για κάτι απλώς μελαγχολικό ή λυπηρό. Μιλάμε για δημιουργίες που διαπερνούν την ψυχή. Μπορεί να πρόκειται για μια μουσική σύνθεση, ένα ποίημα ή ακόμη και έναν λόγο που αγγίζει βαθιές, ευάλωτες χορδές.
Για παράδειγμα, μια μουσική με λυγμικό χαρακτήρα δεν είναι απλώς αργή ή ήπια. Είναι φορτισμένη με εσωτερική ένταση. Η μελωδία της μοιάζει με αναφιλητό, με έναν βουβό θρήνο που σιγοψιθυρίζει τη θλίψη του. Αντίστοιχα, στη λογοτεχνία, ένα λυγμικό απόσπασμα μπορεί να θυμίζει αποχαιρετισμό, απώλεια ή την εσωτερική διάλυση ενός χαρακτήρα.
Πέρα από την αισθητική, όμως, η λέξη «λυγμικός» φέρνει μαζί της και κάτι βαθύτερο: μια υπενθύμιση της ανθρώπινης ευαλωτότητας. Είναι η γλώσσα του άρρητου πόνου, που βρίσκει διέξοδο μέσα από την τέχνη, το λόγο ή τον ήχο.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 24/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
