Alfavita Newsroom Τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ και αυτά που έπονται στην Ανώτατη Εκπαίδευση
Ας ξεκινήσουμε με μια αναδρομή:
Το Σεπτέμβρη του 2010 ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωνε από τους Δελφούς τις θέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την Ανώτατη Εκπαίδευση που προετοίμαζαν το νόμο - πλαίσιο 4009/2011, γνωστό και ως «νόμο Διαμαντοπούλου». Μεταξύ άλλων, στις εξαγγελίες του προβλεπόταν η αναδιάρθρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης («νέος Καλλικράτης», όπως είχε αποκληθεί), ο ατομικός δρόμος προς το πτυχίο, η ενίσχυση της Διά Βίου Μάθησης - περιπλάνησης, οι πιστοποιήσεις προγραμμάτων σπουδών και η γενίκευση πιστωτικών μονάδων και προαπαιτουμένων, τα «κουπόνια» του φοιτητή, η οργανικότερη σύνδεση γνώσης - έρευνας - επιχειρηματικότητας.
Να σημειώσουμε ότι στην τοποθέτησή του, ο Κ. Μητσοτάκης, τότε υπεύθυνος για ζητήματα Παιδείας και σήμερα πολιτικός αρχηγός της ΝΔ, υποστήριξε πως το κόμμα του οφείλει να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, καθώς προωθεί τρεις βασικές αρχές, που εκείνος υποστηρίζει: Την πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, την ουσιαστική αυτονομία των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και την κατάργηση της φοιτητικής συμμετοχής στη διοίκηση. Ως συνέχεια αυτού, το Δεκέμβρη του 2011, ο Κ. Αρβανιτόπουλος, αν. υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. δήλωνε με στόμφο ότι ο νόμος 4009 θα εφαρμοστεί χωρίς παρεκκλίσεις, επικαλούμενος μάλιστα την «ισχυρότατη πλειοψηφία» των βουλευτών που τον ψήφισαν.
Αξιοσημείωτη, όχι βέβαια για ιστορικούς λόγους, είναι και η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα στη Βουλή για το νόμο 4009/2011. Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ τότε, ακόμα και από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, δεν μπορούσε να κρύψει τη βασική του συμφωνία με τη φιλοσοφία του νόμου. Είχε, μάλιστα, διατυπώσει την εξής συγκεχυμένη θέση: «Δεν πρόκειται να δώσουμε κανένα άλλοθι σε μια προσπάθεια πισωγυρίσματος η οποία θα βρει στην πράξη μια σειρά από δυσκολίες εφαρμογής ...κυρίως - και γι' αυτό δε θα μπορέσει να εφαρμοστεί - διότι στερείται στοιχειώδους συνταγματικότητας». Ο μεγάλος του πόνος, επομένως, ήταν «οι δυσκολίες εφαρμογής» και η «αντισυνταγματικότητα» του νόμου και όχι τα κουπόνια, τα δίδακτρα, το κλείσιμο και οι συγχωνεύσεις Τμημάτων, οι πιστωτικές μονάδες. Μπορεί κανείς να συμπεράνει λοιπόν πως, αν δεν υπήρχε πρόβλημα θεσμικό, αν δηλαδή δεν υπήρχαν κωλύματα στην εφαρμογή του νόμου, ο ΣΥΡΙΖΑ, ήδη από τότε (και από πάντα λέμε εμείς) δεν θα ήγειρε σοβαρές αντιρρήσεις.
Σχετικά με το πόρισμα του Εθνικού Διαλόγου...
Αν αναρωτηθεί κάποιος σήμερα γιατί τα επαναφέρουμε αυτά, οφείλουμε να απαντήσουμε ότι έχει την ξεχωριστή σημασία του να βλέπει κανείς τη συνέχεια μιας πολιτικής που και σήμερα εφαρμόζεται στις βασικές της κατευθύνσεις, παρ' όλο που από την ψήφιση του νόμου - πλαισίου άλλαξαν 4 κυβερνήσεις. Εχει σημασία να αποκτήσουν οι νέοι μια πείρα, να μπορούν να κρίνουν συνολικά μια πολιτική και ένα κόμμα, ανεξάρτητα αν αυτοπροσδιορίζεται «αριστερό» ή «νεοφιλελεύθερο», αν βγαίνει στα κεραμίδια τη μια μέρα και την άλλη ψηφίζει με τα δυο χέρια αντιδραστικούς νόμους και αντιλαϊκά μέτρα. Εχει τη σημασία του να καταλάβει, ιδιαίτερα ο νέος άνθρωπος, ότι και η σημερινή πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και στην Ανώτατη Εκπαίδευση, δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», δεν είναι απλά μια κωλοτούμπα. Γιατί μέσα στις τόσες κωλοτούμπες - αναγκαίες για τα αστικά κόμματα για να εξασφαλίζουν τη λαϊκή συναίνεση, χαρακτηριστικό στοιχείο παράλληλα των οπορτουνιστικών δυνάμεων - τους «ξεφεύγει» συχνά και η αλήθεια που πρέπει να ομολογούν κάθε τόσο στους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια.
Αυτήν την αλήθεια εξέφρασε, άλλωστε, πολύ πρόσφατα και ο κ. Λιάκος, ως διορισμένος από την κυβέρνηση πρόεδρος του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία. Συγκεκριμένα, παρουσιάζοντας τα πορίσματα των Επιτροπών για τις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης, ανέφερε, μεταξύ άλλων, την ανάγκη αναμόρφωσης του χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης, την επαναξιολόγηση των ΤΕΙ και το κλείσιμο όσων δεν αντέχουν στην αξιολόγηση και δεν ανταποκρίνονται στην αγορά, την πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών με τους όρους των επιχειρήσεων, την ενίσχυση της λειτουργίας των ΑΕΙ με ιδιωτικο-οικονομικούς όρους. Θυμίζει κάτι αυτό; Ναι, είναι το νήμα που συνδέει τις πολιτικές και τα νομοθετήματα των αστικών κυβερνήσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στηριγμένο στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΟΟΣΑ, που κι αυτοί ως ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί συγκλίνουν στην κατεύθυνση και στα εργαλεία τους, εκφράζοντας βέβαια ταυτόχρονα και πολύ οξυμένες αντιθέσεις.
Βασικός στόχος η μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης...
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ωστόσο, κάνει και βήματα παραπέρα. Ερχεται να επιλύσει για λογαριασμό του κεφαλαίου, το ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ΑΕΙ. Στο απολογιστικό σημείωμα της αρμόδιας Επιτροπής, ο Α. Λιάκος δε θα μπορούσε να το πει πιο ωμά: Στόχος είναι η «ελαχιστοποίηση της δημόσιας χρηματοδότησης», ώστε να καλύπτει μόνο λειτουργικά έξοδα, μισθοδοσία και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων!!!
Επιπλέον, δίνει έμφαση, σε αυτήν τη φάση, στην αξιοποίηση - ξεπούλημα της περιουσίας των Ιδρυμάτων, στοχεύοντας στην απλοποίηση της αντίστοιχης νομοθεσίας, όπως και αυτής που προβλέπει την αξιοποίηση των αποθεματικών τους. Το πρώτο βήμα, μάλιστα, σε αυτήν την κατεύθυνση γίνεται με το νόμο που ψηφίζεται και αφορά κατά κύριο λόγο στην Ερευνα. Εκεί προβλέπεται η δυνατότητα των ΑΕΙ να «αξιοποιούν» (βλ. πουλούν) την περιουσία τους με την ίδια ευκολία που θα το έκανε ένα ΝΠΙΔ, χωρίς δηλαδή τους περιορισμούς που είχε μέχρι σήμερα το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Ακόμα και για τις νέες υποδομές, όπου απαιτούνται - και αυτό αφορά κυρίως το κομμάτι της Ερευνας - θα εγκρίνονται «με όρους βιωσιμότητας και κοινωνικο-οικονομικών οφελών». Δηλαδή, προκειμένου να γίνει μια καινούρια υποδομή, θα πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εμπορικά, «να βγάζει τα έξοδά της», με όρους πιάτσας. Καμιά νύξη βέβαια δε γίνεται στην καθημερινή πλέον εικόνα με τους στοιβαγμένους σπουδαστές στα αμφιθέατρα, στις τεράστιες ελλείψεις σε εργαστήρια και εξοπλισμό, για να μην αναφερθούμε στις ελλείψεις και στις τραγικές συνθήκες σε εστίες, λέσχες, χώρους άθλησης και αναψυχής, που θα έπρεπε να υπάρχουν, σύγχρονα και πλήρως εξοπλισμένα, σε κάθε Ιδρυμα.
Βήματα κάνει η συγκυβέρνηση και ως προς το προχώρημα των συγχωνεύσεων και κλεισίματος Τμημάτων, έχοντας στο στόχαστρο κυρίως τα ΤΕΙ. Συγκεκριμένα, το πόρισμα αναφέρει ότι η διαδικασία της αναδιάρθρωσης του χώρου των ΤΕΙ θα προχωρήσει σε συνάρτηση με την επαναξιολόγησή τους, με άξονα τα ζητούμενα της αγοράς. Οσα «δεν αντέξουν την αξιολόγηση» θα κλείσουν, ενώ αυτές οι αλλαγές θα προχωρήσουν παράλληλα με τους σχεδιασμούς στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση. Στη μετάφρασή του, το παραπάνω πλαίσιο σημαίνει ότι σε πρώτη φάση, τα Τμήματα των ΤΕΙ που δεν παρουσιάζουν επιχειρηματικό ενδιαφέρον, θα γίνουν ΙΕΚ σηματοδοτώντας κατ' αυτόν τον τρόπο, την περαιτέρω υποβάθμισή τους.
Φυσικά, από το πόρισμα δε θα μπορούσε να λείπει η εκ νέου υπογράμμιση της ανάγκης στενότερης σύνδεσης με τις επιχειρήσεις. Θεωρώντας ως «δεδομένη την ανεπάρκεια πόρων για την Ανώτατη Εκπαίδευση», προτείνεται ως λύση η εξασφάλιση ίδιων πόρων μέσω της συνεργασίας με επιχειρήσεις, κυρίως στο κομμάτι της έρευνας. Μάλιστα, διά στόματος Α. Λιάκου, η συγκυβέρνηση προσδίδει στην Ανώτατη Εκπαίδευση μια «τρίτη δομική διάσταση (third dimension)», όπως την αποκαλεί, που είναι ακριβώς η σύνδεση με την αγορά. Δεν μπαίνουν βέβαια καν στον κόπο να μας διευκρινίσουν ποιες είναι οι άλλες δύο διαστάσεις, παρά μπαίνουν κατευθείαν στο... ψητό: Επιχειρηματικότητα, επιχειρηματικότητα, επιχειρηματικότητα! Εχει εκλείψει ακόμα και ο όρος «υγιής» (ανύπαρκτος στην πραγματικότητα), που συνήθως συνόδευε την «επιχειρηματικότητα» στις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, για να κρύψει το αποκρουστικό πρόσωπο της εκμετάλλευσης που τη συνοδεύει.
Ακόμα, επαναφέρουν το ζήτημα των διδάκτρων στα προπτυχιακά για τους αλλοδαπούς φοιτητές (σε πρώτη φάση), ανοίγουν ζήτημα μείωσης της κρατικής δαπάνης για τα συγγράμματα, επικαιροποιούν τους τετραετείς προγραμματισμούς (βλ. business plan) των Ιδρυμάτων και, γενικότερα, επαναφέρουν εκσυγχρονισμένο όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που ψήφισαν οι προκάτοχοί τους.
Σύμπλευση των αστικών κομμάτων στις ιδιωτικοποιήσεις...
Θα μπορούσε, βέβαια, να αναρωτηθεί κανείς: Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο προσεγγίζει πλέον τις θέσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μήπως ο Κ. Μητσοτάκης θα τα έκανε καλύτερα; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Αλλωστε, και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχθηκε σε πρώτη φάση γιατί, χωρίς τη φθορά των προηγούμενων κυβερνήσεων, κάποια πράγματα θα τα έκανε καλύτερα για το κεφάλαιο, θα εξασφάλιζε με μεγαλύτερη ευκολία τη λαϊκή συναίνεση σε πολύ σκληρά, αντιλαϊκά μέτρα. Αντίστοιχο σενάριο απεργάζονται πιθανόν και σήμερα, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Πρέπει όμως και στους χώρους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να είναι ξεκάθαρο, στους φοιτητές, στους εργαζόμενους, στους διδάσκοντες, ότι αυτό που είναι καλύτερο για τα δικά τους σενάρια, είναι σίγουρα ακόμα χειρότερο για το λαό και τα συμφέροντά του. Κάθε επόμενη κυβέρνηση, είτε αλλάζει είτε δεν αλλάζει το κόμμα στην εξουσία, θα είναι χειρότερη της προηγούμενης, ιδιαίτερα όσο δυσκολεύει η ανάκαμψη και η διέξοδος του κεφαλαίου από την κρίση.
Η ΝΔ, άλλωστε, μέσα και από την παράταξή της στα ΑΕΙ, έχει αποδείξει πόσο επιθετική είναι απέναντι στα συμφέροντα των σπουδαστών, των παιδιών από λαϊκά στρώματα. Η ΔΑΠ είναι ο σταθερός και πιο θερμός υποστηρικτής των ιδιωτικών πανεπιστημίων, καθώς και της λειτουργίας των δημόσιων ΑΕΙ με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια.
Αυτήν την πολιτική συνεχίζει και επεξεργάζεται και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αλλωστε, παρά τους γλωσσοδέτες και τις περικοκλάδες του τύπου «μπορεί το υπουργείο να δεσμευτεί ότι δεν θα δώσει τη δυνατότητα στο ΣΑΕΠ να αναγνωρίζει τίτλους προερχόμενους από κολέγια που συνεργάζονται με παρόχους εκτός ΕΕ;» (από Ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή το 2014), αποδεικνύεται η σύμπνοια του ΣΥΡΙΖΑ στην αναγνώριση των πτυχίων κολεγίων, σε αυτήν τη φάση για τα εντός της ΕΕ κολέγια. Επιπλέον, από κοινού συμφώνησαν πρόσφατα και στην αναβάθμιση του ΕΑΠ (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο), που είναι το πρότυπο της ιδιωτικο-οικονομικής λειτουργίας «δημόσιου» Πανεπιστημίου, με υψηλά δίδακτρα ανά μάθημα, χωρίς μάλιστα καθόλου υποδομές, αφού όλα τα μαθήματα είναι εξ αποστάσεως.
Και παραπέρα, με διαφορετικούς τρόπους και επενδυμένα με διαφορετικά επιχειρήματα πιθανόν, συναινούν από κοινού στην παρέλαση των επιχειρήσεων μέσα στα Ιδρύματα. Πρωτοστατούν στη σύνδεση των ΑΕΙ ως δομών και ως περιεχόμενο σπουδών με την επιχειρηματικότητα, στην εμπέδωση τελικά της αντίληψης που διαμορφώνεται, προκειμένου ο εργαζόμενος από νωρίς να συναινεί στους χαμηλούς μισθούς, στις απολύσεις, στα νέα και παλιά Ασφαλιστικά, για την ανάπτυξη των καπιταλιστών.
Δίνουμε δυναμικό «παρών»...
Ο φοιτητής και ο σπουδαστής, μπροστά στη 48ωρη απεργία για το Ασφαλιστικό, μπροστά στις φοιτητικές εκλογές στις 18 Μάη, δεν πρέπει να ταλαντευτούν. Πρέπει, αντίθετα, να δώσουν δυναμικό «παρών», συμμετέχοντας στις απεργιακές συγκεντρώσεις με τους φοιτητικούς συλλόγους στο πλευρό του εργατικού κινήματος. Να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ στις σχολές, εντάσσοντας την εκλογική μάχη στο διαρκή αγώνα ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται και η νεολαία.
Κ.Π.
Πηγή: Ριζοσπάστης
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
