55.000 μας κλέβουν...

εκπαιδευτικούς καθώς επίσης και στους μόνιμους. Επειδή, στην εποχή μας είναι δύσκολο να τρώει ο δάσκαλος και στο παιδί να μη δίνει, παρακαλούμε να σιτίσετε τους μαθητές των σχολείων μας καθώς επίσης και τους άνεργους, απολυμένους και χαμηλά αμειβόμενους γονείς τους, γιατί παρουσιάζουν πρόβλημα επιβίωσης. 

Θέλουμε επίσης να σας ευχαριστήσουμε για τη μεγαλοψυχία σας να παραδεχτείτε ότι είμαστε στην ψάθα. Να υποθέσουμε ότι το μισθολόγιο μας καθώς και τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που μας μείωσαν τις αποδοχές, τα ψηφίσατε με μεγάλο πόνο. Επειδή κατανοούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, θα θέλαμε να σας απελευθερώσουμε και κάθε φορά που είναι να ξοφλήσετε ένα μέρος του χρέους της πατρίδας μας, το οποίο το χρησιμοποίησαν για το καλό μας οι εφοπλιστές, οι φιλάνθρωποι επιχειρηματίες και κάθε είδους πλούσιοι αυτού του τόπου, να κόβετε το συσσίτιο μας και να το δίνετε στους δανειστές, στις τράπεζες και στους επιχειρηματίες που στενάζουν κάτω από το βάρος της κρίσης.  Γιατί εμείς είμαστε υπέρ της αλληλεγγύης!!!

Συμπληρωματικά, απαιτούμε (χίλια συγνώμη για την ένταση των εκφράσεων) να μας μειώνεται κι άλλο τους μισθούς μας, αρκεί να μας παρέχεται διευκολύνσεις όπως επίδομα ενοικίου, που ζήτησε η ΔΟΕ, η Ομοσπονδία μας κι αν δεν μπορείτε τότε να μας παρέχετε δωρεάν ένα δωματιάκι δίπλα στο σχολείο ή μέσα σ’ αυτό ή στο σπίτι του παπά ή του δημάρχου.

Ταυτόχρονα, επιθυμούμε να σας απελευθερώσουμε από στενομυαλιές και σας προτείνουμε να αναλάβουν χορηγοί το συσσίτιο μας ή ακόμα καλύτερα να το οργανώσετε μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, όπως άλλωστε κάνετε ήδη σήμερα με το σχολείο, για να μπορέσει να ζήσει και κανένας κακομοίρης επιχειρηματίας που τώρα στενάζει. Τώρα, αν εσείς θεωρείτε ότι είναι καλύτερο να το παρέχετε στις τράπεζες γιατί εκτιμάτε ότι τα 25 δις της ανακεφαλαιοποίησης που θα πάρουν σε λίγες μέρες δεν τους φτάνουν για να μας σώσουν, παρακαλούμε πολύ να το κάνετε ελεύθερα.

Επειδή εμείς οι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουμε πολύ το ψηφιακό σας «νέο σχολείο» κι επειδή πολλοί μαθητές μας έρχονται στο σχολείο χωρίς το καθιερωμένο κολατσιό, παρακαλούμε πολύ να μας στείλετε να βάλουμε στις οθόνες των υπολογιστών εικόνες με λαχταριστά φαγητά για να διδάξουμε έτσι τις σοφές λαϊκές παροιμίες «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο». Μια και αναφερθήκατε στη σίτισή μας σε χώρους του στρατού,  μπορείτε επίσης, να διαδώσετε τα προτερήματα των συσσιτίων με φωτογραφικό υλικό από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης τονίζοντας το φιλανθρωπικό τους ρόλο στη σίτιση του πληθυσμού, όπως άλλωστε κάνετε με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

Μόνο, που υπάρχει ένα πρόβλημα σ’ όλα αυτά…

Υπουργέ, ο δάσκαλος, σου είναι χρήσιμος πολύ

…μπορεί να μοιράζει το συσσίτιό σου και τις τσάντες προσφοράς των τραπεζών σου

Έχει όμως ένα ελάττωμα

 …ξέρει να σκέφτεται

…ξέρει να αγωνίζεται

Ο κόσμος της μόρφωσης επιστρέφει την στρατιωτική καραβάνα στον υπουργό Παιδείας και με το κεφάλι ψηλά θα αγωνιστεί για την ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας. Διεκδικούμε μαζί με όλο το λαό και για όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας και όχι ως επαίτες και τρόφιμοι του ελληνικού στρατού.

Με μεγάλη χαρά υποσχόμαστε να είμαστε αντίστοιχα φιλάνθρωποι κι εμείς. Στα συσσίτιά σας θα στείλουμε τη συγκυβέρνησή σας, την τρόικα, την ΕΕ και το ΔΝΤ καθώς επίσης το χρέος, τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.

ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.

 «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»

Αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών:

Το εντατικοποιημένο, κατακερματισμένο σχολείο απαιτεί τον εκπαιδευτικό -λάστιχο

Πριν μερικές μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας οι προθέσεις του Υπουργείου Παιδείας για την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση – 2 ώρες στην Π.Ε. και από 3 στη Δ.Ε.

Η επιχειρηματολογία γύρω από την αναγκαιότητα της αύξησης του ωραρίου είναι από την πλευρά της κυβέρνησης η γνωστή: είναι ανάγκη στον καιρό της κρίσης να εξοικονομήσουμε όσο γίνεται περισσότερο εκπαιδευτικό προσωπικό, να μηδενίσουμε τις προσλήψεις. Πρέπει να μειωθούν οι εκπαιδευτικοί, και όσοι απομείνουν να δουλεύουν περισσότερο. Προς την κοινωνία, αυτό που χρόνια τώρα καλλιεργείται είναι ο μύθος των «τεμπέληδων» εκπαιδευτικών που δουλεύουν λίγο, που έχουν μεγάλες διακοπές και που επιτέλους πρέπει να μπουν σε τάξη. Μύθος που πηγαίνει χέρι-χέρι με τον άλλο μύθο ότι ο Έλληνας εκπαιδευτικός δουλεύει πολύ λιγότερο από τον συνάδελφό του στην Ευρώπη.

Πριν προχωρήσουμε στην παράθεση συγκεκριμένων στοιχείων, καθώς και στον τρόπο που παραποιούνται αυτά – κυρίως μέσα από την πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «EducationPolicyAdviceforGreece” (“Προτάσεις για την εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα), είναι αναγκαίο να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις γύρω από τη συνολική λογική της διαχείρισης του εργασιακού και διδακτικού χρόνου στο δημόσιο σχολείο και από την πλευρά των εκπαιδευτικών αλλά και από την πλευρά των μαθητών.

Είναι γεγονός ότι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι και τη δεκαετία του ’90 η βασική λογική στη διαμόρφωση του ωραρίου του δασκάλου ήταν : το ωράριο του εκπαιδευτικού να συμπίπτει όσο το δυνατόν με το ωράριο των μαθητών του. Ο δάσκαλος και η τάξη του θεωρούνταν – το γιατί χρησιμοποιούμε παρελθοντικό χρόνο θα το εξηγήσουμε παρακάτω- ως μία ενιαία οντότητα, ο δάσκαλος είχε τη συνολική ευθύνη, ο παιδαγωγικός του ρόλος ήταν ενισχυμένος,  ο δάσκαλος ήταν για τους μαθητές του το σημείο αναφοράς τους ( προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν εννοούμε ότι η ένταξη των ειδικοτήτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση υπονόμευσε κάτι τέτοιο. Οι παρακάτω επισημάνσεις σαφώς αφορούν και τους εκπαιδευτικούς των ειδικοτήτων).

Αυτό που κυρίως αποδομείται τα τελευταία χρόνια – με επίπτωση και στην παιδαγωγική διαδικασία – είναι ακριβώς αυτό: η λογική του ενιαίου και του συνολικού, και όσον αφορά τον παιδαγωγικό ρόλο του δασκάλου αλλά και όσον αφορά στη λογική του περιεχόμενου της μαθησιακής και εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η κατακερματισμένη γνώση, η μετατροπή της ουσιαστικής μόρφωσης σε κυνηγητό δεξιοτήτων, η αγοραία αντίληψη για το σχολείο, απαιτεί και ένα άλλο μοντέλο εκπαιδευτικού: του εκπαιδευτικού – λάστιχου, που δεν θα θεωρείται «μονάδα» στο εκπαιδευτικό σύστημα στα πλαίσια μιας συλλογικής παιδαγωγικής ευθύνης – με οργανική θέση και συγκεκριμένο ρόλο – αλλά ένας εργαζόμενος που θα πρέπει να διαθέτει τις «ώρες» του ανάλογα με τις κάθε φορά απαιτήσεις του συστήματος.

Με βάση λοιπόν την παραπάνω λογική, δεν είναι παράδοξο που το Υπουργείο Παιδείας αυτή τη στιγμή επεξεργάζεται σχέδια για τη διαμόρφωση του ωραρίου του δασκάλου με λογική «δευτεροβάθμιας»: δάσκαλος που θα αναλαμβάνει τη γλώσσα, άλλος που θα αναλαμβάνει τα μαθηματικά και πάει λέγοντας, ενώ αντί να υπάρχει ο δάσκαλος της τάξης θα υπάρχει ο «υπεύθυνος» της τάξης.  Με αυτό τον τρόπο, πέρα από την εμπέδωση μιας λογικής κατακερματισμού, «λύνει» και το πρόβλημα της διάθεσης των εκπαιδευτικών με αυξημένο το ωράριό τους: μετακίνηση από σχολείο σε σχολείο, αφού θα υπολογίζονται πια οι «ώρες» και όχι οι άνθρωποι. ( γι’αυτό και σε διάφορα σενάρια για τον αριθμό των δασκάλων που θα απαιτείται σε κάθε σχολείο προβλέπονται 11,5 (!) δάσκαλοι για ένα 12θέσιο κ.οκ.). Δυστυχώς μια τέτοια λογική επικρατεί τα τελευταία χρόνια με τη διάθεση των ειδικοτήτων στη Π.Ε. με ότι αυτό συνεπάγεται για το εργασιακό τους καθεστώς. Επίσης απ’ ότι φαίνεται θα υπάρχει και η ανάθεση δεύτερης ειδικότητας σε δασκάλους με πιστοποιήσεις σε άλλα αντικείμενα (εικαστικά, θεατρικά αγωγή κλπ.) έτσι ώστε να μην υπάρχει η ανάγκη πρόσληψης ειδικοτήτων για τα συγκεκριμένα αντικείμενα.

Ταυτόχρονα, θα ήταν λάθος  να μην συνδέουμε το ωράριο των εκπαιδευτικών και την προοπτική αύξησή του με την αύξηση των ωρών  παραμονής των μαθητών στο σχολείο. Μιλώντας τα δύο τελευταία χρόνια με αφορμή τα σχολεία με ενιαίο αναμορφωμένο πρόγραμμα, τα σχολεία ΖΕΠ και τα σχολεία του πιλοτικού προγράμματος,  διαπιστώσαμε ότι οι Έλληνες μαθητές έχουν πια το μεγαλύτερο χρόνο παραμονής στο σχολείο συγκριτικά με τους μαθητές στην υπόλοιπη Ευρώπη. Γεγονός που δεν μπορεί παρά να έχει αντανάκλαση και στο διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών.

Ας έρθουμε τώρα στα διάφορα μυθεύματα γύρω από ωράριο και πώς οι αριθμοί χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν προκειμένου να εφαρμοστούν οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, μέσα από την πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ. ( Εδώ να σημειώσουμε ότι Έκθεση για την ελληνική εκπαίδευση που δημοσιεύτηκε από τον ΟΟΣΑ την περσινή χρονιά, η οποία ήταν μία κατά παραγγελία έκθεση από το Υπουργείο Παιδείας που κόστισε 128.000 ευρώ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσπάθεια να ενισχυθεί η κυβέρνηση και η τρόικα στην προσπάθειά της να διαλύσει ακόμα περισσότερο τη δημόσια εκπαίδευση).

1. Στην παραπάνω  έκθεση το στοιχείο που δίνεται είναι
2. ότι ο μέσος όρος του διδακτικού ωραρίου στην Π.Ε είναι 18(!) ώρες με εργασιακό 30ωρο, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι το καταληκτικό ωράριο μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας είναι οι 21 ώρες! (προφανώς αυτός ο μέσος όρος βγήκε συνυπολογίζοντας και το διδακτικό ωράριο των διευθυντών). Στον ίδιο πίνακα – διατηρώντας πάντα τις επιφυλάξεις μας για την ορθότητα των στοιχείων – φαίνεται ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης, το διδακτικό ωράριο στην Π.Ε. κυμαίνεται από 17 έως 21 ώρες. Άρα ακόμα κι έτσι καταρρίπτεται ο μύθος του Έλληνα εκπαιδευτικού που δουλεύει λιγότερο.
3. Δίνοντας ο ΟΟΣΑ ως μέσο όρο έναν εκπαιδευτικό ανά 10,1 (!) μαθητές, διαπιστώνει ότι στην Ελλάδα υπάρχει η μεγαλύτερη μισθολογική δαπάνη ανά μαθητή! Εδώ φυσικά τα σχόλια είναι περιττά.
4. Η άποψη που δημοσιεύτηκε με ψιλά γράμματα ότι πρέπει να αξιοποιηθούν οι πιο έμπειροι εκπαιδευτικοί, άρα οι συνάδελφοι με περισσότερα χρόνια υπηρεσίας πρέπει να έχουν και αυξημένο ωράριο, διατυπώνεται ρητά στην παραπάνω έκθεση.

Οι πίνακες και οι αριθμοί χρησιμοποιούνται λοιπόν για να δικαιολογήσουν και να επιβάλλουν τις πολιτικές των περικοπών, της εντατικοποίησης και της ελαστικοποίησης της εργασίας του εκπαιδευτικού. Οι μάχιμοι όμως εκπαιδευτικοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι η δουλειά στο σχολείο δεν μπορεί να μετρηθεί έτσι. Κανένας αριθμός δεν μπορεί να μετρήσει την απόγνωση του νέου εκπαιδευτικού που μετά από τόσους κόπους σπουδών και εργασιακής περιπλάνησης βλέπει πια την πόρτα του σχολείου από μακριά. Κανένας αριθμός δεν μπορεί να μετρήσει τον κόπο και την προσφορά του εκπαιδευτικού στην τάξη με συνθήκες που ολοένα και χειροτερεύουν. Η εκπαίδευση δεν προσφέρεται «με το κομμάτι» ούτε ο εκπαιδευτικός αντέχει πια να γίνεται κι εκείνος κομμάτια. Γι’αυτό χρειάζεται η συνολική μας αντεπίθεση.

Μαχητική απεργία των δασκάλων στο Σικάγο

“Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα! Γι’ αυτό και πρέπει να αγωνιστούμε!” φωνάζουν καθημερινά την τελευταία εβδομάδα οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Σικάγο. Για πρώτη φορά μετά από 25 ολόκληρα χρόνια, είκοσι εννιά χιλιάδες δάσκαλοι και βοηθητικό προσωπικό, μέλη του Σωματείου Εκπαιδευτικών του Σικάγο, πραγματοποιούν μια από τις πιο επιτυχημένες σε μαζικότητα και διάρκεια απεργίες σε 675 σχολεία στην πόλη του Σικάγο. Μια απεργία που υπερψηφίστηκε σαν μέσο διεκδίκησης από το 90% των μελών του σωματείου, με μόνο 1,82% να τάσσεται κατά και έφερε μεγάλη αμηχανία στο προεκλογικό σκηνικό της χώρας.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

750 ευρώ  σε 170.000 πολίτες - Πάρτε τα με μια μόνο αίτηση και όλα εξα αποστάσεως μέσω golearn

Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 30/6

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber