Ήταν μια χαρούμενη ημέρα... Ήταν μια γιορτή...
Να σηκώσεις απλά ψηλά το κεράκι σου ήθελες και να το κρατήσεις αναμμένο. Το πρώτο το κατάφερες, το άναψες. Να το κρατήσεις όμως αναμμένο δεν μπόρεσες. Το ήθελες πολύ, αλλά ο θόρυβος που ακούστηκε σε εμπόδισε. Δεν κατάλαβες αμέσως τι ήταν αυτό.
Νόμιζες πως ήταν πυροτέχνημα, μέχρι την στιγμή που είδες έναν φίλο σου να πέφτει στο πάτωμα. Τότε κατάλαβες ότι ήταν πυροβολισμός. Μετά ακούστηκε και δεύτερος...και τρίτος...
Είδες τον κόσμο να τρέχει πανικόβλητος και εσύ δεν ήξερες τι να κάνεις. Άρχισες να φωνάζεις. Μετά ακούστηκε και τέταρτος... και πέμπτος... Και τότε βλέπεις μια γνωστή σου να σωριάζεται κι αυτή στο έδαφος, πλημμυρισμένη από αίμα.
Μετά ακούστηκε και πέμπτος...και έκτος...
Αυτή τη φορά οι σφαίρες χτυπούν ένα παιδί... Ένα παιδί που δεν πρόλαβε καν να αντιδράσει. Για αυτό, δεν μπορώ να τους συγχωρήσω. Από εκείνη τη στιγμή, έχασες το μέτρημα. Οι σφαίρες έπεφταν βροχή και ξαφνικά έβλεπες αθώους ανθρώπους να πέφτουν νεκροί στο έδαφος. Είχες τρομοκρατηθεί. Άρχισες να κλαίς. Κανείς δεν σε αδικεί. Ίσα ίσα που σε επαινούμε... Ακούγονται σειρήνες... "Ήρθαν να μας σώσουν", είπες.
Τότε άρχισες να τρέχεις... Από μακριά βλέπεις δύο περιπολικά. Ήταν η πρώτη αστυνομική μονάδα που έφτασε εκεί πέρα... Τότε σου φώναξαν να τρέξεις. Και άρχισες να τρέχεις κι εσύ πιο γρήγορα. Και από μακριά βλέπεις ασθενοφόρα... Βλέπεις τους διασώστες να σκεπάζουν με κουβέρτες τους τραυματισμένους. Και τότε τρέχεις ακόμη πιο γρήγορα... Και σχεδόν έχεις φτάσει... Ακούς τους αστυνομικούς να φωνάζουν ότι ο σκοπευτής έπεσε νεκρός από τα πυρά τους... Και τότε ένιωσες ότι όλα έχουν τελειώσει... Γιατί δεν ήξερες ότι ήταν δύο... Το έμαθες...
Ακούγεται ένας τελευταίος πυροβολισμός και τότε ένιωσες το στήθος σου να πονάει. Έπεσες κάτω... Ανοίγεις το μπουφάν σου και τότε βλέπεις αίμα που δεν σταματά να τρέχει. Και αρχίζεις να πονάς, να πονάς πολύ... Και τότε δεν είπες λέξη...
Απλώς μονάχα δάκρυσες... Γυρίζεις το κεφάλι σου και βλέπεις ανθρώπους να κείτονται νεκροί στο έδαφος, πλημμυρισμένοι από αίμα.
Ήταν...το τελευταίο πράγμα που είδες...
Και τότε έκλεισες τα μάτια σου για πάντα...
Ήταν η ημέρα, που μόνο γιορτή δεν ήταν...
Δεν σου άξιζε αυτός ο κόσμος...
Δεν σου άξιζε αυτό το τέλος...
Τώρα γλυκά θα αναπαυτείς...
Καληνύχτα...
*Μαθητής Ανθρωπιστικών Σπουδών, 17 ετών
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
