Alfavita Newsroom Η διαφορετικότητα και η συμπερίληψη είναι έννοιες οι οποίες ακόμα και στους ενήλικες πολλές φορές δεν είναι ξεκάθαρες. Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι θέλουμε να ζούμε σε μία συμπεριληπτική κοινωνία που θα αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα και τη φιλοξενία; Πώς θα μπορούσαμε να εμφυσήσουμε αυτές τις έννοιες στα παιδιά και να δημιουργήσουμε συμπεριληπτικές κοινωνίες μέσα στα σχολεία; Σε αυτά τα ερωτήματα έρχονται να μας απαντήσουν η Δήμητρα Ντιρογιάννη, Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της ActionAid και η Μαρία Λεωνίδα, Σκηνοθέτης και Υπεύθυνη Προγραμμάτων του ΜΚΟ Καρπός.
Πώς λοιπόν εντάσσονται αυτές οι έννοιες στην εκπαιδευτική κοινότητα; Σύμφωνα με τη Δήμητρα Ντιρογιάννη, η διαφορετικότητα υπάρχει ήδη στα σχολεία, καθώς συνυπάρχουν παιδιά που διαφέρουν ως προς την εθνικότητα, το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, παιδιά με αναπηρίες ή ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Αυτό όμως που λείπει όπως τονίζει, είναι η ανάδειξη αυτής της διαφορετικότητας ως παιδαγωγική ευκαιρία και όχι ως εμπόδιο όπως συνήθως παρουσιάζεται. Τα τελευταία 20 χρόνια εκφράζεται συχνά η ανάγκη για συμπεριληπτικά σχολεία που θα δημιουργούν ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά, όμως υπάρχουν αρκετές δυσκολίες καθώς χρειάζεται αναδόμηση και στο εκπαιδευτικό σύστημα και στα προγράμματα.
Όσον αφορά τη συμπεριληπτική εκπαίδευση, η Δήμητρα Ντιρογιάννη, μας είπε ότι στο πλαίσιο ενός ενημερωτικού δελτίου που συντάχθηκε τον Απρίλιο του 2020 για τη Συμπεριληπτική Εκπαίδευση των Παιδιών Προσφύγων και Μεταναστών στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι 31.000 παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες, ηλικίας 4-17 ετών, βρίσκονται στην Ελλάδα και 13.000 από αυτά είναι εγγεγραμμένα σε σχολεία σε όλη τη χώρα, αντιπροσωπεύοντας το 42% των παιδιών προσφύγων και μεταναστών σχολικής ηλικίας. Βασικός λόγος που οδηγεί σε αυτό είναι ότι οι οικογένειες μετακινούνται συχνά από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα, από σχολείο σε σχολείο και από δομή σε δομή, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η εκπαιδευτική κανονικότητα των παιδιών.
Στο πλαίσιο αυτό, γίνεται προσπάθεια από ευρωπαϊκά προγράμματα, να καλλιεργήσουν μία διαφορετική ρητορική μέσα από εκπαιδεύσεις και δραστηριότητες.
Στο πλαίσιο αυτό, γίνεται προσπάθεια από ευρωπαϊκά προγράμματα, να καλλιεργήσουν μία διαφορετική ρητορική μέσα από εκπαιδεύσεις και δραστηριότητες. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Migrated, το οποίο υλοποιείται στην Ελλάδα από την ActionAid και τον Καρπό, μέσα από εκπαιδεύσεις που γίνονται στα παιδιά με τη χρήση ψηφιακών μέσων, αλλά και μέσα από εκπαιδεύσεις σε εκπαιδευτικούς, προσπαθεί να μυήσει τους πολίτες του μέλλοντος στις έννοιες της διαφορετικότητας, της συμπερίληψης και της αλληλεγγύης, προωθώντας παράλληλα τη συνεργασία των νέων Ευρωπαίων με νέες και νέους πρόσφυγες/προσφύγισσες και μετανάστες/μετανάστριες. Η κυρία Λεωνίδα, η οποία πραγματοποίησε τα εργαστήρια οπτικοακουστικών μέσων μέσα στις τάξεις, αναφέρει ότι αυτό που συζητήθηκε περισσότερο ήταν η αποδοχή. Παράλληλα, ενισχύθηκε η ευαισθητοποίηση δημιουργώντας έτσι καλύτερες συνθήκες για μία σταδιακή ενσωμάτωση.
Τέσσερα εργαστήρια πραγματοποιήθηκαν σε σχολεία στον Αυλώνα, στο Κορωπί, στις Αχαρνές και στην Αργυρούπολη με θέμα τη διαφορετικότητα και την ένταξη. Σκοπός των εργαστηρίων αυτών, ήταν τα παιδιά να δημιουργήσουν βίντεο που θα αποτελέσουν μέρος ενός ντοκιμαντέρ. Κάτι αξιοσημείωτο όπως ανέφερε είναι το ότι η καραντίνα παρά τις δυσκολίες που δημιουργήθηκαν και το γεγονός ότι διακόπηκαν τα εργαστήρια, δημιούργησε μία επιπλέον αίσθηση εμπιστοσύνης.
«Κάθε φορά που ξεκινάει η δημιουργία μίας ταινίας με ομάδες νέων, υπάρχουν πολλές και αξιόλογες στιγμές», λέει η κυρία Λεωνίδα. Αυτή τη φορά την εντυπωσίασε ιδιαίτερα το γεγονός ότι στο 8ο Γυμνάσιο Αχαρνών, τα παιδιά κατάφεραν να δημιουργήσουν σε μία μόλις συνάντηση μία ταινία 4 λεπτών! Η ταινία αυτή, βασιζόταν σε ένα παιχνίδι ρόλων, όπου τα παιδιά υποδύονταν τους πρόσφυγες και τους συνοριοφύλακες. Όλοι μαζί δημιούργησαν εμπόδια με θρανία και καρέκλες, χρησιμοποίησαν τα κινητά ως φακούς και ξεκίνησαν την πορεία τους για τα σύνορα.
Αυτό που παρατήρησε η κυρία Λεωνίδα μέσα από τα εργαστήρια, είναι ότι ο χρόνος και η τριβή με τη διαδικασία, επιτρέπει στα παιδιά να χαλαρώσουν, να βοηθήσουν το ένα το άλλο, να συνεργαστούν και να αποκαλύψουν πτυχές του εαυτού τους.
«Τα παιδιά δεν δίνουν σημασία σε συμβάσεις, παρ’ όλα αυτά σίγουρα φέρουν τις απόψεις των οικογενειών τους στο πίσω μέρος του μυαλού τους.» ανέφερε χαρακτηριστικά. Το πιο σημαντικό είναι η γνωριμία με διαφορετικές κουλτούρες καθώς και η συνύπαρξη με ανθρώπους με ειδικές και ιδιαίτερες ανάγκες. Ένας τρόπος είναι η διοργάνωση καλλιτεχνικών δράσεων που βοηθούν την προσωπική έκφραση και τον διάλογο, ενώ οι μικρές ανταλλαγές και συνεργασίες με ειδικά σχολεία, μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν τα παιδιά, όσον αφορά το θέμα της συμπερίληψης και της αποδοχής.
Επανερχόμενοι στο θέμα της συμπερίληψης, για τη Δήμητρα Ντιρογιάννη, αυτό που χρειάζεται είναι να καλλιεργηθεί στα παιδιά η κοινωνική ευαισθησία, ο αλληλοσεβασμός και η αλληλεγγύη. Τα πιο θετικά παραδείγματα σε σχέση με αυτό έρχονται από σχολεία που έχουν πιστέψει και έχουν δημιουργήσει κουλτούρα αποδοχής και σεβασμού προς όλους. Όμως αυτό για να πραγματοποιηθεί, απαιτεί τη συνεργασία του σχολείου, των εκπαιδευτικών, των γονιών και φυσικά των παιδιών, αναφέρει.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 17 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 17/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
