Με αφορμή τη λήξη της κατάληψης στο σχολείο μου, το ΓΕΛ Καρλοβασίου μετά από 2,5 εβδομάδες, παραθέτω κάποιες σκέψεις μου, αποτιμώντας και τη φετινή κατάσταση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι φετινές συνθήκες στα σχολεία ήταν ιδιαίτερες και ξεχωριστές από κάθε προηγούμενη χρονιά. Η προκλητική έλλειψη προετοιμασίας ενόψει κορωνοιού ήταν εξόφθαλμη. Με μόνο όπλο τη μάσκα, αφέθηκαν πολυμελή τμήματα, πολυμελέστερα από το Μάιο με τα μισά κρούσματα! Ούτε ίχνος πρόσθετων καθαριστριών και επιπλέον αλαζονεία και αυταρχισμός από το υπουργείο, δημιούργησαν συνθήκες έντασης. Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος, που μα μην καταλαβαίνει ότι 27 παιδιά σε μια τάξη λίγων τετραγωνικών, είναι μια κακή και επικίνδυνη συνθήκη για τη μετάδοση του ιού. Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μην βλέπει την παράνοια του να απαγορεύεται να συνευρεθούν πάνω από 9 μαθητές στην πλατεία (τώρα που η Σάμος είναι στην κατηγορία 3), να επιτρέπεται όμως να συνυπάρξουν 27 σε μια μικρή τάξη! Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος, εκτός αν είναι ταγμένος να υπηρετεί την κυβερνητική πολιτική, που να μη βλέπει τη θρασύτατη και ανάλγητη απάντηση του υπουργείου σε όλα αυτά.
Παρόλα αυτά τα καθολικά αποδεκτά προβλήματα, οι μαθητικές καταλήψεις δεν ξέφυγαν από την πεπατημένη της πολύ μικρής συμμετοχής των μαθητών στις κινητοποιήσεις και της μη συνειδητοποίησης, από τη συντριπτική πλειοψηφία τους, της ανάγκης για αγωνιστική διεκδίκηση αυτονόητων πραγμάτων. Συνυπολογίζοντας τον ευτελισμό των καταλήψεων, λόγω της κατάχρησης τους για πολλά χρόνια, δεν κατάφεραν και φέτος να αποτελέσουν κάτι ριζικά διαφορετικό. Οι αιτίες για το πόσο απολιτίκ είναι οι σημερινοί νέοι και μη κριτικά σκεπτόμενοι, είναι πολλές και δεν είναι της παρούσης. Η ουσία είναι ότι και φέτος στη συντριπτική πλειοψηφία τους, οι καταλήψεις αποτέλεσαν ένα κακέκτυπο κινητοποίησης που μόνο κακό κάνει στη Δημόσια εκπαίδευση και στους μαθητές που εθίζονται στην τσάμπα μαγκιά. Το κλείσιμο του σχολείου για 2,5 εβδομάδες αυξάνει την αναγκαιότητα του Φροντιστηρίου, δυσκολεύοντας περισσότερο τους μη έχοντες. Λόγω όλων των παραπάνω οι καταλήψεις θα είχαν σταματήσει νωρίτερα, όπως συνήθως συμβαίνει, αν δεν ερχόταν εν τω μεταξύ ο νόμος έκτρωμα για την τηλεκπαίδευση σε υπό κατάληψη σχολεία.
Το ΦΕΚ που όξυνε την κατάσταση
Ο κατάπτυστος αυτός νόμος επέτεινε την οργή των εκπαιδευτικών, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και δίνοντας έναυσμα στους μαθητές να συνεχίσουν τις καταλήψεις. Είναι χαρακτηριστικό και εύστοχο το πανό που ανάρτησαν οι μαθητές στο ΓΕΛ Καρλοβασίου: «Ο εκφοβισμός μας πεισμώνει».
Στο σημείο αυτό ανοίγω μια παρένθεση για να αναφερθώ, για όσους μη εκπαιδευτικούς δε γνωρίζουν, στα σημεία του νόμου αυτού, που τον καθιστούν ελεεινό. 1) Ζητείται από τους εκπαιδευτικούς να κάνουν υποχρεωτική τηλεκπαίδευση βάζοντας απουσίες από τον υπολογιστή! Ήδη μάλιστα συνεχείς οδηγίες εντείνουν την πίεση για να περαστούν επίσημα οι απουσίες αυτές. Είναι προφανές ότι με τις απουσίες αυτές κάποιοι μαθητές θα μείνουν στην ίδια τάξη! Είναι αδιανόητο να παίρνουν απουσία έτσι μαθητές, χωρίς να γνωρίζουμε αν μπορούν πραγματικά να παρακολουθήσουν. Απουσία internet,είτε λόγω μη σύμβασης, λόγω μετακόμισης, λόγω προσωρινών βλαβών κ.λ.π. Απουσία ή χαλασμένοι υπολογιστές, αδέλφια με έναν υπολογιστή, είναι μερικοί λόγοι πιθανών απουσιών. Παρουσία μαθητών για να ψηφίσουν στην κατάληψη, διακοπές ρεύματος, είναι μερικοί ακόμα.
2) Ο νόμος αυτός ζητεί από τους εκπαιδευτικούς να γίνουν ρουφιάνοι, ανακαλύπτοντας ποιοι είναι μέσα στην κατάληψη και (άκουσον, άκουσον!) να απαγορεύσουν την παρακολούθηση σε όσους είναι μέσα στο σχολείο. Επαναλαμβάνω, όχι να τους βάλουν απουσία. Να μην έχουν καν δικαίωμα να παρακολουθήσουν το μάθημα! Είναι γνωστό ότι φυλακισμένοι ανήλικοι με βαριά αδικήματα, δικαιούνται παρακολούθησης σχολείου. Οι καταληψίες όμως όχι!
Τα παραπάνω είναι τα πιο βασικά και όχι τα μόνα που καθιστούν το συγκεκριμένο νόμο απαράδεκτο.
Υποκρισία πολιτικών που «νοιάζονται» για τη Δημόσια Παιδεία
Η όψιμη ευαισθησία της πολιτείας για τους εργαζόμενους γονείς, που τα παιδιά τους χάνουν μαθήματα, ήρθε φυγομαχώντας και αφήνοντας τους εκπαιδευτικούς να γίνουν αστυνόμοι, χωρίς να εμπλακεί η διοίκηση σε αυτό που θεωρεί παράνομο. Είναι γνωστό άλλωστε πως οι κυβερνήσεις σαν τη σημερινή νοιάζονται για τη Δημόσια Παιδεία και βρήκαν αυτό τον τρόπο να καταπολεμήσουν τις καταλήψεις, που πράγματι έχουν γίνει γάγγραινα, σα να μην υπάρχει άλλος.
Είναι οι ίδιοι ευαίσθητοι κυβερνώντες που δεν τους πειράζει που δεν υπάρχει διαχρονικά Έλληνας μαθητής που να έμαθε Αγγλικά από το σχολείο μετά από 12 χρόνια διδασκαλίας! Και σε πρωτοετή φοιτητή Αγγλικής Φιλολογίας να είχε ανατεθεί το πρόβλημα θα είχε προτείνει λύσεις! Δεν τους πειράζει που υπάρχουν για δεκαετίες άθλια βιβλία, γραμμένα από ημετέρους. Δεν τους πειράζει που δεν γίνονται εργαστήρια Φυσικών επιστημών, ενώ έχουν αδρά πληρωθεί σύγχρονα όργανα από τους φορολογούμενους, σε ημέτερους προμηθευτές. Δεν τους πειράζει που είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη με θρησκευτικά κατήχηση. Δεν τους πειράζει που υπάρχουν τόσο απαρχαιωμένες ύλες και αναντίστοιχες ώρες διδασκαλίας με τα διδασκόμενα αντικείμενα. Δεν τους πειράζει που εδώ και 40 χρόνια δεν υπάρχει η παραμικρή αξιολόγηση δομών και προσωπικού. Δεν τους πειράζει που δεν υπάρχει τίποτα ελκυστικό για τα παιδιά στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (μουσική, εικαστικα, θεατρολογιά, διαδραστική διδασκαλία κ.α.). Δεν τους πειράζει που τα προγράμματα σπουδών και τα διδασκόμενα μαθήματα αλλάζουν, όταν αλλάξει υπουργός, ανάλογα με τα τσιράκια του. Δεν τους πειράζει που υπάρχουν αναθέσεις μαθημάτων ντροπή, σε καθηγητές που δεν έχουν διδαχθεί ποτέ τα μαθήματα αυτά, για να μη στεναχωρήσουν συντεχνίες. Δεν τους πειράζει που υπάρχει μειοψηφία εκπαιδευτικών, που δεν κάνουν μάθημα και δεν κάνουν τίποτα για να μην στεναχωρήσουν τους ψηφοφόρους – πελάτες. Δεν τους πειράζει που τα θέματα στις πανελλαδικές είναι ένα επίπεδο πάνω από όσα μπορεί να κάνει ο καθηγητής του σχολείου. Δεν τους πειράζει που κάθε χρόνο παίρνουν αποσπάσεις διάφοροι εκπαιδευτικοί του κόμματος στη Βουλή, σε πολιτικά γραφεία σε εικονικές θέσεις αφήνοντας σχολεία υποστελεχωμένα. Δεν τους πειράζει που δεν έχει γίνει 10 χρόνια τώρα, ούτε ένας διορισμός εκπαιδευτικού. Εντέλει δεν τους πειράζει η οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών στα Φροντιστήρια, παρά τη «δωρεάν» Δημόσια Παιδεία! Στην πραγματικότητα κάνουν σχεδόν ότι περνάει από το χέρι τους για να συνεχιστεί αυτή η αφαίμαξη! Αυτοί λοιπόν οι πολιτικοί που «νοιάζονται» για το καλό μας, είπαν να βάλουν τους καθηγητές να γίνουν καταδότες, για να βελτιώσουν τη Δημόσια εκπαίδευση.
Στο δια ταύτα για τις καταλήψεις
Προσωπικά έχω ξαναπεί ότι οι μαθητικές καταλήψεις, όπως εδώ και δεκαετίες γίνονται, μόνο κακό κάνουν στην εικόνα και στην αποτελεσματικότητα της δημόσιας εκπαίδευσης. Επιπλέον κάνουν κακό και στην ωριμότητα και χειραφέτηση των μαθητών οι οποίοι εθίζονται στην χωρίς κόστος τεμπελιά.
Να «επιτρέπονται» οι μαθητικές καταλήψεις;
Η επίκληση του παράνομου της πράξης, δεν αποτελεί λύση. Οι καταλήψεις, όχι μόνο οι μαθητικές, εδώ και πολλά χρόνια, αποτελούν μια σιωπηρά αποδεκτή πράξη αντίστασης, υπό προϋποθέσεις, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μαζικές κινητοποιήσεις και για αιτήματα που αγκαλιάζει η κοινωνία. Είτε νομότυπα είτε όχι είναι γνωστό ότι και οι φανατικότεροι πολέμιοι του δικαιώματος για μαθητική κατάληψη, έχουν οι ίδιοι κάποια στιγμή στη ζωή τους κλείσει παράνομα ένα δρόμο ή μια νομαρχία ή ένα δημαρχείο, θεωρώντας ότι τους πνίγει το δίκιο. Συχνά μάλιστα για αιτήματα που μόνο αντικειμενικά δίκαια δεν είναι! Με αυτή την έννοια το δίλημμα αν είναι ή όχι νόμιμη η μαθητική κατάληψη, να επιτρέπεται ή όχι είναι ψευτοδίλημμα. Είναι κάποιες φορές που οι κοινωνικές συνθήκες «νομιμοποιούν» καθαρά τέτοιες μορφές αντίστασης. Το ζήτημα δεν είναι αν είναι ή όχι τυπικά παράνομη πράξη η μαθητική κατάληψη και άρα να καταπνίγεται από τα όργανα της τάξης. Ορθώς κατά τη γνώμη μου «επιτρέπονται» τέτοιες μορφές αγώνα και όχι μόνο για τους μαθητές.
Εχθρός κάθε δικαιώματος είναι η κατάχρηση του
Το παραπάνω είναι αδυσώπητος κανόνας, χωρίς εξαίρεση. Ιδιαίτερα δε στο συγκεκριμένο ζήτημα των μαθητικών καταλήψεων, η λέξη κατάχρηση είναι φτωχή για να περιγράψει το ξεχείλωμα που έχει επέλθει από την άκαιρη και λανθασμένη χρήση τους.
Στο δια ταύτα
Όπως προείπα κινητοποιήσεις στα όρια του νόμου. που εμποδίζουν την είσοδο σε δημόσιους χώρους, για να έχουν την κοινωνική «νομιμοποίηση» πρέπει να είναι μαζικές και με αιτήματα που αγκαλιάζει η κοινωνία. Επειδή τα παραπάνω δεν είναι αντικειμενικά μετρήσιμα, θα σταθώ και σε κάτι άλλο. Οι έφηβοι σε κάθε κινητοποίηση, πρέπει να διδαχθούν ότι θα έχουν και κάποιο κόστος, από τη στιγμή που αντιστέκονται στο σύστημα. Αυτό θα συμβαίνει και στη μετέπειτα ζωή τους. Έτσι θεωρώ ότι η πλήρης αναπλήρωση των χαμένων από κατάληψη ωρών, αποτελεί μια καθαρή λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η εκ των προτέρων απόφαση της αναπλήρωσης κάθε μέρα κατάληψης Σάββατα ή αργίες, θα θέσει μαθητές και κοινωνία προ των ευθυνών τους. Αν πράγματι υπάρχουν αιτήματα αιχμής, αν πρόκειται για αγωνιστική κινητοποίηση, ας διαταράξουν τη βολή τους, των ίδιων, των γονιών τους και της τοπικής αγοράς που θα έχει Σάββατο ανοιχτά σχολεία. Αν όχι ας καθίσουν στα αυγά τους!
Τέλος επανερχόμενος στην κυβερνητική πολιτική που συστηματικά διαλύει τη Δημόσια Παιδεία, ας αναλογιστούμε την ατομική ευθύνη, που προκύπτει από την ψήφο μας και κυρίως από τη μη αντίδραση. Η θέση «δε μπορεί να γίνει κάτι» ισχύει μόνο για τους νεκρούς!
Τάσος Σκάβδης
Φυσικός ΓΕΛ Καρλοβασίου
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
