«Κυρία Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, κυρία Υφυπουργέ,
Θα συνεχίσω την ομιλία μου από εκεί που την άφησα την Τρίτη, στο κεφάλαιο Γ΄, προσπαθώντας και με τις προτάσεις, αλλά και με τους προβληματισμούς μας, να βοηθήσουμε στο να υπάρξει ένα, όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο, αποτέλεσμα σε αυτήν την κουβέντα που γίνεται εδώ σήμερα.
Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση: είναι γεγονός ότι μέσα από τις διατάξεις βελτιώνεται η υπάρχουσα κατάσταση, όμως, υπάρχει το άρθρο 28, το οποίο πραγματικά μας προβληματίζει πάρα πολύ και είναι η επιλογή των Συντονιστών Εκπαίδευσης. Ξέρετε ότι η πάγια θέση μας είναι απολύτως αρνητική στον Νόμο επιλογής στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και περιμένουμε εδώ και 10 μήνες από το Υπουργείο, να έρθει με νομοθετική ρύθμιση που θα βάλει τέλος σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Περιμέναμε ότι στο πλαίσιο αυτού του νομοσχεδίου θα έχετε πρόταση, κυρία Υπουργέ. Το παραπέμπετε για αργότερα.
Κεφάλαιο για αξιολόγηση:. Δίλημμα, είστε υπέρ ή κατά της αξιολόγησης δεν μπαίνει. Το ότι είμαστε υπέρ της αξιολόγησης φάνηκε και από τον τρόπο που πριν από 10 χρόνια ανοίξαμε αυτό το μεγάλο θέμα, με πάρα πολλές κόντρες, με πολύ δύσκολους αγώνες. Εμείς διαφωνούμε με τη δική σας αποσπασματική λογική, σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση, γιατί στην πραγματικότητα το περιεχόμενο αυτής της υποτιθέμενης αξιολόγησης, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια συνέχεια της πολιτικής του κ . Γαβρόγλου, με μικροβελτιώσεις. Μιας πολιτικής που έρχεται υποτίθεται να λειτουργήσει στη βάση μιας ανταγωνιστικής λογικής. Εάν πράγματι το Υπουργείο Παιδείας θέλει αξιολόγηση έχει έναν δρόμο μπροστά του, που δεν είναι άλλος από το να εφαρμόσει τον Ν.3848 του 2010 άρθρο 32.
Χρειάζεται η αξιολόγηση των στελεχών της παρεχόμενης εκπαίδευσης; Εννοείται. Δομές, περιεχόμενο, προγράμματα, διδακτικές μεθοδολογίες, διοίκηση των εκπαιδευτικών, βιβλία, υποδομές, όλα αυτά πρέπει να αξιολογηθούν με στόχο μόνο τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου.
Η κατάκτηση της ποιότητας, που τόσο συχνά το λέμε, προϋποθέτει συστήματα αξιολόγησης, προϋποθέτει επανατροφοδότηση με πληροφορίες. Πρέπει να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και να περιλαμβάνει όλους τους συντελεστές και τις λειτουργίες της εκπαίδευσης. Άρα συνολική αξιολόγηση της αρχιτεκτονικής, του μοντέλου, της δομής, των λειτουργιών, του περιεχομένου, του ανθρώπινου παράγοντα. Εάν θέλουμε ένα σύγχρονο και δημοκρατικό σχολείο, που δεν θα έχει αυταρχικές και συγκεντρωτικές δομές και λειτουργίες, που δεν θα έχει τιμωρητική διάθεση, πρέπει να είναι ένα σχολείο ανοιχτό, δημιουργικό, παιδευτικό και τελικά αποτελεσματικό.
Έχουμε προτείνει και έχουμε ψηφίσει νόμους για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δομών και συστημάτων, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, του εκπαιδευτικού έργου, τις επιδόσεις των μαθητών στις σχολικές μονάδες, για την αξιολόγηση της σχολικής αποτελεσματικότητας.
Έχουμε νομοθετήσει, επιτρέψτε μου να σας θυμίσω, διενέργεια εξετάσεων ΑΣΕΠ για την πρόσληψη του εκπαιδευτικού προσωπικού, Ν.2525/1997, τον Ν.3848/2010, για την αξιοκρατική επιλογή στελεχών εκπαίδευσης, τον Ν.3966/2011, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των διευθυντών των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων, τον Ν. 4142/2013, για την ίδρυση και λειτουργία της ΑΔΙΠΠΔΕ, την εφαρμογή υπουργικής απόφασης του 2013, για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, την έκδοση του Π.Δ. 152/2013, για την αξιολόγηση των στελεχών εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών των σχολικών μονάδων, την αξιολόγηση του 2010-2012 από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στην αρχή και κατόπιν από το ΙΕΠ, με εξωτερικούς αξιολογητές, σε ό,τι αφορά το ωρολόγιο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών.
Επίσης, με τη διαδικασία που εφαρμόστηκε το 2011 για τους εκπαιδευτικούς, μέσω της αξιολόγησης είχαμε την αντικειμενική επιλογή στελεχών. Δεν έπεσε ούτε ένας πίνακας επιλογής στελεχών στη Δικαιοσύνη. Συνολικά, 2.000 στελέχη που ήταν εκπαιδευτικοί στα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία αξιολογήθηκαν, καθώς και 900 στελέχη εκπαίδευσης, σχολικοί σύμβουλοι και διευθυντές εκπαίδευσης, μέσω του Προεδρικού Διατάγματος 152/2013. Για τον λόγο αυτό, μαζί με την ιδεοληψία που χαρακτήριζε την προηγούμενη κυβέρνηση, ήρθε και κατήργησε όλους τους αντίστοιχους Νόμους, τιμώρησε αυτά τα στελέχη, κατήργησε τον θεσμό των Σχολικών Συμβούλων, κατήργησε τα Πρότυπα και Πειραματικά και τις δομές εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, τα περίφημα ΠΕΚ. Έρχεστε εσείς ως Νέα Δημοκρατία, με προεκλογικές εξαγγελίες και 10 μήνες μετά την εκλογική σας νίκη, διατηρείτε όλο το νομοθετικό πλαίσιο των υπουργών Μπαλτά, Φίλη και Γαβρόγλου. Ξεκάθαρα, η πρότασή μας είναι αξιολόγηση όλων των συντελεστών εκπαίδευσης, υπάρχουν 17 δείκτες ποιότητας των σχολείων και δημιουργία συστήματος επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.
Άρθρο 38:Σύμβουλος Σχολικής Ζωής, τον οποίο εισάγεται πιλοτικά και δυστυχώς, αυτή η διάταξη έχει και ασαφείς και επικαλύψεις αρμοδιοτήτων. Σε ποιο χρόνο θα λειτουργεί, πώς θα είναι το ωράριο του, ποια θα είναι τα προσόντα του, με ποια θέματα θα ασχολείται και σε ποια θα έχει αποφασιστική αρμοδιότητα; Έχουμε την απορία, γιατί δεν βλέπουμε να αποτελεί βαθμό υπηρεσιακής εξέλιξης, σε σχολικό επίπεδο. Δεν μπορεί να είναι στέλεχος διοίκησης. Μπορεί να είναι άραγε στέλεχος επιστημονικής καθοδήγησης; Δεν φαίνεται να υπάρχουν διαφορές, ως προς τις εργασιακές του συνθήκες. Άρα, θεωρούμε ότι όλο αυτό είναι μια ad hoc προσπάθεια κάλυψης θεμάτων ασφάλειας στο σχολείο, χωρίς όμως προοπτική, όπως ορίζεται και η επικάλυψη των αρμοδιοτήτων φαίνεται καθαρά στο άρθρο 39, με τη σύσταση επιτροπών ή ομάδων εργασίας για την πρόληψη, ανατροπή και αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού. Δυστυχώς η ανυπαρξία πρότασης δομών εποπτείας και καθοδήγησης, αλλά και επιμόρφωσης, εμφανίζουν τέτοιες προτάσεις ευρεσιτεχνίας, όπως είναι αυτή του πρώην Εκπαιδευτικού Εμπιστοσύνης, που τον αποσύρετε ως ορολογία, αλλά επανέρχεται με νέο όνομα, καταδεικνύοντας την παντελή απουσία πολιτικής σχεδιασμού και περιγραφής καθηκοντολογίου, αλλά και ασυνέπειας ως προς τις προεκλογικές σας υποσχέσεις, για την επαναφορά του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων.
Άρθρο 39: μεγάλο το θέμα του σχολικού εκφοβισμού, χρόνιο και νοσηρό φαινόμενο. Έχει πάρει διαστάσεις εντός των σχολείων, τα τελευταία χρόνια και η εντελώς αόριστη διάταξη, που εξουσιοδοτεί γενικώς και αορίστως την κυρία Υπουργό να λάβει μέτρα, δεν νομίζω ότι κανένας από εμάς μπορεί να πει, ότι αποτελεί στοχευμένη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Άρθρο 50: ρυθμίσεις για τη λειτουργία των σχολικών μονάδων. Είναι το θέμα με τα μέγιστα και τα ελάχιστα όρια των τμημάτων των νηπιαγωγείων και των δημοτικών. Εδώ, όταν έχουμε περάσει δύο μήνες πανδημία και όταν έρχεστε και νομοθετείτε μέσα στον καιρό της πανδημίας, είναι τουλάχιστον άστοχο, να μην ακολουθείτε τους ειδικούς. Οι ειδικοί λένε «κρατάτε τις αποστάσεις, μείνετε ασφαλείς». Εσείς εδώ λοιπόν, θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να σκεφτείτε, ποιος είναι ο βέλτιστος αριθμός των παιδιών μέσα σε μία τάξη. Υπάρχει όντως, θέμα άνισων συνθηκών, αφού ο μέσος όρος κυμαίνεται στην πραγματικότητα γύρω στους 20 μαθητές ανά τμήμα και αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι σε κάποια τμήματα θα έχουμε πολύ μικρότερο αριθμό παιδιών και σε κάποια άλλα, οι συνθήκες θα είναι ασφυκτικές. Επομένως, θεωρούμε ότι πρέπει να εξεταστεί συνολικότερα το θέμα των δικτύων των σχολείων και των δυνατοτήτων που έχουν, γιατί ο Σεπτέμβρης είναι πάρα πολύ κοντά.
Άρθρο 52: συμβολίζει τη συνέχιση της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το άρθρο, που δίνει παρατάσεις θητείας στα στελέχη της εκπαίδευσης. Είναι η αποθέωση της αναξιοκρατίας. Είναι η τρίτη χρονιά, που παρατείνεται η θητεία της. Δύο χρονιές η κυρία Κεραμέως, μία χρονιά ο κ. Γαβρόγλου. Αυτοί όλοι είναι διευθυντές διεύθυνσης, έχουν επιλεγεί μέσα από ένα αντισυνταγματικό σώμα και ρωτώ όλους σας. Η παράταση με την αριστεία, τι σχέση μπορεί να έχουν; Η χωρίς καμία ιεράρχηση πολιτική του Υπουργείου Παιδείας, που παραπέμπει το θέμα διαρκώς στο μέλλον και σε μελλοντική νομοθέτηση είναι ή ανικανότητα ή ατολμία, να καταργήσει τον Ν.4547/2010 του κ. Γαβρόγλου. Όλο αυτό δυστυχώς, θα το πληρώσει ξανά η εκπαίδευση, θα το πληρώσουν ξανά τα σχολεία, οι μαθητές, οι πολίτες, η διοίκηση της εκπαίδευσης. Δεν μπορείτε να κρατάτε μετά από τρία χρόνια, 900 στελέχη της εκπαίδευσης τιμωρημένα, ανθρώπους οι οποίοι είναι οι μόνοι που έχουν αξιολογηθεί και οι μόνοι οι οποίοι έχουν επιμορφωθεί. Όλο αυτό κυρία Κεραμέως, δείχνει ότι είναι μια πολιτική αναξιοκρατίας, μία πολιτική αδιαφάνειας και μία πολιτική κατά της Αριστείας.
Δεν γίνεται ούτε μία αναφορά στην τεχνική εκπαίδευση, στην Ειδική Αγωγή, στα μειονοτικά σχολεία, στα σχολεία των μεταναστών. Είναι θέμα ουσίας, αλλά θέμα και πολιτικής αντίληψης και της εποχής, αλλά και των απαιτήσεων και των λύσεων και των προτάσεων, που απαιτούν οι πολίτες, που αγωνιούν και θέλουν λύση σε όλα αυτά, που συμβαίνουν στην καθημερινότητά τους.
Κεφάλαιο Α - μέρος β΄- Ανάδειξη των πρυτανικών αρχών: Στα ΑΕΙ αλλάζει το καθεστώς διοίκησης. Μεταξύ άλλων, έχουμε ενιαίο ψηφοδέλτιο για τις πρυτανικές εκλογές, ηλεκτρονική ψηφοφορία, προβλέπεται η ίδρυση ξενόγλωσσων προπτυχιακών, θερινών προγραμμάτων, κοινών προγραμμάτων σπουδών ελληνικών και αλλοδαπών ΑΕΙ και από τη συζήτηση με τους φορείς, για άλλη μια φορά, αναδεικνύεται ότι ακόμη και οι πανεπιστημιακοί μιλάνε για διορθωτικές κινήσεις, χωρίς συνολικό σχέδιο, σε ό,τι αφορά την οργάνωση τη λειτουργία και τη διοίκηση των ΑΕΙ και φυσικά, τονίζουν αυτό το οποίο έχει γίνει πια κοινός τόπος σε αυτό το νομοσχέδιο, ότι δεν έχει προηγηθεί διάλογος για τα θέματα αυτά. Εσείς, το γνωρίζουμε πια όλοι, αποφεύγετε τον εθνικό διάλογο. Το καταλαβαίνουμε, είναι κουραστικό, είναι επίπονο, αλλά τουλάχιστον το αποτέλεσμα δεν θα ήταν άλλη μια προχειρότητα, που θα μείνει στα συρτάρια του Υπουργείου για τον επόμενο.
Στα άρθρα 65 – 67: 4ετής θητεία του πρύτανη, με την πρόβλεψη να μην υπάρξει επόμενη θητεία. Οι αρμοδιότητες των πρυτάνεων αφήνονται στην απόφαση του κάθε ΑΕΙ, επαναφορά 4ετούς θητείας. Όλα αυτά ακούγονται απολύτως ρεαλιστικά. Η ΠΟΣΔΕΠ όμως, γιατί οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, επιμένει ότι η πρόβλεψη για δύο θητείες συνολικά, πρέπει να μετρήσει από φέτος και να ισχύσει από τους ήδη υπηρετούντες. Εσείς την ΠΟΣΔΕΠ δεν την ακούτε και φαντάζομαι, ότι πάντα στο «πλαίσιο της καλής νομοθέτησης», είναι αυτό που κάνετε με το άρθρο 108, όπου προσπαθείτε να κρύψετε μέσα στις μεταβατικές διατάξεις, αυτό που οφείλατε να μνημονεύσετε στο άρθρο 66, δηλαδή ότι εσείς αποφασίσατε, ότι δεν θα υπολογιστούν οι προηγούμενες θητείες πρυτάνεων και αντιπρυτάνεων και έτσι και το καθήκον σας έχετε κάνει και αυγά δεν χρειάζεται να σπάσετε και οι πρυτάνεις είναι ευχαριστημένοι. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα θα συνταξιοδοτηθούν ως πρυτάνεις. Εγώ απορώ, υπάρχει τέτοια απροθυμία στην ακαδημαϊκή κοινότητα;
Άρθρο 68, Σώμα των Εκλεκτόρων: Η προτεινόμενη σύνθεση του σώματος των εκλεκτόρων για την ανάδειξη των πρυτανικών αρχών, αποκλείει ένα πολύ μεγάλο μέρος του μόνιμου προσωπικού διδασκόντων από τις διαδικασίες ανάδειξης των ανώτατων οργάνων διοίκησης των ιδρυμάτων. Δεν συμβαίνει μόνο στην εκλογή του πρύτανη, συμβαίνει και στην εκλογή του κοσμήτορα και του προέδρου και αναπληρωτή προέδρου του τμήματος. Η αλλαγή δε αυτή, σε ό,τι αφορά όλες τις άλλες εκλογές εκτός του πρύτανη, αιφνιδίασε διότι προέκυψε εκτός διαβούλευσης και όσο και αν θεωρούμε - και σωστά - ότι ήταν προβληματική η διαφοροποιούμενης βαρύτητας ψήφος, άλλο τόσο προβληματικός είναι ο αποκλεισμός του ακαδημαϊκού προσωπικού, που ασκεί διδακτικό έργο και αναφέρομαι στους ΕΕΠ, ΕΔΙΤ, ΕΤΕΠ. Όταν μάλιστα, ακούμε ότι τους αναγνωρίζετε την ικανότητα να συμμετέχουν στα ξενόγλωσσα προγράμματα, που οι ίδιοι λέτε ότι είναι και ανταγωνιστικά και απαιτητικά, τότε πραγματικά καταλύεται και το τελευταίο επιχείρημα περί μη συμμετοχής τους και δεν σας το λέω μόνο εγώ, σας το λέει το σύνολο των Βουλευτών από όλα τα πολιτικά κόμματα, ακόμη και από το δικό σας.
Στο πλαίσιο μιας χρηστής δημοκρατικής εκπροσώπησης και διοίκησης των ΑΕΙ, θεωρούμε ότι τα οργανικά του μέλη πρέπει να συμμετέχουν. Πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Χρόνος υπάρχει. Οι συνθήκες είναι δυναμικές. Αλλάζουν. Σκεφτείτε το, γιατί είναι ένα πολύτιμο εργαλείο όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό που υπάρχει στα πανεπιστήμια και είναι λάθος να τους αποκλείετε.
Η εκλογική διαδικασία. Εδώ θέλω να καταθέσω μια πρότασή μας. Στο ενιαίο ψηφοδέλτιο, θεωρούμε ότι οι υποψηφιότητες των αντιπρυτάνεων πρέπει να είναι έξι. Γιατί πρέπει να υπάρχουν τέσσερις τακτικοί και δύο αναπληρωματικοί. Το βασικό μας επιχείρημα σχετίζεται με τη διάταξη που προβλέπει στο άρθρο 71 ότι αν ένας από τους αντιπρυτάνεις εκλείψει, τότε η αναπλήρωσή του θα γίνεται από την Σύγκλητο. Αυτό δημιουργεί έναν προβληματισμό και είναι αρκετά αντιφατικό με την προσέγγιση του ενιαίου ψηφοδελτίου. Αν θέλετε ενιαίο ψηφοδέλτιο, η Σύγκλητος δεν έχει κανέναν λόγο να ρυθμίζει αυτά τα θέματα.
Ηλεκτρονική ψηφοφορία. Σωστά επιβάλλεται. Γιατί όμως αποκλειστικά; Γιατί να μην υπάρχει εναλλακτικά και η φυσική ψηφοφορία αν έτσι αποφασίσει ένα ΑΕΙ; Και πέρα από την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Εδώ στη Βουλή. Δείτε το παράδειγμα. Έχουμε και την επιστολική ψήφο. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να αδυνατούν, για οποιοδήποτε λόγο. Γιατί να μην καταγράφεται η θέση τους σε ό,τι αφορά θέματα τόσο σημαντικά;
Μεταγραφές: Μέγα θέμα που ταλανίζει όλους τους Υπουργούς Παιδείας. Όλες τις κυβερνήσεις. Αλλάζει το καθεστώς και αυτό γιατί εξαιτίας της άκρατης δημιουργίας πανεπιστημιακών τμημάτων και πανεπιστημίων και την προσπάθεια των περισσοτέρων από τους φοιτητές να μπουν σε κάποια από τα κεντρικά ΑΕΙ, δημιουργούνται στρεβλώσεις και παθογένειες. Καθορίζετε τη βάση του ακαδημαϊκού κριτηρίου. Μιλάτε για αριθμό μορίων 2.750 και ελπίζω ότι αυτό δεν είναι αυθαίρετο. Δεν παίζουμε την κολοκυθιά, κάπως προκύπτει αυτό. Να μας το πείτε αυτό.
Επίσης, προβλέπονται νέα οικονομικά κριτήρια. Λέτε ότι εξετάζεται ο μέσος όρος των εισοδημάτων της τριετίας. Εγώ έχω μια ερώτησή που μου την υπέβαλαν πραγματικά πάρα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι τυχαίνει να είναι διαζευγμένοι. Ρωτάνε. Θα συνυπολογίζονται τα έσοδα και των δύο γονιών ή μόνο του γονέα που έχει την επιμέλεια; Γιατί αν αξιολογούμε την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, δηλαδή και των δύο συζύγων, τότε είναι κατάφωρη η αδικία σε αυτά τα παιδιά και πρέπει με κάποιο τρόπο να το αντιμετωπίσουμε.
Οικονομικά κριτήρια σε μία χώρα με 30% παραοικονομία και μετά από μία τέτοια πανδημία, πραγματικά δεν νομίζω ότι θα μείνει και κανείς που να μη δικαιούται μετεγγραφής. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.
Τα κατ’ εξαίρεση. Στο άρθρο 79. Έχω την αίσθηση ότι στην προσπάθεια να αποκλείσετε, να έχετε μια πιο δίκαιη, πιο ισορροπημένη πρόταση, έχετε δημιουργήσει ένα δαιδαλώδες πλαίσιο και πολλές από αυτές τις προτάσεις σας είναι ακατανόητες.
Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο κύκλο μεταγραφών με την περίφημη μετακίνηση, όπως την αναφέρετε στην Αιτιολογική Έκθεση, θεωρούμε ότι μάλλον αρνητικά θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της διαπιστωμένης στρέβλωσης.
Άρα, υπάρχει ανάγκη εξορθολογισμού των μεταγραφών. Τα κεντρικά πανεπιστήμια πλήττονται, λόγω συσσώρευσης μεγάλου αριθμού φοιτητών, αλλά και τα περιφερειακά για τους ακριβώς αντίθετους λόγους. Η χρονιά που ξεκινάει έχει φοιτητές που δεν ξέρει κάθε τμήμα πόσους θα έχει. Κυμαίνονται από έως και οριστικοποιείται μετά τις μεταγραφές. Άρα, με την εμπειρία που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια, θεωρούμε ότι καιρός είναι να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά. Και προς Θεού, να μη φτάσουμε στο άλλο άκρο, της κατάργησης των μεταγραφών, διότι και αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο ψιθυρίζεται στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
Έχω να σας καταθέσω τρεις προτάσεις. Θεωρώ ότι με αυτόν τον τρόπο το Κίνημα Αλλαγής μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στον διάλογο που γίνεται. Μια πρόταση, λοιπόν, είναι η θεσμοθέτηση μέτρων οικονομικής ενίσχυσης των ιδίων των οικογενειών με υποτροφίες, επιδότηση ενοικίου, έκπτωση από τη φορολογία, αύξηση του αφορολογήτου στους γονείς, εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων και κατασκευή νέων εστιών, χρήση πιστωτικών καρτών εκπαίδευσης ή εκπαιδευτικών κουπονιών. Θα μου πείτε όλα αυτά χρειάζονται χρήματα. Βεβαίως, το συνεκτιμούμε. Για όσους θα ισχύσει τελικά το προνόμιο της μεταγραφής και υπάρχουν κάποιες κατηγορίες πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, ασθενείς, αδέλφια φοιτητών κ.λπ. η επιδότηση μορίων θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει πριν την εισαγωγή. Θα μπορούσε, λοιπόν, να λειτουργήσει στη θετική κατεύθυνση, γιατί έτσι οι μαθητές θα δηλώνουν στο μηχανογραφικό τους τμήματα που τους ταιριάζουν και τα ΑΕΙ από την άλλη, θα είχαν όσους εισακτέους μπορούν να απορροφήσουν. Ούτε περισσότερους ούτε λιγότερους. Και μια άλλη επιλογή ίσως να είναι τα ίδια τα πανεπιστήμια να καθορίζουν τη βάση εισαγωγής ή τη βάση σε μαθήματα εισαγωγής και το Υπουργείο, από τη μεριά του, να καθορίσει μια οριζόντια ποσοστιαία μείωση της βάσης εισαγωγής.
Όλα αυτά, όμως, θέλουν θεσμικό διάλογο και ο θεσμικός διάλογος γίνεται μέσα από το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, το οποίο διέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ και εσείς δείχνετε διστακτικοί, δεν θέλετε να το λειτουργήσετε. Όμως μέσα από τέτοιες μορφές διαλόγου, μπορείτε και εσείς να έχετε έναν σύμβουλο στα εκπαιδευτικά θέματα που να σας δίνει προτάσεις ρεαλιστικές και προτάσεις που αφορούν την κοινωνία.
Όσον αφορά στα ξενόγλωσσα. Προφανώς δεν είμαστε αντίθετοι με τη δημιουργία ξενόγλωσσων σπουδών. Το παζλ όμως είναι πολύ δύσκολο, γιατί από τη μία μεριά έχουμε την αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας με τα παιδιά που σπουδάζουν στο εξωτερικό και από την άλλη έχουμε τον αγώνα της χώρας να προσελκύσει ξένους φοιτητές που αυτό θα σήμαινε εισροή κεφαλαίων. Η πρόνοια που δίνει το άρθρο 82, που λέει ότι οι υποψήφιοι φοιτητές, πολίτες Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην Ελλήνων, μπορούν να εισαχθούν στα ξενόγλωσσα, είναι μια διάκριση. Σας το είπαν και οι υπόλοιποι συνάδελφοί. Σας το λέμε και εμείς. Κρατήστε το αυτό. Δημιουργεί σύγκρουση με την Κοινοτική Νομοθεσία. Και επειδή καμιά λύση δεν είναι εύκολη, πρέπει εδώ ό,τι κουβέντες κάνουμε, να γίνονται με ειλικρίνεια και με ρεαλισμό. Εσείς βεβαίως το ξορκίζετε. Διαβεβαιώνετε ότι δεν υπάρχει θέμα. Επειδή όμως και θέμα υπάρχει και μεγάλο είναι, αν θέλουμε όσα ψηφίζουμε να είναι υλοποιήσιμα, πρέπει να προετοιμάζεστε για να θωρακίσετε τη νομοθέτηση που σήμερα ζητάτε από το Σώμα. Γιατί πολύ απλά θα βρεθούν άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί να μην περάσουν στα ελληνικά πανεπιστήμια και τότε κάνοντας χρήση της κοινοτικής νομοθεσίας, είτε στο ΣτΕ είτε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, έχουν εξαιρετικές πιθανότητες να δικαιωθούν.
Άρθρο 86, για τους ΕΛΚΕ. Ξέρετε την πάγια θέση μας. Εάν δεν απελευθερωθούν από τα δεσμά του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η διαχείρισή τους θα είναι και δυσχερής και προβληματική.
Στο άρθρο 91: Η συνεργασία με τα ξένα ΑΕΙ γίνεται με οποιαδήποτε χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τρίτες χώρες και με οποιασδήποτε μορφής ιδρύματα. Δηλαδή και ιδιωτικά και δημόσια. Εδώ δημιουργείται μια παράλληλη ημι - δημόσια δομή ανώτατης εκπαίδευσης. Εδώ θα θέλαμε να πούμε ότι αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο λειτουργίας πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Να μην αφήνει θολά κάποια θέματα που λειτουργούν στην γκρίζα ζώνη. Για εμάς δεν νοείται ότι τα ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών θα λειτουργούν σε βάρος των προγραμμάτων σπουδών των ήδη υπαρχόντων τμημάτων του πανεπιστημίου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το διδακτικό προσωπικό του πανεπιστημίου είτε είναι ΔΕΠ, ΕΕΠ, ΕΔΥΠ, ΕΤΕΠ, θα καλύπτει πρώτα το υποχρεωτικό του ωράριο εντός των προπτυχιακών και μετά θα έρχεται να καλύψει το ξενόγλωσσο. Δεν θα καλύπτει ώρες που έχουν εκκρεμότητα από το προπτυχιακό μέσω των ξενόγλωσσων προγραμμάτων.
Επίσης, οι ίδιες νομοθετικές διατάξεις, οι ίδιες απαιτήσεις που ισχύουν για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, θα ισχύουν και για τα ξενόγλωσσα είτε προπτυχιακά, είτε μεταπτυχιακά. Στα κριτήρια ίδρυσης πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη ότι προτεραιότητα έχουν τα υφιστάμενα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά στη χρήση των κτιριακών, των υλικοτεχνικών υποδομών, της απασχόλησης των μελών, γιατί κάποια από αυτά θα έχουν και εργαστήρια.
Χρονική διάρκεια. Μεγάλο θέμα ειδικά αν το γνωστικό αντικείμενο έχει να κάνει με αντικείμενο μηχανικού. Δεν πρέπει να επιτραπεί η ίδρυση τριετούς διάρκειας ξενόγλωσσων προπτυχιακών, γιατί με αυτόν τον τρόπο ανοίγει «παράθυρο» για άλλα θέματα που θα βρούμε στην πορεία.
Υπάρχει κι ένα θέμα με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ξενόγλωσσων προπτυχιακών και δεν πρέπει να μένει θολό το τοπίο, εκτός εάν πιστεύουμε ότι με την προηγούμενη νομοθέτηση του Υπουργείου τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι ίδια με αυτά που θα έχουν οι απόφοιτοι των κολεγίων. Δείτε το!
Διοίκηση. Η διοίκηση, λοιπόν, είναι διορισμένη από τη Σύγκλητο, δεν εκλέγεται κανένας και κανένας δεν έχει σχέση με το τμήμα που το προτείνει.
Το διδακτικό προσωπικό, ακούστε, είναι αφυπηρετήσαντες και ομότιμοι, δηλαδή οι μελλοντικοί συνταξιούχοι ιδρύουν τμήματα για να συνεχίσουν να υπάρχουν και να πληρώνονται από τα ΑΕΙ. Ποιο brain drain; Τι λέμε τώρα;
Θερινά προγράμματα σπουδών. Δεν είναι κακή ιδέα, αλλά μη δημιουργηθεί βιομηχανία από παραγωγή βεβαιώσεων για το ΑΣΕΠ.
Άρθρο 101. Καταργείται το Εθνικό Κέντρο Επιμόρφωσης, είναι το μόνο στο οποίο μιλάτε για επιμόρφωση και όλο αυτό που καταλήγει;
Σας ευχαριστώ».
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη