Στην Ελλάδα του 2025 βιώνουμε ένα πολιτικό παράδοξο: Ενώ η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει κατακτήσει με το σπαθί της τον τίτλο της «χειρότερης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης», με πλείστα όσα σκάνδαλα, βιώνουμε μια πολιτική ΤΙΝΑ, με την έννοια ότι δεν υπάρχει εναλλακτική από μεριάς της αντιπολίτευσης.
Κανένα κόμμα από τα έξι της λεγόμενης «προοδευτικής αντιπολίτευσης» δεν «βλέπει» φως στο τούνελ, δεν διαθέτει ένα πειστικό πολιτικό πρόγραμμα για τη μετάβαση από τη σημερινή σαπίλα, σε ένα έστω δημοκρατικό κράτος Δικαίου. Η Ν.Δ έχει ποδοπατήσει κάθε συνταγματικό κανόνα, κάθε νόμο και επιμένει…
Ο Ιταλός φιλόσοφος, Λουίτζι Φεραγιόλι, στο βιβλίο του «Αυταρχική Δημοκρατία και κριτική της πολιτικής» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στοχαστής το μακρινό 1985 γράφει: «η κρίση, επαναλαμβάνουμε, πλήττει σχεδόν αποκλειστικά την αριστερά που στα προηγούμενα χρόνια είχε αυξήσει την πολιτική και πολιτιστική ηγεμονία της, χάρις στα σθεναρά αγωνιστικά κινήματα που αναπτύχθηκαν μεταξύ του 1968 και της πρώτης πενταετίας του ‘70 […] είναι φανερό ότι η εγκατάλειψη κάθε μεταρρυθμιστικού, για να μην πούμε επαναστατικού, προγράμματος και η ταυτόχρονη υιοθέτηση της κυβερνητικής πολιτικής κατέληξαν σε μια απώλεια ταυτότητας της αριστεράς». Και συνεχίζει: «Το στρατηγικό και προγραμματικό κενό φυσικά συνοδεύεται από την ανικανότητα, απ’ την πολιτιστική οπισθοδρόμηση της διανόησης, απ’ την υποτέλειά της στον ταξικό αντίπαλο».
Το κοινοβούλιο, γράφει ο Φεραγιόλι είναι απλώς ένα τραστ, ένα όργανο, ή μια «επιτροπή για τη διαχείριση των υποθέσεων της αστικής τάξης, ενώ η κυβέρνηση αποτελεί ένα είδος ανακλητού “πληρεξούσιου διαχειριστή”».
Στη συνέχεια αναλύει τα τέσσερα επίπεδα απίσχνασης των δημοκρατικών βάσεων και τα τρία αντίστοιχα αυτονόμησης της εξουσίας σε αντιδημοκρατικούς θεσμούς:
Πρώτον, η όλο και μεγαλύτερη αδυναμία του “λαού” ή του εκλογικού σώματος και η επακόλουθη αυτονόμηση της πολιτικής αντιπροσώπευσης από την κοινωνία.
Δεύτερον, η όλο και μεγαλύτερη αυτονόμηση των γραφειοκρατικών μηχανισμών του κράτους από τα κέντρα πολιτικού ελέγχου.
Τρίτον, η όλο και μεγαλύτερη αδυναμία και υποταγή όλου του κρατικού συστήματος, μπροστά στην αντικειμενική και αυτόνομη λογική ανάπτυξης του Κεφαλαίου, άρα αυτονομία, έστω και σχετική του συνολικού Κεφαλαίου.
Τέταρτον, η απονομιμοποίηση των κομμάτων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης σαν «αντιδημοκρατικών» ή ανατρεπτικών.
Αυτό το ζούμε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη με τους ισχυρισμούς των υπουργών ή του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι η αντιπολίτευση επιδιώκει την αστάθεια και την εσωτερική ταραχή.
Οι δε αντιδράσεις – συνδικαλιστικές, κοινωνικές και άλλες -χαρακτηρίζονται με μιας «υποκινούμενες».
Παρακάτω ο Φεραγιόλι αναλύει το φαινόμενο, το οποίο δεν οφείλεται μόνο σε οικονομικούς λόγους, αλλά όπως λέει, στην επικράτηση πολιτικών στρατηγικών ρητά οπισθοδρομικών και αντικοινωνικών, με τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, και ανάπτυξης διαδικασιών εκφυλισμού των θεσμών και ρουσφετολογικού τύπου (βλ. ΟΠΕΚΕΠΕ).
Και, βέβαια, αναπόσπαστο στοιχείο και συμπλήρωμα όλων αυτών αποτελεί η καταστολή, η οποία θεωρείται η απάντηση όποια και εάν είναι η ερώτηση. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ιδρύει μια αστυνομία για κάθε περίσταση: Πανεπιστημιακή Αστυνομία, Γηπεδική Αστυνομία, Αστυνομία των Ρομά και τώρα πια Αστυνομία για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
«Η θέση που υποστηρίζουμε εδώ», γράφει ο Φεραγιόλι, «είναι ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία στα κράτη του ώριμου καπιταλισμού είναι κάτι παραπάνω από ιδεολογικό φάντασμα. Γι’ αυτό τον λόγο η κριτική που σήμερα πρέπει να κάνουμε στο αστικό κράτος από σοσιαλιστική σκοπιά δεν είναι πια η παλιά μαρξιστική κριτική ότι αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικό πολιτικό κράτος, αλλά το αντίθετο, ότι δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικό. Ότι έχει μετατραπεί σε ένα αυταρχικό υποκατάστατο».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνεται ως βασιλιάς ελέω Θεού, που δεν μπορεί να τον αγγίξει τίποτα και κινείται με την ίδια αλαζονεία. Η στάση του σώματος όταν περπατάει είναι ενδεικτική: Ψηλά το κεφάλι και «χάρη σας κάνω που σας μιλάω»! Η δε στάση του στα ποικίλα σκάνδαλα που έχουν τη δική του σφραγίδα είναι μία: «εγώ δεν γνώριζα, αλλά εάν γνώριζα δεν θα επέτρεπα να συμβούν». Και νομίζει ότι αυτό είναι λόγος αθώωσης. Πόσο λωτοφάγους μας θεωρεί;
Οι επόμενες εκλογές, όποτε και εάν γίνουν αυτές, θα δείξουν ποιος έχει δίκιο: Ο Μητσοτάκης που θεωρεί έναν ολόκληρο λαό καθυστερημένο ή εμείς που οφείλουμε να του αποδείξουμε ότι δεν τρώμε κουτόχορτο πια;
Πηγή: PODCAST 74- efsyn.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 4/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
