Alfavita Newsroom Μπορεί το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών των κομμάτων υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας που προκάλεσε η κυβέρνηση, πριν περίπου ένα εικοσαήμερο, να μην αποτύπωσε τη “σύγκλιση”, ίσως, που θα επιθυμούσε, ωστόσο το πολιτικό χαρτί της “εθνικής συνεννόησης” παραμένει στο τραπέζι, όπως δείχνουν και τα συνεχιζόμενα δημοσιεύματα των αστικών μέσων ενημέρωσης, αλλά και παρεμβάσεις και διεργασίες που συντελούνται ανοικτά ή στο παρασκήνιο με τη συμμετοχή ανώτατων πολιτειακών παραγόντων.
Στο υπόβαθρο αυτής της κινητικότητας βρίσκεται η προσπάθεια του ντόπιου αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και των εξωτερικών ιμπεριαλιστικών κέντρων να διασφαλίσουν όρους “πολιτικής σταθερότητας“ και “συναίνεσης”, και σε κυβερνητικό επίπεδο και στο επίπεδο της Βουλής, στη συνέχιση της πολιτικής που εκπορεύεται από τα μνημόνια, με δεδομένη την εκτεταμένη αποστροφή του ελληνικού λαού προς αυτή την πολιτική, που μπορεί ναι μεν να μην εκδηλώνεται με μια ισχυρή κινητοποίησή του, ωστόσο, δεν παύει να επενεργεί στη μαζική αποστοίχιση ανθρώπων από τα αστικά κόμματα και να διατηρεί τα προβλήματα στο υπάρχον αστικό κομματικό σύστημα.
Η κρίση στο αστικό κομματικό σύστημα
Ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, παρά την κατάληξη του πρόσφατου συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε στην ΕΡΤ, επανέφερε το θέμα της “εθνικής συνεννόησης”, λέγοντας πως η κυβέρνησή του “θέλει να περάσει μια άλλη κουλτούρα διαλόγου και συνεννόησης. Είπα στα κόμματα να δούμε αν μπορούμε να αποκτήσουμε εθνική γραμμή πλεύσης”.
Ο λόγος αυτής της επαναφοράς συνδέεται, ασφαλώς, με το ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μπροστά της να περάσει από τη Βουλή πιο βαριά μέτρα και πρώτα απ' όλα το παραπέρα ξεπάστρεμα της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και την αντιμετώπιση του νέου μεγάλου αγκαθιού που λέγεται προσφυγικό, ενώ θα ακολουθήσει και μια μακρά σειρά άλλων μνημονιακών μέτρων που είναι υποχρεωμένη να προωθήσει με βάση τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και υπό τον στενό έλεγχο και την τακτική “αξιολόγηση” της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ήδη, στο πέρασμα του πρώτου πακέτου προαπαιτούμενων άρχισε, άμεσα, να έχει απώλειες, οι 155 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας έγιναν 153 και η ανησυχία για το ποια συνέχεια θα υπάρξει είναι προφανής.
Ανησυχία όχι μόνο των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων αλλά και συνολικά των επιτελείων της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, αλλά και του εποπτεύοντος ιμπεριαλιστικού παράγοντα, που ενισχύεται από το γεγονός ότι το τόξο της αστικής αντιπολίτευσης, με τις εσωκομματικές διενέξεις του και την αποδυνάμωση που έχει υποστεί, δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί, ακόμα, μια εναλλακτική κυβερνητική λύση, σε περίπτωση μεγαλύτερης φθοράς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της εκδοχής να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Η ΝΔ περνάει μια βαθιά εσωκομματική κρίση και η απειλή μιας διάσπασής της είναι ένα ενδεχόμενο που ομολογείται από κορυφαία στελέχη της, ενώ το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, πέρα από τη συρρίκνωσή τους, έχουν να αντιμετωπίσουν και δικές τους εσωκομματικές τριβές και αντιπαλότητες. Το όλο πρόβλημα περιπλέκεται και από το ότι το ζήτημα της συνεργασίας τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, η συναίνεση μαζί του στη Βουλή ή πολύ περισσότερο το ενδεχόμενο ενός κυβερνητικού συνεταιρισμού με αυτόν, έχει γίνει επίδικο των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων αυτών των κομμάτων, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τη διαμάχη που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων για την αρχηγία της ΝΔ, οι οποίοι έχουν ανάγει τη συνεργασία ή όχι με το ΣΥΡΙΖΑ σε στοιχείο ψηφοθηρίας για την κομματική εκλογή τους.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η “πολιτική σταθερότητα” και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την εφαρμογή του μνημονίου και την αποτροπή “ατυχήματος” παραμένει σαν υπόθεση “συνεννόησης” και “συνεργασίας” των κόμματων της αστικής αντιπολίτευσης, κάποιων έστω εξ αυτών, με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κρατά επαφές με το κόμμα του Λεβέντη που εμφανίζεται πιο “πρόθυμος” -αν και η προτίμησή του είναι να αποσπάσει τη συναίνεση και τη συνεργασία, κατά προτεραιότητα, από κάποια των υπολοίπων αστικών κομμάτων.
Με δεδομένο ότι η ανασύνθεση του αστικού κομματικού συστήματος που θα επιθυμούσε η ντόπια μεγαλοαστική τάξη και τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα καθυστερεί, οι κινήσεις κατευθύνονται, προς το παρόν, προς μια τέτοια συναινετική εκδοχή, προβαίνοντας σε παραινέσεις και παρεμβάσεις μέσα από τα αστικά συγκροτήματα ενημέρωσης που ελέγχουν και ενεργοποιώντας παράγοντες του πολιτικού και οικονομικού συστήματος σε ρόλους που πιέζουν τα αστικά κόμματα “να καθίσουν στο τραπέζι” και “να τα συνεννοηθούν”. Σε τέτοιο ρόλο τα ίδια τα αστικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τον πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρα, να αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα. Να έχει πραγματοποιήσει “άτυπες” συναντήσεις με τον Α. Σαμαρά, τη Φ. Γεννηματά, τον Στ. Θεοδωράκη, τους υποψήφιους για την αρχηγία της ΝΔ, την Ντ. Μπακογιάννη κ.ά., όπου “έκφρασε την ανησυχία του για την πορεία της χώρας η οποία αντιμετωπίζει κίνδυνο συστημικής αστάθειας αν δεν προχωρήσει το πρόγραμμα όπως συμφωνήθηκε με τους εταίρους”. Ενώ, ήδη, μέσω της Ενδιάμεσης Έκθεσης Νομισματικής Πολιτικής για το 2015, προχώρησε σε επισημάνσεις ότι «η διαμόρφωση κλίματος πολιτικής σταθερότητας και συναίνεσης είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την επιστροφή στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κανονικότητα». Επισημάνσεις που έτυχαν μεγάλης προβολής από τα μεγάλα συγκροτήματα Τύπου και αφορμή για μια αρθρογραφία υπέρ της “εθνικής συνεννόησης”. Σε ανάλογο ρόλο αναφέρουν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλο, ενώ αποκαλύπτονται και δίαυλοι επικοινωνίας της πλευράς Τσίπρα με τον Καραμανλή για το ίδιο θέμα.
Δεν είναι ασύνδετη με όλη αυτή την εξέλιξη και η ανακίνηση του ζητήματος του εκλογικού νόμου και, μάλιστα, προς μια τροχιά που, με επίφαση να γίνει πιο δημοκρατικό το εκλογικό σύστημα, να ανοίγεται ένας δρόμος που διευκολύνει και την αναδόμηση του αστικού κομματικού συστήματος και να γίνονται κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ο ξένος παράγοντας
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα είναι φανερό ότι παρακολουθούνται στενά από την ΕΕ, αλλά και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως έδειξε και η πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικάνου υπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα.
Παρακολουθούνται όχι μόνο όσον αφορά την τήρηση της πορείας εφαρμογής των μέτρων και του χρονοδιαγράμματος του τρίτου μνημονίου, με τον επιτόπιο και τακτικό έλεγχο του κουαρτέτου, αλλά και όσον αφορά την “κυβερνητική σταθερότητα” γι' αυτή την εφαρμογή. Πέρα από τις πιέσεις για να προχωρήσουν οι “μεταρρυθμίσεις”, το ενδιαφέρον για τη διακυβέρνηση που θα διασφαλίζει αυτό το προχώρημα είναι διαρκές και δεν έχουν λείψει και οι ευρωπαϊκές υποδείξεις για τη σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος.
Ειδικά το "κέντρο" των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, μετά τη μεγάλη εξασθένηση του ΠΑΣΟΚ, έχει νήμα επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει κρύψει ότι θα ήθελε να αντικαταστήσει τη συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ με μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, ενώ τις επαφές του με τα δύο τελευταία κόμματα τις χρησιμοποιεί και σαν βραχίονα άσκησης ευρωπαϊκής επιρροής στις εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Ο λαϊκός παράγοντας
Το σχέδιο μιας “εθνικής συνεννόησης” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τα άλλα αστικά κόμματα δεν μπορεί να μην λάβει υπόψη τον λαϊκό παράγοντα. Άλλωστε αυτός, η μεγάλη διεύρυνση της λαϊκής αντίθεσης στην πολιτική των δύο κυρίαρχων αστικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε ο βασικός παράγοντας που έφερε σε κρίση το αστικό πολιτικό σύστημα. Αυτός είναι που εξακολουθεί να δημιουργεί τις μεγάλες δυσκολίες για την απρόσκοπτη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής.
Η απορρόφηση αυτής της λαϊκής αντίθεσης σε μια χοάνη “εθνικής συναίνεσης” θα ήταν ό,τι το καλύτερο θα επιθυμούσε η ντόπια ολιγαρχία για να συνεχίσει την ασκούμενη πολιτική. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επιχειρήσει να το επιτύχει αυτό είτε φορώντας σε μια συνεργασία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αστικών κομμάτων τον μανδύα της “εθνικής ενότητας”, στην οποία ο λαός πρέπει να υποκύψει, είτε βγάζοντας στον αέρα ξανά “τον εθνικό κίνδυνο” και το Grexit.
Από την άποψη αυτή έχει μεγάλη σημασία ο λαϊκός παράγοντας να διακρίνει τον βαθιά εχθρικό για τα συμφέροντά του χαρακτήρα της επιδιωκόμενης “εθνικής συνεννόησης”, να μην παγιδευτεί από αυτήν, να κρατήσει και να δυναμώσει το μέτωπο πάλης του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, γύρω από την οποία η ντόπια μεγαλοαστική τάξη θέλει να ενώσει τους πολιτικούς εκπροσώπους της, στη Βουλή και σε κυβερνητικό επίπεδο, για να μην διακυβευθεί η σταθερή συνέχισή της.
Πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΑΣΕΠ: Σε 2 ημέρες ΕΥΚΟΛΟ Online Proficiency GOLEARN ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση (Μόνο 10 ημέρες έμειναν για την ΑΛΛΑΓΗ!)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 20/5
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
