Νίκος Τσούλιας Σημαντικές και μάλλον καθοριστικές οι συνήθειες από την παιδική ηλικία. Φυσικά θα προστεθούν κι άλλες, που προκύπτουν κυρίως από την επαγγελματική μας λειτουργία, αλλά οι πρωτόλειες πάντα θα παίζουν το ρόλο τους ακόμα και όταν δεν είναι εμφανείς.
Γιατί νομίζω ότι η πρώτη φάση της ζωής είναι και η απόλυτα βιωματική και παραμένει ενεργή σε όλη τη διάρκεια του βίου μας, και μάλιστα όσο μεγαλώνουμε τόσο αυτή γίνεται πιο ισχυρή στη μνήμη μας.
Να λοιπόν μια συνήθεια εκείνων των αγροτικών καιρών των δεκαετιών 60 και 70. Δεν θα κουράζομαι να γράφω ότι εκείνα τα χρόνια δεν διαβάζαμε για το σχολείο στο σπίτι μας τα απογεύματα. Διαβάζαμε μόνο το βράδυ. Την ημέρα είμαστε στις δουλειές, στα χωράφια ή στα ζώα. Το γράψιμο μάλιστα γινόταν κυρίως στα γόνατα τον χειμώνα κοντά στο τζάκι, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να πας σε τραπέζι μακριά από τη φωτιά.
Αν ήταν δουλειά του χωραφιού, δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για διάβασμα. Το πολύ – πολύ να έπαιρνες ένα βιβλίο για να διαβάσεις στο δρόμο. Και ήταν βιβλίο που δεν ήθελε γράψιμο, ιστορία, γεωγραφία κλπ. Αν ήσουν με τα ζώα εξαρτιόταν η πραγματοποίηση του διαβάσματος, από το αν ήταν μεγάλο το χωράφι, αν είχε πλούσιο χορτάρι, αν ήταν γειτονικά στο χωράφι άλλα χωράφια σπαρμένα ή αν ήταν λόγγος ή κάποιο λαγκάδι, κάποιο φυσικό εμπόδιο.
Στις περιπτώσεις που υπήρχε μια δυνατότητα διαβάσματος, πάντα έψαχνες κάποιες καλές γωνιές. Σίγουρα κανένα δέντρο για ίσκιο ή για προφύλαξη από τη βροχή, κανένα μέρος απάγκιο για να γλιτώνεις κάπως από τους βοριάδες του χειμώνα, καμιά μεγάλη πέτρα για να μη σε τρώει η υγρασία, ο πλαγιαστός κορμός κάποιου θάμνου κλπ. Βέβαια το διάβασμα ήταν σε συνθήκες αβεβαιότητας και «συναγερμού». Διάβαζες και το μυαλό σου ήταν μισό στο βιβλίο και μισό στα ζώα. Έτσι και ξεχνιόσουνα στο διάβασμα μόνο, ήσουνα μάλλον χαμένος. Αν γινόταν ζημιά σε ξένη περιουσία, δεν γλίτωνες…
Τώρα άλλαξαν οι καιροί. Οι γωνιές επανήλθαν ως ιδέα και ως πρακτική. Μόνο που τώρα είσαι ελεύθερος να χαθείς στις σελίδες του βιβλίου, χωρίς άλλη έγνοια. Και σαν είναι καθημερινή συνήθεια οι βόλτες και το περπάτημα, βρίσκεις γωνιές ιδανικές, που με τον καιρό τις έχεις κάπως οικειοποιηθεί, τις έχεις αγαπήσει.
Και είναι βόλτες κυρίως στο αγαπημένο μου κέντρο της Αθήνας τα πρωινά και η Πολυτεχνειούπολη και η Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου τα απογευματινά.
Μετά το γράψιμο, λοιπόν, σε ένα από τα στέκια μου – καφέ και το πάθος μου για γράψιμο με το λάπτοπ, έρχεται η πιο παλιά αγάπη μου, το διάβασμα βιβλίου – πάντα δοκίμιο, ποτέ μυθιστόρημα τα πρωινά, το απόγευμα είναι ανοιχτό ζήτημα και για τα δύο είδη διαβάσματος.
Ξεκινάμε λοιπόν από παγκάκια είτε στην είσοδο της Ακρόπολης είτε στου Φιλοπάππου, μετά είναι στο μικρό παρκάκι του Θησείου δίπλα στον σταθμό και στον πεζόδρομο της Ερμού χαμηλά με θέα τον Κεραμεικό. Άλλο παγκάκια διαβάσματος είναι στους Αέρηδες, στον Εθνικό κήπο, στο Ζάππειο. Αν τα πρωινά δεν κατέβω στο κέντρο της Αθήνας, συχνάζω σε καφέ στην περιοχή Χίλτον – Κάραβελ και στέκια για διάβασμα είναι στο πρωτότυπο Ιαπωνικό πάρκο με τα ξεχωριστά φυτά πίσω από την Εθνική Πινακοθήκη και στον πανέμορφο και γεμάτο με λουλούδια κήπο του Βυζαντινού Μουσείου.
Με τις γωνιές του διαβάσματος συμβαίνει το εξής. Σου προσδίδουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στο διάβασμα και στη μνήμη πάντα θυμάσαι που διαβάστηκε κάθε βιβλίο. Οι τόποι διαβάσματος γίνονται κομμάτι της αγάπης μου για τα βιβλία. Δεν είναι πλέον απλώς γωνιές. Και είμαι σίγουρος σαν κάποτε δεν θα μπορώ να κάνω αυτές τις γεμάτες με διάβασμα βόλτες, θα τις νοσταλγώ… Ήδη “νοσταλγώ” προκαταβολικά το όμορφο παρόν μου από τώρα!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Ζητούνται Πιστοποιημένοι Εκπαιδευτές Ενηλίκων (Οικομολόγοι) με πολύ μεγάλες αμοιβές
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/9
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
