Νίκος Τσούλιας Κάθε φορά, εδώ και πολλά χρόνια, τα καλοκαίρια, που πήγαινε στο πατρικό του σπίτι στο χωριό, είχε μια αγαπημένη συνήθεια. Το μεσημέρι πριν κοιμηθεί το αφιέρωνε στο διάβασμα των παλιών αγαπημένων παιδικών του – και όχι μόνο – περιοδικών. Και να το περίεργο της όλης ιστορίας.
Λάτρευε όχι μόνο τα συγκεκριμένα περιοδικά, και φυσικά το ίδιο το διάβασμα που ήταν γι’ αυτόν αξία ζωής, αλλά και τη συνήθειά του. Ένιωθε ότι ήταν ένα ισχυρό διαχρονικό νήμα, που τον συνέδεε με όλα τα χρόνια της ζωής του, και γευόταν μια παράξενη εκδίκηση απέναντι στον χρόνο, γιατί δεν του έφθειρε καθόλου με το πέρασμά του μια τόσο όμορφη επιλογή του.
Και έτσι, μαζί με τα δύο βιβλία που διάβαζε ταυτόχρονα, ένα λογοτεχνικό και ένα δοκιμιακό, είχε αναγνωστική λειτουργία με ένα τεύχος του Λούκι – Λουκ ή του Αστερίξ ή του Τεν – Τεν ή του Σούπερ – Μαν. Φυσικά είχε όλα τα τεύχη τους και σε ειδική θέση στις βιβλιοθήκες του, και σε αυτή της Αθήνας και σε αυτή του χωριού του. Υπήρχε και μια άλλη ισχυρή σύνδεσή του με αυτά τα περιοδικά.
Όταν παλιότερα ανήκαν στην ιδιοκτησία του Ψαρόπουλου, στην Κριεζώτου 3 στο Σύνταγμα, συνεργαζόταν με τον εκδοτικό οίκο γράφοντας σε ένθετες σελίδες πνευματικά παιχνίδια (σταυρόλεξα κλπ). Ήταν μάλιστα από τις πρώτες του επαγγελματικές ενασχολήσεις πριν μεταβεί στον κόσμο της αρθρογραφίας.
Και όταν ο εκδότης πούλησε την “ιδιοκτησία” όλων των περιοδικών του και κόπηκαν οι σελίδες με τα πνευματικά παιχνίδια, ένιωσε μια ισχυρή απογοήτευση. Βάστηξε όμως όλα τα τεύχη με τις συνεργασίες του ως κάτι πολύ ξεχωριστό – ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αργότερα πραγματοποίησε πολύ σπουδαιότερες επιτυχίες. Ίσως, γιατί εδώ είδε για πρώτη φορά το όνομά του σε κάποιο έντυπο, ίσως γιατί ποτέ δεν φανταζόταν μια τέτοια εξέλιξη.
Με αυτό το συγκεκριμένο διάβασμα, για να επανέλθουμε στην ξεχωριστή ιστορία μας, χανόταν σε φαντασιώσεις, που συνήθως τον επισκέπτονταν και ήταν καλοδεχούμενες, χωρίς να καταλαβαίνει από που ακριβώς προέρχονταν.
Ήταν στη σκέψη του φαντασιώσεις σκεπασμένες από τα τόσα και τόσα στοιχεία που συσσωρεύουν τα χρόνια, αλλά εύρισκαν αφορμή και ξεπετάγονταν, αφού η μνήμη είναι ένα παράξενο παλίμψηστο, όπου πολλά χάνονται και πολλά φαίνονται να έχουν χαθεί αλλά δεν είναι έτσι ή μήπως ήταν γεννήματα καινούργια από τις νέες συναντήσεις με έναν κόσμο που πάντα θαύμαζε; Με λίγα λόγια ήταν κάτι παλιό ή κάτι νέο ή μήπως υπάρχει και κάτι άλλο, ίσως ενδιάμεσο και υβριδικό;
Πέραν των προαναφερθέντων περιοδικών, που τα γνώρισε μεγάλος, παλιότερα τα εικονογραφημένα περιοδικά ήταν τα μόνα αναγνώσματα – μαζί με τον Μικρό Ήρωα, τον Μικρό Σερίφη και τον Μικρό Κάου Μπόυ – που έφταναν με κάποιο τρόπο στα χέρια του και τα διάβαζε ξανά και ξανά. Όλα αυτά τα περιοδικά μαζί με τα Κλασικά Εικονογραφημένα και τα Μίκυ Μάους ήταν ο μοναδικός εξωσχολικός κόσμος των παιδικών διαβασμάτων του.
Είχαν και την ιδιαιτερότητά τους, τα σκίτσα. Μαζί με το διάβασμα το μάτι του χάζευε στις μορφές των ηρώων και η σκέψη – πάντα ανήσυχη, πάντα φευγάτη, πάντα δημιουργική – έπλαθε παράλληλες ιστορίες, που ξεφύτρωναν σαν ξεχωριστές ιστορίες μέσα στην κύρια ιστορία, κάτι που ο ίδιος ο συγγραφέας δεν το ήξερε, και επομένως το διάβασμά του είχε μέσα και τον εαυτό του…
Oνειρευόταν από μικρός ότι θα γεμίσει το σπίτι του με βιβλία και περιοδικά, να ζει βλέποντάς τα γύρω του και αισθανόμενος την αύρα τους, να κάνει ένα βιβλιόσπιτο, που να ξαφνιάζει με την πρωτοτυπία του, με τον πνευματικό του πλούτο. Που να ‘ξερε τότε ότι η ζωή είναι πολύ γενναιόδωρη, ότι ξεπερνάει τα πιο τολμηρά όνειρά του – αρκεί “να έχεις πάθος για κάποια ομορφιά της ζωής”, και το διάβασμα ήταν, είναι και θα είναι πάντα ευλογημένο!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 13/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
