Για δεκαετίες, ήταν από τις πιο γνώριμες φιγούρες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ο Ανέστης και ο Μιχάλης Κόντης, γνωστοί σε μικρούς και μεγάλους ως «οι δίδυμοι της Θεσσαλονίκης», περπατούσαν πάντα μαζί: καλοσιδερωμένα πουκάμισα, χτενισμένα μαλλιά, διακριτική κολόνια και, κυρίως, εκείνο το πλατύ και αληθινό χαμόγελο που δεν έσβηνε ποτέ.
Η πόλη το έμαθε αργά: σχεδόν έναν χρόνο μετά, γνωστοποιήθηκε ο θάνατος του Ανέστη, που έφυγε από τη ζωή πριν από δέκα μήνες. Η είδηση σόκαρε, παρότι η απουσία είχε ήδη αφήσει το αποτύπωμά της — και η σιωπή στη σελίδα «Φίλοι των δίδυμων Θεσσαλονίκης» στο Facebook, που μετρούσε χιλιάδες ακολούθους, ήταν ίσως η πρώτη ένδειξη.

«Η Θεσσαλονίκη, δυστυχώς, έμαθε τα δυσάρεστα με δέκα μήνες καθυστέρηση. Οι περισσότεροι δηλαδή, γιατί οι δικοί τους άνθρωποι γνώριζαν. Για να μην πικραθεί ο Μιχάλης που έμεινε πίσω, η απώλεια δεν ανακοινώθηκε ούτε καν στη σελίδα μας στο Facebook “Φίλοι των δίδυμων Θεσσαλονίκης”», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Οδυσσέας Χιλιτίδης, ιδρυτής και διαχειριστής της διαδικτυακής κοινότητας.
«Οι τελευταίες μας αναρτήσεις έγιναν πέρσι τον Αύγουστο και έπειτα... σιωπήσαμε. Αν παρατηρήσετε, σταμάτησαν τότε και οι φωτογραφίες με τους δυο τους», προσθέτει.
Η αντίδραση, όταν η είδηση έγινε γνωστή, ήταν άμεση. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύστηκαν από αποχαιρετισμούς, συγκινητικά μηνύματα και αναμνήσεις. Χρήστες ανέτρεξαν σε παλιές φωτογραφίες, μίλησαν για συναντήσεις με τους δίδυμους, θυμήθηκαν την ευγένεια και την παρουσία τους στις γειτονιές της πόλης.
Η σελίδα τους, ενεργή από το 2010, λειτουργούσε σαν ένα άτυπο αρχείο αγάπης και νοσταλγίας. Όπως λέει ο κ. Χιλιτίδης, δημιουργήθηκε για να καταγράψει μια σταθερή ανθρώπινη παρουσία σε μια πόλη που αλλάζει.
«Ήταν κομμάτι της ιστορίας αυτής της πόλης. Μιας πόλης που με τον καιρό έχανε τις γραφικές φιγούρες της — τον λατερνατζή, τον λαχειοπώλη... Μα οι δίδυμοι έμεναν εκεί», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Γεννημένοι στη Δράμα, γιοι ζαχαροπλάστη, με αδυναμία στα γλυκά και πάντα με μια πορτοκαλάδα στο χέρι, οι Ανέστης και Μιχάλης Κόντης εγκαταστάθηκαν από μικροί στη Θεσσαλονίκη, κοντά στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Έκαναν βόλτες στη Βασιλίσσης Όλγας, έφταναν μέχρι την παραλία, έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι του κέντρου. Όλοι τους ήξεραν, όλοι τους χαιρετούσαν.
Αφοσιωμένοι στο θέατρο, αγαπημένοι στο ΚΘΒΕ, συμμετείχαν στις εκδηλώσεις, στις γιορτές, ακόμη και στο κόψιμο της βασιλόπιτας του θεάτρου κάθε Πρωτοχρονιά. Δεν έχαναν ποτέ δελτίο ειδήσεων, ήταν τακτικοί αναγνώστες εφημερίδων και δεν αρνήθηκαν ποτέ φωτογραφία με θαυμαστές, ηθοποιούς ή απλούς περαστικούς.
Το 2014, είχαν μιλήσει στη Lifo και στον Ευθύμιο Σαββάκη, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της ζωής τους. Μεταξύ άλλων, είχαν μιλήσει για τον χαμό της μητέρας τους —ένα γεγονός που τους συγκλόνισε και τους κράτησε για καιρό μακριά από τον κόσμο.
Όπως θυμάται χαρακτηριστικά ο χρήστης Finklin στην πλατφόρμα Χ, αναδημοσιεύοντας αποσπάσματα από εκείνη τη συνέντευξη, το ερώτημα που άκουγαν συχνότερα όταν κυκλοφορούσαν χώρια, ήταν πάντα το ίδιο: «Ο αδερφός σου πού είναι;»
Τώρα, η ερώτηση δεν χρειάζεται να απαντηθεί. Ο Ανέστης δεν είναι πια εκεί. Μα η μορφή του —και το χαμόγελο που δεν έσβηνε— παραμένουν ζωντανά στη συλλογική μνήμη της Θεσσαλονίκης. Ο αποχωρισμός των πιο διάσημων διδύμων της πόλης ήρθε αθόρυβα, αλλά η απουσία τους κάνει όσο ποτέ αισθητή τη σημασία των ανθρώπων που γίνονται σύμβολα — χωρίς ποτέ να το επιδιώξουν.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Οι «Σεϋχέλλες» της Αττικής: Η παραλία-έκπληξη μόλις 1,5 ώρα από την Αθήνα!
Προσοχή! Ανακαλείται εμφιαλωμένο νερό λόγω πιθανής μόλυνσης
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 11/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ