Χρήστος Κάτσικας Η πρόσφατη δημοσκόπηση που παρουσιάστηκε από το Πρώτο Θέμα και άλλα φιλοκυβερνητικά μέσα, έφερε στο προσκήνιο ένα παλιό, γνώριμο αφήγημα: την ανάγκη για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο.
Όμως, πώς διαμορφώνονται οι απόψεις όταν το ερώτημα τίθεται ως εξής; «Θα συμφωνούσατε με την άρση της μονιμότητας σε περιπτώσεις όπως “δομική, παρατεταμένη ή επαγγελματική ανεπάρκεια”;»
Η διατύπωση μοιάζει με ρητορική ερώτηση – ποιος δεν θα ήθελε να απομακρυνθούν οι ανεπαρκείς εργαζόμενοι; Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι το προφανές. Είναι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης μέσα από μια μεθοδολογία που προδιαθέτει την απάντηση. Το γεγονός ότι 76,2% φέρεται να τάσσεται υπέρ της άρσης της μονιμότητας, όπως αναφέρει η δημοσκόπηση, μοιάζει περισσότερο με αποτέλεσμα κοινωνικού αυτοματισμού παρά με γνήσια λαϊκή απαίτηση.
Η αντίφαση της κυβερνητικής στάσης: Άρση μονιμότητας και αύξηση μετακλητών
Η κυβέρνηση προτείνει την κατάργηση της μονιμότητας την ίδια στιγμή που έχει αυξήσει κατά 32% τον αριθμό των μετακλητών υπαλλήλων από τον Ιούνιο του 2023, όπως κατήγγειλε στη Βουλή η βουλεύτρια του ΠΑΣΟΚ, Μιλένα Αποστολάκη. Οι μετακλητοί υπάλληλοι προσλαμβάνονται εκτός ΑΣΕΠ, χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια, και αποτελούν εργαλείο κομματικής επιρροής στη Δημόσια Διοίκηση.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι ως αποδιοπομπαίοι τράγοι
Η στοχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι νέο φαινόμενο. Από τη ρητορική του 2011 – «1.000.000 δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν 10.000.000 πολίτες» – μέχρι σήμερα, η τακτική της δημιουργίας εχθρού για την εκτόνωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας επαναλαμβάνεται.
Η σύγκριση με άλλες χώρες καταρρίπτει τον μύθο του υπερμεγέθους Δημοσίου:
Η Ελλάδα έχει το 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων συγκριτικά με Σουηδία και Δανία.
Το ελληνικό Δημόσιο είναι υποστελεχωμένο σε κρίσιμους τομείς (υγεία, παιδεία, ΟΤΑ, ΕΦΚΑ), με ελλείψεις που φτάνουν το 40%-50%.
Η μονιμότητα ως εγγύηση θεσμικής ανεξαρτησίας – Όχι ασυλίας
Το άρθρο 103 του Συντάγματος προστατεύει τη μονιμότητα για να εξασφαλίσει:
Συνέχεια και ουδετερότητα της Δημόσιας Διοίκησης
Αποκομματικοποίηση του κράτους
Ανεξαρτησία από κυβερνητικές πιέσεις
Ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας (Ν. 3528/2007) προβλέπει απολύσεις σε περιπτώσεις πειθαρχικών και ποινικών παραπτωμάτων. Το αφήγημα της μονιμότητας ως «ασυλίας» είναι ψευδές και επικίνδυνο.
Πού βρίσκονται τα πραγματικά προβλήματα της Δημόσιας Διοίκησης;
Υποστελέχωση: Χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις.
Πολυνομία: Η Ελλάδα είναι πρώτη σε αριθμό νόμων/εγκυκλίων στην ΕΕ – μόνο το 2023 η ΑΑΔΕ εξέδωσε 1.350 εγκυκλίους.
Κομματικοποίηση: Εκτίναξη μετακλητών υπαλλήλων.
Συνταγματική Αναθεώρηση 2025 – Πολιτική απειλή ή θεσμική ευκαιρία;
Η κυβέρνηση δείχνει πρόθυμη να φέρει το ζήτημα της μονιμότητας στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Πρόκειται για μια πράξη που:
Θίγει τον πυλώνα ανεξαρτησίας της Διοίκησης
Ανοίγει τον δρόμο για πολιτικές διώξεις
Δημιουργεί ανασφάλεια στους δημόσιους λειτουργούς
Όμως, το κρίσιμο ερώτημα είναι:
Θέλουμε ένα κράτος που αλλάζει πρόσωπο με κάθε κυβέρνηση ή ένα θεσμικά σταθερό Δημόσιο υπεράνω κομματικών σκοπιμοτήτων;
Τι προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας για απολύσεις
Πειθαρχικά παραπτώματα
Ποινικές καταδίκες
Βαριά επαγγελματική ανεπάρκεια
Ανικανότητα εκτέλεσης καθηκόντων
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 4/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
